Ontroerd

Een lieve vriendin stuurde me dit net.
Eerst zie je dat mensen geraakt, maar afwachtend zijn.
Als de eerste de stap zet volgen er velen.
Ik ben ontroerd en wil het graag met u delen.
https://youtu.be/lCy8Cfvoe6g

Belvédère

Als u de mogelijkheid heeft om naar Museum Belvédère in Heerenveen (Oranjewoud) te gaan, doen! 

Het uitzicht is daar al zo bijzonder, je kijkt vanuit het restaurant (we beginnen altijd met cappuccino in een museum, met een zelfgebakken koekje) via een kaarsrechte lijn op landgoed Oranjewoud. Er is een tentoonstelling die ik (we!) erg de moeite waard vond, 'On the spot'. Plekken die voor de kunstenaars belangrijk waren.  Uiteenlopend, met zoveel gevoel.

Henk was helemaal weg van een schildering over drie muren van Gosse Koopmans.

In het zaaltje waar het was stonden de meubels, die je ook geschilderd zag.

Maar het was nog niet helemaal af. Elke vrijdagmiddag werkt hij er daar aan en mensen kunnen er gewoon bij zijn. Ik vond dit ook erg leuk, maar ook Jan Vegter, die een dagboek tekende over de oorlogsjaren. Er stonden korte stukjes tekst bij, van heel gewone momenten in zijn jongensleven, (maar wel in de oorlog) zoals een sneetje maken in de wintertenen omdat ze zo jeukten. Er was ook een Indisch dagboek met kleine, felle tekeningetjes en brieven. Wat jammer dat er nu nog maar weinig brieven geschreven worden. Wel elektronische brieven, maar geen papieren. In ieder geval oneindig veel minder. Wat zonde! Het is een genot om een handschrift te zien, zoveel persoonlijker dan iets wat getypt is. Soms ook nog tekeningetjes erbij. Deze tijdsbeelden zullen niet gauw verloren gaan. Ik vond het daarom ook belangrijk om mensen die ik begeleidde te laten schrijven. Voor hunzelf want het schrijven maakte allerlei gevoelens los en ook om wat er geschapen werd, een voel- en zichtbaar levensboek.Na de tentoonstelling een lichte yoghurtlunch in de auto. zo knus is dat.

Ik las een uitspraak van Jung: 'Wirklicht ist, was wirkt." Wat ben ik het daar hartstochtelijk mee eens. Dat is het enige wat telt. Iets kan bij veel mensen werken maar het kan ook heel persoonlijk zijn. Het kan voor mij heel goed zijn, maar voor u niet. Het kan niet veralgemeniseerd worden, dan ga je aan iemand voorbij. En iedereen wil gezien worden, goed gezien! Zonder tussenkomst van wat dan ook. (Mening, oordeel, theorie)

Fijne avond!

Pakketten

Ik hoorde laatst van een vaste lezer dat hij mijn weekmenu's mist. Omdat ik nu nogal anders eet heeft weekmenu's plaatsen niet zoveel zin. Wat ik wel kan doen is regelmatig een gerecht of lekkernij plaatsen, als ik er enthousiast over ben.Gelukkig ben ik bijna altijd enthousiast en Henk ook. Maar een of twee keer per jaar denk ik gaat het mis. Ik had laatst glutenvrije broodjes gemaakt die er in de oven prachtig uitzagen, maar echt niet lekker waren, zeepachtig. Ik zal ze opzoeken...

Pakket van vandaag.
Ik vind paarse koolrabi zo mooi. Ik hoorde laatst van een vaste lezer dat hij mijn weekmenu's mist. Omdat ik nu nogal anders eet heeft weekmenu's plaatsen niet zoveel zin. Wat ik wel kan doen is regelmatig een gerecht of lekkernij plaatsen, als ik er enthousiast over ben.Gelukkig ben ik bijna altijd enthousiast en Henk ook. Maar een of twee keer per jaar denk ik gaat het mis. Ik had laatst glutenvrije broodjes gemaakt die er in de oven prachtig uitzagen, maar echt niet lekker waren, zeepachtig. Ik zal ze opzoeken...

En pakketten van de afgelopen weken, heerlijk!

