Ik vraag me af wat ze ermee bedoelen. Elke crisis zorgt voor innerlijke vooruitgang, maar zij zullen er vast iets anders mee bedoelen, maar wat?
Ik zag Zomergasten met Derk Sauer. Interessante uitzending. Vreselijke beelden over dwang en inperking van democratie. Alleen nog afhankelijke pers. Hier is het gelukkig anders zei hij, maar het is hier niet (meer) onafhankelijk, dat is nu toch wel heel duidelijk geworden. Niet zo ernstig als in veel andere landen, maar er is wel een zorgwekkend begin gemaakt. Of was dit met andere onderwerpen allang zo maar wist ik het gewoon niet?
Boeken zorgen voor zoveel moois, waaronder kennis die je anders waarschijnlijk niet zou hebben gehad, tenzij je je al in het onderwerp verdiepte. Ik weet nu zoveel meer over de zestiger jaren in China. Geen nuchtere geschiedschrijving (dan zou ik het niet lezen), maar een heel persoonlijke geschiedschrijving. Ik wilde eerst schrijven van binnenuit, maar dat zou met een autobiografie zijn geweest en dit was een biografie. Ik vind het zo knap als iemand schrijft of je er zelf bij bent terwijl het over iemand anders gaat.
Ik moest het boek af en toe even wegleggen, het kwam diep binnen maar ik raad het van harte aan. Dit gebeurt er als je niets meer over je eigen leven te zeggen hebt. Het einde is gelukkig bemoedigend.