Nog even een vervolg op het vorige bericht. We gingen pas laat naar bed want we keken naar de "Nacht van de popmuziek', gepresenteerd door Matthijs van Nieuwkerkvan en Leo Blokhuis. Ik vind dat twee heel prettige mensen. en we hebben genoten van het programma. We gingen om 1.15u naar bed dus we hebben het niet helemaal afgezien Om 6 uur weer wakker en even daarna opgestaan.
Over televisie gesproken ... we kijken het zelden direct, maar we kijken terug en wat zijn er weer leuke programma's op het moment. Een tijdje geleden alweer dat we minstens zo opgingen in het programma 'Polopos' als vorig jaar in Ololai. Dit programma werkt naar alle kanten. Het geeft de kandidaten een schitterende kans om een groot avontuur te beleven en vorm te geven aan een nieuwe levensfase. Hun voor €1 gekochte, meestal zwaar verwaarloosde huis wordt door hunzelf met ingeschakelde hulp opgeknapt, wat mooi is voor dat kleine dorp. En helemaal mooi is de bijdrage die ze aan het dorp en de omgeving geven door het beroep dat ze uitoefenen en de bekendheid die ze aan het dorp geven waardoor het nieuw leven wordt ingeblazen. Door het programma komen veel mensen op bezoek. En dan nog het sociale aspect, wat misschien het belangrijkst is. Dit jaar won een kunstenaarsstel. Ze organiseerden een kunstroute en dat bracht door hun enthousiasme en creativiteit zoveel teweeg. Er ontstond een intens warme sfeer. Die gloed zal nooit meer verdwijnen denk ik.
Andere programma's zijn 'De sleutel' van Beau van Erven Dorens (Net zoals in het Amsterdam - en Rotterdam project heeft hij, door het respect en het vertrouwen dat hij dakloze mensen geeft, en vooral door zijn empathische benadering, weer zo'n positief en ontroerend programma gemaakt) en 'Dennis van de vrije geesten' gepresenteerd door Dennis van der Geest. Mensen zien, die soms tot het uiterste gaan, om authentiek te kunnen leven. Ik zou het niet kunnen, in een tentje wonen en in de winter maar weinig eetbaars in de natuur kunnen vinden. Maar dat mensen het doen omdat ze niet anders kunnen en willen vind ik inspirerend en ik heb bewondering voor hun improvisatievermogen en ... ze overleven! Bemoedigend om zoveel verschillende manieren van leven te zien waarvan je anders het bestaan niet zou weten. Het zijn geen uitzonderingen, er zijn heel veel mensen die niet passen in een 'gewoon' leven. Door mijn werk heb ik zeker vroeger ook van alles gezien. Het wordt pas een probleem als er te veel regels zijn zodat mensen hun hart niet kunnen volgen, of als iemand vastloopt. Deze mensen zullen zich bij een catastrofe waarschijnlijk redden.
Ik zat laatst op ons bankje om me heen te kijken en besefte hoeveel we hebben. Qua luxe valt het in verhouding erg mee (ach, alleen de boeken tellen) maar na zulke basale/primitieve omstandigheden gezien te hebben voelt het wel heel luxe.
