Mensch durf te leven

De laatste aflevering van de Wereld Draait Door (ik zal het missen) was weer geweldig! Het thema was; wat is voor jou een bepalend liedje in je leven? 
Het programma had wat mij betreft de hele avond kunnen duren. Leuk om mensen die daar altijd met hun eigen specialiteit  zitten over iets heel persoonlijks te horen.
Wat is voor u een belangrijk liedje en welke herinnering is eraan verbonden?
Voor mij was het (o.a.!) 'Mens durf te leven', gezongen door Ramses Shaffy. Oorspronkelijk was het van Jean Louis Pisuisse, pionier van de kleinkunst: 'Mensch durf te leven', uit 1917. Dit lied door Ramses Shaffy klonk voordat mijn afstudeergesprek begon. Het stond voor hoe ik toen in het leven stond. Laat je niet beperken, door wie of wat ook, leef het leven dat bij je past! En zo leefde ik. Ik haalde het onderste uit de kan, maakte zoveel mee dat ik soms het gevoel had in een film te spelen. Het was bruisend en spannend.

Van Pisuisse 
https://www.youtube.com/watch?v=92XqaXUHmgs&list=RD92XqaXUHmgs&start_radio=1&t=1
Ramses Shaffy, uit 1967
https://www.youtube.com/watch?v=Ynkxh80UlEI

Ik ga echt niet weer zeuren dat het zomertijd is. Schreef ik dit vorig jaar ook niet? :-) Ik las een artikel dat de zomertijd niet zo goed is. Opnieuw een bevestiging. Het voelt onnatuurlijk. Ik heb vanmorgen de klokken al een uur vooruit gezet, dat vind ik prettiger dan het 's avonds pas te doen, of de volgende dag.

Boekenmiddag

De middag stond in het teken van de boekenweek.
Eerst ging ik een beetje zilver dat ik had verkopen. Nooit zoiets gedaan.
Hoe dan ook, ik kreeg er €20 voor en daar heb ik een boek voor de boekenweek van gekocht. Zo blijft er iets tastbaars over.
'Woorden schieten tekort' van Nicci French schijnt een ontroerend boek te zijn. Het gaat over alle aspecten van dementie. Ze put uit kunst, literatuur en filosofie. Ze neemt je mee in de belevingswereld van de ervaringsdeskundige en de buitenstaander. 
Het werd bij DWDD door het boekenpanel gekozen.
Er zal denk ik bijna niemand meer zijn die niet op een of andere manier met dementie te maken krijgt. Vaak in de vorm van alzheimer. 
Verder kregen we natuurlijk het boekenweek geschenk, de boekenkrant, het boekenweek gedicht, een boekenlegger en schaften we het essay van Murat Isik aan, waar ik erg benieuwd naar ben.
Hierna nog even naar de grote bibliotheek waar we onder het genot van verrukkelijke koffie lekker in bladen gelezen hebben. En ik nam nog drie boeken mee. Inmiddels zeven bibliotheekboeken thuis. Het was een heerlijke middag.

Hoera, het is boekenweek!

Het boekenweekthema van dit jaar is 'Moeder de vrouw'.
Iedereen heeft een moeder en een deel van de vrouwen is moeder.
Als je geen moeder bent kan je moederlijke gevoelens koesteren.
We kunnen als vrouw de wereld allemaal iets na laten, iets speciaals, iets unieks van ons.
Dat kunnen we door onze moeder.

Dit is het gedicht dat geschreven is voor deze boekenweek.

MOEDER

Zoals ze in je praat en dingen vindt, dwars door je eigen woorden
klinkt, vaak ongevraagd, doe je haar nou wat opzij, je hebt toch
ogen, waarom moet dat nou zo open, die mouwen staan
je raar en doe een das om als het waait.

Zoals ze in je borstkas zucht wanneer je iets onnodigs dreigt te kopen,
zegt dat suiker, vet, voor je bloed, je hart, je lever slecht, door
drank en sigaretten is gekwetst, als je slordig oversteekt
of fietst door rood – je mag van haar niet dood,
niet eens geschud, geschaafd.

