Overzichtelijk en we hebben allerlei moois gezien en juist dat doet ons altijd zo goed.
Eerst koffie bij Museum Belvédère in Oranjewoud. We beginnen altijd met koffie. Met een 'dumke' * (ik laat de teugels af en toe vieren) en Henk nam een stukje oranjekoek. Een herinnering aan vroeger. Terwijl ik dit schreef dacht ik, een herinnering is altijd van vroeger. Maar een herinnering kan net zo goed van vorige week zijn. Het klopt dus toch wel denk ik.
Naast Jan Mankes, waar altijd wel iets van hangt waren er o.a. abstracte schilderijen (en een bepaalde 3D printtechniek) van de natuur. Ik plaats een schilderij van Jan Mankes en ik kopieer twee stukjes tekst. Ze komen uit cadoc.nl, een website die gaat over boeken over kunst, fotografie en vormgeving.
"Roland Holst was een vroege bewonderaar van Jan Mankes en noemde hem "de meest verstilde schilder van Nederland". Wanneer je dat in de context van de kunststromingen van die tijd plaatst, waarin het kubisme opgang maakte en het expressionisme in volle gang was, is dat goed voorstelbaar. Dan zijn de afbeeldingen van geitjes, kippen en vazen met judaspenning of dopheide een relatieve oase van rust.
De charme van een aantal van zijn olieverfschilderijen, het beetje extra dus, is het gebruik van het materiaal en de gebruikte kleurcombinaties. Dit is wat mij betreft voor het eerst zichtbaar in zijn schilderijen vanaf 1911. Het schilderij 'Ganzenliesje' (1911) is een goed voorbeeld. Mankes was zelf ook tevreden over het resultaat van dit schilderij. Hij schreef dat jaar over zijn manier van schilderen: "ik ben vol goeden moed om ook in de verf de stof heelemaal weg te krijgen". Het boek gebruikt het woord "ontstoffelijken" en dat is de spijker op zijn kop. Het sprekende aan dit schilderij en die in latere jaren volgen, is de sfeer die hij op het doek zet en vervolgens op de kijker weet over te brengen. In 1913 maakt Mankes een groot aantal van dit soort schilderijen: "Grote uil op scherm", 'Haan (Wyandotte) met tinnen schotel (zie hieronder), "Kraai op berkenboom", en "Uil op boomtak". Bij deze schilderijen is de verf vrijwel transparant aangebracht en de kleurcombinaties zijn bijzonder. Het fluorescerende effect heeft, zeker bij de lichtere tinten, iets sprookjesachtigs. "
De charme van een aantal van zijn olieverfschilderijen, het beetje extra dus, is het gebruik van het materiaal en de gebruikte kleurcombinaties. Dit is wat mij betreft voor het eerst zichtbaar in zijn schilderijen vanaf 1911. Het schilderij 'Ganzenliesje' (1911) is een goed voorbeeld. Mankes was zelf ook tevreden over het resultaat van dit schilderij. Hij schreef dat jaar over zijn manier van schilderen: "ik ben vol goeden moed om ook in de verf de stof heelemaal weg te krijgen". Het boek gebruikt het woord "ontstoffelijken" en dat is de spijker op zijn kop. Het sprekende aan dit schilderij en die in latere jaren volgen, is de sfeer die hij op het doek zet en vervolgens op de kijker weet over te brengen. In 1913 maakt Mankes een groot aantal van dit soort schilderijen: "Grote uil op scherm", 'Haan (Wyandotte) met tinnen schotel (zie hieronder), "Kraai op berkenboom", en "Uil op boomtak". Bij deze schilderijen is de verf vrijwel transparant aangebracht en de kleurcombinaties zijn bijzonder. Het fluorescerende effect heeft, zeker bij de lichtere tinten, iets sprookjesachtigs. "
Henk had de nacht ervoor helemaal niet geslapen en ik een beetje. We gingen dus na een lunch-hapje in de auto naar het hotel en deden een dutje. Na een wat langere nacht hadden we dat ook gedaan, we doen het elke dag.
Daarna bij een vuurtje lekker gelezen met een kopje thee en Henk koffie.
Dat moment vinden we altijd zo heerlijk!!!!
Na het lekkere eten hebben we nog een onverwacht mooie wandeling, met een dikke jas aan, gemaakt.
Toen lekker in bad (dit blijft een van de allergrootste geneugtes voor mij!).
Nog even televisie gekeken en gelezen.
De volgende ochtend Henks hoogtepunt, het ontbijt!
Hierna gingen we naar Jopie Huisman in Workum.
Vroeger zijn we daar ook een paar keer geweest en toen vond ik het al prachtig, nu was ik nog meer ontroerd. Het is het totaal, niet alleen wat hij gemaakt heeft, maar ook hoe en waarom. Een wijs en prachtig mens. Hij heeft zijn hele leven zelfportretten gemaakt. Deze is uit de oorlog.
En een van zijn bekendste werken. Elze vezel vertegenwoordigd compassie voor mij.
Je zag een deel van de hoeveelheid brieven die hij gekregen heeft. Mensen werden en worden door hem geraakt.
Er was ook een tentoonstelling van kinderen die hun ouders geportretteerd hadden en ook dat was erg de moeite waard.
Als het kan maken we altijd een audiotour en dat kon hier ook. Het geeft zoveel meer informatie.
Ik had veel langer willen blijven maar we moesten jammergenoeg weg.en we cappuccino en
Ook hier hadden we cappuccino en een 'dumke'.*
Zo kort, maar echt een HEERLIJK uitstapje en de afstand was te overzien. :-)
* Het dumke is een streekspecialiteit uit Friesland en wordt onder andere gemaakt van hazelnoten en anijs. Ik vind ze nu veel lekkerder dan vroeger, heel bros. Ze verschillen per plek want we hebben ze nu 2x gehad en ze waren ander sen juist dat vind ik altijd leuk van streekgerechten, dat elke bakker toch ook zijn eigen recept heeft. In die bij Jopie Huisman zat nog wat meer anijs. Het Fryske Dumke dankt zijn naam trouwens aan de vorm van het koekje, dat op een duim lijkt.
ps
Het is nu donderdag, een paar dagen later dus, maar ik plaats het op de dag dat we terugkwamen.
