De vensterbank

Ik kan nu een beetje zeggen hoe het gaat met de planten in de vensterbank. Ik hoopte dat ze gewoon door bleven groeien en bloeien. Toch voelde ik me eigenlijk een beetje schuldig want planten hebben net zoals mensen en dieren ook behoefte aan natuurlijke rust. Iets forceren is onnatuurlijk. Dat bleek. Verschillende kruiden hielden ermee op of kregen luis. De pepermunt bleef het een beetje doen en schiet nu met wat zonnestralen omhoog. De citroenmelisse bleef in leven en de tijm bleef het doen, maar die heb ik te weinig water gegeven waardoor hij nu uitgedroogd is. Alles heeft op het zuiden veel meer water nodig dan buiten, of op een donkere plek. Logisch natuurlijk, maar ik heb het onderschat. Elke dag water, zeker als er ook maar een beetje zon is. Dit was weer een zinvolle les. Volgende winter dus vooral kiemen kweken!