Series, films, documentaires

We volgen regelmatig een mooie, grappige, interessante, of alles tegelijk serie en ik zal steeds een serie toevoegen op deze 'pagina'. De lijst zal steeds langer worden en meeschuiven.

Wij hebben een abonnement op nlziet.nl. Voor wie dat niet heeft zet ik de zender erbij waar het wordt uitgezonden. Er is dan wel reclame bij.

Camping Coppens
We volgen 'Camping Coppens'. Een warm gezin (Stef, Monique, vol humor, waarin elk kind zou willen opgroeien denk ik zo. Twee kinderen (Beau en Nora), die zowel veel gewaardeerd als gestimuleerd worden. Het gezin verhuist van België naar Zweden. Op de avond voordat ze vertrekken horen ze dat de koop met de camping die al bijna gekocht was vanwege een bepaalde vergunning niet doorgaat. Er komt snel iets anders, wat eigenlijk veel beter past. Weer een voorbeeld van hoe mooi het leven kan lopen.
https://app.nlziet.nl/vod/Z3hI8nMz90aM8ek3e9Wcxg
https://www.kijk.nl/programmas/camping-coppens/tPH6LOt9P8N

Het roer om
Dick en Angel (Dick kennen we van innovatieve BBC programma's, waar vooral Henk altijd van genoot) kopen een prachtig kasteel in Frankrijk waar ze bruiloften met overnachtingen en 'foodweekends' gaan organiseren. Het kasteel is erg vervallen dus alles moet gerenoveerd worden. Dick doet bijna alles zelf en Angel zorgt voor de heel creatieve aankleding. Je kan het niet geloven ... het is eigenlijk niet mogelijk wat zij voor elkaar krijgen. Naast het kasteel zijn er ook nog bijgebouwen waaronder een oranjerie waar de trouwdiners gehouden worden.  Er is daar geen elektriciteit dus van een soort srv wagen wordt een 'bar' gemaakt met eigengemaakte koelboxen, waarin alle drankjes koel blijven.Van de paardenstal wordt tussendoor nog even een huisje voor de ouders van Angel gemaakt. en op de slotvijver/gracht komt een ponton waar gasten kunnen overnachten en naar de sterrenhemel kunnen kijken. Dan heb ik het nog niet over de enorme ommuurde moestuin (mijn eeuwige droom, een kleine, geen grote, maar wel in een ommuurde, met klimop begroeide muur), de fruitbomen, notenbomen, truffels. Dick is niet alleen idioot handig, hij wordt voor alles een oplossing. Wat een improvisatievermogen. Naast al deze kwaliteiten kookt hij ook nog eens de sterren van de hemel. Het is soms niet allemaal eerlijk verdeeld. :-)

Bepaalde BBC programma's zijn tijdelijk te bekijken, zoals ook deze serie, erg jammer. Alleen serie 4 en 5 is nog te zien. Misschien dat ik dit stukje weghaal als het niet meer te bekijken is.

https://app.nlziet.nl/vod/d6pGkRUzGkujgFYDV6_gzg

Dwars door de Middenlandse Zee
We kijken weer naar een serie van drie leuke Vlaamse mannen. De vorige keer ging het over de Noordzee*. Nu heet het: "Dwars door de Middenlandse Zee".**  Degene die de reis presenteert is sociaal en ontwapenend en maakt daardoor niet alleen een warm programma, hij maakt ook met iedereen contact. We beleven hier ook weer veel plezier aan. Er was een man van 80 die alleen op een eiland woont. Dat zou ik ook heerlijk vinden als ik alleen zou zijn. Nu samen! 

* De tv-reeks Rond de Noordzee verscheen in 2019. Arnout Hauben maakt een 5.000 kilometer lange reis rond de Noordzee. Hij gaat op zoek naar de geschiedenis van die zee en de mensen die errond wonen, en vertelt verhalen die zich op en rond de Noordzee hebben afgespeeld."

