Elke dag iets 31 (Goede voornemens)

En nu is het avond. Misschien voeg ik nog wel iets toe de komende dagen.Voor nu zijn dit de voornemens:

De afgelopen maand veel uitgegeven en dat maakt het eenvoudiger om weer heel zuinig van start te gaan. Ik probeer in januari zo min mogelijk uit te geven

Ook met eten lieten we de teugels vieren. Moet weer veel beter. Vooral veel groente en veel fruit, zo gevarieerd mogelijk en aangepast aan de ongemakken. Bepaalde voeding liet ik natuurlijk niet los, zoals de Budwigontbijtjes, bleekselderijsap en meer.

Doorgaan met Flylady en het verder uitbouwen. Flylady zorgt voor meer structuur als het gaat om 'huishouden'. 's Avonds een 'shining sink' en de woonkamer netjes en 's morgens doe ik  mijn rode schoentjes aan (we noemen ze shining shoes :-)) en wat vaste eerste klusjes. Het werkt ontzettend goed om ergens te beginnen en het verder te ontwikkelen, het eigen te maken. Het begin is er en dat is onmiddellijk voelbaar maar er moet nog veel meer bijkomen. 

Proberen de wandelingen nog wat langer te maken.

Mijn vriendin in Amerika vaker schrijven want niets is zo heerlijk als echte brieven schrijven en krijgen. Het is ook een ontspannen bezigheid

Proberen meer te lezen want ik heb al bladzijden vol met titels in mijn nog te lezen boeken schrift en elke week komen er titels bij. In verhouding lees ik te weinig en ik vind het zo heerlijk. Het begin is gemaakt door het toe te voegen aan het eind van de middag.

Goed in de gaten houden of er tv programma's zijn die iets, wat dan ook, bijdragen. Zo kijken we nu naar Topop 2000 a go go (a go go komt van een koebel hoorden we gisteren). Fijn om Matthijs weer te zien, in die zo aangename sfeer met Leo Blokhuis, ook een favoriet. Hij weet zoveel van popmuziek. Herinneringsmuziek. Er zijn veel mooie of leuke programma's. Bijvoorbeeld de serie  I.M. naar het boek van Connie Palmen. Wende Snijders speelt Connie dus dan kan het niet missen. Zo'n getalenteerd mens. We gaan dit nog bekijken.

Ik blijf ook het komende jaar dichtbij u. Deze website en de contacten die zijn ontstaan door mijn boek en via deze plaats zijn me heel dierbaar.

Ik wens u allen een heel goed uiteinde van 2020! en een goed begin van 2021!!

Laatste dag van het jaar

De laatste dag van het jaar.  Er is veel gebeurd, het afgelopen jaar. In de wereld en persoonlijk. Vanavond plaats ik de goede voornemens want die horen voor mij bij het laatste moment van oudjaar, dichtbij het nieuwe jaar. 

We waren vanmorgen om 8 uur in de winkel voor een paar oliebolletjes. Appelbeignets had ik al. We gaan er een mooie dag van maken met terug- en vooruit kijken. 

Vanavond preisoep met een crackertje, cappuccino met de oudejaarslekkernijen en later op de avond wat hartige hapjes en een drankje op het nieuwe jaar! Vanmiddag nog een lekkere wandeling en verder lezen, een spelletje en vanavond in ieder geval kijken naar 'Matthijs gaat door'. 

Ik wens u een heel mooie Oudejaarsdag toe!

Elke dag iets 30 (Het afgelopen jaar)

Waar was ik het afgelopen jaar dankbaar voor, wat vond ik belangrijk, wat was fijn en waar ben ik tevreden over? (En hoe zou u dit beantwoorden?)

Dankbaar

• De goede uitkomst van Henks blaasonderzoeken
• Voor de liefde 
• Voor de warme contacten in werk en op andere plekken, hoezeer wij ook op ons zelf leven
• Voor het wonen op deze natuurrijke, vredige plek

Belangrijk

• Dat Henk zo sterk voelde dat we naar zijn (en mijn, maar hij heeft een lang verleden met hem) vriend Jan moesten en dat net op tijd bleek
•  Het contact met de nabestaanden van waardevolle vrienden, die het afgelopen jaar zijn overleden
• De beslissing om (in ieder geval nu ... wie weet als ik 80 ben) geen nieuw boek te schrijven
• Het werk dat ik doe, waarbij ik mensen in beweging kan brengen, bij kan/mag(!) dragen aan inzicht. 

Fijn

• Het leesmoment (met een kopje koffie en koekje) dat erbij is gekomen elke dag, aan het eind van de middag. Dit geeft een meerwaarde. Ook fijn dat we wat minder lang doen over een boek. want alleen even in bed lezen 's avonds is te weinig. Er is zo ontzettend veel wat ik wil lezen. Bijna niets verrijkender dan boeken! En het is zo'n gezellig moment.
• Het speciale beschuitje met aardbeien bij de buurvrouw. Ik vertelde haar dat ik dit ging schrijven. Iets kan zo lekker zijn dat je het nooit vergeet. Ook zoiets eenvoudigs. Het heeft natuurlijk met de kwaliteit van beschuit, boter en aardbeien te maken maar ook met het contact en het moment.
• Alle heerlijke dagelijkse wandelingen 
• Nog bewuster van de seizoenen geweest en vooral de herfst, met meer paddestoelen dan ooit. Een aantal ervan had ik niet eerder gezien
• Het op verschillende plekken vieren van Henks 70e verjaardag
• Het uitje op mijn verjaardag en het onverwachte nachtje in een hotel omdat ik niet in het donker naar huis wilde rijden. Zo genoten van het bad en het meegenomen ontbijtje in bed
• Voor de mondkapjesplicht nog een paar musea zonder kunnen bezoeken
• Dat het, omdat we moesten bespreken, rustiger in de musea was. Soms was er zelfs een tijdslot

Tevreden

• Beter gebudgetteerd en daarom een groot deel van de aankoop van het graf terugbetaald aan mezelf
• Zoveel mogelijk (bijna alles) thuis laten bezorgen
• De wandelingen waren iets langer, als Henks heup het toeliet, en dat deed Henks conditie goed

 In het algemeen

• Meer bewustwording in de wereld door corona )en nu maar hopen dat het voor een diepgaande verandering zorgt)
• Er was zoveel creativiteit
• Te horen dat mensen een ander leven willen gaan leiden. De focus willen leggen op wat er werkelijk toe doet
• Ook over andere positieve kanten te lezen en te horen. Minder druk, wat een opluchting was voor veel mensen, ook als het bijvoorbeeld om Kerstmis ging. Veel mensen die ik sprak vonden over het algemeen het thuis werken ook prettig.
• 63% minder files!
• Op veel plekken was de smog veel minder, waardoor er beter of zelfs sinds heel lange tijd zicht was
• Inwoners van Venetië deelden op sociale media beelden van kristalhelder water in de kanalen. Het effect van heel veel minder vaarverkeer. Normaal gesproken is het onmogelijk de vissen te zien.  
• Er is het afgelopen jaar veel meer gelezen. Lieteratuurwetenschapper Jeroen Dera zei in mei: “Lteratuur kan in deze tijden mensen dichter bij elkaar brengen. Kijk naar de titels die mensen met elkaar delen via sociale media. Er worden massaal ervaringen gedeeld over boeken die mensen op een bepaalde manier geraakt hebben in deze bizarre tijd, vaak met de bedoeling ook anderen ertoe aan te zetten die teksten te gaan lezen. Ook poëzie wordt op die manier ingezet. Mensen sturen elkaar gedichten toe die een moment van verstilling geven in de coronahectiek, of die even troost bieden.’  

