zaterdag 8 januari 2022

Zondag

Vanmorgen haalden we herinneringen op aan Jan, de vriend van Henk die vorig jaar overleed. We waren bij zijn dochter en zoon (die uit Zwolle kwam). Het is fijn om over iemand die hier niet meer rondloopt te praten. Het haalde hem dichtbij. We kregen een beschilderde steen die altijd met Jan mee verhuisde. We hebben het in de vitrine bij zijn zelfportret gezet. Het was een warm samenzijn.
Henk houdt de steen hier vast.


Zelden bezoek, zelden op bezoek en nu was het 2x in een week. Nu weer rust want we blijven voorzichtig.

De partner van dochter vroeg welke plaats van wonen we samen het fijnst hebben gevonden. We zeiden het centrum van Utrecht (en ik Waalre (!) en het kasteel waar ik gewoond heb, Henk in het pomphuus in Dokkum), maar hier is het ook heel fijn. Een leuke vraag. 
Wat was/is uw fijnste plek?

Onbegrijpelijk dat er nog steeds vaccinatiewerving is. Diederik Gommers zegt nu gelukkig ook dat dat niet het antwoord is. Wanneer zal het stoppen? Er is maar een tak in de maatschappij die er werkelijk baat bij heeft. Het is jammer dat er omikronangst is, het is juist iets om heel blij mee te zijn. De van Dissel van Denemarken zei dat vorige week ook. En veel mensen zeggen het al veel langer. Waarom wordt er nog steeds niet geluisterd en blijft men vasthouden aan een wat mij betreft heilloze en gevaarlijke zienswijze? Ik denk dat contracten met de farmacie en gezichtsverlies een grote rol spelen. 
Als we gezond waren zou ik omikron willen krijgen. In tegenstelling tot vaccins heeft het een breed immuunspectrum. Henk is er niet bang voor, hij heeft het gevoel dit aan te kunnen, door wat hij op heeft gebouwd. Maar al gaat dit virus niet naar je longen en blijft het in je luchtwegen, ik durf het door zijn geschiedenis (nog?) niet aan. 

In de auto vanmorgen luisterden we naar 'Vroege vogels' en daar hoorden we dat bepaalde vogels zich door ernstige vogelgriep niet meer kunnen oriënteren of hun koppetje staat de verkeerde kant op en er is een hoge sterfte. De intensieve pluimveehouderij is de bron van het ziekmakende virus. Het wordt pluimvee industrie genoemd en dat is het ook, een naar woord dat de lading dekt. In Nederland is de dichtheid van pluimvee 6x zoveel als gemiddeld in Europa! In zo'n klein land. *

Dit gaat om dieren, die er niet toe doen. Hetzelfde geldt voor mensen. Ik bedacht me gisteren dat de fysieke overheersing zoals het vroeger bijvoorbeeld in inrichtingen was (bijvoorbeeld vastgebonden in bad), is overgegaan in chemische overheersing. Niet alleen in deze coronatijd, maar altijd en bijna overal is die overheersing er. Ik heb, en dat is natuurlijk niets nieuws, een grote weerstand tegen (misbruik van) medicijnen. Ik schreef het eerder, toen ik in Den Dolder werkte zag ik psychiatrische patiënten die daar als zombies, omdat ze volgepropt werden met met van alles, rondliepen. Niemand bekommerde zich om ze. Wat was er allemaal aan vooraf gegaan, wat voor jeugd hadden ze gehad, wat was de oorzaak van hun aandoening? Wat verdrietig, als je niet meer gezien wordt. Er gebeurt gelukkig ook iets heel positiefs, een psychiater schrijft samen met iemand die psychoses heeft over de spirituele kant ervan. Zij is zelf trouwens ook psychiater. Ik schreef dat wij veel naar 'De nieuwe wereld' kijken en daarin zei een huisarts dat ze zich op een gegeven moment afvroeg: Heb ik medicijnen, de term die vaak gebruikt wordt, gestudeerd, of geneeskunde? Deze zelfde arts vertelde het verhaal van een andere arts, Terry Whals, uit Iowa. Ze had MS. Ze kreeg veel medicijnen. Omdat ze arts was kon ze aan de nieuwste middelen komen. De medicijnen hielpen niet, het ging juist alsmaar slechter met haar. Op een gegeven moment kon ze niet meer overeind zitten in een stoel, haar lichaam kon haar niet meer dragen. Ze heeft haar voeding grondig aangepakt met een paleo (een van de weinige manieren van eten waar ik niets mee heb) dieet en ze heeft zich letterlijk uit de rolstoel gegeten. Ze houdt allerlei lezingen en geeft zelfs weer les. Er zijn talloze voorbeelden van mensen die door voeding beter zijn geworden, maar juist omdat dit een arts is en ik het over medicijnen had en het laat zien hoeveel we zelf kunnen bereiken ...

 ... 

Vroeger kregen veel zwangere vrouwen het medicijn Thalidomide  tegen slapeloosheid en ochtendmisselijkheid. Nadat bleek dat het middel ernstig schade toebracht aan de ongeboren vrucht van moeders die het gebruikten, werd het in 1961 in de meeste(?) landen voor de oorspronkelijk bedoelde indicatie van de markt gehaald. Ik denk veel na over medicijnen in de ruimste zin van het woord (en vooral die iets in je hoofd doen). Toen ik in het Dorp werkte moest ik op de eerste dag dat ik er was iemand verzorgen die softenon had. Een verbitterde, boze vrouw. Ik was bang voor haar. Op google bij afbeeldingen is te zien hoe mensen met softenon eruit zagen. Ik schrok weer, al zag ik daar natuurlijk veel, allerlei meestal aangeboren afwijkingen. Zou ze nog leven? Dat ik bang voor haar was had waarschijnlijk meer met mij dan met haar te maken. Nu begrijp ik heel goed waarom iemand verbitterd kan raken en dan kijk je anders.

Een ander milieuschadend voorbeeld* dat net zoals de vaccins met 'contracten' te maken heeft... duizenden vliegtuigen vliegen zonder passagiers om hun landingsrechten niet te verliezen. En ploten moeten aan de benodigde vlieguren komen om hun brevet niet te verliezen.

*Wat die medicijnen betreft gaat het om persoonlijke schade, maar veel komt ook in het drinkwater terecht.

Er zijn honderdduizenden mensen verslaafd aan medicijnen. Er kan afgekickt worden in afkickcentra voor alle mogelijke verslavingen, maar er zijn ook speciale medicijn afkickklinieken.
Patiënten in instellingen vallen hier niet onder want hier wordt het woord verslaafd niet gebruikt

* Het ging in Vroege Vogels ook over het herkennen van bomen in de winter. Net zoals ik dat zelf in een film wil, anders hoef ik hem niet te zien, houd ik ervan om altijd iets positiefs achter te laten. Ik begon ermee, in het midden staat iets en ik eindig ermee. 
Dit is het fragment van het herkennen van bomen:
Gepost door op