Dadel-noten-kokoskoek

Vandaag was de verjaardag van mijn moeder. Mijn zusje en ik schreven (appten) erover en we branden allebei een kaarsje ter nagedachtenis. Het past om iets lekkers te maken, dat kon zij ook zo goed. Er was veel wat ons bond. Zeker ook de keuken. Wat hebben we er veel uren doorgebracht.

Ik vind het fijn om iets te maken wat niet in de oven hoeft. Alle mineralen en vitamines blijven zo behouden en er wordt geen energie gebruikt. (Ik gebruik de oven al vaak genoeg.) Het geeft juist energie!
Dit lijkt op de Italiaanse panforte, maar dat is gebakken. Ik heb dat jaren geleden eens gemaakt. Al zitten in deze niet gebakken versie de meeste voedingsstoffen, ik ga dit ook eens bakken, om te kijken hoe dat is. Maar nu, in al zijn eenvoud.

Een klein herfstachtig taartje.
In de keukenmachine:
200 dadels pureren (als de dadels hard zijn een 1/2 uurtje weken in warm water. of sinaasappelsap. Alleen als het echt nodig is!)  
Dan de rest toevoegen en de machine laten werken totdat er een bal is gevormd.
75 gram noten (ik gebruikte nu cashewnoten)
50 gram kokosrasp
snuf zout
kaneel
eventueel een paar druppeltjes vanille (dit maakt het extra lekker.) 
Het deeg is stijf. Als u het iets zachter wilt, kunt u een lepel kokosolie toevoegen.

Het 'deeg' in een rond of vierkant schaaltje met bakpapier erin goed plat drukken.
Dan het 'deeg' omkeren. U heeft nu een glanzende bovenkant. Nog een keer goed drukken.
Ik strooide er nog wat kokos over.
Een paar uur koud zetten. Ik zette het op het balkon, met iets erover heen want vogeltjes vinden dit beslist ook lekker.

Nu kunt u er stukjes of stukken (Henk!) van snijden.  

Heerlijk bij een kopje koffie, thee, of als het koud is, warme chocolademelk. 
Ik ga er ook eens cacao of stukjes chocolade door doen.
Een andere keer gedroogde stukjes sinaasappelschil (zestes) en grove stukken noot.
Misschien ook nog een beetje kruidnagel en nootmuskaat. Echt smaken voor deze taart van het jaar.

Edy Korthals Altes

Ik vind Trouw over het algemeen het meest diepgaand, maar soms staan er in andere kranten ook interessante interviews, zoals dit, met oud diplomaat Edy Korthals Altes. 

https://www.volkskrant.nl/mensen/oud-diplomaat-edy-korthals-altes-94-de-nieuwe-mens-stemt-mij-hoopvol-~b7e65935/?fbclid=IwAR29oCPbj-UTJVcTefLyTILHVjWpT6UN0hNK3VyUu_WNYc57EdtshwF97uU&utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=facebook 

Zoete aardappel brownies

Simpel en heerlijk! 

1 beker gare zoete aardappel pureren met 1/2 beker pindakaas ((noten, of zadenpasta), 1/4 bekertje cacao of 2 volle eetlepels en 3 eetlepels honing (agave- of ahornsiroop)  en eventueel een beetje vanille. Het mengsel in een vierkant ovenschaaltje doen. 25 minuten bakken op 175 graden. 
Af laten koelen er eventueel (deed ik wel) een glazuur erop van kokosolie, cacao en oerzoet. De verhouding op gevoel en smaak. Het wordt knisperig.
In 6 grote stukken snijden.
Erg dom dat ik er vorige week geen foto van heb gemaakt. Houd u tegoed.

Vervuld

Het was eenvoudig om in Utrecht  - elke dag - intensief bezig te zijn (ook werkmatig) met de diepste zin van het leven. Waarom zijn we hier, wat is onze taak in het leven, wat moeten we uitwerken enz. enz. Gesprekken, begeleiding, - onverwachte - ontmoetingen, cursussen, lezingen.
Hier is het wat lastiger, terwijl het toch uiteindelijk het enige is ... Naast op andere manieren bewust leven. 
Hier waren en zijn andere aspecten die maakten dat we hier kwamen wonen. We zijn er elke dag dankbaar voor. 
Er gebeurt hier ook wel het een en ander, maar we lopen er niet even naartoe.
Gelukkig ontmoeten we nu gelijkgestemde mensen en dat geeft zoveel energie. Omdat het over de essentie gaat bouw je snel iets op.  
Mede door de bijeenkomsten waar we de afgelopen tijd naartoe gingen waren we het weekend in Haarlem. Niet alleen daarvoor, ook voor Leonardo Da Vinci. Er is een tentoonstelling over hem in het Teylersmuseum. Het is noodzakelijk om toegangsbewijzen on-line te bestellen. Als we iets niet prettig vinden is het wel een vol museum, maar het was nog net te doen en je bent er allemaal voor hetzelfde. Dat maakt veel uit. Iedereen fluisterde en schuifelde. Er was harmonie. Blijft dat we het liefst samen in een museum zijn. :-)
Naast Da Vinci en een paar tijdgenoten (ik ga zo even op zoek naar iets) waren we lang in de zaal met de vaste collectie schilderijen. Wat is het toch, dat iets, een beeld, een lichtval, een sfeer je naar binnen zuigt? Er hing een zomer en winterschilderij van Koekkoek. Verstillend mooi. Als u ooit in Kleve bent raad ik van harte het Barend Cornelis Koekkoekshuis aan.
Vervuld kwamen we vandaag weer thuis.