• Antropoloog Oskar Verkaak, ook in mei:"Is deze crisis een louterende ervaring die het mens weer op het rechte pad brengt?
  Het water in Venetië is helderder dan ooit. De stikstofwolken in China zijn al grotendeels verdampt. De CO2-uitstoot rondom onze wegen zal ongetwijfeld spectaculair dalen. Een student van mij, die onderzoek doet in natuurbeschermerskringen, rapporteert over ideeën dat het nieuwe coronavirus een manier is van onze planeet om zichzelf te beschermen. Tref mensen in hun gezondheid en hun portemonnee, en ze leren de waarde van de natuur kennen – dat idee. "

Morgen komen de goede voornemens.

Elke dag iets 29 (Een boekenlijstje)

Ik ben dol op lijstjes!!! Ik vind het leuk om ze te maken en ze zijn handig. Het zorgt voor, of brengt meer overzicht. De bijlage Letter en Geest van Trouw had het als thema vorige week. Ik kon mijn hart ophalen. Vooral aan de boekenlijstjes. De lievelingsboeken van boekrecensenten. Het waren veel pagina's. Het is een greep uit de boeken die ik zelf graag zou willen lezen. Het zijn zowel oude als boeken die het afgelopen jaar. verschenen. Ik zou elke week boektitels door kunnen geven want naast Trouw hangen we altijd aan de lippen van Onno Blom en Liedewijde Paris. De boeken die zij aanraden wil ik eigenlijk altijd lezen. Misschien ga ik dat trouwens af en toe doen. Ik luister tegenwoordig ook af en toe naar podcast. Er is veel te ontdekken, maar nu eerst de boeken van de Trouw recensenten en wat zij erover schreven:

Harold Jähner
Arbeiderspers
Wolfstijd. Duitsland en de Duitsers 1945-1955

Voortreffelijke verkenning van de eerste naoorlogse jaren van Duitsland. Jähner vermijdt de grote clichés en lardeert zijn cultuur- en mentaliteitsgeschiedenis bovendien met anekdotes en foto's die je bijblijven.

Uwe Johnson
Van Oorschot
Een jaar uit het leven van Gesine Cresspahl
Het gaat over het leven van Gesine in het woelige New York eind jaren zestig (Vietnam, Martin Luther King), dat van haar ouders tijdens het nazisme en later in de DDR. 1600 pagina's, goed voor weken binge-lezen.

Nan Shepherd
Arbeiderspers
De levende berg
Engelse klassieker uit 1977, prachtig vertaald door Pauline Slot. Even poëtische als aardse en zintuigelijke schildering van de Cairngorms in de Schotse Hooglanden.

Gerbrand Bakker

Arbeiderspers (Privé Domein. Het boek hieraan voorafgaand staat rustig op me te wachten)
Knecht alleen
In opvallend direct proza schetst de auteur zijn diepste depressie ooit. Tijdens een roadtrip naar Griekenland met twee vrienden verandert hij in 'een hoopje ellende op de achterbank'. En passant valt er veel te lachen, bijvoorbeeld in de verhalen die Bakker opdiept uit zijn hoekige seks- en liefdesleven. Openhartig, ontroerend en meeslepend.

Annie Ernaux
De jaren
Arbeiderspers
Ernaux leefde intens en was altijd sterk betrokken bij sociale emancipatiebewegingen. Haar indrukwekkende autobiografie, die acht decennia beslaat, is daardoor tegelijk haar eigen verhaal en dat van haar generatie.

Fernando Pessoa
Kroniek van een leven dat voorbijgaat
Van Oorschot
2020 was in vele opzichten een slecht jaar, maar niet voor Nederlandse Pessoa-liefhebbers. Naast een special van het tijdschrift Zuca en de bundel detectiveverhalen De ontraadselaar verscheen, als een soort aanvulling op het grandioze Boek der rusteloosheid, deze dikke bundel met honderden schitterende autobiografische fragmenten en losse aantekeningen.

Maurits de Bruijn
Ook mijn Holocaust
Das Mag
De moeder van Maurits de Bruijn werd in 1943 als pasgeboren Joodse baby weggegeven aan onderduikouders en kampt met angsten en trauma's. De Tweede Wereldoorlog stopte niet bij haar, ook haar zonen zijn door de Shoah geschonden. Over dat zware thema kun je tegelijkertijd gevoelig en geestig schrijven, bewijst De Bruijn in dit indrukwekkende non-fictiedebuut.

Arturo Barea
Schokland
De slag. Madrid tijdens de Spaanse burgeroorlog
Klassieke roman uit 1951. Laat zien hoe het dagelijks leven tijdens de burgeroorlog verstoord werd, maar ook gewoon doorging. Het is alsof je er als lezer zelf rondloopt.

Claudia Durastanti
De Bezige Bij
De vreemdelinge
Urgente en rauwe autobiografische herinneringen van een jonge schrijfster die opgroeide tussen Amerika en Zuid-Italië, maar bovenal als kind van excentrieke ouders die beiden doof zijn.

Herman Stevens
Prometheus
Chateau Désir
Herman Stevens is een van onze beste stilisten, ook in Chateau Désir, waar de vertelvreugde vanaf spat. Zoals altijd bij Stevens gaat het over verlangens en tekortschieten, maar hij schetst naast een van zijn mooiste vrouwenportretten ook een scherp beeld van een door materialisme gedreven wereld, waar hij zijn eigen glinsterende zinnen tegenover zet.

Johan de Boose

De Bezige Bij

Dondersteen

Boeken over vaders zijn er in overvloed, maar dit eerbetoon van de Vlaamse schrijver De Boose aan zijn raadselachtige vader blinkt uit in stijl en diepgang. Vader verzamelt stenen en maakt van de kelder een wetenschappelijk theater. Een wonderland voor zoon, maar veel blijft onbegrijpelijk voor hem.

Elke dag iets 28 (De kracht van kunst)

Kunst is voor mij een altijd drijvende kracht. In welke situatie ik, een mens in het algemeen, zich ook kan bevinden; verdrietig, eenzaam, machteloos, boos, ontheemd, levend in een pandemie, kunst kan openbreken. En voeden en verwarmen. Het geeft schoonheid en kan voor verdieping zorgen. Het verandert daardoor de situatie.

Nu we niet naar een museum kunnen zijn er de heerlijke kunstboeken. En ook kunt u de meeste musea online bezoeken.