Als een achtervolgingsscène die een leven lang vertraagd
wordt afgespeeld. Ze loopt je na. Dit voortbewegen,
één en twee, in hetzelfde beeld.

Zo vaak val je tegen, zo vaak val je mee. Steeds ongevraagd
gered. Bij hond, stoep, hek en noodlot weggegrist.
Je kijkt naar haar. Je weet niet wie ze is.

ESTER NAOMI PERQUIN

Lente!

Nu is het echt lente. Toen er al heel vroeg sneeuwklokjes waren mocht ik van mezelf nog niet naar de krokussen kijken. Ook die waren er veel vroeger en zo overheersend, kleurig uit de grond spattend, dat het moeilijk was. Nu mag het. En oh, de lichtgevende forsythia overal. Fel afstekend tegen de op dit moment donkere lucht. En alles wordt groen ...

'Alle beestjes helpen'

Ik stem altijd op de Partij voor de Dieren en ze hebben nu zo'n leuke slogan: "Alle beestjes helpen". Een buurman heeft de poster op zijn raam hangen.
Je kan dit op verschillende manieren lezen. We zijn er om alle beestjes te helpen en alle beestjes helpen de natuur. Insecten, bijen vooral zijn zo belangrijk voor verstuiving, voor diversiteit, voor een gezond leefklimaat. En het is natuurlijk een mooie woordspeling.

Op de radio hoorde ik iets over stilte op de Veluwe ... Ik heb het opgezocht en het bleek van 'Stichting red de Veluwe' te zijn. Stemmen op partijen die de natuur een warm hart toe dragen is noodzakelijk. Zonder een gezonde-re- natuur kunnen we niet.

Van hun website:

"Als het aan het kabinet ligt, razen straks de boeings laag over de Veluwe en over Noord- en Oost-Nederland. Dat moet niet gebeuren. En u kunt daarvoor zorgen; door stil te stemmen op 20 maart.

Met een stille stem kiest u partij vóór de Veluwe, de Weerribben en andere prachtige gebieden. Dan stemt u op GroenLinks, PvdA, Partij voor de Dieren, SGP of SP."

Binnenmoestuinieren

Via topics las ik een artikel van Gerard Menting in het AD over ouderen die moestuinieren. Het hele jaar rond tuinieren vind ik normaal gesproken onnatuurlijk, maar in dit geval is niet alleen het positieve van bewust met groentes en kruiden bezig zijn belangrijk, maar ook de continuïteit. Zeker voor mensen die het geestelijk zwaar hebben zou tijdelijk stoppen niet goed zijn. Ik word zo blij van dit soort ontwikkelingen.

Een paar fragmenten:

"Deze ouderen moestuinieren lekker binnen

Groente- en kruidenplantjes zien groeien en bloeien, de geur opsnuiven, even proeven of wat oogsten voor de avondmaaltijd. Bewoners van twee verzorgingshuizen in Velp hebben vanaf volgende week een binnenmoestuin.

Het hele jaar rond gaan de binnenmoestuinen voedsel produceren, dat direct in de keuken van de oudereninstellingen gebruikt kan worden. Bewoners, verzorgenden en het team van de keuken gaan samen aan de slag met indoor gardening. Het is bijzonder dat verse producten direct naast de keuken worden geoogst, maar het sociale aspect is zeker zo belangrijk, zegt Marie-José de Dreu.

De Dreu houdt zich als manager huisvesting en facilitair bezig met het eten van de bewoners. In de vier locaties van verpleeghuis en woonzorgcentrum Innoforte in Velp wordt de bewoners tijdens de maaltijd niet zo maar wat voorgezet. Met zorg wordt omgegaan met de kwaliteit van de voeding, de bereiding en ook de beleving van de maaltijd.

