Het virus past zich steeds aan.
Ophokplicht.
4 miljoen kippen geruimd.
Er zijn weinig mensen die zoveel kennis over vaccins hebben als Professor Theo Schetters, immunoloog en vaccinatie-expert. Het wordt steeds duidelijker wat de gevolgen van het vaccineren zijn. Fijn om gelijk te krijgen, al wilde ik natuurlijk veel liever dat het nooit zover gekomen was. Theo Schetters is bang voor de gevolgen als er nog een vaccinatieronde zou komen. Hij kan alles onderbouwen en hij kan heel goed uitleggen wat er met cellen gebeurt door het mRNA vaccin. Ik zou dat kunnen als ik me er nog veel intensiever in zou verdiepen. Iedereen kan de informatie verzamelen die nodig is om kennis op te doen. Je hoeft niet afhankelijk te zijn, je hoeft de experts die constant in de media verschijnen niet te geloven en niet op de hoogte zijn hoeft zeker geen excuus zijn. Ik probeer te waarschuwen en ik weet niet of ik het zachtjes doe. Het liefst zou ik willen roepen. Eigenlijk roep ik constant en ik hoop dat u me hoort.
In Engeland en Duitsland begint wat meer openheid te ontstaan. Twee voorbeelden:
De man testte drie dagen na de eerste symptomen - hoesten, hoofdpijn, spierpijn - voor de tweede keer positief op corona. Eerder had hij ook al Covid-19 in januari, enkele weken na zijn vaccinaties. Enkele uren na de positieve coronatest kreeg de man ook uitslag op zijn linkerarm en later ook blaren over zijn hele lijf. Hij werd halsoverkop opgenomen in het ziekenhuis in Catania, op het eiland Sicilië.
Volgens de onderzoekers droeg de man hoge virusladingen bij zich.
Goedemorgen. Laat naar bed, vroeg buiten. Het meest heerlijke moment van de dag. Nou, er zijn nog wat meest heerlijke momenten van de dag, zoals aan het eind van de middag. Met een kopje koffie kijkend naar een verdiepend, rustig gesprek. Of het ontbijt en zeker ook later de cichorino buiten met een boek!
Ik kan, al probeer ik het zo nu en dan, geen woorden geven aan dat stille, lichte, fris geurende, warm kleurige, met de zon op de rug moment. Alleen het gerommel in mijn maag verbreekt de stilte zei Henk.
Ik kijk vol verbazing naar wat er allemaal in mijn minituintje gebeurt. Het vlijtige liesje dat vanzelf kwam groeit uit tot veel vlijtige liesjes, met verschillende kleuren. Wat ik schrijf klopt geloof ik niet want uit een zaadje komen niet meer kleuren.En als het verschillende zaadjes zijn, die door vogels uitgepoept zijn waarom dan in dezelfde bak? En poep heb ik niet gezien.
Ik had laatst veel bosuitjes, knoflookbieslook en gewone bieslook geoogst, voor in de diepvries Het bakje gewone bieslook vloog door de lucht zodat iets verloren is gegaan en de rest heeft Henk met twee papiertjes op kunnen pakken.
Er zitten bloemen in de knoflookbieslook! Ik heb deze bieslook niet eerder gehad en het is voor het eerst dat ik de bloemen ervan zie. Ik vind ze zo mooi. De groeiende paprika's erachter zijn niet te zien, omdat ik de macrostand gebruikte. Bedenkt u ze er maar bij. U ziet vaag ook nog iets van de vlijtige liesjes.
De tomaatplanten die in het raam staan en daardoor heel iel blijven, groeien maar door. Ik ga de hoogste even meten. 1m 27! Buiten zijn ze steeds dikker en laat ik ze over de grond kruipen.
Ik zou graag de link van een interview van Frank Mulder met Matthias de Smet plaatsen, maar dat gaat niet. Ik geef dus een paar fragmenten en noem de titel van zijn laatste boek. Ik voel op zich niet zoveel verwantschap met psychologen. Zag ze veel in mijn praktijk, verstrikt in rationaliteit en van zichzelf afgedreven. Er zijn uitzonderingen zoals Matthias de Smet, een van de mensen die ons de afgelopen twee jaar geestelijk tot steun zijn geweest.
