Er gebeurt zoveel en binnenkort hoop ik er iets over te schrijven. Omdat het me zo in beslag neemt, inclusief de contacten erover is het op deze website rustiger, maar dat is tijdelijk.
Schreef ik eerder over stronkjes en uiteindes niet weggooien, maar in water zetten of in aarde planten? Ik geef een voorbeeld van lente-uitjes. Ik had ze gebruikt tot er 2 cm over was. Dit zette ik in een 'vaasje' en zie ...
Ik heb ook een paar stukjes gember in een pot gelegd, met het 'knobbeltje' naar boven. Als je gember gewoon even laat liggen, ontstaan er vanzelf witte knobbeltjes. Je kan het stukje waar het aan vast zit lossnijden. De snijvlakken moeten drogen en dan kan het in een potje met aarde.
Voordat er echt een nieuwe gemberwortel is duurt behoorlijk lang, wel een aantal maanden, maar de stengels kunnen ook gebruikt worden. En als u meerder stukjes heeft kunt u er een of twee (of meer) door laten groeien.
Over de lente gesproken, we zagen eergisteren de eerste sneeuwklokjes! Vroeger droeg ik die bij padvinderij op 22 februari. Dat is de think-day / denkdag (niet herdenkingsdag) van Badenpowell van de padvinderij. Hij en zijn vrouw die ook veel voor die beweging betekend heeft, waren 22 februari beiden jarig. De jongens vierden zijn verjaardag, de meisjes die van haar. Ik ben maar kort padvindster geweest, maar ik heb er wel een sterke herinnering aan. Mijn moeder was een echte, die had overal kunnen overleven. Een combinatie tussen zelfredzaamheid en voor anderen zorgen. Mijn moeder had meer alleen het eerste, mijn tante die het kamp op Sumatra overleefde had het allebei. Ze komt voor in het boek van Helen Colijn over de kracht van zingen. Dat heeft hun erdoor heen geholpen. Zonder man en berooid kwam ze terug. Ze nam Surinaamse studenten in huis en zorgde voor ze. Op die manier had ze inkomen en deed ze wat haar vreugde gaf.