Vruchtbare aarde

Ik ben geabonneerd op 'Vruchtbare aarde', een prachtig blad. De meest uiteenlopende onderwerpen komen aan bod. De overeenkomst is dat ze allemaal gaan over intens leven en behoedzaam en zo natuurlijk mogelijk omgaan met alles. En het staat vol gesprekken met inspirerende mensen. Ik voel me altijd verrijkt na erin gelezen te hebben. Zo stond er een artikel in over een medicijnvrij ziekenhuis. Ik had hier al eerder over gelezen. Wat zou dat fantastisch zijn! Een arts, Henk Fransen (werkte bij moeder Theresa en begeleidt al 30 jaar mensen met kanker) zet zich hier met hart en ziel voor in. henkfransen.nl 
Misschien zou je nog kunnen zeggen, alleen in uiterste nood iets chemisch, als al het andere niet helpt. Dan zou het nog maar een fractie zijn van wat nu aan medicijnen gegeven wordt. 
Het uitgangspunt is al totaal anders. Zoals holistische geneeswijze. Niet alleen naar een plek of ziekte kijken, maar naar alles. Lichaam, geest, ziel. Je kan iemand niet in stukken verdelen, alles zit aan elkaar vast en alles heeft invloed op elkaar. Zelfs alleen in het lichaam. Ik merk dat ook altijd zo duidelijk met mijn doorbloeding in mijn benen. Daar blijft het niet, het heeft op veel meer invloed.

Ik denk op de eerste plaats in zo'n ziekenhuis vooral luisteren en heel goed kijken. De mens zien, met zijn persoonlijke geschiedenis. Als ik jong was zou ik beslist in zo'n ziekenhuis willen werken. Onze droom van spiritueel pensionnetje, ooit, lang geleden :-) was ook een combinatie geweest. Zorg geven, aan alles en ... koesteren. 

Een ander artikel ging over Ella Maillart, een Frans-Zwitserse schrijfster, die in de dertiger en veertiger jaren van de vorige eeuw lange reizen maakte. Met de trein en met haar poes. U kent misschien het verhaal van het hondje in Italië, dat elke dag zijn 'baasje' naar de trein bracht en weer ophaalde. Plotseling overleed de man. De poes is negen jaar lang elke dag op dezelfde tijd naar het station gegaan en wachtte om hem op te halen. Er is een standbeeld voor de poes gemaakt. Iets dergelijks gebeurt met de poes van Ella Maillart .Dit is al ontroerend, maar hoe deze vrouw in elkaar zat, zich richt op wat bindt, niet op wat scheidt en wat ze meemaakt onderweg... En haar bezoeken aan de wijze Indiase Sri Ramana Maharshi.


TIP
Theezakjes zijn voor zoveel meer te gebruiken dan voor thee zetten. Ik wist dat het prettig om gebruikte theezakjes op vermoeide ogen te leggen en dat je het in de ijskast kan leggen, als er sterke geurtjes zijn. Nu las ik net dat als er een vette afwas is, je een paar theezakjes in het afwaswater moet leggen. Ze nemen het vet op. Iets om te proberen.

Vogeltjes, lucht en voeding

We slapen altijd met de deur open en we werden wakker van enthousiast getjilp.
Vanmorgen was het een over en weer gefladder op het balkon. Ik keek even stiekem en het leek wel een dans, al die vogeltjes. Een fijn begin van de dag.

Over een schilderij gesproken, zoals gisteren de foto met de hazen ...
Gisteravond, toen we in bed lagen was het volle maan. Deze was omgeven door allerlei tinten grijs, zwart en geel. Zo bijzonder, of het getekend was. Henk zei: Van een schilderij zeg je soms het lijkt wel echt, maar andersom eigenlijk niet. Nu wel! We hebben er net zo lang naar gekeken tot onze ogen dicht vielen. De dag begon vandaag met de natuur, maar eindigde er gisteren ook mee. Jammer dat ik er geen foto van heb genomen.
Maar ... nadat ik dit geschreven had stuurde vriendin Ria me er een foto van. Ze heeft hetzelfde uitzicht en was bang dat het te laat was om me te zeggen hoe mooi het was. Gelukkig maakte ze deze foto. Dank je!

