Goedemorgen, op deze bewolkte, frisse zondagmorgen.
Morgen beginnen we met ons nieuwe leven. De afgelopen weken zijn we in alles gul geweest. We hebben ervan genoten. Nu is het op en maken we weer een nieuwe start. Dit zal eind augustus ook weer gaan gebeuren en op 1 januari natuurlijk. En wie weet tussendoor ook nog een keer. :-) Even de teugels laten vieren maakt ook dat je weer vol energie die nieuwe stap zet. Mensen die diep in de schulden zitten kunnen natuurlijk niets laten vieren. Zowel voor hun als voor onszelf zullen er weer veel zuinige, maar goede weekmenu's komen.
Wat helpt is ons mini tuintje en dan vooral de bosui. Wat raad ik dat iedereen aan. Zo eenvoudig en zoveel maanden van te oogsten. Tussen de postelein staat nu ook een viooltje. Ik weet niet hoe het er komt, maar ik ben blij met een beetje kleur tussen al het groen.
Er staat een goed artikel van Dirk Draulans in 'Knack'. Door de oorlog lijkt de voedselproductie in gevaar maar als we zes grote stappen zouden zetten kan het goed komen. Dat moet dan wel gebeuren. Ik wist dat er nog steeds veel voedselverspilling is, maar meer dan een derde van` wat geproduceerd wordt, hoe bestaat het? Stop voedselverspilling. Ik noem deze stap als eerste omdat iedereen hier zelf iets aan kan doen. Huishoudens nemen een grote plaats in als het om verspillen gaat en daarnaast komt een groot deel van het voedsel niet op de markt, wordt het niet gebruikt en weggegooid! De andere stappen zijn, al is die trend al duidelijk zichtbaar, minder vlees eten. Er is een tot acht kilo graan nodig om een kilo vlees te produceren. Het is juist het graan wat nu een groot probleem is. En dan gaat ook nog 10% van de graangewassen naar biobrandstof. Minder verbranden. Een ander belangrijk punt is kweek meer diverse gewassen. Landen die niet alleen tarwe, rijst, mais, soja en aardappelen verbouwden maar ook groenten, noten en vruchten hadden minder last van de hongercrisis. Een VN panel oprichten zou zinvol zijn want binnen afzienbare tijd wonen er een kwart meer mensen op de aarde dan vandaag en daar is heel veel meer voedsel voor nodig. In het artikel staat 50%. Tot slot, er zou een voedingstaks moeten komen. Gezonde en milieuvriendelijke voeding zou goedkoper moeten worden, fastfood duurder, om mensen en aarde te redden. De huidige oorlog zou dit proces kunnen versnellen, maar ook de corona epidemie zou voor substantiële gedragsveranderingen zorgen, eindigt Dirk Draulans zijn artikel, maar voor veel mensen is het alweer business as usual.
Alsof er geen lessen te trekken vielen uit de crisis, die een gevolg was van menselijke hoogmoed, van zwaar boven onze stand leven.
Wat kunnen we in het 'klein' doen? Mijn zes punten.
- Overbodig om te zeggen, maar geen druppeltje bestrijdingsmiddel
- Zo min mogelijk tegels in de tuin
- Veel bloemen en planten waar bijen en andere insecten op afkomen
- Zelf kweken zodat er altijd iets (of veel) van voedsel is en het contact met de natuur vergroot wordt en altijd aanwezig is. Er zal dan niets verspild worden want er is zoveel empathie. Als iets alleen theorie blijft is het heel anders. Je kan nonchalanter met iets omgaan want het raakt je niet. Terwijl ik dit schrijf besef ik weer hoe vaak (en gelukkig ook vaak niet) dit in de hulpverlening gebeurt
- Zoveel mogelijk zelf maken, zonder onnatuurlijke toevoegingen. Er is dan ook weer de vanzelfsprekende band met wat je maakt
- Zo natuurlijk mogelijk leven, of het nu gaat om voedingsmiddelen, cosmetica, apparaten, alles zo duurzaam mogelijk. In zoverre dat kan, soms moeten er consessies worden gedaan, maar alles helpt
Ik las een interview met een biologisch dynamische boer (lijkt me niet goed gezegd want nu is het net of je van hem een hapje kunt nemen). Zijn vader was altijd al op zoek naar een zo natuurlijk mogelijke vorm van veehouderij. Kalfjes die lang bij hun moeder blijven en niet onthoornd worden! En geen gebruik van kunstmest. Biologische landbouw vind ik al prachtig, maar dit gaat nog een stapje verder. Alles ten gunste van de dieren, de aarde en de mens, die de hoogste kwaliteit van alles krijgt.