Het Mauritshuis was altijd een van mijn lievelingsmusea maar ik ben er jaren niet geweest. Geen idee hoe het er na de verbouwing uitziet. Ik zag net dat het meisje met de parel op een andere plek hangt. Vroeger hing ze in een klein kamertje. 
Het Mauritshuis is als eerste ter wereld gedigitaliseerd in gigapixel-formaat. Ik raad u van harte aan een kijkje te nemen en u te laven aan al het moois.

https://www.mauritshuis.nl/nl-nl/

Verder kunt u colleges krijgen, lezen, er is elke week een creatieve opdracht, er zijn apps, er zijn verwijzingen naar andere websites, u kunt ver inzoomen op details (door die hoge resolutie), heel veel informatie krijgen en er zijn liedjes gemaakt naar aanleiding van bepaalde schilderijen.

Zo hoorde ik net Ware Jakob van the Kik, prachtig.

Met al deze mogelijkheden wordt ons een verrijkende ervaring in de schoot geworpen. 

Elke dag iets 27 (Kersttoespraak en symptoombestrijding)

Raar, dat het nu zondag is. De kerstdagen zijn voorbij. Voor sommige jammer, waar ik onder val, en voor anderen een opluchting vanwege verplichtingen of eenzaamheid. Het was dit jaar voor veel mensen anders. Voor ons niet, het was zoals het de afgelopen jaren was. Klein, maar heel fijn. 

Ik vond het een mooie toespraak van de koning. Henk vond het woord 'manische meningsmachine' heel treffend. Ja en toch vind ik dat er vooral twee soorten mening zijn, weinig grijsnuances. Ik hoorde Hugo Borst nota bene zeggen dat na het vaccin alles weer kan worden zoals het was. Dat zou betekenen dat er niets geleerd is van deze tijd. Dat zou dramatisch zijn. Een kusje en over ... Een tijdje geleden waren mensen misschien idealistischer, nu duurt het bepaalde mensen te lang, ze worden ongeduldig. Wat is nu het meest belangrijk? Een vaccin is (eventueel want er is nog zoveel onduidelijk, alleen al over hoelang het werkt) een lapmiddel, maar de wond blijft, als die niet behandeld wordt. 

Elke dag iets 26 (Tweede Kerstdag, mooie Russische kerstanimatie)

Gisteren wilde ik tussen de middag alleen iets lichts, een kopje soep met een crackertje .

Vandaag het champignonpasteitje. De ragout had ik eergisteren al gemaakt. Vandaag nog een theelepeltje mosterd erdoor, een drupje sherry en een beetje verse peterselie van het balkon.

Met de rest van de veldsla.

Gisteren een ander rondje in het donker. Vandaag weer een andere. Eigenlijk dus drie lichtjesroutes.

Gisteravond keken we ademloos naar Cirque du Soleil. Dat is toch werkelijk met niets te vergelijken. Acrobatiek, dans, muziek, toneel. Zo origineel. En wat een concentratie en beheersing. Bijna of ze in een andere dimensie zijn, totale overgave.  

Als toetje nog een stuk van het Weihnachtsoratorium, wat er meteen achteraan kwam en toen was het laat.

Wat een stemmige Eerste Kerstdagavond.

.

Voor deze Tweede Kerstdag een (Russische) kerstanimatie. Mijn broer (een van de) had het op de familie-app geplaatst. Heel mooi en subtiel grappig.
https://www.youtube.com/watch?v=sJfbqZ1qrQU&feature=youtu.be

Elke dag iets 25 (Eerste Kerstdag en oorsprong Weihnachtstollen)

Na de ochtendwandeling en een heerlijk en feestelijk Kerstontbijt dompelen we ons onder in deze mooie viering.  Ik zal altijd de sfeer van vroeger missen, maar het  kerstconcert van Corelli is er nog steeds in alle vroegte. Ik voel dan altijd diezelfde stilte. Ik kan dan alleen fluisteren, als er echt iets gezegd moet worden, om de stilte niet te verbreken.
Net als bij het binnenkomen in de door kaarsen verlichte kamer op kerstavond. Grote kandelaars met hoge kaarsen. Het kaarslicht werd weerspiegeld in de ramen. Alleen overal echte kaarsen. 
Er was een zee van licht. En hoe anders is die sfeer dan van elektrisch licht of iets op batterijtjes. Dat is gezellig, maar ademt niet dat heilige gevoel waardoor je alleen maar stil kon zijn. Misschien ben ik trouwens de enige van de familie die nu naast echte kaarsen ook onecht kaarslicht heeft.

Gisteravond maakten we onze jaarlijkse lichtjeswandeling. We zagen ergens geprojecteerde sneeuwvlokjes op de muur. Ik had dat nog niet eerder gezien. Ik moest denken aan de serie van Jaap Robben, die elke week schrijft over de Polen die in zijn huis in Duitsland klussen. Hij gaat voor een bezoek met ze mee naar Polen. Hij schrijft zo beeldend dat je de reis (pfft) en het korte verblijf daar helemaal mee beleeft. Vroeger moesten we voor onze lichtjestocht gaan rijden, nu koesteren we ons in de kerstlichtjes vanaf de deurdrempel. Het begin van deze, ondanks de altijd aanwezige heimwee, mooie dagen. Heimwee kan moeilijk zijn, maar het zegt ook veel over hoe bijzonder het vroeger was. En in de stilte kan ik iets van dat gevoel opnieuw beleven.

Het ontbijt vanmorgen met aan het eind kerstbrood (Weihnachtsstollen klinkt mooier en van oorsprong is het ook Duits*) en een kopje koffie. Wat is dat toch een heerlijke combinatie.

Zowel de term alsmede de broodsoort zelf is Duits van oorsprong. De vroegste attestatie van een zgn. Thüringer Weinachtstollen is in de Leeuwarder Courant van 1890, waarna de Nederlandse versie in de NRC van 1929 als Kerststol verschijnt. Het Duitse woord Stollen werd in het Nederlands opgevat als een meervoudsvorm.

Dat istollen betekent klomp, brok, kluit of stuk. 

Wanneer de kerststollen in Nederland kwam is niet helemaal duidelijk denk ik.

Culinair historicus Janny de Moor kent het verhaal van een Duitse bakker die zich eind negentiende eeuw in Amsterdam vestigde. Tijdens de kerstperiode maakte hij, overmand door heimwee, een Stollen zoals in Dresden. Een landgenoot die toevallig de bakkerij voorbijliep, wilde het brood prompt kopen, maar de bakker weigerde. Hij wilde de lekkernij zelf eten. De bakkersdochter had wel een neus voor zaken en spoorde haar vader aan de kerststol aan de man te brengen. En zo konden Amsterdammers begin vorige eeuw als eerste aan de stol. De zoetigheid bleek zo populair dat de Noord-Hollandse Duivekater (kerstgebak) niet langer bovenaan het verlanglijstje stond.

In Dresden gaat de traditie terug tot 1329. Toen vroeg de bisschop van Naumburg een bakker in Dresden om hem voor Kerstmis twee opgerolde broden te bezorgen. Omdat boter in de vastentijd verboden was, kregen de bakkers uit Dresden een uitzonderlijk privilege om toch boter te gebruiken voor hun kerststol. In de jaren die volgden, reisden de bakkers geregeld af naar Rome om aan de paus te vragen of ze voortaan altijd met Kerst boter konden gebruiken. Het privilege kregen ze pas in 1490, deze ‘boterbrief’ is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. De inwoners van Dresden vieren dit ieder jaar met een Stollenfest.