*"Arnout Hauben reist van Gibraltar naar Jeruzalem, van west naar oost, langs bekende en minder bekende eilanden. Met zijn aanstekelijk enthousiasme gaat hij op zoek naar het verhaal van de mensen die in en met de Middellandse Zee leven. Ook deze keer krijgt Arnout het gezelschap van Philippe Niclaes achter de camera en Ruben Callens die de dronebeelden en het geluid verzorgt."

https://app.nlziet.nl/vod/TxQUommqm0W31Fn2cnm4Vw
https://www.vpro.nl/programmas/dwars-door-de-middellandse-zee.html

Ochtendlicht

 Zachte, tedere lucht bijna, nevel, onwaarschijnlijk mooi ochtendlicht.

U ruikt het niet, de frisse en tegelijk zachte ochtendgeur, maar zeker als u de foto vergroot hoop ik dat u iets voelt van wat ik voelde vanmorgen.

Om kwart over vijf wakker, 6.00u op, koud douchen, klusjes, even schrijven, 7.15u wandelen.

 

Gezond en zo eenvoudig

Er zijn twee mogelijkheden om dit heerlijke ijs te maken. U snijdt 2 bananen in plakjes en laat het bevriezen. Met de staafmixer of in een keukenmachientje pureren en 2 eetlepels cacao erbij. Ik deed twee bananen in de blender, met twee eetlepels cacao erbij en klopte het luchtig. Toen in de ijsmachine. Romig chocolade-ijs, vol goede stoffen. 

Uitstapje en museum

Wat een heerlijkheid om weer naar het museum te kunnen, zonder mondkapje! Anders waren we ook niet gegaan. Ik wil altijd goed adem kunnen halen en zeker bij kunst. 

Ter ere van Henks verjaardag een nachtje weggeweest. We gingen 2x naar dezelfde tentoonstellingen in het Drents Museum. Ik ging vooral vanwege Henk Helmantel en Henk voor Tamara Muller. 

Eerst natuurlijk cappuccino met een feestelijk gebakje op het terras, op deze zonovergoten verjaardag. Na veel dagen regen al een cadeau op zich. Henk had een Drentse zwerfkei (soort chocoladebol met nougatine) en ik een aardbeigebakje.

Ik vind het een beetje eng, maar Henk vindt het prachtig. Wat ik gezien heb, heb ik aandachtig bekeken (er bleek meer te zijn, wat Henk de volgende dag zag). Er staat bij het begin van de tentoonstelling dat het ongemakkelijk is. Toch kan het je natuurlijk aanspreken. Ik vind het zeker heel eigen. Ook letterlijk want het is haar eigen gezicht dat steeds terugkomt op de schilderijen. Of is het in de schilderijen want intens is het zeker. Deze tekst kwam ik onderweg tegen:

De eerste dag naar allebei de tentoonstellingen samen geweest (Henk heeft ook getekend) en de tweede dag naar Deborah Poynton, wat we allebei erg mooi vonden. Vooral een of twee keer vergroten.

Daarna ik weer naar Henk Helmantel en Henk naar Tamara Muller. Henk Helmantel is voor mij naast alle indrukwekkende kunst die er bestaat, de schilder die het diepst komt. bij mij Ik kan wel huilen als ik het zie. Elke centimeter raakt me. Jammergenoeg kan ik eigenlijk niet meer huilen (alleen als er iets met Henk is), alleen ontroerd zijn, maar dit is veel meer dan dat. Door de diepte is er een geestelijke verwantschap (met een verschillende achtergrond). Dit is innerlijk zo verrijkend*. Wat ook heel bijzonder is aan deze tentoonstelling, je wordt gestimuleerd om anders te kijken en je hebt de mogelijkheid om zelf te tekenen of composities te maken. Het gebeurde allemaal volop. Ook door jongeren. 
Wat een oase van rust en schoonheid, waar mensen voelbaar naar snakken, temidden van alles wat in de wereld gebeurt. Het was rustig door het tijdslot, waarvan ik eigenlijk hoop dat het altijd blijft.

