U heeft vast geen idee wat dit is ... het is het water waarin ik eerst broccoli en daarna spaghetti (dat Italiaanse recept van laatst!) heb gekookt. Zo blijf ik ontdekkingen doen. Ik ga er nu een lekker broccolisoepje (had de helft van de broccoli bewaard) van maken.
Op het schoteltje erachter ligt sinaasappelrasp. Ik had de oven gebruikt en toen heb ik de rasp erin gelegd tijdens het afkoelen. Door en door droog. Als het er vanaf januari uitziet zoals ik nu denk zitten we op de armoedegrens. Ik ga net zoals vroeger weer bewust proberen alles te gebruiken. Geen (biologische!) sinaasappelschil weggooien. Meteen gebruiken, drogen of invriezen.
Dit geldt voor alle groenteafval en aardappelschilen. Aardappelschillen zal weinig voorkomen. Alleen als ik een verfijnd pureetje maak. Verder kook ik ze altijd in de schil en bijna altijd eten we ze zo, tenzij hij heel dik is. Dan kan de schil gebakken worden en wordt het een lekkere snack.
Sinaasappelrasp is voor kruidkoek of koekjes, in een sinaasappelcake of in een toetje, in bonbons, thee of een zoete saus.
