Lief poseren!
https://twitter.com/paulblom/status/1657638523954970624?s=20
Ik heb altijd een grote weerstand tegen de kinderbescherming gehad. Nooit kreeg ik het gevoel dat ze werkelijk opkwamen voor kinderen. In 1974 deed ik een sociaal jaar. We hadden allerlei themadagen en zo hadden we ook een gesprek met de kinderbescherming. Ik vond ze koud. Er waren meteen felle discussies. Er zullen ook vast lieve hulpverleners zijn geweest en ik hoop dat het nu wezenlijk anders is. Eerlijk gezegd weet ik dat het niet zo is, maar toch hoop ik dat er schatten zijn en natuurlijk zijn die er, die met veel aandacht en warmte kinderen begeleiden.
Toen Henk bij het UWV werkte hoorde hij vaak schrijnende verhalen over ervaringen met de kinderbescherming.
Later heb ik allerlei boeken gelezen van kinderen die geleden hadden onder hulpinstanties, die tegengesteld aan bescherming waren. Ik zag een foto van een jongetje met zijn vader, die hij een uur per week mocht zien. De kinderbescherming bepaalde hoe het allemaal ging. Hij schrijft dat hij op de foto nog lacht, maar dat hij na dit bezoek van zijn vader misbruikt is door de directeur(!) van de kinderbescherming! (En dat alleen nog maar het begin) Het brak mijn hart voorgoed schrijft hij. Dit misbruik heeft 7 jaar geduurd, maar er was veel meer. Ik ben er even ingedoken en heb de uitzending van Sonja, waar hij in 1985 was, bekeken. Yvonne Keuls heeft hem bijgestaan. Zij heeft in die tijd ook boeken geschreven over kindermisbruik door hooggeplaatsten, waaronder een rechter. Kinderen moesten o.a. op het Paleis van Justitie komen waar ze misbruikt werden en met een zweep kregen. Dit zijn zo van die dingen waarvan je denkt het zal toch niet zo erg zijn, maar alles kan en alles gebeurt. Dit verhaal herinner ik me goed.
Het leven van de man waar ik het net over had, staat helemaal in het teken van misbruik. Een gebroken leven, waar denk ik nauwelijks ruimte in is voor iets anders. Op dit moment worden er allerlei rechtszaken gevoerd.
En eerder werden er hierover en vergelijkbare zaken rechtszaken gevoerd, die geseponeerd werden. De mensen die het gedaan hadden werden niet veroordeeld en kinderen werden vaak niet serieus genomen.
Ik leende een boek van Yvonne Keuls uit de bibliotheek. Het gaat over haar vriendschap met Hella Haasse. Ze zijn allebei in Batavia geboren. Ook las ik een interview met de Volkskrant. Daarin staat dat er niets veranderd is in de hulpverlening voor kinderen. Er staat ook dat de man van Hella Haasse, die ook rechter was, wist van het misbruik en ontslag had genomen vanwege de misstanden bij justitie.
Er zijn overal, tussen alle bescherming van wat juist niet beschermd moet worden door, moedige mensen, altijd!
Mensen die dingen doen die niet kunnen, op welk gebied ook, houden elkaar de hand boven het hoofd. Wat hierboven betreft, kinderen moesten beschermd worden, maar 'daders' werden beschermd en de kinderen niet. En dit geldt voor zoveel situaties. Ik houd me vast aan de moedige mensen die zich wel uitspreken.
Om nog even in de sfeer van verborgenheden te blijven, opnieuw over de afgelopen tijd. Dit proces zal nog jaren duren. De gevolgen in de praktijk en de informatie die niet gezien mag worden.
"Samenvatting van het artikel:
Eind juni 2020 presenteerde Van Dissel belachelijke cijfers over het succes van de maatregelen. Een WOB verzoek om vast te stellen hoe Van Dissel aan die cijfers is gekomen, is bijna drie jaar erna nog niet ingewilligd, ook niet na een uitspraak van een rechter. Door de openbaarmaking nog steeds te traineren, lijkt één en ander getild te worden tot over het moment dat de nieuwe Wet Publieke Gezondheidszorg door de Eerste Kamer is aangenomen en de overheid met een simpele pennenstreek die maatregelen weer kan invoeren!"
Hele artikel:
https://www.maurice.nl/2023/05/13/het-verborgen-houden-van-verzonnen-cijfers/
---
Districtsrechter Mark Pittman zegt:
"Democracy dies behind closed doors".