In 1496 werden ‘Die Christbrote uff Weihnachten’ als handelswaar op de markten verkocht en dit gebak gaf later de naam aan de kerstmarkt in Dresden.

Daar werd voorts in 1528 verklaard dat het bakken van fijnere gebaksoorten – waaronder de stol werd geschaard – voortaan uitsluitend door koekbakkers mochten worden vervaardigd en niet langer door ‘gewone’  broodbakkers. Vele malen worden in Duitse archieven de stollen vermeld als pachtbetaling aan vorstelijke en geestelijke hoge heren. De vermaarde ‘Koningsstol’ in Dresden wordt als zodanig al genoemd in 1529. Uitvoerige recepten van stollen werden echter pas na 1700 als ‘ boterstollen’ opgetekend in vakboeken, afkomstig uit Berlijn en Leipzig.

Onze avondmaaltijd werd iets anders, maar het was erg lekker.

Ter herinnering

Vanavond werden 2617 kaarsjes aangestoken op het Canadese oorlogskerkhof in Groesbeek.
(foto Piet Spanjers) Hoe doordringend zal daar de stilte zijn. Ik vind het zo ontroerend hoeveel aandacht in die omgeving is voor de mensen die om zijn gekomen en hoe ze voortleven in harten.

Elke dag iets 24 (Kerstkaart)

Ik wens u allemaal, alleen, samen, of met meer, warme kerstdagen!

(Als u op het batterijtje klikt ziet u beter dat het een batterijtje is)

k heb wel eens eerder geschreven over hoe wij vroeger Kerstmis vierden. Omdat op 24 december het hoofdcadeautje van adventskalenders is wil ik u nu het hele herinneringsverhaal geven. Mijn moeder schreef vroeger voor de 'Vrouw & haar Huis'. Dit is haar/ons verhaal, uit 1964. Ik kan wel duidelijk zien waar het is gecorrigeerd (mijn moeder was niet erg gesteld op de hoofdredactrice van het blad, ze was nogal dominant begreep ik en daarom werden er dingen veranderd waar ze niet achter stond). Bijvoorbeeld als het over speelgoedbeesten gaat, die wat dom voor zich uitkijken. Zoiets zou ze nooit schrijven, ook niet als het over speelgoed gaat. Zo is er meer, maar de sfeer wordt weergegeven zoals hij was. Ik was het kleinste dochtertje en hoe ik eruit zag tijdens het kerstspel, zo zit ik op het brood van 'Eenvoudig Gelukkig'. Het gevulde bord was een Bunteteller, een Duits gebruik. Het fluisteren, om de heilige sfeer niet te verbreken gaf voor mij het kerstgevoel het meest duidelijk weer.

Als u 2x op de tekst klikt kunt u het goed lezen.

.nl/Piet Spanjers

Elke dag iets 23 (Geen sneeuw, gelukkig wel donker)

Het heeft de hele dag geregend, heerlijk. Liever zou ik sneeuw zien, maar of dat nog ooit gebeurt? Als er sneeuw ligt is er alleen maar een kaarsje nodig voor het kerstgevoel. 

Maar als er dan geen sneeuw is, dan is donker en regen een goede tweede. 

Of mist, dat dempt het geluid niet, zoals sneeuw, maar het maakt de wereld wel klein.
Toch een foto met sneeuw om even dat gevoel van vroeger te krijgen. Knisperen in de stilte.

Elke dag iets 22 (Goede documentaire over Covid-19 en creatieve vriendin)

Bij deze plaats ik de link van een genuanceerde documentaire over Covid-19. Ik kreeg hem toegestuurd en hij voegt echt iets toe, schudt door elkaar of bevestigt. Belangrijk om andere geluiden te horen. 

Het enige jammere vind ik dat het niet ook over de diepere oorsprong en lessen gaat, maar verder ...  

Heel informatief en ik hoop dat veel mensen hem zullen zien. Hij moet wel even teruggezet worden want als hij begint zijn er al16 minuten voorbij.
https://www.youtube.com/watch?v=DiDIHS1Lk0Q&t=983s

Vriendin Anita verwerkte mij in een schilderij van Jan Toorop. Ik heb al eens eerder iets van haar laten zien. Sommige mensen zijn ernstig overbedeeld met creativiteit! Ik vind het geweldig, ze is zo origineel.

Elke dag iets 21 (Begin van de winter, humor en warme chocolademelk)

Het begin van de winter. Ik besefte dat dit ook de dag is dat mijn lievelingsperiode eindigt.
Op naar een nieuwe periode! Gek eigenlijk, we hebben zoveel viermomenten, zoals het begin van de lente en van de herfst, maar niet van de winter en de zomer. Daar moet verandering in komen. Ik ga er nu over nadenken ...

Wat is het toch een voorrecht om te wonen met iemand die veel humor heeft. Ik heb wel eens geschreven dat er geen voorbij zonder dat Henk me aan het lachen maakt. Het zit vaak in kleine dingen, een beeld bijvoorbeeld. Zoals dit.

ps Net gedoucht dus de scheerspiegel is beslagen. De grote spiegel wrijf ik altijd met een druppeltje shampoo in, dan beslaat hij niet. Deze vergeet ik vaak.

Later:
Warme chocolademelk gemaakt van sojamelk en met schuim erop, zodat er geen vel op komt. En ik had in het weekend gemberkoek in de slowcooker gemaakt. Beetje kokosolie erop, heerlijke combinatie. Zo werd het toch nog een goed winter viermoment!

Elke dag iets 20 (De kortste dag, sterren en fermenteren)

Ik ga vandaag heel lang van de kortste dag genieten.

In Trouw staan verschillende bezigheden voor de 'kerstvakantie'. 
U kunt bijvoorbeeld sterren gaan kijken. Ik citeer:

"De winter met zijn lange nachten is een goed moment om eens intensief omhoog naar de hemel te turen. En de komende periode is er ook nog heel veel moois te zien. Op 21 december bijvoorbeeld staan de planeten Jupiter en Saturnus erg dichtbij elkaar aan de hemel, zegt vrijwilliger Roy Keeris van sterrenwacht Sonnenborgh. “De laatste keer dat dit gebeurde was bijna vierhonderd jaar geleden.

Voor het blote oog lijken de planeten samen te smelten, waardoor ze één grote ster lijken. Deskundigen denken  dat dit fenomeen mogelijk ook de ster van Bethlehem was die de drie wijzen uit het Oosten zagen duizenden jaren geleden. Extra bijzonder dus dat dit verschijnsel net rond de Kerst is te zien."

"Er schijnt een speciale app te zijn om de hemel te 'scannen'. U kunt ook bij https://www.sonnenborgh.nl kijken, daar is van alles te ontdekken.

U zou ook kunnen gaan fermenteren.

"Leer traag koken

Fermenteren is hip. Of heel oud, net hoe je er naar kijkt. Met fermentatie maak je via schimmels, bacteriën of gisten een ander voedingsmiddel. Denk aan zuurkool, maar ook aan kaas, wijn of chocolade. “Gefermenteerde groentes bevatten levende bacteriën”, zegt fermentatie-expert Christian Weij, die het boek ‘Verrot Lekker’ schreef. “Die zijn goed voor ons immuunsysteem en onze weerstand, iets dat de afgelopen maanden natuurlijk hoog op de agenda stond.”

