Ik zag aan de ene kant een bericht over ernstige vormen van kanker bij jonge mensen. Ik hoorde hier een Deense arts al maanden geleden over en de andere kant M. Van Ranst die nota bene 2 eredoctoraten krijgt. Als er iemand was die angst aanjaagde was hij het. Hij legt uit hoe hij de crisis managde. Je hebt maar één kans zei hij. Je begint met het communiceren met de media, met het verspreiden van één boodschap. "One voice, one message." Je moet de eerste dagen overal te zien zijn op de media, zo krijg je aandacht. Spreek met de media af dat ze bij jou moeten zijn. Dan zullen ze niet naar alternatieven zoeken". Enz. Alles droeg bij aan het verkondigen van hetzelfde. Dat is al lang duidelijk, maar hij maakt het wel heel duidelijk. Geen enkele ruimte voor openheid, laat staan voor een heel ander geluid. Ik heb het filmpje niet uitgekeken.
De een na de ander valt dood neer. Wanneer gaat daar eindelijk over gepraat worden? Veel jonge, gezonde mensen. Een triathlonsporter, van gezond naar nu een wrak. Wat moet er nog gebeuren voordat hier elke dag over gepraat wordt en er onmiddellijk gestopt wordt met prikken?
In het begin zei men dat zwangere vrouwen zich beter niet konden laten vaccineren. Na korte tijd draaide die mening volledig. Een collega van een vriendin is erg voor vaccineren, snel en vaak. Ze wilde graag een kindje. Voor de zomervakantie kreeg ze een miskraam en nu weer.
Een arts in Australië zegt dit:
"Kimberly Biss, MD an OB/Gyn explains in her hospital she is seeing a huge rise in infertility 50% and miscarriages 50% as well as a 25% increase in irregular cervical cancer screening"
"Kimberly Biss, MD an OB/Gyn legt in haar ziekenhuis uit dat ze een enorme toename van onvruchtbaarheid van 50% en miskramen van 50% ziet, evenals een toename van 25% in onregelmatige screening op baarmoederhalskanker"
Ik las dit niet alleen, ik zag het haar ook zeggen.
Waarom wordt er niet geluisterd naar artsen? En niet alleen geluisterd natuurlijk, maar lering getrokken en daden gesteld.
Twee jaar geleden waren er in mijn omgeving een paar mensen (dichtbij en iets verderaf) geweest die ervan overtuigd waren dat alles onderdeel was van een groot plan. Ik zei dat ik kritisch was, dat ik niet zomaar dingen liet gebeuren, dat ik dacht dat het anders was dan dat het eruitzag, maar een grote opzet, nee, dat stond ver van mijn bed. Nu zijn we verder, heb ik me verdiept en weet ik veel meer dan toen. Ik zie dat veel onlogisch is, dat veel verborgen is, dat kritische mensen geen enkele ruimte krijgen en dat over wat van levensbelang is niet gepraat wordt. Dit is allemaal al zo krankzinnig. Elke dag komt er iets of meer aan informatie bij. Over bepaalde zaken is nu ook pas duidelijkheid ik kan beter zeggen het begin van duidelijkheid. De artsen en wetenschappers die zich uitspraken werd de mond gesnoerd, maar nu gaan steeds meer artsen zich uitspreken omdat de realiteit laat zien wat er aan de hand is.
Mensen die ik radicaal vind hoor ik enge dingen zeggen en dat gaat me veel te ver, (en ik hoop dat ik gelijk heb) maar dat geld bijvoorbeeld zijn waarde zal verliezen ...
Steeds meer mensen zijn gedwongen in armoede te leven. Het is overal zichtbaar en dan is Nederland nog heilig vergeleken met veel andere landen. We zagen eergisteren en gisteren dit gesprek met Anthony Mighels. Ik vind het een eyeopener (mijn ogen zin de afgelopen tijd heel wat keren open gegaan). een grote eyeopener want dit draait om de fundamenten van ons bestaan. Hoe dystopisch het allemaal ook klinkt, het is aannemelijk, je ziet het om je heen gebeuren, al heb ik geen idee hoe en in welke tijdsspanne het zich zal ontwikkelen. Hij had het over de mensen die vanaf het begin van de pandemie (en mensen al lang daarvoor) voelen 'dit klopt niet'. Waar ik steeds en net ook weer over schreef, het klopt niet.
Anthony Mighels is onderbouwd en is al tegen de 20 jaar bezig met de functie en plaats van geld, met macht, met misbruik. Een leuke, gepassioneerde man die duidelijke taal spreekt. Duidelijk in hoe hij praat en in wat hij zegt. Allemaal preppen! In Amerika is een grote groep hier al jaren mee bezig. Ik ben jaloers op al die gevulde kelders en kamers.
Ik probeer al maanden in het klein te waarschuwen. Van hem is dit een grote waarschuwing. We kunnen er niet zoveel aan doen, behalve een beetje voorbereiden en ons bewust zijn. Alleen dat laatste zou het begin van een herstel kunnen zijn, ooit. Soms weet ik zeker dat ik iets plaats, soms juist niet en dit ... ik zou me schuldig voelen als ik het niet zou doen. Misschien gebeurt er een wonder en loopt alles anders.
https://www.youtube.com/watch?v=DFInjD2YQ-o Scenario's die je niet kan bedenken glijden aan ons voorbij. Als het zover komt hebben wij in ieder geval onze prachtige bibliotheek en richten we ons naar binnen wat altijd al het beste is want alleen daar liggen antwoorden. Niet alleen naar binnen natuurlijk want er moet ook geleefd worden.
Het volgende sluit hierop aan, maar dat komt morgen.