"Desmet doet onderzoek op het snijvlak van theorie en praktijk en schreef onder meer een boek over objectiviteit en meetbaarheid in de psychologie. In 2019 kreeg hij een oeuvreprijs van Nederlandse psychotherapeuten die zijn onderzoek ‘pionierend’ vonden en van een ‘zeer hoog niveau’. De laatste paar jaar houdt hij zich bezig met het onderwerp groepsdenken. De coronacrisis, en onze reactie daarop, was aanleiding voor hem om zijn gedachten te bundelen in een boek. In het kort: de tijd is rijp voor totalitarisme, juist hier, in het liberale Westen. Gevaarlijk utopisch denken vindt hier een vruchtbare voedingsbodem en steeds vaker worden tegenstemmen gecensureerd. Niet door dictators, maar door de groep. In plaats van een gemeenschap zijn we een massa individuen die heel snel hetzelfde kunnen gaan denken.
Er komt een Omikronvaccin aan en ik word er tja, wat van? Lacherig bijna, maar ook dat ik het niet kan geloven en vooral treurig. Het voorkomt dat mensen snotterig worden?? Daar kan ik me al niets bij voorstellen, maar als het wel zo zou zijn gebeurt er weer iets wat juist niet moet gebeuren. Het zal zo wel door blijven gaan, tot mensen zonder angst en met macht zeggen: "En nu is het afgelopen!"
Nog nooit was de stand van de Rijn waar hij Nederland binnenkomt (Lobith) zo laag.
Ik zag op verschillende plekken boten over de bodem schuren.,
Heel toevallig weer in Knack staan steeds 2 foto's bij elkaar. Hoe het was en hoe het is.
Een heel ander bericht is dat een Duits bedrijf vraagt om niet gevaccineerde mensen!
Henk las net iets voor van een groep waar hij lid van is:
"Het zou in de wereld heel wat vrediger toegaan als men minder op elkaar zou letten en meer op elkaar zou passen."
De kanteldag was fijn. Tijdens de ochtendwandeling vroeg Henk van alles over het begin van de kostschooltijd. Het is prettig erover te praten. Naast veel andere redenen is er nog een reden dat ik het zo'n fijne dag vind en die is dat ik er nu niet meer naartoe hoef! Wat een onwerkelijk gevoel was het, voordat na een paar dagen het verdriet begon. Het ligt heel ver achter me, maar zo gauw ik eraan denk is het gevoel van toen er onmiddellijk.
Zomerse gerechten. De blokjes aardappel heb ik in de airfryer gedaan. De combinatie sperziebonen en komkommersla eten we elk jaar regelmatig in deze tijd.
Het stukje citroenkwarktaart zit weer alleen vol goede ingrediënten en is heerlijk fris. Feestelijk bij de cichorino 's avonds. De citroenrasp is duidelijk te zien. Er gaat ook citroensap doorheen, maar de rasp is veel aromatischer. Het heeft zo'n zomerse geur en smaak.
De 'vierdag' (vanwege het begin van mijn lievelings-seizoen) begon goed met een heerlijke wandeling in frisse lucht. Een verademing, letterlijk. Het heeft eindelijk even geregend gisteravond en het is nu wat afgekoeld.
Vanmiddag wordt het weer warm en daar het vocht zal het benauwd zijn. Maar nu is het lekker. Alles staat tegen elkaar open. We hadden een feestelijk ontbijtje met voor mij een havermoutprobeersel in de koekenpan. Het biedt zeker perspectieven, maar ik had het langer moeten bakken op een lagere stand, maar Henks ontbijtje (normaal hebben we altijd hetzelfde) was al klaar.
We gaan dadelijk eerst even de dagelijkse klusjes doen, dan 2 archiefdozen opruimen en vooral veel weggooien hoop ik. Daarna buiten cichorino.met een banaan-kokoskoekje en even lezen.
Na de lunch het onmisbare dutje. Even schrijven en aan het eind van de middag als het niet te warm is (andere gebeurt het na het avondeten) onze tweede wandeling. Dan bij een kopje koffie met een stukje pure chocolade gaan we verder met een gesprek van de Nieuwe Wereld over de betekenis van vrijheid.
