Vandaag is het 50 jaar geleden dat ik als 12 jarig meisje naar een internaat (Internationale Quakerschool) ging. Ik weet nog zo goed hoe het voelde. Zoals u weet noem ik deze dag elk jaar omdat mijn lievelingsperiode dan begint, een nieuwe start, met nieuwe mogelijkheden. Dit jaar is het vanwege het gouden kroonjaar nog specialer dan anders.
De eerste vier dagen in mijn nieuwe leven had ik het gevoel dat ik op vakantie was.
Daarna begon de heimwee. Wat was ik verdrietig.
1x in de 6 weken naar huis. Op zondag weer terug. Er stond een bus bij het station in Utrecht te wachten. In een mooie buurt, die er nu heel, heel jammergenoeg niet meer is. (Dit schreef ik geloof ik eerder, maar ik vind het ook zo erg als iets moois verdwijnt!)
De hele zondag was ik misselijk. Nog een paar jaar erna vond ik de zondag een moeilijke dag. Nu vind ik al sinds heel veel jaren juist een heel fijne dag. Uitgebreid ontbijten met Trouw. Een stuk later douchen en wandelen, koffie (cichorino), het boekenprogramma van de VPRO, soep en gezonde taart, een dutje en 's middags lekker lezen. Aan het eind van de middag (zoals elke dag) een wandeling en daarna een glaasje wijn en een ander maaltje qua combinatie dan door de week. Henk kijkt altijd naar Studiosport.
Ik besef goed hoe belangrijk deze gebeurtenis was en hoe hij doorwerkte in mijn leven.
Heeft u iets meegemaakt als kind wat een grote invloed op u gehad heeft de rest van uw leven?
Ik wens u een fijne week!
