Tosca, zaadjes, Martin

 Het sneeuwt een beetje.

Vanmorgen kwamen we Tosca tegen, de hond die we zo vaak tijdens het wandelen tegenkomen. Ze heeft een enorm gezwel onderaan haar buik hangen en is snel blind geworden en heeft geen coördinatie meer. Waggelde, viel van de stoep af. Niet om aan te zien. Vanmiddag slaapt ze in. Wij lopen 's morgens eigenlijk altijd de andere kant op, vanmorgen niet en daarom kwamen we haar tegen bij haar laatste wandeling. We hebben geknuffeld en wat jammer als dat niet meer had gekund.

Het is steeds heel koud. De afgelopen dagen gierde het om de ramen en wat een regen. Volgende week wordt het warmer. Straks ga ik de zaailingen verplanten en dan kunnen ze lekker met meer ruimte op de vensterbak staan. Elk straaltje zon (zoals nu) maakt het hier meteen warm met dat grote raam. ik ben benieuwd van welke planten ik echt zal kunnen oogsten. Zo ziet de bak er nu uit.

Ik had het laatst over veel specerijen in een keer bestellen. In een zakje van de supermarkt zit 20 gram. Ik koop van veel een kilo en van sommige producten 300 gram. Aan de noten, meel, gedroogd fruit enz. besteed ik een paar honderd euro. Normaal deed ik dat ook, maar iets minder en dan deed ik het in december nog een keer in het klein. Dat zal dit jaar niet gaan dus ik hoop dat ik een jaar vooruit kan. En dan nog de drogist en dan is het vakantiegeld bijna op. Misschien nog €25 euro en die gaat dan naar de uitjesrekening. Tenzij dat niet kan. Dit is de beste besteding die ik kan doen vind ik. Verder kan er niets.

Gisteren hadden we rode puntpaprika. Ik ga 'alles' bewaren dus meteen de zaadjes laten drogen en net in een potje gedaan. Ik heb iets uit de courgette gehaald maar die zaadjes zijn nu heel klein dus misschien lukt het niet. Dan komt het later. 

Ook in dit kleine stukje gaat het over tegelijkertijd dood en nieuw leven. Ik voel wel steeds sterker dat als iemand dichtbij je staat er geen afscheid is. Integendeel, soms brengt het iemand juist nog dichterbij. Net bestelde ik bij Ekoplaza en dat doe ik altijd halverwege de maand, maar nu had het niet gekund. Wel met Martins nagelaten cadeau en wat ben ik hier blij mee. Dan is er nog een bedrag over voor heel iets anders als waar ik eerst over schreef. Ik wilde nog een Moulinette maar mijn machine van 40 jaar geleden doet het nog, dus dat hoeft helemaal niet. Als ik het  ding in huis heb zal ik vertellen wat het is. Het zou ons leven kunnen redden. 

Dan is het geld op en wat heb ik ervan genoten. Maanden achter elkaar. Het stond steeds een lange tijd te wachten en dat gaf me zo'n rijk gevoel. In het begin kocht ik de airfryer met accessoires en ik gebruik hem bijna alle dag. Martin was mede hierdoor (eigenlijk zou er de rest van mijn leven nog iets, €10 moeten blijven staan) nog meer bij me. Zijn zoon loopt zondag de marathon, ook voor zijn vader, die op die dag jarig zou zijn.
Voor mij blijft hij elk jaar jarig. We deden altijd iets leuks voor elkaar. In gedachten ga ik hem schrijven.

ps

Er is een meneer die tegenover Tosca woont en die bijna niet meer kan lopen. Hij ging later op de dag altijd een klein stukje wandelen met Tosca. Hij rustte tussendoor uit en Tosca wachtte om samen verder te gaan. Hij zal nu niet meer gaan wandelen.