Verspillingsvrije week

Dat we nog altijd eten weggooien, blijkt uit en onderzoek van CREM Waste Management en Kantar Public. Gemiddeld mikken we per persoon 41 kilo voedsel de afvalbak in. Hoogste tijd voor de allereerste Verspillingsvrije week, een initiatief van voorlichtingsorganisatie www.milieucentraal.nl in samenwerking met de Consumentenbond. Speciaal voor deze week is een app ontwikkeld, vol met tips, video's en manieren om voedselverspilling tegen te gaan. https://www.milieucentraal.nl/milieubewust-eten/verspillingsvrije-week/ 
De Verspillingsvrije week is onderdeel van de campagne 'Hoe verspillingsvrij ben jij?' van Stichting Samen tegen Voedselverspilling.

AD van vandaag

cichorino

Zo blij dat er weer een voorraad cichorei is voor de overheerlijke cichorino, we willen/kunnen niet meer zonder

Regen en weekmenu

Het regent. Gisteren ook en afgelopen nacht. Heerlijk, na de lange droge periode. Ik vind het ook zo gezellig. Ik hou van duidelijk weer. Zon, regen, storm, vorst. 
De natuur zuigt het water met vreugde op. Alles is felgroen, zoals in de lente.

Ik had beloofd weer eens een goedkoop weekmenu door te geven, hier is het.

Maandag
Lunch:
Uienbouillon met peterselie
Quinoa (had nog een restje) -havermoutschijven met bieslook / komkommersla

Diner:
Hutspot met kerrie. Bovenop fijngesneden witlof en gebakken uitjes
*druiven

Dinsdag
Lunch: 
Wraps van half boekweit en half havermeel. Ik heb zo'n fantastische koekenpan. Er hoeft geen vet in dus je kan de wraps of pannenkoeken eenvoudig met de hand eten. 
Een met pindakaas, sambal en wortel en een met appelstroop en banaan. De banaan laat ik tegenwoordig heel (allebei een halve van een grote banaan). Dat eet heel lekker.

Diner: 
Koolnasi met erdoor uien, knoflook, rode paprika / gebakken eitje
*cichorino met rozijnenmuffin

Woensdag
Lunch:
Rest hutspot op gv brood met een klontje boter
en een zadencracker met zelfgemaakte bessenjam

Diner:
Prei-omelet met amandelmeel en selderij / tomatensla van kleine tomaatjes

Donderdag
Lunch:
Havermoutpap met restje koolnasi en gebakken ringetjes prei

Diner:
Gestoomde aardappelen met gebakken wilde spinazie van balkon met een uitje en knoflook notengehaktballetjes (zie boek)

Vrijdag
Lunch:
Wortelsoep met geroosterd gv brood met gebakken champignons

Diner:
Wekelijkse frieten. Dit waren andere dan anders, droger. Dat wist ik en daarom sprenkelde ik er pittige mayonaise en gebakken uien over en dat is zooo lekker. Geen last meer van droge frietjes

Zaterdag

Lunch:
Gv broodje met sla, linzenburger, gebakken uien, tomaat, augurkje

Diner:
Uit de diepvries een bakje met bloemkoolroosjes en sperciebonen.
Dit deed ik bij bouillon met sojabrokjes en vers gemalen peper
*koffie met appel-dadeltaart

Zondag

Lunch:
Tomatensoep met prei en champignons erdoor 
*stukje zelfde taart als gisteravond

Diner:
Boekweitpasta met broccoli en cashewcrème
*cichorino met kokosbonbonnetje

Chocolaatjes of bonbonnetjes?

Iets er tussen in. Alleen maar cacao, kokosolie, kokosbloesemsuiker en drupje vanille. Ze zijn verrukkelijk. Het enige nadeel is dat ze in de ijskast bewaard moeten worden. En als je er een pakt moet je hem meteen in je mond stoppen. Het smelt bij lichaamstemperatuur. Cacaoboter blijft hard maar het is veel duurder. en niet lekkerder.  