,,Met wat meer aandacht is de voedselinname vele malen groter. De mensen zijn gezonder en hebben minder medicijnen of slaapmedicatie nodig.’' Het zijn bevindingen uit een onderzoek, dat bij onder meer Innoforte is uitgevoerd in samenwerking met de Universiteit Wageningen. ,,In het oude systeem werden maaltijden naar de kamer gebracht en later opgehaald, zonder te kijken wat er nog op het bord lag. Toen had je bewoners waar ondervoeding bij werd geconstateerd. Dat kom je nu niet meer tegen.‘’  "

Band

Een vriend zei: "Een verschil tussen jou en mij is dat ik bijvoorbeeld als het om voeding gaat een opinie heb en jij een band." Ik heb dat met veel in het leven en u weet dat, daar gaat mijn boek, daar gaat mijn leven over. Als het om voeding gaat; ik voel die band inderdaad heel sterk. Waar komt het vandaan, hoe is ermee omgegaan, welke voedingsstoffen zitten erin, hoe vers is het. Net zoals de Indianen maak ik er contact mee. Ik hou een appel in mijn handen, ik voel, ik ruik. Ik ben me heel bewust van die appel. En dan ga ik ervan genieten (van Boer Giel is er tot nu toe geen appel geweest die niet heel aromatisch en sappig was), schijfje voor schijfje. Henk maakt de appel meestal schoon. Hij wast hem, verdeelt hem in vieren, haalt het klokhuis eruit en snijdt hem in dunne schijfjes. Hij doet dat allemaal met veel aandacht. Aan het eind van de middag hebben we altijd een fruithapje. 
Door er zo bewust mee om te gaan proef je beter en is het daardoor lekkerder, Wat onbewuster gebeurt ons soms ook, maar niet met fruit.

Brood!

Het is verrukkelijk om eindelijk weer af en toe dit zelfgebakken speltbrood met zuurdesem te proeven. (Ik kan inmiddels gelukkig wel een paar heel lekkere glutenvrije broden bakken.)
De smaak, de geur, de textuur, mmm. Ik heb het met glutenvrij boekweitzuurdesem gemaakt.
We konden ons nu omdat het zo lang geleden is (al heb ik het al wel een paar keer gebakken) niet goed beheersen en hebben ons flink laten gaan. We hebben het erg gemist. En als je iets hebt gemist is het nog veel lekkerder.

Cobbler

Ik maak altijd iets lekkers, iets taartachtigs, voor het toetje na de zaterdagse maaltijd (meestal soep) en dat is dan ook voor de lunch van zondag met meestal dezelfde soep als zaterdagavond. Vanavond hadden we geen soep, maar 'kool nasi'*met rijst, dus nu een klein stukje en morgen na de soep een groot stuk. Ik heb het over cobbler. Zo gemakkelijk en snel klaar. In een ovenschaal wat kokosolie doen. Ik nam een flinke eetlepel. In de oven laten smelten. Daarop komt een soort beslag van alleen maar 1 bekertje meel, flinke snuf zout, 1 1/2 theelepel wijnsteenpoeder, kaneel, 1/3 bekertje oerzoet, rietsuiker of iets vloeibaars zoets en een 1/2 bekertje plantaardige melk. Ik maakte havermoutmeel, maar elke soort meel kan. Op het beslag kwam in dit geval een in stukjes gesneden mango. Nog een beetje oerzoet of ander zoets erover heen en ongeveer 35 minuten bakken op 180 graden. Beetje af laten koelen en mmm. Dit is zo heerlijk. De mango was maar €1 bij Ekoplaza. Elke soort fruit kan, bessen, appel, banaan, ananas, kersen, frambozen, perziken of nectarines, pruimen, peer. Neem vooral veel fruit.
Morgen warm ik de cobbler op en maak er dan nog banaanijs bij. Vanille-ijs** of vanillevla kan natuurlijk ook, maar we zijn verslingerd aan gezond, romig banaanijs van alleen bananen met eventueel een extra smaakmaker of een beetje yoghurt. 
Het is een heel budgetvriendelijk gerecht, steeds aangepast aan fruit van het seizoen.

*De koolnasi was voor 3 keer. De eerste keer met een gebakken eitje, de tweede keer met gestoomde aardappelen (we vinden de combinatie van aardappelen met iets met kerrie altijd erg lekker!) en vanavond met rijst. 

**Ik doe vaak vanille door het banaan-ijs, dus eigenlijk is het ook vanille-ijs.