In de Volkskrant stond een artikel over de voedingshypes en de zo ongeveer religieuze vormen die dat aanneemt. Journalisten en wetenschappers vertelden erover.  Ook over de agressie die ze over zich heen krijgen. Hoe bestaat het.
Soms was ik het met de wetenschappers eens. Ik geloof ook niet dat suiker op zich vergif is en dat gluten slecht zijn zonder darmaandoening. En de enorme waarde die aan een bepaald voedingsmiddel wordt toegeschreven is vaak overdreven denk ik. Welke producten dat zijn wisselt trouwens voortdurend. Maar hun mening is puur rationeel en daar heb ik niets mee. Ik vind het koud. Toen ik eens een voedingswetenschapper hoorde zeggen dat hij alleen naar getalletjes keek en niet naar mensen, tja ...  Ook dat diezelfde persoon in winkels gaat kijken waar suiker in zit waar het niet in hoort, terwijl dat al 50 jaar of langer gebeurt, onvoorstelbaar. En dan de financiële belangen van de onderzoeken. 
Iemand zei dat je lichaam niet weet of iets gewoon suiker is of een andere soort natuurlijk zoet. Nou, mijn lichaam reageert totaal anders op gewone suiker dan op een beetje natuurlijk zoet. En het moment waarop ik het neem speelt ook een grote rol. Er is zoveel wat meegenomen zou moeten worden in een onderzoek. Er komt nu iets algemeens uit.
Ik kan dus alleen handelen vanuit eigen ervaring. Als ik naar de wetenschappers zou luisteren zouden er heel nare dingen gebeuren. Ik weet dat maar al te goed. Er wordt maar naar een stukje (de cijfertjes) gekeken. Maar wat doet je lichaam zelf? Een voorbeeld; De productie van cholesterol door de lever stijgt wanneer we te weinig cholesterol binnenkrijgen en neemt af zodra onze voeding voldoende cholesterol bevat. Het gehalte wat we binnenkrijgen door voeding is minimaal en cholesterol is juist heel belangrijk. Maar een miljoen mensen in Nederland gebruikt een cholesterolverlager. En dan nog de boters ervoor ... 
Mijn stokpaardje, als aan de mens voorbij wordt gegaan, op welke manier dan ook, dan gaat er iets heel erg mis. Betrokkenheid, liefde. En de andere kant, ook aan nieuwe onderzoeken wordt voorbijgegaan, bij wetenschappers en bij artsen. Dit heb ik de afgelopen tijd weer verschillende keren meegemaakt. 
De wetenschap op zich is ook altijd in beweging omdat er op andere manieren onderzocht wordt, en alles en iedereen zich ontwikkeld. Gek genoeg wordt ze dat verweten, dat iets wat vroeger slecht genoemd werd nu goed is en andersom. Het zou wat zijn als het stilstond. Je verandert zelf ook constant. Ik hoop dat wetenschap ooit verandert in een wetenschap waar persoonlijke ervaring een belangrijk deel van uitmaakt. Op die manier wordt het menselijker.
Bij de mensen die bewust leven en eten voel ik me meer thuis, maar niet als het fanatiek wordt. Er zijn veel groepen die bewust eten vanuit een bepaalde stroming. Die bestrijden elkaar vervolgens. Het uitgangspunt kan loodrecht op elkaar staan.  Ook hier vind ik vaak dat voorbij gegaan wordt aan persoonlijke behoeftes. Mijn advies is haal uit alles het goede,  
maar luister alleen naar uzelf!

Planten en dieren

Gisteren las en dacht ik veel over dieren. Vooral over wat ik voel maar ook over de kracht en symboliek, waar ik niet zoveel van af weet. De aantrekkingskracht tussen dieren en mij was altijd sterk. Honden, poezen, koeien, paarden, allemaal kwamen ze op me af en dan was er intens contact. U herinnert zich misschien de koeien in Duitsland, ontroerend. Sinds Wietse (oh lieve Wietse ... ) en dat hondje in Duitsland (dat naar mij toe de weg over rende, en toen onder een auto kwam) heb ik me wat afgesloten voor dieren. Het deed me gewoon teveel. Ik was me dat gisteren opeens sterk bewust. Ik nam toen het besluit om weer meer open te staan want ik ontzeg ons (dier en mij) dan iets belangrijks. Dus poes dag zeggen, paarden (dat deed ik trouwens daarvoor ook. Soms lopen ze met me mee), de vogeltjes op de balustrade van het balkon. En gisteravond zaten we hier rustig, vloog er een merel keihard tegen het slaapkamerraam en toen, we begrijpen niet hoe het kan kwam hij in de woonkamer terecht. Nekje gebroken. Henk zat erbij (dat was nog even te heftig. Als Henk er niet was geweest was ik er natuurlijk bij gaan zitten) en toen overleed hij. Blij dat hij bij ons overleed en niet alleen.
We hebben hier huishazen (Henk is ermee omringd:-) en veel vogels, heel veel vogels.
Ik heb sterk ingezoemd, dus de foto is een beetje vaag. Het lijkt eerder op een schilderij van Monet. Hoe heerlijk, om midden in de natuur te leven.

