Kon het maar eeuwig duren, de herfsttijd. Het heeft een paar keer hard gewaaid en daardoor zijn er al veel bladeren van de bomen, maar wat over is, is zoooo mooi. Ik ben dankbaar dat ik hier woon.
Het is al een tijd geleden dat ik over Henk schreef. Van kwaadaardigheid 2 ging het naar 1, toen naar 0, met nog wat vlekjes en daarna (elke drie maanden was er een cystoscopie) was het goed. Nu alweer heel lang. Vorige week keken we weer in zijn blaas en wat zag het er mooi uit. Na elk keer drie manden was het de laatste keer na 4 maanden. En nu hoeft hij pas over een half jaar te komen. We zijn zo blij. Henk krijgt elke dag binnen wat goed is. Ik blijf zeggen dat ik niet onze lieve Heer ben, maar ik blijf uiteraard doen wat ik kan. En daarnaast elke dag al het andere, veel frisse lucht, wandelen, koude douches, niets doen wat hij niet wil enz.
