maandag 20 maart 2023

Heb ik hier eerder over geschreven? En meer en grote dapperheid

ARTS MOGELIJK AANSPRAKELIJK VOOR SCHADE DOOR VACCIN

Dit is de grote (ik heb het gekopieerd) kop van een artikel uit 'advocatenblad'.
"Artsen kunnen aansprakelijk zijn voor gezondheidsschade die het door hen toegediende Covid-19 vaccin onverhoopt teweegbrengt, waarschuwt oud-advocaat Frank Stadermann".

2021!!!
"De afgelopen week kwam in het nieuws dat de minister van Volksgezondheid heeft besloten om het gebruik van het vaccin AstraZeneca op te schorten in verband met gerapporteerde mogelijke onverwachte bijwerkingen. Er wordt echter al veel langer gewaarschuwd dat de vaccins die ons tegen het Covid-19 virus moeten beschermen, onvoorziene bijwerkingen kunnen hebben. Zo verscheen reeds in oktober 2020 een serieuze studie waarin werd geconcludeerd dat zij die het Covid-19-vaccin krijgen toegediend, ernstiger ziek kunnen worden dan degenen die het vaccin niet ontvangen." (Waarom ging het hier toen over en later niet meer? Hier is toch nooit meer over gepraat!!)

Dit is het eerste stukje van een langer, zeer interessant artikel van precies twee jaar geleden.
Ik weet niet of hier misschien allerlei ontwikkelingen in zijn geweest.
Hoe dan ook, patiënten hadden goed voorgelicht moeten worden, wat helemaal niet gebeurd is!
Iedereen had dan een bewustere afweging kunnen maken.
Daar was nu geen sprake van.


En een verdrietige ervaring. Hoe kon hier toch zo mee omgegaan worden, zo wreed?
"Mijn ouders zijn beide tijdens lockdowns gestorven. Mijn moeder is alleen gestorven.  Mijn vader mocht ik pas bezoeken toen hij niet meer aanspreekbaar was. 
Mijn moeder had geen corona. Ze is gestopt met eten/drinken, toen er niemand meer kwam en niet snapte waarom niet."

De officiële pandemie ligt achter ons, maar de nasleep en gevolgen niet, en de komende jaren niet en misschien wel nooit.

Gisteren had ik het over dappere mensen. Ik las het verhaal van Marina, die wereldberoemd werd met haar protestactie tegen de oorlog in Oekraïne op de Russische staatstelevisie. Ze bleef zich uitspreken, dreigde tien jaar de cel in te draaien maar knipte haar enkelband door en vluchtte. De enige reden dat ze niet meteen in de gevangenis belandde was omdat de overheerser bang was dat ze een heldenstatus zou krijgen. Wat een film zou hierover te maken zijn en die komt er vast wel eens. Ze is niet alleen het land kwijt waar ze zo van houdt, maar ook haar familie (haar moeder vindt haar een verraadster), werk, alles! Ze heeft alleen haar dochtertje en ze wonen nu samen in Frankrijk. 
Ze kan pas terug als de overheerser niet meer leeft. 
Aan haar keukentafel maakte ze het bord met 'no war' wat ze later omhoog zou houden en 6 seconden in beeld zou zijn. Genoeg om door iedereen gezien te worden. Dapper zijn is geen keuze, je doet wat je moet doen. Je kan het uitstellen, maar het juiste moment dient zich vanzelf aan. En soms, zoals bij al die mensen die ik noem en zal blijven noemen is het constant aanwezig, vanaf het begin, tenzij de zienswijze door een bepaalde ervaring totaal veranderd en ook dit is vaak gebeurd. Ik weet het van artsen, maar we kennen ook mensen bij wie het zo ging.

Ik zag ook een foto andersom, dat je door het hek een roos zag, maar Marina was het hek voorbij.


GoranH

Voor nu nog even dit grappige filmpje, hoe schrijnend ook, maar grappig en schrijnend kunnen soms dicht bij elkaar liggen. De man waar het over gaat was ... geen woorden voor.  
https://twitter.com/pwrdbyanthony/status/1637466339676651521?s=20
Gepost door op