Het is een van meest duidelijke voorbeelden van de klimaatcrisis. Inderdaad om te huilen, het enige dat je nog kan doen. En vervolgens alles aanpakken om de catastrofe te keren, maar misschien, omdat mensen de overgang niet aankunnen, eerst alleen remmen! Dat het nu in ieder geval niet verdergaat. Als iedereen dan een beetje aan een ander leven gewend is vervolgstappen en uiteindelijk heel grote.
Sinds er metingen worden gedaan bij Lobith, was de waterafvoer door de Rijn nog nooit zo laag. Het is de helft van wat het was. Donderdag was dat ongeveer 735 kubieke meter per seconde. Tijdens de droogte in 2018 was dat nog 855 kuub per seconde.
De polarisatie gaat niet alleen over mensen tegen over elkaar, maar ook over mens en dier. Hoe kwamen we erbij om zo met dieren om te gaan. Wat verbeeldden we ons? We zijn niet verheven boven dieren. Als mensen zo dicht bij elkaar gezet zouden worden ... en dan heb ik het nog niet over staarten en snavels die afgeknipt werden (of gebeurt dat nog?) antibiotica en wat al niet meer. Vrijheid voor iedereen, niet alleen maar voor een groep.
Ik ben trouwens heel enthousiast over de Groene Amsterdammer. Op dit moment vind ik het de meest genuanceerde krant.
We gingen zo vroeg ontbijten vanmorgen dat er nog (net) geen zon was. De foto laat goed zien hoe het was. Soms doen we of we op vakantie zijn. En dit is werkelijk een heel fijn vakantie adres.
U ziet dat de fruitstruiken weg zijn. Jammer dat het niet lukte. Nieuwe kansen.
De tomaatzaadjes die ik buiten gezaaid heb zorgen voor veel sterkere planten als de planten binnen. Ik weet dat het bij het raam op het zuiden te warm is, maar toch probeer ik steeds iets. Hoeveel tomaten eraan gaan komen weet ik niet, maar binnen moet dat niet veel zijn anders knakken ze meteen om denk ik. Volgens mij met een tomaatje al. Ik heb nog veel meer gezaaid van de tomaatjes van de boer waar ik laatst over schreef. Gisteren nog een zak MMM (Makkelijke Moestuin Mix) gehaald.
Ik heb ook nog een gewoon zaadje geprobeerd. Tomatenzaadjes die ik al lang heb. De twee eerste tomaatjes, hier zijn ze. Mooi met de bloemetjes, de paarse basilicum en de blauwe lucht erachter! Een zomers beeld.
Ik zag Zomergasten met Derk Sauer. Interessante uitzending. Vreselijke beelden over dwang en inperking van democratie. Alleen nog afhankelijke pers. Hier is het gelukkig anders zei hij, maar het is hier niet (meer) onafhankelijk, dat is nu toch wel heel duidelijk geworden. Niet zo ernstig als in veel andere landen, maar er is wel een zorgwekkend begin gemaakt. Of was dit met andere onderwerpen allang zo maar wist ik het gewoon niet?
Boeken zorgen voor zoveel moois, waaronder kennis die je anders waarschijnlijk niet zou hebben gehad, tenzij je je al in het onderwerp verdiepte. Ik weet nu zoveel meer over de zestiger jaren in China. Geen nuchtere geschiedschrijving (dan zou ik het niet lezen), maar een heel persoonlijke geschiedschrijving. Ik wilde eerst schrijven van binnenuit, maar dat zou met een autobiografie zijn geweest en dit was een biografie. Ik vind het zo knap als iemand schrijft of je er zelf bij bent terwijl het over iemand anders gaat.
Ik moest het boek af en toe even wegleggen, het kwam diep binnen maar ik raad het van harte aan. Dit gebeurt er als je niets meer over je eigen leven te zeggen hebt. Het einde is gelukkig bemoedigend.
