Stil en paprika

Dit is de paprika waar ik dit bericht mee eindig. Ik had hem op moeten meten.

Op veel belangrijke plekken wordt om verschillende redenen gezwegen. Omdat mensen niet op de hoogte mogen zijn bijvoorbeeld. Er was zelfs een 'nieuwskamer' om berichten te controleren op gewenstheid weet ik sinds kort. Dit is overigens niet nieuw, het bestaat al veel langer.
Ook in bepaalde bedrijven en in ziekenhuizen heerst er een zwijgcultuur. Het maakt niet alleen alles ondoorzichtig, maar ook onbetrouwbaar. En het kan voor grote problemen en ongeluk zorgen! Ik vind zelf dat je alleen mag zwijgen als je er iemand mee redt. Ik merk dat het ook vaak met naam hoog houden te maken heeft, of mensen vast willen houden in een bepaalde denkwijze en om geld en macht natuurlijk. Heel soms komt het goed. Ik zag net dat Zembla-journalist Ton van der Ham volgens de Ombudsman in 2018 onterecht een strafblad heeft gekregen, na zijn arrestatie in het UMC Utrecht. OM moet de beslissing terugdraaien. In april 2018 werd Van der Ham gearresteerd bij een lezing die werd gegeven door de terminaal zieke Adrienne Cullen. De Ierse Cullen vertelde tijdens de lezing hoe het UMC Utrecht haar het zwijgen wilde opleggen na een medische misser. 

Veel wordt niet doorgegeven, of het nu om ziekenhuizen gaat of zoals je nu ziet bij Lareb*. Het schijnt dat maar 10% van de mensen die klachten hebben dit doorgeven. En dan nog zijn er inmiddels al 229000 meldingen gedaan van vacbijwerkingen. Men vindt het te ingewikkeld, ziet op tegen de rompslomp en er is tegenwerking. Vaak word je in de steek gelaten of het proces wordt bijvoorbeeld door de verzekering zo gerekt dat een vergoeding te laat komt. Ik heb dit zien gebeuren. Dat er iets mis is gegaan is naar (we weten er alles van) maar dat er niet de juiste openheid en aandacht voor is maakt het nog veel naarder. En als het om zieke mensen gaat is de energie er eigenlijk niet om het proces van een klacht indienen aan te gaan. Gelukkig komt ook voor dat als iemand een verkeerde beslissing heeft genomen diegene schrikt en spijt heeft. Dat maakt het meteen anders. Dit hebben we ook een keer meegemaakt. Henk was voor de zoveelste keur aan zijn heup geopereerd en 's avonds kreeg hij vreselijke pijn. Verpleegkundige zei dat hij op het geopereerde been moest staan met alle gevolgen van dien. Midden in de nacht kwam er een team artsen en dat was geweldig.

*Lareb maakte reclame voor het vaccinatieprogramma en moet tegelijkertijd kijken naar de effecten/gevolgen van de prikken. Dat is een onmogelijke combinatie.

President Macron en de meeste parlementsleden in Frankrijk zijn niet gevaccineerd tegen corona. Dat heeft Jean Lassalle, tot voor kort parlementslid in Frankrijk, onthuld in een gesprek met NTD Français! Gezien Macrons gedrag indertijd kan ik me dit werkelijk niet voorstellen. Onder de enorme druk die hij uitoefende lieten veel mensen zich vaccineren en hij zou het zelf niet gedaan hebben?. 

Ik denk dat een en ander door elkaar gehaald is want ik vind er verder niets over,. Wel over Jean Lasalle die over zijn eigen situatie zei "Het vaccin heeft me bijna vermoord"
In een interview voor de onafhankelijke media "NTD" vertelde Jean Lasalle “Ik had het Johnson-vaccin gekregen, dat me bijna doodde, het vervormde mijn hart. Ik heb 4 operaties gehad sinds 3 januari 2022.”

Ik zag HdJ in een lege prikzaal met een t-shirt waarop stond: "Go vacc yourself". Een prikobsessie. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan een gevaccineerd meisje van 12. "Dit verhaal kwam in een programma dat heet "Frag doch mal ein Prof". Prof. Dr. med. János Winkler vertelt over een super gezond, sportief meisje. Na de prik is ze erg ziek geworden. Deze arts heeft haar uitgebreid onderzocht en het bleek dat ze een groot tekort aan belangrijke mineralen had. Hij heeft haar huisarts en de Universiteitskliniek waar de ouders alle vertrouwen in hadden laten weten wat aangevuld moest worden ter genezing. Er is niets gebeurd ... Het gaat slecht met haar. Zelfde verhaal weer, in de steek gelaten worden en wat verdrietig is dat toch. 
https://www.youtube.com/watch?v=uR5GNOwTHk8

Ik schreef laatst over de cellen/containers in China. Ik las het dagboek van de Engelse journalist Thomas Hale die daar terecht is gekomen. Het staat in de Financial Times, waar hij correspondent voor is. "Tien dagen lang zat ik vast in een geheim Chinees coronadetentiecentrum". Wat een sciencefiction nachtmerrie. Hij was niet eens positief getest maar hij was in een bar geweest waar iemand was geweest die besmet was, dat was het. Het is onduidelijk of die iemand een ander mens besmet heeft met iets wat normaal is. Geen enkele logica, wat altijd al zo was, laat staan dat er iets van liefde is te voelen. Je bent overgeleverd aan iets vreselijks.
Hij wordt afgevoerd, het is donker.
"Dieper en dieper dringen we door, tot in het hart van China’s quarantainestelsel: het soort plek dat jou vindt, maar niet gevonden kan worden."

Ik kan dit artikel van harte aanbevelen. Als u geen abonnement op Blendle hebt, dan kunt u dit hier niet lezen maar u heeft vast een idee van de sfeer.
https://blendle.com/home
De coronamaatregelen zijn daar nu wat versoepeld, al zijn mensen door 'bewakers' nog net in elkaar geslagen. Dit is wel veroordeeld, maar wat een land ...
En als ik dan lees dat Nederland voor 48 miljard euro importeert uit China. Over Quatar maken veel mensen zich druk (Henk gaat niet kijken!) maar wel zaken doen met landen waar constant mensenrechten geschonden worden. IK ga even voor u zoeken ... u kunt het op twitter lezen, maar ook direct in de Financial Times: https://www.ft.com/content/77622627-9433-445a-a763-a547b77b58ed

Vanmiddag hebben we even buiten in de zon gezeten en het was heerlijk maar o wat gek. Dat het een maand geleden nog warm was, was al idioot, maar het is nu 13 november!

Eindelijk een rode paprika, die eerst maar niet rood wilde worden, van de plant gehaald. Hij heeft er wekenlang aan gezeten. Groot en zoet, heerlijk. Hier in een eenvoudig rijstgerecht met tofu, prei, bosuitjes en peterselie.