Het fermenteren van groenten duurt ongeveer een week, zegt Weij en is dus een prima bezigheid in de vakantie. 

“Het makkelijkst is om wat bietjes, rapen, wortels en knolselderij in blokjes van een centimeter te snijden. In totaal zo’n 450 gram aan groentes. Die doe je in een weckpot van een liter. Heel belangrijk is dat er geen zuurstof bijkomt, anders gaat het schimmelen. Voeg een afgestreken eetlepel zout toe, eventueel kruiden en 500 ml water. Laat het een week op je aanrecht staan zonder te luchten, en je gefermenteerde groente is klaar.”

Elke dag iets 19 (Oorzaak en gevolg)

Ik las iets treffends van de dichter Gerrit Achterberg: "De tuin is uw zuster". Als je dat zo ervaart zal je niets doen wat schade aanbrengt. Zo is het toch met de hele aarde? Dat je geen schade toe wil brengen. De aarde heet niet voor niets moeder aarde. Toch gebeurde het, decennialang. Ruim een eeuw. Langer, maar op zo grote schaal wel een eeuw denk ik. We moeten het tij keren, met z'n allen. Wat zou dit een mooie opdracht zijn als iedereen van harte bij zou dragen.Vanuit het onderwijs, met prijsvragen. Dat het overal beeldend gemaakt werd. Gelukkig dragen mensen al bij, maar het is te vrijblijvend, iedereen zou zijn eigen passende taak moeten krijgen en vreugdevol het resultaat bekijken. Op micro- (in de woonkamer, op balkons, in tuinen en stukjes bos) en macroniveau, met cijfers die steeds groener worden. Dit is mijn wens voor het komende jaar. en voor alle jaren die volgen.

Ik wens u een mooi weekend!

ps
Later op de avond.
Ik las net een interview met viroloog Marion Koopmans:

"Koopmans noemt terug naar normaal, als het coronavirus onder controle is, geen vanzelfsprekendheid. “Die fout moeten we niet maken. Ik hoop dat het besef blijft hangen dat we moeten nadenken over onze eigen rol in het ontstaan van pandemieën, dat door klimaatverandering, door ontbossing en door onze manier van leven virussen steeds vaker overspringen. Iedereen weet nu wat altijd wordt bedoeld als virologen waarschuwden.”

Markt in Gouda

Het lijkt me zo moo, de lichtjesavond in Gouda. Iedereen zet kaarsen voor zijn raam. Gouda bij kaarslicht bestaat al 65 jaar. Hier is een expositie over op verschillende plekken in de stad.  

(foto Joop Neven)

Elke dag iets 18 (Hier alvast het voorlopige kerstmenu)

Volgende week is het Kerstmis. Het gaat me altijd te snel, ik zou willen dat de tijd ervoor nog weken duurde. En dat terwijl we nu met alles eerder dan ooit waren. We hebben eenvoudige (heel betrekkelijk) maaltijden maar natuurlijk wel feestelijk en met veel lichtjes. Hier zoals ik nu denk dat het (ongeveer) wordt. Op de kerstdagen een glaasje Port met een stukje blauw kaas vooraf en een glaasje rode wijn aan tafel. Eigenlijk kan ik nog maar een alcoholisch drankje op, dus echt twee kleine glaasjes. Ik vind Port zo feestelijk en verwarmend. Ik hoop dat het koud is of sneeuwt. Misschien moet ik net zoals bij dat haardje met de kerstmuziek, een sneeuwafbeelding zoeken.

Kerstavond
Zuurkoolstamppot met ananas en rozijnen
Later: Warme chocolademelk met warme kerstkrans en speculaas

Nog later: Voor Henk een biertje (en voor mij weet ik het nog niet) en gemengde nootjes met stukjes olijf, speciaal bewaard voor dit moment

Eerste Kerstdag ('traditioneel')

Lunch: Pasteitjes met champignonragout / veldsla met appel
Diner: Aardappelpuree, geroerbakte spruitjes, rode kool met appeltjes en 'Auf wieder schnitzel' van de Vegetarische slager. Ik ben gek op alles van de Vegetarische Slager, dus dit zal ook vast erg lekker zijn, ik heb het niet eerder gehad.
*Lichte cranberry cupcake met sinaasappelglazuur  
** Kopje mokka met kerstchocolaatje

Tweede Kerstdag
Diner: Broccolisoepje met wolkje sojaquisine

Gemengde plantaardige mix met verschillende sausjes, stokbrood en witlofsla met voor de kleur een beetje ijsbergsla en stukjes dadel 

*Amandelijs

Elke dag iets 17 (Henks vermaandag en geurend groen)

Vandaag is Henks vermaandag dus weer de hele dag kleine verwennerijtjes. 
Het dagelijkse Budwigontbijt, met extra lekkere sinaasappelsap. De beker thee en later het kopje koffie staan er niet bij. Tussen de middag Sriracha-ei op geroosterd brood. Stukje kruidkoek bij de koffie vanmiddag, na het dutje en straks pelpinda's bij een biertje. Hij is gek op pelpinda's en hij weet niet dat hij ze krijgt.

Tijdens onze wandeling vanmiddag twee gesprekjes gehad onderweg. Met een mevrouw, die nota bene in Finsterwolde gewoond heeft. Ik realiseerde me weer hoe blij ik ben dat we daar gewoond hebben. We hadden het over eenzaamheid.  

Het zit van binnen. Het heeft ook niet met weinig of veel mensen om je heen te maken. Ik voelde me vroeger (nu ervaar ik het tegenovergestelde) eenzaam, juist soms tussen veel mensen. Ik was nog ver weg van mezelf. 

Deze mevrouw woont overigens alleen en voelt zich verre van eenzaam. In de zomer zien we haar vaak in de tuin, die ze meer begeleidt dan leidt. Volgens mij is ze heel oud. 
Daarvoor spraken we een meneer die zijn coniferen aan het weghalen was. Ik vroeg of ik een takje mocht hebben want ik vind het zo lekker ruiken. Ik kreeg een enorme tak die ik in kleinere takken over een paar vazen verdeeld heb. De hele kamer ruikt er nu naar.

Elke dag iets 16 (Ontmoetingen)

We kwamen bij onze middagwandeling een paar keer iemand tegen met wie er meteen een gesprek ontstond. Twee keer ging het over ziekte, aftakeling, in de war raken. Als het al moeilijk was, is het nu nog moeilijker. En we spraken met iemand die hier net is komen wonen, maar hier oorspronkelijk vandaan komt. Ze vertelde onmiddellijk over de herinneringen van vroeger. We horen vaak dat mensen weer teruggaan naar waar ze geboren of opgegroeid zijn. Bij mij zal daar nooit sprake van zijn. Ik weet nog hoe ik Brabant miste, toen ik net uit huis was, maar dat heb ik niet meer, ik vind het zo veranderd. De natuur. kan ik wel missen.  De geur van de dennenbossen, de vennen. Vroeger zwom ik in het ven achter ons huis voordat ik naar school ging. Vanuit Utrecht gingen we regelmatig naar Den Bosch. Een kaarsje aansteken in de kapel van de Sint Jan en een Bossche bol!