Ik hoorde een arts zeggen: Wat gezond is mag niet. De mensen die hierover spraken werden er lacherig van. Het is ook te gek voor woorden, maar het is zo. Ik heb het nog nooit zo duidelijk horen uitspreken. Daarom lijkt het nieuw, maar het is meer opnieuw een bevestiging. Sinds ik dit hoorde heb ik erover nagedacht. Het geldt niet alleen voor de pandemie, maar altijd! Er zijn natuurartsen, alternatieve genezers, huisartsen die openstaan voor andere manieren van omgaan met aandoeningen en er zijn veel mensen die op alle mogelijke manieren goed voor zichzelf zorgen, maar als je naar de overheid kijkt of de algemene medische zorg ... Vanuit die kant is er veel te weinig aandacht voor natuurlijke geneesmethoden. Methoden die je lichaam geen kwaad doen. Door bepaalde artsen en gewone mensen wordt er denigrerend over gedaan, of wordt het zelfs veroordeeld, ondanks alle positieve ervaringen. Waarom? Omdat het opnieuw geen verdienmodel is en de traditionele medische behandelingen heilig zijn (dit is een en hetzelfde), hoe de resultaten ook zijn.
Er komt vast nog eens een tijd dat het gestimuleerd wordt. Eerst alles wat natuurlijk is proberen en als het niet helpt iets heftigers. Nu is het vaak andersom, zeker bij ernstige ziektes, iemand heeft alles geprobeerd en kiest dan pas voor een natuurlijke methode.
Ik zocht de naam van de arts Berber Pieksma* https://zentire.nl/evenementen/lezing-berber-pieksma-beter-in-de-buurt/) op die zei waar ik dit stukje mee begon. Toen zag ik dat ze op haar vingers getikt is en ze de lijn van het RIVM moest volgen. Een andere arts, Maaike Barends https://nl.linkedin.com/in/maaike-barents-md-97024623?original_referer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl vertelde over een bekende alternatieve behandeling van COVID en heeft zwart op wit het hoge percentage snelle genezingen. Mensen konden dit protocol gewoon thuis volgen. Iets opmerkelijks is dat dikke mensen nog een dag eerder genezen waren dan niet dikke mensen. En in 6 dagen genezen is al kort. Elke keer als deze artsen zo'n behandeling voorschrijven krijgen ze een hoge boete en zoals Berber Pieksma zei: "Bij herhaald 'delict' (hoe komisch) wordt de boete verdubbeld."
*Omdat ik geen lid meer ben van LinkedIn kan ik het nog zelden openen. Iets anders dus over Berber Pieksma, wat duidelijk maakt waar zij voor staat.
https://zentire.nl/evenementen/lezing-berber-pieksma-beter-in-de-buurt/
Ze heeft 30 jaar een apotheekhoudende huisartsenpraktijk gehad. Ze weet door en door wat de farmacie verwacht van huisartsen.
Deze koekjes zien er een beetje raar uit, maar zijn wel heel lekker. Voor wie het prettig vindt, geen tarwe, geen gluten, geen suiker, geen boter, geen eieren. Alleen maar gemalen zonnebloempitten, kaneel, scheutje water, stukjes abrikoos èn rozemarijn. Veel goeds dus in een klein koekje. Abrikozen en rozemarijn zijn een goede combinatie.
Ik heb het recept van deze koekjes net bij 'recepten' gezet, maar ... heel raar, het is zo kort geleden dat ik dit gemaakt heb, maar ik herinner me niet dat ik een beker water gebruikt heb. Ik heb het opgeschreven, maar het lijkt me erg veel. Binnenkort nog eens maken. Het komt omdat ik de hele dag door van alles verzin en maak en dan kan er denk ik wel eens iets door elkaar lopen. Zoals zaterdagmorgen had ik currysaus gemaakt, havermoutbroodjes en de pruimenplaatkoek. En zo gaat het steeds.
Ik ga zo nog even de maaltijd die we zaterdag hadden plaatsen. Ik zae regelmatig later ergens iets bij. Het zijn nu 2 foto's, maar ook als ik inhoudelijk ergens iets toe kan voegen maak ik daar niet altijd een nieuw bericht van, maar vul ik een bericht aan.
Fijne dinsdag!