En was er toch maar aandacht voor al die andere geluiden. Wat is de zin van mensen de mond snoeren of op zijn minst geen ruimte geven? Het is (bijna) steeds hetzelfde in de media.
Geen virusontkenners (kan me niet voorstellen dat er nog iemand is die ontkent), geen complotdenkers, maar mensen met een doorvoelde visie die praktische kennis van zaken hebben. Vaak werken ze in de gezondheidszorg. Mensen met een andere mening zoals bijvoorbeeld het Artsen Covid Collectief, de vorig jaar opgerichte stichting van medische hulpverleners zoals huisartsen, medisch specialisten en specialisten ouderengeneeskunde, die kritisch kijkt naar het coronabeleid. Er zijn artsen die niet met naam genoemd willen worden omdat ze bang zijn hun - ziekenhuis - baan te verliezen. Het zal vast veel leed schelen als er wel geluisterd wordt. Nu is dat voor een groot deel al te laat.
Wij zullen voorzichtig blijven, heel voorzichtig. Misschien nog heel lang. Ik heb aan mijn' beste van de wereld' kapper gevraagd of ze een mondkapje om wil doen. Ik vind het zo vreemd, iedereen moet overal 1 1/2 meter afstand houden en als dat niet kan een mondkapje dragen, maar mensen die een contactberoep uitoefenen hoeven dat niet. Ik zie de logica niet.
Net zoals Schellekens (woordvoerder GGD Haaglanden) willen we natuurlijk op geen enkele manier bijdragen aan andere mensen besmetten. Schellekens zegt: "Ons gedrag speelt een belangrijke rol, al lijkt niet iedereen daarmee bezig, zoals tijdens de eerste golf begin 2020. We zijn er dan ook nog niet. Je moet je realiseren dat je nog besmet kunt raken, ook al ben je gevaccineerd. En je kunt anderen besmetten." Zelf draagt hij als het nodig is nog een mondkapje en houdt hij afstand 'Ik wil geen onderdeel zijn van de besmettingsketen. Die notie is er in Nederland niet. Gevaccineerden denken dat ze klaar zijn.' (Omroep West)
Henk en ik zijn voor het eerst sinds ruim een jaar zonder mondkapje, samen in de winkel geweest. We deden dat zondag toen het heel rustig was en hielden goed afstand toen er een keer iemand in de buurt was. Wat een opluchting. Het voelde feestelijk. Als het weer mis gaat en die kans lijkt me groot, hebben we dit fijne moment in ieder geval meegemaakt. We komen er dan weer niet, of alleen in geval van 'nood' maar dan alleen.
In Israël breekt de Delta variant door het pfizervaccin.
Astra Zenica wordt hier bijna niet meer gebruikt. Het overschot gaat naar ontwikkelingslanden (net zoals het gevaarlijke afval).
In gedachten reizen, of lopend, met de fiets of de trein. Wat zou allen dat al dat een uitstoot schelen.
Ik eindig met de viooltjes die uit zichzelf opkomen door verdwaalde zaadjes. Juist niet verdwaald! Wat ik vroeger in de grote tuin had heb ik nu in mijn minituintje. Ik haal ze dus ook zeker niet weg. Ook in het klein is het belangrijk naar de natuur te luisteren, er niet tegenin te gaan. Als ik plaats zou hebben zou ik een Bokashi emmer kopen voor compost. Nu gebruik ik net zoals een aantal jaren geleden weer de gieter met een buis waar ik groenafval van ons 'tuintje in stop. Ik pomp elke dag een paar keer. Zo ontstaat er compostwater.
Naast het viooltje staat selderij en ervoor een tomaat die het erg goed doet. Ik dacht alleen dat hij laag zou blijven en dat is niet zo. Hij zit nu vol bloempjes, ik ben benieuwd.