En planten. Er was bij de nieuwsshow een interview met biologe Sara van Duijn.

Ze vertelde dat planten net als mensen kunnen zien, horen, voelen en proeven. Dit naar aanleiding van het net uitgekomen boek van Allesandra Viola en Stefano Mancuso 'Briljant groen. De intelligentie van planten'. Hierin slepen twee Italiaanse wetenschappers de lezer mee in de wondere wereld van alles wat groen is. Zij laten zien dat planten misschien nog wel intelligenter zijn dan de mens.  

"Zonder de planten die ons met voedsel, energie en zuurstof verzorgen, zouden wij op aarde nog geen week overleven. Merkwaardig genoeg golden planten eeuwenlang als schepsels van een lagere orde, ietsje boven de levenloze wereld. Sinds kort heeft wetenschappelijk onderzoek bevestigd wat Darwin al vermoedde: dat planten ondanks hun (schijnbare) onbeweeglijkheid over verbazingwekkende vaardigheden beschikken, en zelfs over intelligentie.

Behalve de vijf zintuigen van de mens beschikken planten nog over minimaal vijftien andere. Om elektromagnetische velden te scannen, de zwaartekracht van bloemen, takken en bladeren te berekenen en de chemische substanties van hun leefmilieu te analyseren. Met reukstoffen waarschuwen ze elkaar voor vijandige planteneters of lokken ze dieren aan om hen bij te staan in de verdediging. Met hun wortels vormen ze enorme netwerken en laten informatie over hun leefomgeving circuleren. Zonder bewegelijke organen hebben zij een vorm van 'zwermintelligentie' ontwikkeld die hun overleven veiligstelt.

Wat planten zeker niet doen, is vegeteren. Meer kennis van hun buitengewoon slimme strategieën en vaardigheden kan ons bijvoorbeeld leren afstand te doen van pesticiden, of hun nano-intelligente systemen als voorbeeld te gebruiken voor computers en complexe netwerken."

Henk is dol op zelf geplukte bloemetjes. Ik zet dus regelmatig een vaasje bij zijn bed. Nu deze, van het balkon, viooltjes en pepermunt. Ook voor u!

Kokos-notenkoek

Van levenslessen floep naar overheerlijke kokoskoek.
Ik deed maar wat want ik wilde eerst iets met citroen maken. Ik had wel biologisch citroensap (Aldi in zo'n citroenvorm. Ik heb het ook in limoen). Met citroenrasp erdoor is extra lekker en ik had geen verse citroen. Dus gewoon goed bij elkaat passende smaken bij elkaar en mmm..

1 bekertje kokosrasp malen met 1/2 bekertje dadels
1 beker noten erbij, snuf zout, 1 banaan en 2 eetlepels kokosolie
Beetje kaneel, beetje vanille
In vorm platdrukken en garneren met noten
Koel wegzetten en in puntjes snijden

Het kan ook alleen met dadels of alleen met banaan, maar omdat het plan halverwege veranderde werd het dit. Vers fruit of compote erbij zou goed passen, maar er hoeft niets bij. Ja, een sterk kopje koffie.

                                                  Stukje kokoskoek op het balkon met avondlicht.