Als ik rijk was zou ik dolgraag iets van Henk Helmantel willen hebben. Geen reproductie, maar iets echts, al voel ik de liefdevolle, religieuze sfeer in een reproductie ook. Een boek wacht op mijn verjaardag en wat verheug ik me daarop

Het is net of ik in een kerk sta, daarom sta ik met mijn armen te zwaaien. U kunt 2x vergroten, dan is het nog meer een kerk, maar het is een schilderij. Wat een perspectief, dat iemand dat kan. In Italië zagen we tijdens onze eerste culturele reis het begin ervan.

Een lunch in het hotel en 's avonds een kopje groentebouillon en broodjes op de kamer. Tussendoor lekker gewandeld.

*Op een bepaalde manier gelijkgestemd zijn, de essentie van het leven delen, of dat nu in een gesprek is, ik het lees, of wanneer ik het in een schilderij zie, het zorgt altijd voor een ontmoeting, voor wezenlijk contact. Met de ander en in mezelf. Het bevestigt niet alleen iets, het brengt me ook altijd een stapje verder.

Ik lees trouwens op dit moment een boek over Teresa van Ávila, een mystica die later heilig is verklaard (Ávila, 28 maart 1515 – Alba de Tormes, bij Salamanca, 4 oktober 1582) , wat hetzelfde met me doet. Het is in een verrassende vorm geschreven. De schrijfster van nu voert een gesprek met haar. Het wordt hierdoor actueel en persoonlijk, zonder dat het levensverhaal wordt overgenomen.

Fijn bericht in Parool (Topics)

Onder de hashtag BookTok delen jonge TikTokgebruikers hun passie voor boeken, waardoor jongeren en masse aan het lezen slaan. 
Ook in Nederland is de trend geland. ‘De boeken vliegen over de toonbank.’

Nieuws

We zagen het nieuws en voorlopig voor het laatst. We vonden werkelijk elk bericht raar, vreselijk of om je over op te winden. Wat het laatste betreft: Eindelijk wordt het nu een van de virusregels dat we goed moeten ventileren. Zorg een kwartier per dag voor frisse lucht zei Mark Rutte.
Een kwartier??? De hele dag door en vooral als er mensen op bezoek zijn. Net zoals bij aerosolen (voor alle druppels ben ik bang, groot of klein) heeft het meer dan een jaar geduurd voordat het gevaar erkend werd. Het is zo logisch om niet (in ieder geval zo min mogelijk) in ongeventileerde ruimtes te komen en je de hele dag te omringen met frisse lucht.

pasta

Er zullen meer dan miljoenen pastarecepten zijn. Misschien miljarden? Ach, nauwelijks telbaar denk ik. Alleen met olijfolie, knoflook en zout is al een recept en verrukkelijk! Eventueel nog verse peterselie erdoor of een ander kruid.

De combinatie met aubergine bijvoorbeeld is erg lekker. Ooit gaf ik het recept van Linda Mc Carthy met aubergine, zure room en rode peper. Dit weekend staat in Trouw 'pasta alla Norma'. van Karin Luiten. 2 knoflooktenen zachtjes bakken. De knoflooktenen eruit halen (zij gooit ze dan weg, wat ik niet zou doen, ik zou ze zacht geworden pureren met een vork en aan het eind door het gerecht roeren) dobbelsteentjes aubergine in de olie bakken. Op 2 aubergines 500 gram tomaten in stukjes meebakken als de aubergine zacht is. Gare penne of andere pasta erdoor roeren, samen met een scheutje kookwater. Een handje pecorino (zij doet 25 gram) , 3 eetlepels kappertjes en verse basilicum erdoor. Bovenop komen dotjes ricotta en de rest (ook 25 gram) van de pecorino. Ik zou in plaats van kappertjes stukjes olijf gebruiken. 

Voor mensen die alleen plantaardig eten, plantaardige kaas gebruiken, of de kaas weglaten en eventueel bestrooien met edelgist. Het is al lekker genoeg zo, zeker met meer gebakken knoflookteentjes. Er kan een scheut plantaardige cuisine door, ook niet nodig, maar ter variatie erg lekker. 

waarom en boerenwormkruid.

