Vanmorgen vroeg liepen we in een witte wereld. Een klein beetje sneeuw was genoeg om alles wit te 'kleuren'. Wit kleuren kan niet, maar u begrijpt wat ik bedoel. Oh, het was zo heerlijk! Het was heel stil, al waren er wel vogels en vooral spechten te horen. We bleven steeds even staan om te luisteren naar de stilte. Daarna het feestelijke ontbijt vanwege Henks halve verjaardag.
Al zou dit de enige sneeuw zijn, deze wandeling hebben we binnen!
Al zou dit de enige sneeuw zijn, deze wandeling hebben we binnen!
Ik plaatste laatst het dansfilmpje van oudere mensen om de betrekkelijkheid van (elke!) leeftijd te delen. Ik ga dat vaker doen. Geen enkele leeftijd is bijzonder of niet bijzonder.
Ik las een heel goede recensie over 'Gekromde tijd in Krems' van Claudio Magris. Het gaat over ouderdom. Voordat ik ga slapen lees ik altijd, na een 'gewoon' boek iets geestelijks/spiritueels/religieus. Het is fijn om daarmee te gaan slapen*.
Ik las een heel goede recensie over 'Gekromde tijd in Krems' van Claudio Magris. Het gaat over ouderdom. Voordat ik ga slapen lees ik altijd, na een 'gewoon' boek iets geestelijks/spiritueels/religieus. Het is fijn om daarmee te gaan slapen*.
Een zin die in de recensie van het boek over ouder zijn wordt aangehaald en in zo'n voor het slapen gaan boek zou kunnen staan is:
"Het lichte zomerbriesje dat door het raam kwam, dicht bij de telefoon, was een wind van eindeloze ruimten, waarin alles tegenwoordig en gelijktijdig is, het draaien van een planeet en het licht van een ster heel ver weg."
"Het lichte zomerbriesje dat door het raam kwam, dicht bij de telefoon, was een wind van eindeloze ruimten, waarin alles tegenwoordig en gelijktijdig is, het draaien van een planeet en het licht van een ster heel ver weg."
*Ik kon gisteravond trouwens niet in slaap komen omdat ik te intensief en te lang naar mijn laptop scherm had gekeken. Ik keek een paar afleveringen van 'Nieuwe boeren'. Hoe een groep mensen zelfvoorzienend moet leven, in spelvorm. Ik zou zoiets wel eens willen zien zonder spelvorm. Dat vind ik heel vaak, waarom moet het een wedstrijd zijn? Ik hou niet van wedstrijden en ik vind het op zich al spannend genoeg. Een groep mensen waarvan niemand elkaar kent. Verschillende achtergronden, verschillende karakters. En dan moeten ze ook nog intensief samenwerken om iets letterlijk vruchtbaars te laten ontstaan. Juist dan krijgen allerlei ontwikkelingen de ruimte. Maar goed, ik vind het verder een leuk programma waarin iedereen veel leert. Als je dan een boterhammetje met bramenjam eet is dat wel een heel ander verhaal met een heel andere beleving dan normaal. Het graan moet bewerkt worden, er moet gekarnd worden voor boter en er moet jam gemaakt van de bramen, die gelukkig geoogst kunnen worden. Wat geniet je dan heel veel meer van zo'n boterham. Niets is vanzelfsprekend en dat maakt alles waardevol.