Laatst toen we eindelijk weer eens naar de supermarkt gingen hadden we een ontmoeting met een jonge vrouw, met prachtig lang haar. We hadden alledrie een mondkapje op dus het gesprek verliep nogal lastig omdat we elkaar niet goed konden verstaan, maar het was wel warm. Aan het eind zei ze: "Laten we vooral dit soort momenten blijven beleven". Ze zei ook: " Jullie zijn tenminste nog samen." Normaalgesproken zou ik daar meteen op in zijn gegaan, maar nu, met dat mondkapje werkte het niet. Ik hoop haar nog eens tegen te komen en dan kan ik vragen wat ze bedoelde.

Elke dag iets 15 (Hele bloemkool uit de oven)

Ik las dat er nog nooit zoveel adventskalenders zijn verkocht als dit jaar, dat mensen behoefte hebben aan elke dag een cadeautje. Dat wil ik u ook geven dus eigenlijk is dit ook een soort adventskalender.  

Voor vandaag een leuk bloemkoolgerecht dat we vanavond hadden. 

Een kleine bloemkool 20 minuten koken, een grotere ruim 25 minuten.
Uit laten stomen, maar dit klinkt raar. Uit laten wasemen is misschien beter. In ieder geval kan hij zo drogen. Ik depte ook nog even met keukenpapier. 
In een schaaltje 2 eetlepels mosterd, 1 theelepel knoflookpoeder, (of ui- of paprikapoeder. Voor een Italiaanse versie Italiaanse kruiden en eventueel een beetje tomatenpuree), 1/2 theelepel zout en een scheut olijfolie goed mengen. Hier de bloemkool mee insmeren. Geraspte -soja- kaas erover strooien. 25 minuten onderin een hete oven van 200 graden bakken. In plakken snijden. Aardappelen en/of iets eiwitrijke erbij. Dit staat mooi, ook als het gesneden is, en het is erg lekker.

Elke dag iets 14 (het weekend verlengen)

Het is misschien een beetje raar want er was en is geen werk om naartoe te gaan, maar toch zag ik altijd een beetje tegen de maandag op. Ik hou erg van het weekend. Zaterdagmiddag werk ik nog even dus het begint daarna, al begint het vrijdag aan het eind van de middag ook al een beetje. Een glaasje wijn met een schaaltje nootjes. Nu hebben we iets veranderd aan de maandag en is de beleving anders. We ontbijten zoals zondag, maar dan in het klein. Twee heel lekkere crackers, sinaasappelsap (net zoals gisteren gemengd met rode grapefruit), beker thee, kopje koffie. Tijdens de wandeling verheug ik me daar al op. Op maandag hebben we tussen de middag het Budwigontbijt.

Als iets, groots of kleins onprettig voelt (het gaat niet over emotionele zaken of heftige levensgebeurtenissen maar over patronen en de praktijk) probeer ik te bedenken wat helpt om het anders te krijgen. Vaak ontstaat het ook vanzelf. Dit voorbeeld is natuurlijk klein, maar het is wel bepalend voor de rest van de dag Ik lees de rest van de krant en doe nog iets op de laptop. Daarna verder met de dag.

Net was de toespraak van de premier. Een strengere lockdown. Zo min mogelijk contacten. Voor ons verandert er dus niet zoveel. Museum heb ik even gedacht van wel, maar nee, niet met een vervelend mondkapje. Dat de kapper niet doorgaat is jammer. Ik houd mijn haarband in. :-)

Ik schreef laatst over de uitzendingen van Floortje. Daarin was ook een gesprek met Reid Jelles de Jong, de laatste vuurtorenwachter van Workum.

https://www.topics.nl/reid-jelles-de-jong-1934-2020-wist-wat-hij-wilde-en-volgde-onverzettelijk-zijn-eigen-pad-a15364555trouw/?context=playlist/m-ode-aan-de-doden-791a45/&utm_source=redactie&utm_medium=email&utm_campaign=DPN_ED_TOPICS_000_20201214&utm_content=article&utm_term=&ctm_ctid=78919f4a836e46ff759b685c3cb948a3

Elke dag iets 13 (havermout-appel gerecht uit de slowcooker)

Ik had gisteren een fijne vermaandag. Er is vaak iets te vieren en we zullen dat nooit nalaten. 

Voor het eerst sinds september in de buurtsuper geweest. Toen moesten we dus een mondkapje voor, gelukkig maar een paar minuten. We gingen voor iets lekkers en vooral voor goudrenetten. Die kan ik jammergenoeg niet bestellen bij de Jumbo omdat ze niet los verkocht worden. Hoe zou ik zonder goudrenetten kunnen? Appelmoes, appeltaart en een dezer dagen een heerlijk gerecht van havermout, plantaardige melk, appel en rozijnen uit de slowcooker. En veel kaneel natuurlijk. De buurman vindt het ook zo lekker, dus zeker ook een schaaltje voor hem. Helemaal omdat hij morgen zo'n nare injectie in zijn knie krijgt, maar hij vergaat van de pijn en daarbij is hij 90. Hij heeft nu iets om naar uit te kijken.

Ergens naar uitkijken vind ik zelf ook erg prettig. Zoals nu naar die eind van de middag momenten, met een boek (of droomhuis op het platteland/Escape to the country), een kopje koffie en een speculaasje.

Een slowcooker is geweldig. Ik moet hem eigenlijk veel vaker gebruiken. Ik moet meer ervaring opdoen. Ik heb alleen nog maar bovenstaand havermout-appel gerecht, een soort rijstebrij en koek gemaakt. 

Ik wens u een fijne zondagt!

Elke dag iets 12 (pittige pindakaas spaghetti)

Weet u al wat u gaat maken met Kerst? Eenvoudig, of juist ingewikkeld omdat u zin heeft om van alles uit te proberen? Het tweede zou ik van tevoren doen, ook al bent u maar alleen, samen of hooguit met vijf mensen. Dan gaat het met Kerst goed. Als u uitgebreid wilt kost het meer, maar als u van tevoren simpel en goedkope maaltijden maakt, dan kan dat hopelijk. Als het niet kan, dan feestelijk met weinig geld. 

Ik ga even door met af en toe een heel eenvoudig, goedkoop receptje geven, om als het nodig is, iets te sparen.

Pittige pindakaas spaghetti

Per persoon op een bord of in een kom 2 eetlepels pindakaas, 3 eetlepels water, 1 eetlepel sojasaus of Tamari en een volle theelepel sambal. met een vork mengen. Gare spaghetti erdoor husselen. Er gaat zo niets verloren van de saus.Veel lente-uitjes erover knippen. Klaar. Wij vinden dit zo heerlijk! Wat houd ik toch van simpele, kloppende gerechten. In al zijn eenvoud is dit volmaakt.

 Wij hadden dit vanavond.

 

 

Elke dag iets 11 (Beslissing)

Lieve allemaal, ik heb een grote beslissing genomen. Er komt geen nieuw boek. Ik zeg niet nooit, maar nu en voorlopig in ieder geval niet. Een vriend vroeg of het als een bevrijding voelt. Ja! Naast andere oorzaken werd de druk te groot. Ik kom hier later, op een andere plek op terug.

