Persoonlijke geluiden

Ik zie als kopje in de Volkskrant: 

"De maat is vol, boycot alle producten uit de intensieve veelteelt en landbouw."

Dit deed ik gelukkig altijd al, omdat ik niets anders wil!!!

Het is niet volmaakt, maar zoveel mogelijk. 

Het was al duidelijk en de afgelopen periode werd het nog duidelijker. Ook hier draait het allemaal weer om geld. Niet om gezonde voeding of om dierenwelzijn, behalve bij biologische boeren. Bij het kopje staat een foto van legkippen, walgelijk. En als je dan leest hoe de grote miljardenconcerns een dikke vinger in de pap hebben bij de boerenprotesten. En je ziet een spandoek met: "De oorlog is begonnen, wij winnen". Tja, dan kan je alleen maar stilvallen

Terug naar de krant: "Van elk exotisch zoogdier is zeer uitgebreid onderzocht of zijn gedrag en leefwijze zich verdraagt met gevangenschap. Ondertussen is ons land vergeven van varkens, kippen en geiten die onder dieronwaardige omstandigheden worden gehouden. Zij zijn slachtvee en onderdeel van ons overheersend consumptief gedrag. Daar is geen commissie mee bezig: er kraait geen haan naar. Het begrip meten met twee maten krijgt hiermee een nieuwe dimensie.
Tjeu Kessels

Terugkomend op het kopje:
(Een fragment)
"Ik doe bij deze een oproep aan alle Nederlanders die een tegengeluid willen laten horen. boycot alle producten die voortkomen uit de intensieve veeteelt en landbouw in Nederland. Kies alleen voor biologische producten en anders voor producten uit het buitenland.
De maat is vol. Een groep in onze samenleving die enkel en alleen met haar eigen belang bezig is en volledig is losgezongen van de werkelijkheid, die niet door de overheid maar door de rechter tot inkeer wordt gedwongen, laat zich op geen enkele wijze tot redelijkheid manen."
Bart Koet

En nog even een ander persoonlijk geluid:

In steeds meer verpleeghuizen wordt er weer gewerkt met mondkapjes om ziekteverzuim tegen te gaan. Het werk met een mondkapje wordt zwaarder en het drukt de sfeer stond in een eerder verschenen artikel in de krant en dit is een reactie erop:

"Dit is ook mijn ervaring. Er wordt zo vaak vergeten dat mensen ook psychische en lichamelijke klachten kunnen krijgen door het voortdurende dragen van een mondkapje.
Geef het zorgpersoneel meer ruimte om zelf te kiezen voor het dragen van een mondmasker. Heel misschien maakt dat het werken in de zorg weer een klein beetje aantrekkelijker. Ik neem zelf het zekere voor het onzekere en werk dit najaar in de kinderopvang. Daar hoef ik in elk geval niet bang te zijn om weer de hele dag met een mondkapje op te hoeven werken."
Bertine Klappe, Utrecht

Verrassend dat dit in de Volkskrant staat. Ik wist trouwens niet dat dit opnieuw gebeurt in verpleeghuizen. Hoe kan je iets willen voorkomen terwijl het juist de oorzaak kan zijn, van wat je wil voorkomen? Er zijn zo ontzettend veel mensen ziek.  

Juist voor mensen in een verpleeghuis is nabijheid, echt contact van wezenlijk belang. Daar is al geen/nauwelijks tijd voor en als je dan ook nog alleen maar een stukje gezicht van iemand ziet schept dat afstand. 

Ik zou regelmatig eigen geluiden laten horen. Soms doe ik dat, maar ik doe niet altijd alles wat ik beloof (waar u mij rustig op aan kunt spreken), al probeer ik het wel. Er is zo veel meer wat ik wil delen dan mogelijk is. Het gaat zoals het gaat, maar ik probeer (met veel plezier iets bij te dragen. Dit is het enige wat ik kan doen, op mijn manier. Behalve plezier is het ook een noodzaak.

(Jeonsango)