Wat er in het echt gebeurt, gebeurt veel minder met een afbeelding, qua sfeer en diepte. (letterlijk en figuurlijk)  maar mooi blijft het. 

Winterlandschap

Zondagochtend

Waar bent u goed in? 
Ik ben zo benieuwd wat het eerste in u opkomt als u dit leest. Er komt zeker meteen iets op.
U kunt een lijstje maken, van grote en kleine vaardigheden/kwaliteiten.  
Soms weten mensen niet - meer - dat ze vol kwaliteiten zitten. Kwaliteiten die iets toevoegen aan de wereld. Of alleen aan uw eigen leven. Het hoeft niet groot te zijn, als u maar weet dat u glans kunt geven aan uw, of andermens (i.p.v. andermans*) leven en eigenlijk alleen daardoor al aan de wereld.

Ik schreef een aantal weken geleden dat ik de laatste tomaatjes van de tomatenplant geoogst had. Ik heb hem niet weggegooid, maar alle stengels tot aan de grond afgeknipt. Of er nog een tomaatje aan komt weet ik niet, maar ik verbaas me weer over de kracht van de natuur om de bak weer vol en groen te krijgen. Bij deze het bewijs. 
Een paar dagen geleden was het op het balkon boven de 20 graden. Nu regent het en is het kouder, maar ik geniet van de laatste herfstkleuren. (En van de wekelijkse zondagochtend geneugtes!) Nu ze nog zichtbaar zijn moet dat ook even worden vastgelegd. 

Meestal hebben we een smoothie uit een smoothiebeker of groot glas. Soms maak ik hem wat dikker en giet ik hem in een kom. Door de andijvie is de kleur niet echt fotogeniek. Maar ja, groente is meestal het belangrijkste ingrediënt.

* Genderneutraal schrijven is moeilijk vind ik. Marieke Lucas Rijneveld was tafelmens (ze wilde liever niet tafeldame genoemd worden) bij DWDD. De taal zit vol mannelijke en vrouwelijke woorden en veel mensen worden daarmee tekort gedaan. Zo ook deze schrijfster, schrijver, auteur!

Verwarmende en - indien nodig - troostende avondsmoothie

Mijn lippen plakken nog een beetje van de zoete smoothie van net. Ik heb het er lekker warm van gekregen.
Banaan is goed om lekker te slapen, de gember is goed voor de spijsvertering en van de kaneel herinner ik me dat het o.a. goed is voor de bloedsuikerspiegel.

Voor twee grote bekers:
2 appels (ik gebruik appels bijna altijd met schil, zo ook nu)
1 banaan
1 grote, zachte dadel of 2 kleine. (Als hij hard is even weken in een beetje warm water)
verse gember
kaneel

Kan ook zonder dadel en/of met alleen appels. Ik vond het nu door de dadels wel erg zoet, maar af en toe is is dat lekker en heel troostend.
Alles in de blender en daarna verwarmen. Heet opdrinken.

In de zomer is dit ijskoud heel lekker.

Binden en pannenkoeken

Ten eerste wil ik even sorry zeggen voor mijn wisselend schrijven. Soms veel achter elkaar en soms is er even stilte. Zo zit ik in elkaar. Ik voel wel altijd de verantwoordelijkheid naar u toe. Ik schrijf deze website niet voor mezelf. Als effect ontstaan er natuurlijk wel herinneringsbeelden, die ik altijd terug kan lezen en dat is leuk, maar het is niet het uitgangspunt. Dat bent u! Daarbij vind ik schrijven en delen met u heel fijn! Het voelt totaal niet als een druk. 
Ik merk hoe ouder ik word, en dat heeft alles met mijn verleden te maken, dat ik me niet meer kan en wil binden. Er zijn uitzonderingen en soms gaat het vanzelf, en dat is heerlijk, maar over het algemeen is me vrij voelen  een levensvoorwaarde. Zelfs iets kleins kan al snel als een druk voelen. Vrijheid zorgt bij mij voor ruimte en ontspanning. Goddank woon ik met iemand die mijn vrijheid op geen enkele manier beperkt en dus heb ik me intens aan hem gebonden. Lieve, liever, liefste Henk.

Nu schrijf ik weer meer achter elkaar. Ik zal even vertellen wat voor pannenkoeken ik gisteren had gemaakt. De eerste was een wat grotere met gebakken ui, spinazie, kruidenzout en een beetje geraspte kaas.
In mijn boek schreef ik over chocoladeflensjes met kersenjam en voor een feestelijk moment met daarbij slagroom en geraspte chocolade. En zoals ik het vroeger kreeg gewoon flensjes op elkaar met rode jam ertussen, mmm. Nu maakte ik een stapeltje van zeven kleine chocolade pannenkoeken, met een laagje pindakaas ertussen. Ik goot er wat Ahornsiroop over en omringde het met plakjes banaan, heerlijk!!! Ik sneed het pannenkoekentaarje in vieren. Het is best machtig, dus we hadden de helft. De andere helft morgen, als lunch, na een kopje soep.

Allerzielen

De mooie Himalaya zoutkaars brandt. Ik denk aan de mensen die er niet meer zijn en die ik altijd lief zal hebben.
Ze zijn niet echt weg, maar ik kan niet even bellen.
Er zijn bepaalde plekken die iemand dichtbij halen. Ze dienen zich vanzelf aan, of ik verbind zelf een plek aan iemand. 

En dit ... liefde in de herfst, hoe toepasselijk.

Zoals ik in mijn boek heb geschreven, hoort als gerecht pannenkoeken (vanwege de oneindigheid) bij Allerzielen. Tussen de middag was ik het vergeten. Vanavond dus, ipv de vrijdagse frietjes. Die komen dan morgen.