De twee belangrijkste dagen van je leven zijn de dag dat je wordt geboren en de dag dat je weet waarom. Zo begint een film die ik heb gezien. Dit is waar ik toch bijna elke dag bewust en onbewust mee bezig ben. We hebben een leven lang om inzicht te krijgen. Elke keer komt er iets bij. Patronen worden steeds duidelijker, hoe veel pijn het oorspronkelijke gevoel ook doet. Het begrijpen geeft vertrouwen en troost.

Net zoals ik nog nooit zoveel bramen in spé zag, zo heb ik ook nog nooit zoveel boerenwormkruid gezien. In Duitsland zagen we het wel al heel veel en hadden we het in de tuin. Mooi, dan warme donkergeel, oker. Goed tegen wormen (en luizen, vlooien enz) maar ook giftig! Vingerhoedskruid, ook overdadig aanwezig overal, is nog giftiger. Soms is wat heel mooi is tegelijkertijd gevaarlijk. Voorzichtigheid is geboden maar vanaf een afstandje, als het om vingerhoedskruid gaat, ernaar kijken geeft vreugde. Mijn moeder deed boerenwormkruid vroeger in droogboeketten, dat was geen probleem (geloof ik:-) .  

 

Zorgen maar eindigend met viooltjes en compostwater

Vaccinatie weigeraars zijn tegen de maatregelen, zegt Hugo de Jonge maar bij veel mensen is dat niet zo. Er zijn zoveel nuances. Onhandig, om dit te zeggen. Waarom scheert hij iedereen over een kam? Het wakkert verschillen aan, zonde, hij zou het tegenovergestelde moeten doen.
En was er toch maar aandacht voor al die andere geluiden. Wat is de zin van mensen de mond snoeren of op zijn minst geen ruimte geven? Het is (bijna) steeds hetzelfde in de media. 
Geen virusontkenners (kan me niet voorstellen dat er nog iemand is die ontkent), geen complotdenkers, maar mensen met een doorvoelde visie die praktische kennis van zaken hebben. Vaak werken ze in de gezondheidszorg. Mensen met een andere mening zoals bijvoorbeeld het Artsen Covid Collectief, de vorig jaar opgerichte stichting van medische hulpverleners zoals huisartsen, medisch specialisten en specialisten ouderengeneeskunde, die kritisch kijkt naar het coronabeleid. Er zijn artsen die niet met naam genoemd willen worden omdat ze bang zijn hun - ziekenhuis - baan te verliezen. Het zal vast veel leed schelen als er wel geluisterd wordt. Nu is dat voor een groot deel al te laat. 

Het duurde een jaar voordat de aerosolen erkend werden en het grote belang van goede ventilatie. Toen had er ook al leed voorkomen kunnen worden.

Wij zullen voorzichtig blijven, heel voorzichtig. Misschien nog heel lang. Ik heb aan mijn' beste van de wereld' kapper gevraagd of ze een mondkapje om wil doen. Ik vind het zo vreemd, iedereen moet overal 1 1/2 meter afstand houden en als dat niet kan een mondkapje dragen, maar mensen die een contactberoep uitoefenen hoeven dat niet. Ik zie de logica niet. 

Net zoals Schellekens (woordvoerder GGD Haaglanden) willen we natuurlijk op geen enkele manier bijdragen aan andere mensen besmetten. Schellekens zegt: "Ons gedrag speelt een belangrijke rol, al lijkt niet iedereen daarmee bezig, zoals tijdens de eerste golf begin 2020. We zijn er dan ook nog niet. Je moet je realiseren dat je nog besmet kunt raken, ook al ben je gevaccineerd. En je kunt anderen besmetten." Zelf draagt hij als het nodig is nog een mondkapje en houdt hij afstand 'Ik wil geen onderdeel zijn van de besmettingsketen. Die notie is er in Nederland niet. Gevaccineerden denken dat ze klaar zijn.' (Omroep West) 

Henk en ik zijn voor het eerst sinds ruim een jaar zonder mondkapje, samen in de winkel geweest. We deden dat zondag toen het heel rustig was en hielden goed afstand toen er een keer iemand in de buurt was. Wat een opluchting. Het voelde feestelijk. Als het weer mis gaat en die kans lijkt me groot, hebben we dit fijne moment in ieder geval meegemaakt. We komen er dan weer niet, of alleen in geval van 'nood' maar dan alleen.

