Ik lees op dit moment: 'Leven voor een habbekrats' van Kath Kelly. Een vermakelijk en tegelijkertijd zinvol boekje over de schrijfster die een jaar van een euro per dag leefde. Ze woont in Engeland, dus het is geen euro, maar een pond. Het Engelse is overal vertaald naar het Nederlands, wat ik jammer vind. Engeland is geen Nederland en je wilt de sfeer van een land proeven en daar hoort in dit geval geen euro of Euroshopper bij. De boodschap van het boekje is duidelijk. Wat begon als willen sparen voor iets heel moois voor de bruiloft van haar broer werd een levenswijze. Ik word er blij van! Iedereen die me kent weet hoe zeer ik van luxe kan genieten en ook hoe goed ik zonder kan. Het thema van mijn boek, website en manier van in het leven staan, is me richten op wat er toe doet en daar is geen of weinig geld voor nodig. Het zit van binnen.
Ik las net de regel: "Het besef hoe weinig ik nodig had gaf me het gevoel succesvol, rijk en machtig te zijn". Kath Kelly schreef dit naar aanleiding van het beoordelen van reclames, met die drie pijlers. Ik verander die woorden in onafhankelijk, krachtig en vol vertrouwen. Henk zei: "vrijheid".
Het blijft niet alleen bij de persoonlijke ontwikkeling die ze doormaakt maar ze is steeds meer geschokt door hoe idioot sommige dingen zijn. Er wordt in Engeland bijvoorbeeld 1/3 weggegooid van wat mensen aan voedingsmiddelen hebben gekocht en de helft daarvan is nog helemaal goed om gegeten te worden.
Als je een dergelijke stap zet zoals zij gedaan heeft, vallen de schellen van je ogen, als ze dat nog niet gedaan hadden, door een steeds grotere bewustwording. Ook bij haar werd alles anders. Dit gebeurt ook al bij minder rigoreuze stappen. Kiezen voor kwaliteit, niet voor kwantiteit. Overhouden wat werkelijk iets toevoegt.
En proberen goed te doen voor de wereld. Ik schreef laatst dat ik mijn best wilde doen geen plastic te gebruiken, maar het is onmogelijk! Zeker nu we elke dag een schaaltje kwark nodig hebben. Naar de supermarkt neem ik zelf papieren zakken mee en altijd eigen tassen, maar die kwark ... Gelukkig wordt de verpakking gerecycled.
Ik probeer zoveel mogelijk te combineren, als ik de oven gebruik. Aan het begin van de maand bak ik 'zoete' koekjes en hartige crackertjes. En ik bak twee broden tegelijk en bij het afkoelen leg ik vaak noten of pitten in de oven. Zoals bij de koekjes doe ik dan het ene bovenin de oven en het andere onderin (en soms nog iets in het midden). Halverwege de baktijd wissel ik boven en onder om, zodat alles gelijkmatig gaar of knapperig wordt. Het moeten dus wel baksels of gerechten zijn die dezelfde temperatuur nodig hebben.
Een lekker zomergerecht (altijd lekker, niet alleen in de zomer:-) )
Dit lijkt erg op de frieten die ik vroeger elke vrijdag maakte. Een pond aardappelen in parten snijden. Hier een of twee lepels olie, specerijen, bijvoorbeeld ui, paprika, en knoflookpoeder goed door husselen en op de bakplaat leggen. Er wat rozemarijn en/of oregano over knippen en eventueel nog een beetje geraspte - soja - kaas. Ongeveer 45 minuten bakken op 190 graden. Daarna pas zout erover strooien. Een dipsaus maken; een pittige tomatensaus, tsats(z)iki, of kruidenkwark (ook heerlijk bij gekookte aardappelen in de schil. Ik doe er dan soms kümmel door). Kruiden erdoor die u heeft, eventueel knoflook, peper en zout. De tsatsiki of kruidenkwark kan ook van plantaardige uitgelekte yoghurt gemaakt worden. Een schaaltje in het midden van het bord zetten en de aardappelpartjes erom heen draperen. Zo kunt u lekker dippen. Een salade met bijvoorbeeld peulvruchten erbij geven en klaar.
ps1 Een kommetje chilisaus en een kommetje zure room (of plantaardige variant) met bieslook in het midden zetten kan ook!
ps2 De aardappelpartjes kunnen ook in de koekenpan gebakken worden, maar ze moeten dan regelmatig omgedraaid worden.
ps3 Het kan ook met zoete aardappelen, minder knapperig, maar erg lekker.
Door hier over te schrijven kregen we er zo'n zin in dat ik ze gemaakt heb. Wel wat dunner, anders moesten we zo lang wachten. Ik maakte er snel chilisaus bij. Ik had nog twee grote pepers in de diepvries. In stukjes aan de kook gebracht, met een beetje water, een scheutje appelazijn, een lepel honing en een beetje zout. Daarna met de staafmixer en tranende ogen een sausje van gemaakt. Het was zoooo lekker, allebei. Meteen een foto van gemaakt.
