Trouwdag ouders 1935

Op deze dag denk ik altijd aan de trouwdag van mijn ouders. 

Die begon altijd met lelietjes van dalen die ik onder de gouden regen plukte,  voor een vaasje bij het ontbijt. Het zijn een van mijn lievelingsbloemetjes. Ze beginnen nu overal uit te komen. Je begint met een paar en het blijft zich vermeerderen, zodat velden vol ontstaan.

Vandaag is de trouwdag 86 jaar geleden. Onbegrijpelijk, zo'n getal. Het voelt immens lang geleden. Wat een andere tijd. De oorlog was nog niet eens begonnen, al zullen de voortekenen duidelijk voelbaar zijn geweest. 

Volgens mij heb ik al 100 keer geschreven, dat deel van hun huwelijksdiner bestond uit asperges en aardbeien en dat wij ze daarom elk jaar op 15 mei hebben. Ik blijf dit ook doen, omdat ik door hun hier ben (in aards opzicht).
Asperges direct van het land en de smaak is werkelijk onvergelijkbaar met asperges van de supermarkt, al zijn die ook al erg lekker. Hetzelfde geldt voor deze aardbeien. Aromatischer bestaat niet, of het zou uit eigen tuin moeten zijn en natuurlijk en zijn er vast plekken waar ze net zo zalig zijn. We kopen de koppen (vroeger kregen we wel eens kopjes, dit zijn koppen) van de asperges. Het lekkerste, voordelig omdat ze bij de oogst gebroken zijn en er geen afval is en ideaal om niet te hoeven schillen. Het smelt in je mond. Van deze asperges eten we twee keer en 3x een soepje.

Van de aardbeien zijn er al een paar verdwenen. Twee grote bij ons en een stopte ik de buurvrouw in haar mond. Ik kijk er nu naar en het water loopt me in de mond. Wat werkt een herinnering toch sterk. Zeker ook op mijn speekselklieren. We hadden de helft op een speltcracker en de rest is voor morgen, voor Henks vermaandag

Het verhaal hoe we hier aan kwamen is bijzonder. We hadden op de drie rekeningen die we hebben precies het bedrag voor deze boodschappen (ook nog 6 Demeter eitjes) €14,48. Het was en is steeds spannend. Ik maak altijd meteen iets over naar de spaarrekeningen, dat moet. Maar vaak is het dan, na betaling van de vaste lasten bijna op. Ik wilde echt niets van de spaarrekeningen afhalen, al missen we bepaalde producten. Dit ging dus net en we hebben nog 15 cent of zo. Het maakt dat dit allemaal nog specialer is. We gewaardeerd wordt. We smullen nu NOG meer.

Aan het eind van de maand met het vakantiegeld wordt alles weer heel goed aangevuld. Met een deel doen we dan tot december. Ik koop echt veel dan en van alles het beste. Daarna kan het dan weer heel zuinig. Voor ons werkt dit zo het beste.