We zagen ouders trots vertellen dat hun dochtertje van 5 is gevaccineerd (in Duitsland laten doen). We kunnen wel huilen als we zoiets zien.
Niemand hoeft bang voor ons te zijn. Wij zijn wel bang voor veel mensen en vooral voor degenen die beslissingen nemen voor ons. En wat brengt het? Geen oplossing en zeker geen geluk.
Ik schreef over blindelings volgende mensen. Dat zie ik en hoor ik regelmatig. Een paar dagen geleden had ik een gesprek met iemand (het werk dat gaat stoppen) en hij zei dat hij meestal volgzaam is. Dat hij vaak nadat hij mee is gegaan zich afvraagt waar hij eigenlijk ja op gezegd heeft. Hij vertelde dat hij een broer heeft die hier tegengesteld aan is, die kritisch en assertief is. Bijzonder in een gezin maar het komt vaak voor. Interessant, hoe verschillend mensen zijn. Dat is in ons gezin ook zo. Gelukkig niet veroordelend. We zien het ook heel veel om ons heen, mensen die in de buurt wonen (bij vrienden is het anders) en die zich werkelijk niet afvragen wat nadelen of sterker eventuele gevaren zijn. Het wordt gezegd dus het zal wel goed zijn. Met die grote groep hebben we te maken.
Er gebeurt zoveel wat niet wordt getoond. Mijn ogen zijn echt geopend, de afgelopen weken. Ik dacht dat op veel plekken verborgen dingen gebeurde, maar weinig in Europa en niet in Nederland! Wel dus en ik vind dat schokkend. Tegengeluiden, al gebeurt het langzamerhand wat meer, zijn er in verhouding weinig, terwijl veel mensen deze situatie totaal anders beleven.
Ik vond het artikel van laatst zo goed, dat je mensen niet als een groep kan beschouwen. Dat dat wel gebeurt is schadelijk. Veel mensen vergelijken corona niet met een griep en geloven ook niet er chips geïmplanteerd worden, dat er eng water over demonstranten wordt gegoten, of dat iedereen die gevaccineerd is over 5 jaar dood is enz. enz. Iedereen heeft zijn eigen redenen om iets wel of niet te doen. En dan alle weggehouden beelden van bijvoorbeeld grote vreedzame demonstraties (je ziet alleen rellen die om heel andere dingen gaan), niets of een flits. En dat er bijvoorbeeld een interneringskamp in Australië is, wie weet dat? Dat is daar overigens niet nieuw, het gebeurde met asielzoekers, eind negentiger jaren. Om het maar niet te hebben over wat er met de oorspronkelijke bewoners van het land is gebeurd...
Als er voor je bepaald wordt gaat het gruwelijk mis.
7 december schreef ik over de Denker des Vaderlands. Ik hoopte dat hij een crisis ook ziet als (enige) mogelijkheid voor verandering. Ik kon het artikel niet lezen, maar nu wel want ik kreeg het bij 'Topics'. Een stukje eruit.
"Denker des Vaderlands Paul van Tongeren vindt dat er helemaal geen sprake is van een coronacrisis. Een crisis betekent een kantelpunt, waarna we als veranderde mensen een nieuwe weg inzetten. Daarvan is niets te merken. Het enige wat we doen is technische oplossingen zoeken voor een technisch probleem, met een absolute fixatie op getallen.
Later in het interview komt de vraag:
Zegt u daarmee dat je dan eigenlijk op weg bent naar een totalitaire samenleving?
‘Ja, daar komt het wel op neer. Niet het totalitarisme van de een of andere tiran, maar het totalitarisme van de massa. We maken op die manier onszelf tot de tiran van onze samenleving. Het is een test van onze kracht als samenleving, denk ik, om bepaalde dingen niet te willen".
Onderstaand bericht is ook precies wat ik bedoelde, dat men het laat gebeuren. Ik voel ook die vergelijking met hoe het was. Maurice de Hond heeft meer recht van spreken dan ik.
Maurice de Hond:
"
