zaterdag 1 juli 2017

Levenslessen


Er is geen andere weg dan de eigen weg.
Elk mens is hier voor zijn eigen ontwikkeling en alles speelt daarbij een rol. Elk leven is zinvol anders was er geen reden hier, op aarde te zijn. Geen reden om te bestaan. De te bewandelen weg kan zwaar, loodzwaar zijn, maar nooit zinloos.  We komen - elke dag - onze lessen tegen, steeds opnieuw. Hoe moeilijker, hoe groter de les vaak. Het zien ervan is zeker op het moment zelf vaak ingewikkeld. Achteraf is het eenvoudiger. Dan voel je ook dat waar je nu bent zonder die ene of al die eerdere stappen niet had gekund. 
Fascinerend om te ervaren en te zien hoe iedereen zich naar zichzelf toe ontwikkeld. 
Henk geeft ook telefonische hulp en we hadden het er net over dat hij dan wel eens iemand aan de telefoon krijgt die zegt dat hij van het padje af is. Dat kan niet, ook het even een andere weggetje, paadje inslaan, hoort bij de eigen grote weg. 

Ik schreef eerder dat ik altijd denk dat ik geen oordelen en al helemaal geen vooroordelen heb. Als het om mensen gaat is dat meestal ook zo gelukkig. Als ik ze wel zou hebben kon de ander, maar ook ik geen kant op. Dan was het onmogelijk mensen echt te helpen. 
Wel heb ik het soms in een gedachte of beeld. Zo heb ik een weerstand tegen boekenwetenschap, theoretische wetenschap. Ik vind het koud en het heeft vaak niets met het leven te maken vind ik en al helemaal niet met liefde. Dit had ik ook (sterk) bij filosofie. Maar dan kom je opeens een filosoof tegen die die wetenschap op een manier beoefent zonder er zelf buiten te staan. 
Voor mij is innerlijke wetenschap eigenlijk het enige. Dat je iemand ziet en voelt dat hij 'alles' weet. Ik heb zelf ook diepe innerlijke ervaringen gehad, die alles overstegen. De waarheid zit van binnen. Maar er blijkt een combinatie mogelijk te zijn en dat maakt me blij en het ontroert me. En vooral vind ik het heel inspirerend. Ik heb zin om me erin te storten en er vervolgens iets mee te doen. Maar er is al zoveel waar ik niet aan toekom en daarbij mag ik niet te lang zitten. Lastig dus om er nu echt mee aan de slag te gaan. Maar het erover schrijven (ook zitten) met dezelfde, heel interessante mens doe ik wel en er wordt daarmee iets in gang gezet wat me energie geeft, gelukkig maakt. 
Welke les heeft u geleerd, gisteren of vandaag?
Soms kan het om iets kleins gaan wat toch belangrijk is, of zelfs essentieel. 
Ik heb wel eens een dankbaarheidsdagboek aangeraden. Een lessenboek is ook een idee. En al die vaak totaal verschillende lessen geleerd te hebben maakt vervolgens weer dankbaar vind ik. Op naar de volgende. :-)

Een van mijn lessen is dat ik steeds tegenkom dat ik alles alleen moet doen. Daarover vraag ik me soms af waarom, en stiekem hoop ik dat het ook eens een keer anders zal zijn. Dat iemand me bij de hand pakt en zegt kom maar. Ik heb het nu vooral over medische zaken. Zo gaat het mijn hele leven al. Veel heb ik zelf opgelost, door bepaalde middelen, manieren van omgaan met iets, of een andere kant op te gaan dan een arts zegt. Ook als het om heel ernstige zaken ging. En voordat ik naar een arts ga, er moet veel gebeuren voordat ik dat doe. Doorzettingsvermogen en daadkracht zijn dan noodzakelijk. Iets van deze lessen kan ik aan u doorgeven en het vertrouwen en de kracht die het geeft om zoveel mogelijk zelf te doen. Als iemand anders het voor me opgelost had, had ik er minder van geleerd.

Het regent. Weer om te lezen, te leren en te genieten van de vrijheid.
Toen we in Düsseldorf waren hadden we ontzettend leuk contact met medewachtenden in de huiskamerachtige ruimte. O.a. met een charmante vrouw met mooie bruine ogen die een cyclaam-kleurige jurk aan had waar ze het ziekenhuis mee verlichtte. Ze droeg fleurige bijpassende schoentjes. Ze was er met haar dochter. We hadden het over de invloed van de plek waar je woont. En toen konden we weer zo hartstochtelijk zeggen, dat we ons nog nooit zo vrij hebben gevoeld als in deze flat. We voelen dit elke dag.