Ik wil het over twee wel heel uiteenlopende onderwerpen hebben. Het ene gaat over armoede, het andere over mooi. Het lijkt een tegenstelling, maar het kan dicht bij elkaar liggen omdat iets wat mooi is zoveel geeft. Vandaag heb ik het over armoede, binnenkort over mooi.
Gisteravond zagen we op Netflix de documentaire; ' Living on one Dollar'. Het gaat over vier jonge mannen die 58 dagen naar Guatemala. Ze proberen er op dezelfde manier te leven als de bewoners. Omdat het voor die mensen altijd onzeker is wat er wanneer aan geld binnenkomt imiteren ze dat. Ze hebben alle Dollars voor elke dag bij elkaar gedaan. Ze hebben briefjes met 1 t/ 9 erop in een hoed gedaan. Elke dag trekken ze een briefje. Het getal is wat ze die dag aan dollars uit kunnen geven. Als iedereen een laag bedrag heeft is dat een ramp. Ze hebben het op deze manier wel heel erg zwaar gemaakt. In het begin krijgen ze te weinig voedingstoffen. Maar ze komen er doorheen. Zeker als ze leren effectiever met de mogelijkheden om te gaan. En ze verbouwen radijsjes! Nooit van hun leven zullen ze vergeten hoe de rijst met zwarte bonen proeft en de bananen! Hapje voor hapje verdwijnen ze in de smaak, de structuur, de voldoening.
Kleurrijk is het altijd in Guatemala en ondanks de schrijnende armoede hebben die kleuren invloed. Er is toch een bepaalde vreugde. En wat een warmte! Gastvrije, hartelijke mensen waar de jongens heel veel van leren. Andersom zullen de mensen van het dorp die jongens na vertrek ook gemist hebben. Ze leverden met taalles, voetballen, plezier en hoop een grote bijdrage.
1 op de 7 mensen in deze wereld leeft onder de armoedegrens van € 1,40 per dag.
Ik las over de uitdaging die mensen over de hele wereld aangaan, om een week van dat bedrag per dag te leven. In Amerika heet het' one Dollar a day'. Wij gaan ook een week van dit bedrag leven. Op zich is het bedrag niet vreemd voor ons, maar wel dat je geen gebruik van voorraad mag maken. Die hebben we altijd gehad en konden we altijd uit putten. Behalve af en toe een specerij en kruiden van het balkon zal ik geen gebruik van de voorraad maken. Nee, specerijen mogen ook niet natuurlijk, die zijn te duur.
Een goede voorbereiding is noodzakelijk en dit is op zich al iets wat mensen die bijna niets hebben niet kunnen doen. want het is altijd zo. Gelukkig kunnen wij dat wel doen. Ik heb al een boodschappenlijstje gemaakt. Bij iedereen die dit doet zal het lijstje er anders uitzien. Ik zou alle lijstjes willen zien! Ik werd enthousiast om dit te gaan doen door http://mylivebelowtheline.blogspot.nl/p/recepten.html . Natuurlijk is zoiets niet te vergelijken met armoede en dat hoeft ook niet. Maar je voelt wel dat veel niet kan en je bent je bewust van de rijkdom. En elk hapje zal nog veel bewuster geproefd worden dan dat nu al gebeurd.
Deze maand heb ik al een uitdaging, dus het wordt december of januari. Wordt vervolgd.