Levenslessen

Er is geen andere weg dan de eigen weg.
Elk mens is hier voor zijn eigen ontwikkeling en alles speelt daarbij een rol. Elk leven is zinvol anders was er geen reden hier, op aarde te zijn. Geen reden om te bestaan. De te bewandelen weg kan zwaar, loodzwaar zijn, maar nooit zinloos.  We komen - elke dag - onze lessen tegen, steeds opnieuw. Hoe moeilijker, hoe groter de les vaak. Het zien ervan is zeker op het moment zelf vaak ingewikkeld. Achteraf is het eenvoudiger. Dan voel je ook dat waar je nu bent zonder die ene of al die eerdere stappen niet had gekund. 
Fascinerend om te ervaren en te zien hoe iedereen zich naar zichzelf toe ontwikkeld. 
Henk geeft ook telefonische hulp en we hadden het er net over dat hij dan wel eens iemand aan de telefoon krijgt die zegt dat hij van het padje af is. Dat kan niet, ook het even een andere weggetje, paadje inslaan, hoort bij de eigen grote weg. 

Ik schreef eerder dat ik altijd denk dat ik geen oordelen en al helemaal geen vooroordelen heb. Als het om mensen gaat is dat meestal ook zo gelukkig. Als ik ze wel zou hebben kon de ander, maar ook ik geen kant op. Dan was het onmogelijk mensen echt te helpen. 
Wel heb ik het soms in een gedachte of beeld. Zo heb ik een weerstand tegen boekenwetenschap, theoretische wetenschap. Ik vind het koud en het heeft vaak niets met het leven te maken vind ik en al helemaal niet met liefde. Dit had ik ook (sterk) bij filosofie. Maar dan kom je opeens een filosoof tegen die die wetenschap op een manier beoefent zonder er zelf buiten te staan. 
Voor mij is innerlijke wetenschap eigenlijk het enige. Dat je iemand ziet en voelt dat hij 'alles' weet. Ik heb zelf ook diepe innerlijke ervaringen gehad, die alles overstegen. De waarheid zit van binnen. Maar er blijkt een combinatie mogelijk te zijn en dat maakt me blij en het ontroert me. En vooral vind ik het heel inspirerend. Ik heb zin om me erin te storten en er vervolgens iets mee te doen. Maar er is al zoveel waar ik niet aan toekom en daarbij mag ik niet te lang zitten. Lastig dus om er nu echt mee aan de slag te gaan. Maar het erover schrijven (ook zitten) met dezelfde, heel interessante mens doe ik wel en er wordt daarmee iets in gang gezet wat me energie geeft, gelukkig maakt. 
Welke les heeft u geleerd, gisteren of vandaag?
Soms kan het om iets kleins gaan wat toch belangrijk is, of zelfs essentieel. 
Ik heb wel eens een dankbaarheidsdagboek aangeraden. Een lessenboek is ook een idee. En al die vaak totaal verschillende lessen geleerd te hebben maakt vervolgens weer dankbaar vind ik. Op naar de volgende. :-)

Een van mijn lessen is dat ik steeds tegenkom dat ik alles alleen moet doen. Daarover vraag ik me soms af waarom, en stiekem hoop ik dat het ook eens een keer anders zal zijn. Dat iemand me bij de hand pakt en zegt kom maar. Ik heb het nu vooral over medische zaken. Zo gaat het mijn hele leven al. Veel heb ik zelf opgelost, door bepaalde middelen, manieren van omgaan met iets, of een andere kant op te gaan dan een arts zegt. Ook als het om heel ernstige zaken ging. En voordat ik naar een arts ga, er moet veel gebeuren voordat ik dat doe. Doorzettingsvermogen en daadkracht zijn dan noodzakelijk. Iets van deze lessen kan ik aan u doorgeven en het vertrouwen en de kracht die het geeft om zoveel mogelijk zelf te doen. Als iemand anders het voor me opgelost had, had ik er minder van geleerd.

Het regent. Weer om te lezen, te leren en te genieten van de vrijheid.
Toen we in Düsseldorf waren hadden we ontzettend leuk contact met medewachtenden in de huiskamerachtige ruimte. O.a. met een charmante vrouw met mooie bruine ogen die een cyclaam-kleurige jurk aan had waar ze het ziekenhuis mee verlichtte. Ze droeg fleurige bijpassende schoentjes. Ze was er met haar dochter. We hadden het over de invloed van de plek waar je woont. En toen konden we weer zo hartstochtelijk zeggen, dat we ons nog nooit zo vrij hebben gevoeld als in deze flat. We voelen dit elke dag.