Verleden

Soms ga ik even terug naar vroeger. Ik heb zo lang in Utrecht gewoond en af en toe heb ik een beetje heimwee. Op mijn zoektocht kwam ik een film uit 1918 tegen. Zoals veel steden was het er toen heel mooi. Ook zo'n schattig trammetje.
https://www.youtube.com/watch?v=9pVosgxLs9o&t=464s

Voorbereiden (misschien een beetje)

In veel landen zijn prepp-bewegingen. Ik ken het vooral uit Amerika, maar in Zweden bijvoorbeeld leeft het ook sterk. Elke inwoner heeft een boekje gekregen met informatie over wat te doen bij een ramp. Je voorbereiden (prepareren) op calamiteiten. Ik zag een moeder aan haar zoontje vragen wat te doen als ... waar staat ... enz. Een soort overhoring. Dit gezin heeft ook nog een zelfvoorzienend huisje ergens. En er zijn schuilkelders in Zweden voor duizenden mensen, overblijfsels en aangepaste bunkers uit WO2.
Volgens mij heb ik ooit eerder over 'preppen' geschreven.Maakt niet uit. 
Veel voeding kan jarenlang bewaard worden. De uiterste houdbaarheidsdatum betekent in veel gevallen alleen maar dat de smaak een beetje achteruit kan gaan. Gedroogde peulvruchten, witte rijst (bruine ruist wordt op den duur ranzig), pasta zijn eindeloos houdbaar. Blikken en potten zijn ook jarenlang houdbaar. Tientallen jaren, maar vaak mits goed geconserveerd veel langer. Ik zag eens potten uit de oorlog en zelfs iets dat al een eeuw (of twee eeuwen, dat weet ik niet meer) oud was. Als er geen bacteriën bij kunnen kan er eigenlijk niets gebeuren. 
Water is het belangrijkst want als je een gevriesdroogde maaltijd of peulvruchten hebt, maar je kan ze niet koken, dan heb je er niets aan. Een nadeel van heel oude peulvruchten is dat het langer duurt voordat ze gaar zijn. Gevriesdroogde producten zijn ook ideaal. Er zijn allerlei kant en klare pakketten te koop.
Als iemand zich wil voorbereiden (er zijn mensen die hier heel ver in gaan) is het belangrijk om water, een opwindbare radio, licht, waterdicht bewaarde lucifers, kaarsen, ehbo set, dekens, blikjes (ananas, vis), potten (bonen, linzen, jam) en gedroogde producten (granen, vlokken, zoals havermout, groentes of maaltijden), suiker, een siroop of honing, zout, crackers of harde koeken en een kooksetje te hebben.
Het verschilt natuurlijk of je in de stad of op het platteland woont en welk seizoen het is. In de zomer is er allerlei eetbaars buiten te vinden.
Iedereen zou toch een soort basis moeten hebben. Wat is in de natuur aan eetbaars te vinden en wat moet je doen als er geen elektriciteit is. Soms denk ik wel eens dat het heel zinvol zou zijn als er bijvoorbeeld een dag geen elektriciteit zou zijn. Vanwege de confrontatie en om te oefenen. 
Ik denk dat het goed is om je op een bepaalde manier voor te bereiden, niet extreem en zonder met angst te leven. 

De T van

Henk maakte deze foto gisteren.

recepten en weekmenu's

Bij 'wat maakt u blij' staat dat verlangt wordt naar recepten en weekmenu's.
Ik plaats met een bepaalde regelmaat recepten, maar meestal plaats ik ze meteen op de daarvoor bestemde bladzijde. Wat klinkt dit officieel, maar anders zou ik twee keer recepten schrijven en dat vind ik niet mooi. Als ik een heel leuk recept heb zal ik het af en toe ook hier plaatsen. 
En weekmenu's, ik heb ze jarenlang gepubliceerd, week na week. Op een gegeven moment was het genoeg. Maar ik beloof dat ik het af en toe weer zal doen. Ik heb er vaker iets over gehoord en ik vind het natuurlijk alleen maar fijn om te horen dat het mensen inspireert. Zo hoor ik ook vaak iets over de filmpjes, dat mensen ze steeds opnieuw bekijken en dat ze enthousiast worden en zich gesteund voelen. Daar word ik helemaal warm van, dank. 

