Gekke naam eigenlijk, achterhoek, voor zo'n prachtig gebied.
We waren in Deventer, Gorssel, Doesburg en Zutphen
Plaatsen die in verhouding mooi zijn gebleven, een unicum, waar we elke minuut van hebben genoten!
Bij de Waagschaal op het terras als eerste cappuccino met een lekker koekje.
Het was zalig weer en we genoten van het uitzicht op de mooie pandjes, de nog vakantie vierende mensen en de lebberende hond voor ons.
Hij kreeg steeds een schoteltje water.
Na de lunch naar De Waag, een bepalende beeld voor De Brink in Deventer. Binnen zagen we hoe het is geweest en er hing kunst van o.a. Han van Meegeren. Vervalser, maar een goede schilder, anders kon hij ook niet vervalsen.em
Toen ik net op hem zocht kwam ik hem al schilderend tegen,'Jezus in gesprek met de schriftgeleerden' in 1945. Ik heb hem nooit gezien, al herinner ik me dat er jaren geleden een documentaire over hem is geweest.
Dat het 'Het laatste avondmaal' van hem hier hangt was wel heel bijzonder vond ik. Wie de meneer ernaast is weet ik niet meer, maar het laat zin wat voor goede schilder het was.
Op onze mooie kamer eerst een dutje gedaan en toen ons traditionele kopje koffie en thee op het terras.
Het was warm dus verhuisd naar een schaduwplekje, met boek uiteraard.
Het duurde 'even' voordat de versnapering kwam want er was een lief meisje die alles erg ingewikkeld vond. Er zat een groepje engels sprekende mannen, met een Nederlandse zakenvrouw en wat zij vroeg (niets geks in deze tijd, maar voor het meisje was het niet te doen.
Ze bleef lief lachen ...)
Als avondeten hadden we een beker pittige noodles.
Als toetje gingen we voor ijs naar het terras Dat hadden we 's middags gezien en we waren aangestoken.
Na een bad (altijd een van de hoogtepunten van een uitje voor mij) keken we op de laptop naar een aflevering van Jeroen Krabbé over Picasso.
Nog even gelezen en vrij goed geslapen in een fantastisch bed, met veel kussens, ik voelde me een prinses. Tijdens het slapen heb ik trouwens altijd mijn eigen platte kussentje.
We hoopten dat het iets beter zou gaan met Henks allergie, maar nee, het bleef alle dagen een grote rol spelen.
Na een overheerlijk ontbijt op naar Gorssel, eindelijk(!!) naar Museum MORE.
Wat een mooi museum. We hadden er al zo vaak over gehoord. Er was voor het eerst in Nederland een tentoonstelling van Bob Ross, waar Henk weg van is. Ik ook trouwens. We dronken een kopje koffie bij 'Loetje'.
Boven hingen Nederlandse realisten en op een nog een etage hoger hing Konrad Klapheck, vermakelijk.
Het was een heel fijne morgen in een schitterende omgeving. We voelden ons helemaal thuis in al dat moois.
Wat eigenlijk bij MORE hoort is kasteel Ruurlo Daar hangen veel schilderijen van Carel Willink.
Het was mooi, maar het was er druk en Henk ergerde zich aan de kakelende mevrouwen.
Zijn allergie was sterk en voordat mensen dachten dat er iemand met corona rondliep ...
Er was ook iemand met een zeer overheersend mierzoet parfum op. We hebben flink doorgelopen en we waren blij toen we weer buiten waren.
Na een dutje weer even op het terras gezeten, maar het waaide zo hard dat alles van tafel werd geblazen.
's Avonds in het restaurant gegeten, met een veel te zoute maaltijd en heel saaie groentes (maken we nooit mee!), maar een overheerlijke crème brûlée, een bolletje ijs en een kletskop.
De volgende dag naar Doesburg.
Onze antieke TomTom leverde stress op bij Henk. Met af en toe mijn mobiel erbij kwam het uiteindelijk goed.