In Israël breekt de Delta variant door het pfizervaccin.

Eric Clapton kan door de pijn na de vaccinatie met Astra Zenica geen gitaar meer spelen. De gitaar is zijn leven! Ik hoop dat het op den duur wel weer zal gaan.
Astra Zenica wordt hier bijna niet meer gebruikt. Het overschot gaat naar ontwikkelingslanden (net zoals het gevaarlijke afval).

Artsen denken zeer verschillend over jongeren vaccineren.

Ik vind het eng en maak me zorgen. Over alles wat betreft corona, mutaties en varianten, niet alleen hierover. Er staat een zoveelste zorgwekkend artikel in de krant over de grote klimaatproblemen. Ernaast staan goedkope vakantiereizen. Hoe dubbel.
In gedachten reizen, of lopend, met de fiets of de trein. Wat zou allen dat al dat een uitstoot schelen.

Veel komt niet in het nieuws en ik kan me niet herinneren dat ooit eerder meegemaakt te hebben. De berichtgeving is uiterst eenzijdig.

Gelukkig laten wel meer artsen op persoonlijke titel van zich horen. Ik hoop dat dat steeds meer zal komen. Met het risico dat ze ontslagen, geroyeerd of van LinkedIn gegooid worden. Het hele platform Artsen Covid Collectief (1500 bezorgde artsen) is zelfs verwijderd. Ik hoorde een arts zeggen: Wetenschap bestaat uit vragen stellen, maar als het om deze situatie gaat mag dat niet.

Ik eindig met de viooltjes die uit zichzelf opkomen door verdwaalde zaadjes. Juist niet verdwaald! Wat ik vroeger in de grote tuin had heb ik nu in mijn minituintje. Ik haal ze dus ook zeker niet weg. Ook in het klein is het belangrijk naar de natuur te luisteren, er niet tegenin te gaan. Als ik plaats zou hebben zou ik een Bokashi emmer kopen voor compost. Nu gebruik ik net zoals een aantal jaren geleden weer de gieter met een buis waar ik groenafval van ons 'tuintje in stop. Ik pomp elke dag een paar keer. Zo ontstaat er compostwater.

Naast het viooltje staat selderij en ervoor een tomaat die het erg goed doet. Ik dacht alleen dat hij laag zou blijven en dat is niet zo. Hij zit nu vol bloempjes, ik ben benieuwd.

 

Vakantielezen

Het is erg leuk om een boek over een streek te lezen en daar vervolgens heen te gaan, of er na thuiskomst over te lezen, of erover te lezen tijdens het verblijf. 
Het kan ook anders. Ik zou willen dat niemand naar een ander land ging maar erover ging lezen. Als iemand goed schrijft leef je even (of langer) in dat land, in die streek, of in die plaats. Het gevoel kan verhoogd worden door naar muziek uit het betreffende land te luisteren. En, waar ik het eens eerder over had, iets koken uit dat gebied. En natuurlijk ook nog eventueel kunst van dat land bekijken, of beter gezegd van kunstenaars die er vandaan komen. 

Door te googelen kunnen allerlei passende boeken gevonden, maar er is sinds kort iets heel handigs voor. Jet Steinz (haar vader vond ik een van de leukste mannen van Nederland!) heeft de beste romans en reisverslagen per land geselecteerd. Typ een gebied in of klik op de kaart en floep, daar verschijnen de boeken die bij die omgeving horen. 

Lezen op locatie

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/2018/lezenoplocatie/#/