De dag van de liefde. Voor ons is het dat elke dag.
Het is natuurlijk wel leuk om het op allerlei kleine manieren te bevestigen en te vieren.
Er ligt de hele dag een rood hartje op tafel en alles is speciaal.
Er hingen hier hartballonnen aan verkeersborden.
Vandaag had geen gouden randje, maar een gouden rand.
We moesten naar het ziekenhuis vanmorgen. We hoorden hoe het staat met de graad van kwaadaardigheid van Henks blaaskanker. De uroloog zei jullie weten dat het kwaadaardig is en blijft, maar hij was blij verrast want van differentiatiegraad 2 is het differentiatie graad 1 geworden. Wat een fantastisch nieuws!
Als het gelijk gebleven was waren we al blij geweest.
Met alle liefde van de wereld blijf ik er heel, heel, heel veel energie in steken.
Die blijft altijd ergens, ook als Henks situatie zou veranderen.
Het blijft kwaadaardig en elke drie maanden zal hij een cystoscopie krijgen.
Het was stralend weer vandaag en er waren overal sneeuwklokjes en beginnende krokussen.
We vierden het goede nieuws bij een winkel waar mensen van een zorgboerderij werken. Er worden prachtige voorwerpen van hout gemaakt (nog nooit zoveel verschillende vogelhuisjes gezien) en er worden streekproducten en vintage spulletjes verkocht.
Degene die begeleidt en leidt is enthousiast, creatief (hij is ook kunstenaar), humorvol en veel meer. Hij maakt onmiddellijk echt contact en wat hou ik daar toch van.
Na hier heerlijk koffie gedronken te hebben, hebben we rustig alles bekeken. We kochten een fles wijn met cranberries en lamsoor. Ik ben benieuwd.
Na nog even te hebben gepraat namen we afscheid. Henk kreeg een prachtige blokkaars van hem.
Ik kijk naar het licht van de vlam en voel me dankbaar.