Door het stadje met de mooie oude geveltjes gelopen en bij de VVV een plattegrond gehaald.
Om 11 uur bij Lalique, waar ik me erg op verheugd had, onder andere omdat onze buurvrouw er zo enthousiast over had verteld.
Ik vond het ook heel erg mooi. Het glas, de sieraden (en ik zag een flesje van mijn zusje haar parfum van vroeger, Je reviens!).
Rietveld, van Doesburg en meer, maar het was veel te druk en benauwd.
Voor alles moet je reserveren ivm de pandemie en dat is op zich prettig, maar dit was zo klein.
Aan de overkant van de straat dronken we een kopje koffie en deelden we een zalig hazelnoot gebakje.
Daar was ook een tentoonstelling van De Stijl.
Toen ik ging plassen zag ik dat aan de achterkant een kleine binnentuin was, een oase van rust.
Weer gewandeld en in het Gildehof, voormalig terrein van een azijnmakerij (er is nog steeds veel mosterd en azijn te koop) gingen we een kopje mosterdsoep nemen want Doesburg en mosterd horen bij elkaar. Ik denk dat we een uur gewacht hebben wegens personeelsgebrek en toen gebeurde er iets geks, die bepaalde scherpte (ik kan heel goed tegen gewoon scherp) van de mosterd vloog naar binnen tot in mijn hersenen leek het wel.
Ik kon het niet eten. Nog een paar hapje geprobeerd wat ik niet had moeten doen.
Henk vond het ook niet lekker, maar had niet die fysieke reactie.
Zo maak je nooit zoiets mee en zo twee keer achter elkaar.
We moesten toen nog een heeeeeeel stuk naar de auto lopen. Onderweg veel moois gezien, waaronder een kruidentuin.
Broodjes vis als diner 's avonds, mmm. Stukje chocolade bij een kopje Nescafé als toetje.
Lekker vanuit bed naar Camping Coppens gekeken.
Vrijdag was de GROTE dag, 40 jaar samen.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Elke dag heerlijk bij elkaar en altijd in alle vrijheid, in alle liefde en met veel wat we delen, waaronder de basis van het bestaan.
We gingen naar Zutphen, met wegafsluitingen, dus heel spannend en lastig voor mijn lieve Henk.We zijn het ook helemaal niet meer gewend, rijden in andere delen van Nederland. Ik hou er ook niet meer van, maar Henk heeft het geweldig gedaan.
Eerst een kopje koffie en toen naar het Henriëtte Polak Museum. Ik heb genoten, maar ook niet helemaal want Henk voelde zich erg beroerd.
Als er bos tegen Zutphen aan zou liggen zou ik er zo willen wonen.
We hebben ter ere van de dag op een sfeervol plekje (Genietcafé) geluncht met overheerlijke(!!!) soep en taart!
Sowieso heeft heel Zutphen een koesterende sfeer. Op veel muren gedichten, waaronder deze.
U moet erop klikken om het te kunnen lezen.
We zouden naar een boekhandel gaan om 'Mijn leven' van Chagall te kopen. Ook over hem maakte Jeroen Krabbé een schitterende documentaireserie.
Henk zag er te veel tegenop want we moesten ook weer teruglopen dus we hebben het niet gedaan. Ik bestel het want het is een cadeautje ter ere van ONZE dag.
's Avonds na lekker gebadderd te hebben, mijn nagels gelakt en een nette jurk aan gedaan.
We aten weer in het hotel (bij het arrangement hoorden 2 diners). Weer, zoals Henk zei de fantasieloze groentes maar we namen wel weer het zalige zelfde dessert.
We wilden in eerste instantie eigenlijk nog naar Deventer voor waar we niet aan toegekomen, maar het was goed zo, we waren voldaan. Nu weer heerlijk thuis.
Een paar dingen waren wat minder, maar terugkijkend blijft het warme gevoel over en waren het heel mooie dagen die we niet zullen vergeten.
