Vandaag hadden we de laatste en nu waren ze nog lekkerder, omdat de smaken goed ingetrokken waren. Ik had in de helft van het deeg een beetje ras el hanout gedaan. De smaak kwam nu echt in de buurt van zoals we het vroeger thuis kregen. De speciale afbeeldingen die we versierden, koekvergulden. Ik denk eigenlijk dat het door de ketoembar komt.
We keken naar de aankomst in Dokkum. Extra leuk omdat Henk er vandaan komt. Bij de pepernoten had ik lekker warme chocolademelk gemaakt.
Glutenvrije pepernoten
200 gram amandelmeel mengen met
2 theelepels wijnsteenpoeder
75 gram kokosbloesemsuiker of iets ander zoets zoals agavesiroop
1 eetlepel speculaaskruiden en naar wens een theelepel ras el hanout en wat extra kaneel
1 eetlepel speculaaskruiden en naar wens een theelepel ras el hanout en wat extra kaneel
flinke snuf Keltisch zeezout
50 gram kokosolie
en eventueel een beetje plantaardige melk of waterVan het deeg kleine balletjes maken en op een ovenbrlik leggen en met een vingertop plat drukken. Ongeveer 25 minuten bakken op 160 g
Zondag zijn we mee uit lunchen genomen door onze buurman, om het leven te vieren.
Een jaar geleden kreeg hij een herseninfarct en konden we gelukkig snel reageren omdat de vriendin van de buurman (eind tachtig) op onze deur bonsde.
Het uitje was samen met de buurvrouw aan de andere kant en haar vriend. We spraken over 'tijd'. Dat tijd zo snel voorbij gaat en dat tijd eigenlijk vooral een beleving is.
Buurvrouw geeft les aan gevangenen en ze vertelde dat de gevangenen de tijd ook zo snel vinden gaan. Bijzonder om te horen want je zou denken, als er zoveel tijd voor je ligt ... maar nee dus. In welke situatie ook, je vult je leven in met wat mogelijk is en als je opgaat in dat leven, dan blijkt het altijd snel te gaan. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand de tijd langzaam vond gaan. Voor kinderen ligt het anders is mijn herinnering.
We hebben gezellig en lekker geluncht. Toen we naar huis gingen kregen buurvrouw en ik nog een prachtige orchidee van buurman.