Toen we laatst bij Hielkje waren kregen we dahlia's uit de tuin. Ik ben zo dol op dahlia's. op zich al mooi en ze vertegenwoordigen ook mijn favoriete periode van het jaar. Van een andere vriendin kreeg ik een gemengd bosje uit de tuin, heel schattig. Ik ben zo dom geweest om er geen foto van te maken, zonde.

En de fruitschaal omdat hij ook zo seizoengevuld is.

Onze dagelijkse koekjes

Om meteen de daad bij het woord te voegen een recept:

Kokosamandelkoekjes
1 beker amandelmeel
1 beker geraspte kokos
2 eetlepels kokosbloesemsuiker
kaneel
snuf zout
1/2 beker water of plantaardige melk.

Alles door elkaar roeren. Verspreiden op een met bakpapier bekleed bakblik.
Met een spatel of de achterkant van een mes in vierkantjes of rechthoeken verdelen.
Ruim een half uur bakken op 180 graden. In de oven laten staan totdat de oven helemaal is afgekoeld. Dat ze lang in de oven staan is essentieel, dan worden ze het meest knapperig. Ik doe er een paar in een doosje en de rest in de diepvries.
Er kan een amandel op en/of er kan gedroogd fruit in stukjes door, maar als ik snel koekjes wil maak ik dit basisrecept. Het kan zijn dat ik koekjes met gedroogd fruit eerder geplaatst heb. Ik heb ze lang met stukjes abrikoos en kokosolie gemaakt. Ik kwam erachter dat kokosolie helemaal niet nodig is. Op deze manier zijn ze heerlijk. We hebben er elke dag een, bij de cichorino.

Minder verspilling

Uit Dagblad van het Noorden 
van zaterdag 7 september:

"De proef van supermarktketen Lidl, waarbij eten waarvan de houdbaarheidsdatum bijna is verstreken wordt verkocht voor miniprijzen, is een succes. Zo succesvol zelfs, dat voor het einde van het jaar alle winkels meedoen.

De lancering is zo goed verlopen, meldt Lidl-woordvoerder Christine Braun, dat ‘alle lichten op groen staan om dit verspillingsinitiatief bij Lidl landelijk uit te rollen’. ,,Ons streven is nog dit jaar.”

Braun stelt dat het bedrijf ‘zeer tevreden’ is over de eerste dagen van de proef ‘Verspil mij niet - ik ben nog goed’. ,,De afgelopen week waren alle producten erg snel uitgekocht. Het aanbod varieert natuurlijk ook elke dag. De klant omarmt dit en reageert duidelijk positief”, laat Braun weten."

Elk initiatief om verspilling van voedsel tegen te gaan vind ik verheugend. 

Lievelings plantaardige maaltijden van artsen

https://www.youtube.com/watch?v=117lY1IF9ew

Eenvoudig en heerlijk.
Ik vind Amerikaanse artsen altijd zo toegankelijk. Misschien ook omdat er geen/minder afstand is door u zeggen. In ieder geval naar de patiënt toe. Ik word wel door artsen enz. getutoyeerd. Ze hebben het zelfs opgeschreven dat ik dat wil. Mooi zo.
Bepaalde artsen in Utrecht wilden met hun voornaam aangesproken worden. Hier in het noorden is dat vaak, niet altijd, anders. Wat zou ik het in ziekenhuizen ook prettig vinden als specialisten zich bij hun voornaam zouden laten noemen (soms gebeurt het, maar dat is een uitzondering).  
Bij veel andere hulpverleners gebeurt het gelukkig wel. Ik zal mezelf ook nooit en te nimmer met u laten aanspreken door mensen die me bellen, al ben ik 90. Nabijheid, op alle mogelijke manieren, is voor mij de basis van het contact. Ik weet trouwens niet of ik op mijn 90e nog begeleiding geef, maar een leven zonder kan ik me eigenlijk niet voorstellen.