Een voorbeeld las ik bij nu.nl als reactie op 'veel meer alleen zijn':
"Ik vind het ook prettiger, niet meer die sociale verplichtingen. Heb besloten dit te omarmen en me op te stellen zoals ik dat wil en niet zoals anderen van mij verwachten. Voor mij een eye opener."
Gesprekken gaan sneller naar een diepere laag. Contact hebben is niet meer vanzelfsprekend dus de oppervlakkigheid slaan we over. 'Cut the crap' waren iemands woorden. Ik zit steeds te denken wat daar een goede vertaling voor zou zijn. Snijd de onzin is misschien te letterlijk, maar wel duidelijk, alleen als je het weg kan snijden is het er al. Sla onzin/oppervlakkigheid over! Ik vind diepgaande gesprekken met mensen die dichtbij staan zonder een pandemie ook het fijnst. En als je dezelfde taal spreekt gaat het steeds dieper.
Weg van de buitenkant, direct naar binnen. Dat vind ik van mijn werk ook zo heerlijk.
Handen schudden en vooral omhelzen mis ik, die verplichte drie zoenen mis ik helemaal niet. Ik heb laatst wel iemand omhelsd, het was nodig. We hebben niet gepraat (druppels) en mijn potdichte mond zat ver weg van zijn gezicht. Het maakte tranen los. Als het verdriet er al is zou ik iemand ook nooit alleen kunnen laten. Je voelt wat kan en wat niet en ik vind dat we vooral altijd zelf moeten blijven nadenken. De andere kant is juist dat ik denk dat we vooral niet nonchalant mogen worden. Niet papier zoals de krant, maar grote druppels en en in mindere mate kleine druppels. Direct speeksel of andere sappen. Het lijkt me extreem gevaarlijk om dicht bij elkaar te praten. We zagen in Assen allemaal groepjes jongeren, dicht bij elkaar.
Mensen die zich eenzaam voelen deden dat vroeger ook denk ik, maar alles wordt nu versterkt. Er zijn juist ook mensen die het heel fijn vinden om alleen te zijn.
Wat ik wel erg vind (veel te zacht uitgedrukt) en dit is meer voor mijn volgende boek, niet voor een zo positief mogelijke website, dat een apotheker zei dat ze het jammer vindt dat het nu zo'n slappe tijd is. Ik heb hier geen woorden voor. Maar ... het goede van alles minder is juist dat veel mensen zich beter voelen door minder medicijnen en dat veel minder dokter- en ziekenhuisbezoeken niet zorgen voor meer sterfgevallen.
Veel wordt duidelijk, overal, en er wordt over gepraat hoe het in de toekomst anders zou kunnen. Anders moet!
