https://www.youtube.com/watch?v=117lY1IF9ew
Eenvoudig en heerlijk.
Ik vind Amerikaanse artsen altijd zo toegankelijk. Misschien ook omdat er geen/minder afstand is door u zeggen. In ieder geval naar de patiënt toe. Ik word wel door artsen enz. getutoyeerd. Ze hebben het zelfs opgeschreven dat ik dat wil. Mooi zo.
Bepaalde artsen in Utrecht wilden met hun voornaam aangesproken worden. Hier in het noorden is dat vaak, niet altijd, anders. Wat zou ik het in ziekenhuizen ook prettig vinden als specialisten zich bij hun voornaam zouden laten noemen (soms gebeurt het, maar dat is een uitzondering).
Bij veel andere hulpverleners gebeurt het gelukkig wel. Ik zal mezelf ook nooit en te nimmer met u laten aanspreken door mensen die me bellen, al ben ik 90. Nabijheid, op alle mogelijke manieren, is voor mij de basis van het contact. Ik weet trouwens niet of ik op mijn 90e nog begeleiding geef, maar een leven zonder kan ik me eigenlijk niet voorstellen.
