5 nachten weg. De laatste keer dat we 'zo lang' weg waren en toen was het een volle week, was in 1995, in Rome.
Eerst waren we in de provincie waar Henk geboren is en daarna in de provincie waar hij opgroeide.
Normaal is het uitstapje altijd een verrassing, nu niet. Hij wist bijna alles en verheugde zich.
Maar van de eerste dag wist hij niets! We gingen 's morgens naar Het Nijenhuis (vooral voor de - beelden - tuin waar Henk zo van houdt). Toen we begonnen met cappuccino en een gedeelde bosbessenmuffin op het terras waren we omringd door beeldschone vogeltjes.
We sliepen in Zwolle en kregen de maaltijd in de kamer, terwijl Henk dacht dat we bouillon en lekkere crackertjes kregen. Alles een beetje anders en natuurlijk extra verwennerij want Henk werd ... 70!
We kunnen dit allebei niet geloven.
In Enschede gingen we o.a. naar het Rijksmuseum Twenthe, een favoriet. Ik koos dit vanwege het onderwerp 'lijnen'. Tekeningen van Picasso en Matisse. Henk is vooral dol op Matisse en op lijnen.
Het was overal opgebroken en dat is lastig en spannend als je een stad niet kent. Ook spannend was dat er een heel sterke rooklucht was. Henk zei: "Wat stinkt die auto voor ons", maar toen we stil stonden roken we het nog steeds. Dat waren wij dus! Meteen de garage gebeld en onze betrouwbare, heel deskundige garageman heeft precies uitgelegd wat we allemaal moesten controleren. Dat deden we en alles bleek in orde. Er was dus niet iets ernstigs waardoor we de lucht in konden vliegen. Kom voor de zekerheid maar even langs als jullie terug zijn zei hij en dat doen we.
We hopen dat ons autootje het nog blijft doen tot de volgende apk en het liefst nog een jaar langer. Dat hij nu door de apk kwam was al een grote verrassing. We rijden heel weinig maar het gevoel van vrijheid is fijn. Als die vrijheid er niet meer is dan blijven we bijna helemaal hier denk ik en dat is ook goed.
Ik lees zo vaak iets en dan denk ik, dat moet ik opschrijven, maar door omstandigheden of doordat ik geen pennetje bij me heb vergeet ik het dan weer. Ik las van een oud bekend iemand, ik geloof een schrijver, dat als je door het raam kijkt je alles ziet wat belangrijk is. Hij zei het niet precies zo, maar het lijkt erop. Zeker in deze tijd heeft dat een meerwaarde. Op vakantie gaan naar den verre vinden wij onverantwoord. Eigenlijk vond ik dat altijd al, uitzonderingen daargelaten.
Vervulling en inspiratie is overal te vinden, op elke vierkante centimeter. En vooral van binnen. Boeken of een andere omgeving, hoe dichtbij ook, kunnen in beweging brengen en voeden.
In Enschede was langs de snelweg een schitterende wilde tuin. Dit is een voorbeeld van wat ik bedoelde als het gaat om kentering en herstel. We waren in de synagoge. Ik moest bijna huilen, zo werd ik geraakt, door de schoonheid en symboliek. Het kwam diep binnen. Om dit soort momenten gaat het voor mij in het leven. Voorbij elke gedachte. Hier was net zoals bij de musea een tijdslot. Voor alles moeten vooraf toegangsbewijzen worden gekocht. Hier konden we maar een uur blijven omdat het niet groot is en er plaats moet worden gemaakt voor andere mensen. In musea is geen vaste vertrektijd.
We waren als laatste in Sneek, in een heel mooie kamer. Daar kwam, nadat hij op zijn verjaardag de cadeautjes had uitgepakt, waaronder een boek van Bonnard, een van(!) Henks lievelingsschilders, het verjaarsontbijt voor mijn lieve Henk werd ook in de kamer geserveerd. Wat een verwennerij.
De laatste twee dagen heeft het veel geregend maar tussendoor of met paraplu hebben we zoals altijd natuurlijk gewandeld.
In Museum Bélvedère in Heerenveen hadden we de verjaarstaart. Henk wilde graag Friese oranjekoek waar hij zich in de auto, na het enorme ontbijt, al op verheugde. Ze hebben daar zulke verrukkelijke koffie. Het is gewoon een heel aangename plek.
Ze waren bezig een nieuwe tentoonstelling op te bouwen dus er was maar een zaal met daarin tekeningen (opnieuw) uit de oorlog. Heftig, maar de tekeningen op zich waren door zijn eenvoud treffend. Daarna nog even als tegenwicht van de natuur genoten.
Het waren heerlijke dagen en het is even heerlijk weer thuis te zijn. Dat is zo'n rijkdom vind ik, echt thuiskomen.