In de loop der jaren zijn er veel onderwerpen door mijn hoofd gegaan. Er was zoveel waar ik het over wilde hebben. Ik heb ook allerlei artikelen bewaard. Gedrukt nieuws, van internet. Al deze belangrijke thema's gaan, al komt er geen boek, op den duur waarschijnlijk aan bod komen. Ik verheug me erop, dat ik op een of andere manier iets ga doen met alles wat ik belangrijk vind. In alle vrijheid (hoe en wanneer weet ik nog niet), anders verruil ik de ene druk voor de andere.    

Ik zal misschien op een andere plak gaan schrijven en het zal gaan over onderwerpen die me in welke zin ook raken en ik zal informatie geven. Deze website  is een voortzetting van 'Eenvoudig Gelukkig'. Kwaliteit boven kwantiteit, veel doen met weinig, de kracht in jezelf voelen om iets moois van je leven te maken, hoe de omstandigheden ook zijn. Dat zal niet veranderen, maar ik op den duur misschien ook ruimte voor wat ik moeilijk of verontrustend vind. Dat zou ook in het nieuwe boek komen. Alles vanuit verlangen om iets toe te voegen, vanuit positiviteit, vanuit liefde. Voor de wereld, voor u. 

Ik wens u een fijn weekend.

Elke dag iets 10 (Fijne tijd)

En vanmorgen was het nog heerlijk donker, ook toen we al weer thuis waren.

Wat vind ik dit toch een fijne tijd, corona of niet. We zouden wel dolgraag een kopje koffie in de buurt drinken. Dat je zoiets kleins zo erg kan missen. Het is daar (een van de twee lievelingsgelegenheden) zo gezellig, met een open haardje. Vanmorgen liepen we er langs. We lopen niet in het bos als het donker is. Niet vanwege eng, maar vanwege gevaarlijk met alle boomwortels. Ooh, het zag er zo sfeervol uit. Ik vind alles juist zo goed georganiseerd in de horeca, heel veilig. Tenminste restaurants, café's zijn ingewikkelder te 'beveiligen' denk ik.

We zijn al veel te lang niet naar een museum geweest en hoe vreselijk ik die mondkapjes ook vind, we gaan misschien toch binnenkort. Omdat we daar dan ook geen kopje koffie kunnen drinken zorg ik dat er thuis daarna iets heel lekkers op ons staat te wachten. Ter compensatie.

Al hebben we geen boom, ik ben gisteren nog heel lang bezig geweest met de kerstversiering. Met Amerikaanse kerstmuziek van vroeger en een passende afbeelding op de laptop. 

https://www.youtube.com/watch?v=dh56XeS1hc4

Elke dag iets 9 (Kerstsfeer en commerciële griepprik)

Gistermiddag hebben we in de woonkamer en op het balkon kerstsfeer geschapen. Klein, met vooral veel kaarsen. Verder takken en voorwerpen die met Kerstmis te maken hebben. Ik zie het overal al. Het lijkt of mensen door alle beperkingen extra behoefte hebben aan licht en versiering. Onze tweede wandeling van de dag is altijd aan het eind van de middag. In de schemering genieten we van alle in kerstsfeer gebrachte tuinen en huizen. 's Morgens lopen we trouwens ook in de schemering. 

Het gaat nu natuurlijk vooral over het coronavaccin, maar kort geleden las ik dat ongeveer 75% van de huisartsen niet gelooft in de werkzaamheid van de grieppprik. Nu las ik net in Trouw hetzelfde van onafhankelijke wetenschappers. En er is een huisarts (er zullen er ongetwijfeld meer zijn) die er al 25 jaar tegen strijdt. Dit doet me goed. Ik zou helemaal blij zijn als mensen niet gewillig hun arm uitstaken en de griepprik opgedoekt werd, maar het is een geldkwestie, zoals veel. Ik hou me nu heel erg in met schrijven en dat moet ook maar ooit kom ik er op terug. Hier of in een boek. Ik zag een foto van een kindje op uitgedroogde grond. Laten we het daarover hebben en daarna over de gevolgen en hoe daarmee om wordt gegaan. Einde van het jaar, tijd voor bezinning. Altijd tijd voor bezinning.

Verder is het heerlijk donker en regenachtig. 

En Henk is opgetogen (ik dus ook) want gisteren werd er een micro-keyboard bezorgd. Hij wilde dit al zo lang. Hij kon er van tevoren nauwelijks van slapen.

 

Elke dag iets 8 (Uitvaart, Henk vroeger en een onverwacht genoegen)

Gisteren waren we bij de uitvaart van Henks vriend JanD. Dat Jan er niet meer is zorgt voor een grote leegte. Het was gisteravond verdrietig en mooi tegelijk Jans Muziek klonk; Van Morrison, John Prine, Young Bloods, Ry Cooder en meer. Tijdens de muziek zagen we foto's van Jans leven, met daar tussendoor zijn wijsheden op tegeltjes. Jan was muzikant, schilder, docent. Een heel bijzondere man, met veel kwaliteiten. Hij heeft bijvoorbeeld veel muziek gemaakt met getraumatiseerde vluchtelingen. Voor zijn kleinkinderen was hij niet pake (Jan was Fries), maar paque!  
Ik herinner me zo goed toen ik hem voor de eerste keer ontmoette in zijn boerderij in Hantumeruitburen. Ik at daar de lekkerste sperzieboontjes ooit, uit eigen tuin. De stilte en die sterrenhemel waren overweldigend. Hier een foto met Jan in het midden en mijn Henk achter de rookwolk. Ergens begin jaren 70.

Omdat we in het donker rijden op z'n zachtst gezegd niet prettig vinden (en ik ben nachtblind dus al zit ik er naast, ik vind het te spannend) hebben we in een hotel overnacht. Dat was een onverwacht genoegen. Lekker in bad, heerlijk bed, vanmorgen in bed de muesli die ik mee had genomen met Nespresso. Allemaal verwennerij. Na de uren die we daarvoor mee hadden gemaakt, voor de uitvaart, een opeenstapeling van alles wat mis kon gaan, extra fijn! 

Elke dag iets 7 (Wintersalade)

Hoe minder geld, hoe meer waarde het heeft. Ik schreef eind november over die vrouw die smulde van extreem eenvoudige gerechten en allerlei variaties maakte met maar een paar ingrediënten. Dat ging over creativiteit, bewustzijn en dankbaarheid. Niets is vanzelfsprekend.

Lekkere wintersalade

Zoetzure kool-wortelsalade

1/2 kool grof snijden

1 grote wortel grof raspen en beide groentes mengen met zout
Goed doorhusselen en daarna stevig kneden 

In een zeef op een kom een 1/2 uur laten staan, eventueel met iets zwaars erop
In de kom ligt daarna een plasje vocht 

Aan de groente toevoegen:
1 uitgeperste teen knoflook  

2 eetlepels azijn

1 eetlepel kokosbloesemsuiker, of een siroop of honing  

1 thl paprika, 2 thl kurkuma en wat peper,

2 eetlepels azijn en een scheut extra vierge olijfolie

Alles goed mengen  
Nog zeker een half uur in laten trekken

Lekker bij alles.

