vrijdag 30 augustus 2019

Dit maakt me blij en ontroert me (Flashmobs)

De positieve kracht van muziek.
Hoe het zich steeds opbouwt en alsmaar mooier wordt ...
Ik laat me meevoeren en geniet van de uitvoerders en van het publiek.

https://www.youtube.com/watch?v=fTgmn-fl39A


https://www.youtube.com/watch?v=O38mWfrRW_k


https://www.youtube.com/watch?v=f_LZLzS9llU&list=RDs_hlvRNgGOQ&index=9


https://www.youtube.com/watch?v=1MzUlo82Sxs


flashmob (Wikipedia)
Een flashmob (Nederlands: "flitsmeute") is een (grote) groep mensen die plotseling op een openbare plek samenkomt, iets ongebruikelijks doet en daarna weer snel uiteenvalt. Flashmobs worden veelal georganiseerd via moderne communicatiemiddelen zoals het internet. Het aantal deelnemers staat niet van tevoren vast; hoe meer deelnemers, hoe succesvoller de flashmob.

woensdag 28 augustus 2019

Onze dag

We hadden onze dag! Na een feestelijk ontbijtje en een heerlijk bibliotheekbezoek gingen we naar kunstcafé Schurer in Warenhuis van der Veen. https://www.kunstplazaschurer.com/kunstcafe
Een heel mooi warenhuis dat al vanaf 1897 bestaat. Antje Oldenburger en Bareld van der Veen vestigde er een manufacturenzaak Er werden steeds meer panden bijgekocht. Het beslaat 17.500 M2. Dit is het grootste warenhuis na de Bijenkorf in Amsterdam. Er zijn allerlei verschillende winkels; delicatessen, hobbyzaak, kleding, licht enz. Op de woonetage bevindt zich galerie DSG. De programmering wordt verzorgd door de Drentse schildergemeenschap. Veel vormgevers, kunstenaars en kunstcollectieven hebben hier geëxposeerd.
Wij zaten boven en keken vanuit heerlijke stoelen uit op de 'skyline' van Assen. In dit café ben je omringd door kunst. Kunst aan de muur en op de grond en er zijn allerlei kunsttijdschriften. Ook is er een prachtige galerie. Ik vond de verschillende stijlen verrassend. Er is voor iedereen dus iets wat aanspreekt. Wij vonden veel mooi. We hebben een beetje echte kunst (hadden we maar meer muren!). Mochten we eens een prijs winnen dan maken we zeker ruimte voor misschien wel een groot schilderij. We weten trouwens niets van de prijzen. (Ik heb een grote uitgave gedaan die ik aan mezelf terug moet betalen. Ik zal hier binnenkort iets of veel over schrijven). Er kan trouwens ook kunst geleend worden!
Ik las daar ook in het tijdschrift  'Kunst aan de Vaart'. https://kunstaandevaart.nl


Wat wordt er toch veel moois georganiseerd in deze conterijen.
Tussen de verschillende schitterende huizen en vanaf de balkons zal muziek zijn.
We genoten niet alleen van de kunst, we kwamen voor feestelijke koffie. Een zelfgemaakt stukje chocolade en warme appeltaart door de vrouw van Johan Schurer gemaakt. Koffie van bonen. Echt ... we gaven het alledrie een 10! Ik ben niet van de punten en competitie, maar in dit geval ...
Het was een heel bijzonder moment dat we niet zullen vergeten. Ze hebben trouwens ook allerlei broodjes met namen van schilders. Daar ben ik ook benieuwd naar. Onze ervaring is, als het een lekker en goed is, is het ander dat ook. We komen dus zeker terug.






zondag 25 augustus 2019

Gekleurd windje

Jaren geleden heb ik Henk deze kleine ventilator voor in de computer gegeven. We vinden hem nog steeds heel mooi en effectief. Ik heb er misschien eerder een foto van geplaatst, maar dat maakt niet uit.




zaterdag 24 augustus 2019

Meer zomer

Het is weer heel warm en dat blijft voorlopig zo. We hebben een erg drukke tijd achter de rug, met veel bezoek. Ik koop nooit iets (oud nieuws) en soms zou ik dat misschien toch eens moeten doen. Op een of andere manier kan ik het niet. Alle aandacht en liefde stop ik in elk koekje, chocolaatje, maaltijd en wat niet al. Als ik iets koop zit dat er niet in, tenzij het van een klein bedrijfje is. Ik geniet elke week van de rubriek in Trouw over kleine bedrijfjes. Als je ziet met hoeveel passie mensen iets ontwikkelen, op elk denkbaar gebied. Daar een bonbon of drankje van, ja, natuurlijk! Ook van een warme bakker, een groenteboer. Mooie producten. 
Nu is het rustiger en hoop ik de komende dagen af en toe even op ons balkonnetje te kunnen lezen. Alles blijft het goed doen. Ik zal binnenkort weer eens een foto plaatsen van al het groen. Zoals in een tuin iets opeens op een andere plek opkomt zo gaat dat ook op het balkon, zoals viooltjes in een bak waar citroenmelisse in staat die het eindelijk doet en waar ik heel blij mee ben. Bijzonder.
Fijn weekend verder allemaal!

