We voelen ons weer helemaal geïnspireerd door de documentaire 'Minimalism'. Een grote beweging in Amerika en hier is hij ook sterk groeiend. We zagen hem op Netflix. We hebben hem nog niet helemaal af gezien, dus ik kom hier nog op terug.
Bij minimalisme hoort zelf kweken voor mij. Ik kreeg dit stekje en wat doet de komkommer het goed,op de vensterbank in de woonkamer. Er zijn al minikomkommertjes te zien.
Ik heb net broccomole gemaakt. 10 minuten gekookte en uitgelekte broccoli (260 gram), zo is hij nog knalgroen. Scheut olijfolie erbij, scheutje citroensap, zout, knoflook, stukje ui, stukje verse peper, peterselie. Ik geef het dadelijk bij krokante groenteballetjes (gemaakt van wat over was van de burgers van zaterdag). Met gestoofde tomaten en sla.
Eerder vandaag maakte ik crackers van zonnebloempitten. Ik gaf Henk net, toen hij terug kwam van het oefenen, een cracker met dit heerlijke smeersel.
Later: Het werd anders. We gebruikten de grote slabladen als wrap. Krokant balletje, broccomole erop, dichtvouwen en een hap nemen, mmm.
Wat maakte me blij de afgelopen dagen? Een voorbeeld. Ik heb het regelmatig over hoe veel medicijnen er zomaar gegeven worden. Ik maak me hier al vanaf de tachtiger jaren druk om. Terwijl ik dit opschrijf denk ik dat het al in de zeventiger jaren was. Veel mensen en steeds meer hebben deze weerstand en ook steeds meer artsen gelukkig. Zo is er net een boek verschenen van arts en verouderingswetenschapper David van Bodegom: 'Ontpillen".
(No pill a day keeps the doctor away). Ik heb het natuurlijk niet over een medicijn in een urgente situatie. Dan is het een zegen dat er iets is. Maar zoals deze arts ook zei het gaat over alles wat symptoombestrijdend is terwijl er meestal veel beter iets anders gedaan kan worden. In ons land wordt jaarlijks negen miljard euro aan medicijnen uitgegeven. 500 pillen per persoon.
Of het nu gaat om verspilling, het milieu, of gezondheid, steeds meer mensen vinden dat het anders moet. Alles begint met bewustzijn. Ik ben nog niet toegekomen aan een week geen afval. Wel ben ik me elke dag bewuster van al het plastic overal en zeker in supermarkten. Het ging kortgeleden over hoeveel het zou schelen als er geen plastic wattenstokjes en rietjes meer gebruikt zouden worden. Er zijn houten wattenstokjes en ik lees regelmatig over festivals en restaurants waar geen rietjes meer gegeven worden, of niet schadelijke rietjes gebruikt worden. Er moeten ook grote stappen gemaakt worden, maar met de kleine stapjes gaat het de goede kant op.
Ik hoorde dat in Engeland vroeger altijd alles weggegooid werd in supermarkten en nu wordt veel aan het eind van de dag voor 1 penny verkocht, geweldig!
Tot slot een leuke afbeelding. Vrouwen zijn onmisbaar. :-)
