Een nachtje weggeweest vanwege mijn verjaardag. Eerst verjaarsontbijt met cadeautjes. Van een cadeau wist ik niet wat het was. 3 privé domeinboekjes, die ik elk jaar krijg want ik spaar ze. Dit zijn een van de eersten en zijn opengesneden, net zoals het boekje over Dali, wat mijn moeder had, speciaal vind ik dat. Een nieuw sporthorloge, maar de app heb ik nog niet aan de gang gekregen. Dit was zo'n mooie aanbieding en ik las goede recensies. Nu zie ik ook heel andere, maar ik vind hem mooi en de stappen geeft hij aan en dat is het belangrijkst. En ... Henk Helmantel, waar ik heel erg blij mee ben.
In een B&B in een klein dorpje in Friesland.
Een klein huisje, waar ik zou zou kunnen wonen. Als het bed op de begane grond zou zijn.
En hier in de buurt of in Gelderland, of in Overijssel. Ik kan niet zonder bos.
Op de dag zelf gingen we naar het Fries Museum, waar een tentoonstelling over portretten is, 'Icons', prachtig! Ondanks het tijdslot was het in het begin toch best druk. Te druk voor ons. Maar Splinter Chabot redde ons. Hij had de audiotour ingesproken. We hebben ons volledig gericht op de schilderijen die hij besprak. Schilderijen die normaalgesproken in de National Potrait Gallery in Londen hangen. Nooit eerder waren ze daar weg, behalve nu. Er is een renovatie gaande in Londen en de museumdirecteuren hebben geloof ik een speciaal contact, zoiets vertelde een suppoost. We hebben vaak even een gesprekje met een suppoost, zo krijg je vaak wat extra informatie.
We gingen op een terras een grote kop cappuccino drinken met appeltaart met veel niet zoete slagroom, heerlijk.
We konden pas om 16.00u in de B&B terecht. Na de koffie gingen we weer terug naar het museum, dat mocht. We gingen toen naar een verrassende tentoonstelling over Friesland. Extra leuk voor Henk (Dokkum), maar ik vond het ook mooi. De muren waren bekleed met Fries landschap. Daarop waren gedichten geprojecteerd van Friese dichters. De letters vielen van de muur, gleden over de grond en er ontstond een nieuw gedicht.
Naar de B&B verdwaalden we een beetje. De weg hield op, er was alleen nog een fietspad. We waren te ver doorgereden, het kwam goed. Het huisje werd omgeven door een gezellige (thee) tuin. Ik had lasagne meegenomen, zodat ik niets hoefde te doen, het alleen maar in de oven te zetten. Maar de oven deed het niet/nauwelijks. Alleen de voorverwarmstand. Hij was dus niet meer koud. :-) Het lag een beetje zwaar op de maag. Het enge, maar op zich stevige trapje bracht ons naar de bedden, direct onder het plafond. Het rook vochtig en mijn bed kraakte. Ik had last van het een en ander en o ja, er was een zeer luidruchtige mug die me, toen ik eindelijk even in slaap viel wekte. Een heel kort nachtje dus. Het was wel knus en helemaal toen de regen op het dak kletterde.
De volgende morgen bracht de aardige eigenares een fantastisch ontbijt. Met verse sinaasappelsap, zelfgemaakte yoghurt, zelfgemaakte jam, veel fruit, zelfgemaakte cruesli, warm brood, friese kaas, een eitje, verrukkelijk en volmaakt.
We gingen naar Keramiekmusem de Princessehof, waar we al een paar keer eerder waren. Ik zou er wel elke week heen willen, zo mooi vind ik het. Ze waren bezig een Koreaanse tentoonstelling in te richten, daarvoor waren we net te vroeg. We zagen er later iets van bij rtv Friesland. We gingen niet meer naar het natuurgebied wat we van plan waren. Het regende en we waren moe. Lekker naar huis dus en daar geniet ik nog steeds van. :-)
Hier de cadeaus uitgestald. Wat ik niet wist, een marmeren deegroller! We zagen dat bij het 'Roer om', over het chateau in Frankrijk waar ze hem in een Franse kookwinkel tegenkwamen. Ik reageerde enthousiast want voor deeg is marmer het meest ideaal omdat het koud is. Echt een verrassing.