zondag 18 augustus 2019

Schoolreisje

We waren met onze lieve buurman op 'schoolreisje'. Zo voelde het voor ons. De buurman wilde met ons koffie drinken, een stukje lopen, lunchen (bij een Chinees waar hij al 30 jaar komt. De eigenaar is een erg lieve vrouw. Hij hielp haar vroeger met de Nederlandse taal en met bepaalde begrippen voor het Middenstandsexamen. Het restaurant was eerst in een andere plaats, maar hij is gewoon meegegaan), laten zien waar hij eerder gewoond heeft, aan het water in de Weerribben nog iets drinken en door Blokzijl wandelen. Dit alles in iets andere volgorde.
Het was een mooie dag en we hebben heerlijk gegeten. 



Blokzijl (wat een mooie plaats! Een haventje en heel veel bloemen voor de huizen)



donderdag 15 augustus 2019

50 jaar geleden

Vandaag is het 50 jaar geleden dat ik als 12 jarig meisje naar een internaat (Internationale Quakerschool)  ging. Ik weet nog zo goed hoe het voelde. Zoals u weet noem ik deze dag elk jaar omdat mijn lievelingsperiode dan begint, een nieuwe start, met nieuwe mogelijkheden. Dit jaar is het vanwege het gouden kroonjaar nog specialer dan anders. 
De eerste vier dagen in mijn nieuwe leven had ik het gevoel dat ik op vakantie was. 
Daarna begon de heimwee. Wat was ik verdrietig. 
1x in de 6 weken naar huis. Op zondag weer terug. Er stond een bus bij het station in Utrecht te wachten. In een mooie buurt, die er nu heel, heel jammergenoeg niet meer is. (Dit schreef ik geloof ik eerder, maar ik vind het ook zo erg als iets moois verdwijnt!) 
De hele zondag was ik misselijk. Nog een paar jaar erna vond ik de zondag een moeilijke dag. Nu vind ik al sinds heel veel jaren juist een heel fijne dag. Uitgebreid ontbijten met Trouw. Een stuk later douchen en wandelen, koffie (cichorino), het boekenprogramma van de VPRO, soep en gezonde taart, een dutje en 's middags lekker lezen. Aan het eind van de middag (zoals elke dag) een wandeling en daarna een glaasje wijn en een ander maaltje qua combinatie dan door de week. Henk kijkt altijd naar Studiosport.

Ik besef goed hoe belangrijk deze gebeurtenis was en hoe hij doorwerkte in mijn leven.
Heeft u iets meegemaakt als kind wat een grote invloed op u gehad heeft de rest van uw leven?

Ik wens u een fijne week!

zondag 4 augustus 2019

Sophia Loren

Ik las net een artikel over Sophia Loren, die inmiddels 84 is. Zo te lezen komt er weer een prachtige film aan met haar. Ze maakt draaidagen van 10 uur.  En ze verheugt zich op als wat komen gaat in het leven.
Ik wist dat ze wel eens een kookboek had geschreven en zoals elke Italiaan en fansman* dol op eten is. Ik wist niet dat ze als kind soms moest bedelen om aan eten te komen. Met een verleden waar gebrek heerste neemt voeding ook nog op een andere manier een belangrijke plaats in.
Er werd haar ooit gevraagd hoe je spaghetti moet eten. Je moet het inhaleren, als een stofzuiger zei ze. 
(Ik heb hier een tijd over nagedacht. Ik las 'inademen', niet 'inhaleren', maar hoe kan je spaghetti inademen? Ik zie meteen slierten uit iemands neus hangen. Vertalen is vaak lastig. Als je inademen vertaalt is het inalare. Als je inalare vervolgens weer naar het Nederlands vertaald is het inhaleren. Inhaleren doe je via je mond en dat past helemaal bij spaghetti. Of opzuigen of slurpen, zoals je dat ziet in sommige Italiaanse films.) 

* Apart, fransman, engelsman ... verder komt dat geloof ik niet voor. Duitser, Nederlander,  Oostenrijker enz. Meestal 'er' erachter en soms verdwijnt het laatste deel van het land, zoals bij Zweed, Deen, Sloveen enz.

Na van alles gelezen te hebben over mooi Italië en de -reis- boeken die daarover geschreven zijn, ben ik hier aan het begin van de zondag mee bezig geweest. Mat taal. 
Een middel dat verbindt of juist voor afstand zorgt. Het verbindt als je dezelfde taal spreekt, anders kan het verwijderend werken. Als je open bent en niet alleen de gesproken taal hoort kan de afstand kleiner worden en zelfs verdwijnen. Of als je de ander van binnenuit wil be-grijpen. Luisteren, vragen. stilte, luisteren, stilte, vragen.
En dat heeft ook weer met liefde te maken, zoals alles. En dan kom ik weer terug bij Sophia Loren en haar liefde voor eten (en voor zichzelf! Hier kom ik op terug).



Dit boek is zelfs dit jaar nog herdruk, in de oorspronkelijke stijl, en bij elke boekhandel verkrijgbaar. Ik las er goede recensies over.