Elke dag iets 6 (vroeger en nu)

We ontbijten met een kaarsje en vanmiddag hadden we twee Adventskaarsen aan. Morgen gaan we een beetje kerstsfeer in huis brengen en daar verheug ik me op. Het tegenovergestelde van vroeger, toen we pas op de dag voor Kerstmis de kerstboom gingen versieren. Met de voorbereidingen voor Kerst waren wel al weken bezig. Dingen veranderen en wij veranderen mee. Zo luisterden we gisteren naar Godfried Bomans. Hij hield een verhaaltje over Sinterklaas. Mensen waren toen in verhouding zo weinig gewend wat cabaret en humor betreft. Je hoorde het lachen van mensen over grapjes die nu nauwelijks op zouden vallen. Juist dat was hetgeen  ik eigenlijk zo mooi vond, even teruggeworpen worden in de tijd.
Voordeel van zo vraag al met kerstsfeer bezig zijn is dat we er lang van kunnen genieten.  

Elke dag iets 5 (Sinterklaas en Italië)

 Een van de vele redenen waarom ik zo van Italië houd.

"Italiaanse brandweer vliegt met heilig beeld over stad tijdens feestdag

Italiaanse brandweerlieden zijn vrijdag met een beeld van de heilige Santa Barbara over de stad Rieti gevlogen. De traditionele processie door de stad met het beeld van de beschermheilige kon dit jaar door de coronamaatregelen niet doorgaan. Op deze manier wilde de brandweer mensen toch een glimp van Santa Barbara uit de hemel geven op deze feestdag."

https://www.nu.nl/284762/video/italiaanse-brandweer-vliegt-met-heilig-beeld-over-stad-tijdens-feestdag.html

Henk leest op dit moment een boek over Italië, waar hij helemaal in zit. Hij las over de heilige Nicolaas, waar het vandaag, op een andere manier, lang over ging. Hij is o.a. de beschermheilige van de scheepvaart (verder van gevangenen, onschuldig veroordeelden, advocaten, deurwaarders, bankiers, dokwerkers, graanhandelaars, kuipers, wijnhandelaars, schilders, parfumeurs, apothekers, bakkers, clerici, vrijers, kinderen, prostituees en kooplieden. En wat plaatsen betreft: Aberdeen, Amsterdam, BariSint-Niklaas en Kampen. 

Het beeld van de heilige Nicolaas wordt jaarlijks in Bari naar zee gedragen en op de achtersteven van een vissersboot  gezet en de zee opgevaren, om daar een dag te blijven. Er zijn veel filmpjes van te zien. Ik heb voor deze gekozen.

https://www.youtube.com/watch?v=Pps4F-ZNtwY&feature=emb_logo

Bij de ikonen cursussen die ik vroeger gevolgd heb was er ook ruimschoots aandacht voor de Heilige Nikolaas. Dit is een Russisch voorbeeld uit de 13e eeuw.

Ik kon het niet laten ...

Elke dag iets 4 (interessante programma's)

Er zijn erg leuke tv programma's. We kijken alles terug, 's morgens, bij de koffie, een fijn moment*. 

Project Rembrandt

Droomhuis op het platteland (zien we ook al jaren op de BBC)

Typisch (met elke keer serie een andere gemeente. Op dit moment De Achterhoek. Het is wel eens iets minder, maar dat is een grote uitzondering, meestal genieten we van de bijzondere mensen die in Nederland wonen, met hun eigen of traditionele gebruiken en gewoontes

We houden van programma's waarin mensen blij worden gemaakt, op welke manier ook. Hier zijn naast Spoorloos ook allerlei andere voorbeelden van, maar omdat soms de presentatoren veranderen en het daar voor en deel afhankelijk van is noem ik ze hier niet, dat vind ik niet aardig.

De Top 2000. Vanwege de muziek en vooral de sfeer en de twee zo aangename presentatoren.

En echt pareltjes zijn de afleveringen van "Ik blijf hier' van Floortje. Niet alleen inhoudelijk zeer de moeite waard (ik word blij van mensen die kiezen voor een zo authentiek mogelijk leven) maar ook qua vormgeving. Het begint elke keer al zo prachtig. Een genot om naar te kijken. Daarbij is de manier van leven die we zien zo goed voor de aarde.

We kijken veel afleveringen terug (alles lukt niet) van het boekenpanel bij 'De Wereld Draait Door'. Ik mis dit programma nog steeds.

Ik zag net dat er een nieuwe aflevering van 'Ik vertrek' is. 

Op Netflix kijken we naar 'The Crown' waarvan ik het begin ook zo mooi vind. Als ik iets kijk op Netflix sla ik het begin meestal over, maar hierbij dus niet. Wat heb ik al veel mooie en/of spannende series, films en documentaires gezien daar. In een klap ben kan ik in een totaal andere cultuur zijn, wat op zich al leerzaam is.

* Over fijne momenten gesproken. Tegenwoordig drinken we aan het eind van de middag een kopje koffie (terwijl ik toch uit een 's middags-thee cultuur kom) en lezen we. Vanmiddag zei ik tijdens dit moment hoe gelukkig ik me voelde.

Elke dag iets 3 (positieve effecten)

Door de coronatijd wordt er 

• Meer gelezen. "Verkoop van boeken in Utrechtse boekhandels geëxplodeerd" las ik aan het einde van de zomer: ‘Een stijging van 250 tot 300 procent’.
• Meer gekookt
• Meer instrumenten bespeeld (Veel mensen hebben dit jaar een muziek-instrument leren bespelen. Dat heeft nieuws-site NU.nl uitgezocht. Er zijn veel meer instrumenten verkocht zeggen muziekwinkels.

• Boer, kweker en teler verkopen 2x zoveel als voor corona. Een prachtige ontwikkeling dat er steeds meer lokale producten gekocht worden.

Elke dag iets 2 (kleine dingen)

Soms kunnen kleine dingen me ontroeren. Bijvoorbeeld hoe Henk (vanmorgen) de sapcentrifuge klaar had gezet, de bleekselderij had gewassen en hoe die stelen eruit staken. Links ervan staat de thee klaar.  

 

Elke dag iets 1 (Mijn adventskalender voor u! Boodschappen en voorraad)

Het was donker en fris vandaag, heerlijk. Buiten vind ik het lekker en binnen extra gezellig.

Vandaag werden de boodschappen van de Jumbo weer bezorgd. Grote boodschappen omdat het december is. Twee keer per jaar bestel ik heel veel. En verder zorg ik natuurlijk voor de gewone boodschappen. Wat een rijkdom! Niet alleen al die producten waar ik blij mee ben, maar ook dat het thuis bezorgd wordt. 

We gaan nog steeds nergens heen. Niet alleen vanwege corona ook vanwege de mondkapjes.  Heerlijk dat het op deze manier kan. Veel voorraad aangevuld. Aan het eind van de maand nog een keer. Het geeft zo'n voldaan en rustig gevoel. 

Een lezeres stuurde me dit artikel over 'Prinses op de kikkererwt'.
https://www.bndestem.nl/oosterhout/prinses-op-de-kikkererwt-laat-vanuit-de-camper-iedereen-proeven-van-veganistisch-eten~a72b3ed8/