Wat waren er veel vliegen. Net las ik dat het komt doordat een vochtige atmosfeer zorgt voor een lagere stofwisseling waardoor de beestjes langer leven. Ik heb een hekel aan vliegen. Ik snap niet zo goed waarom. We meppen ze niet dood want dat is niet aardig en vliegen zijn heel nuttig. We vangen ze altijd met een beker en dan schuiven we er een kaart onder en zo gaan ze naar buiten. Henk is er kampioen in, die kan het soms zelfs als een vlieg op een randje zit.
Dag vlieg
Ik zou schrijven over de zorg. We bekommeren ons om een mevrouw die geestelijk erg snel achteruit gaat. Ik heb dit tempo niet eerder meegemaakt. Ik schreef eerder over haar, dat ze een jaar of vijf geleden een herseninfarct heeft gehad en toen twee dagen op de grond heeft gelegen. Daar is veel door beschadigd.
Op een of andere manier redde ze zich altijd. Ze liep/loopt scheef maar maakte toch elke dag een wandelingetje met haar rollator. Al gaat het nu allemaal snel, ze blijft er rustig onder.
Geen paniek, zoals en hoe begrijpelijk, vaak wel het geval is. Of groot verdriet, angst of boosheid.
Een paar dagen geleden ben ik haar op afstand gevolgd naar de supermarkt. Ik vertelde de baas van de winkel wat ik aan het doen was, we kennen hem, zoals we hier elkaar allemaal kennen. Het zag er natuurlijk raar uit dat ik daar maar stond overal. want ik wilde niet dat ze me zag. Hij zei dat ze vaak pinnig kon zijn en ja, herkenbaar,. Zij en zeker samen met haar man, toen hij nog leefde, waren zeer strijdvaardig en dat kon lastig zijn.
Nu wordt ze juist steeds zachter en liever.
Het ging goed naar en in de winkel. Die route en handeling zit in haar systeem.
Ze nam de tijd, ze ging jammergenoeg elk pad in, uitgebreid alles bekijken.
Toen contant betalen, duurde even, maar ging ook goed.
Ze liep naar de uitgang, maar hé, daar ging ze opnieuw door het poortje. Nu moest ik haar opvangen want dit klopte niet.
Ze loopt resoluut op me af en zegt: "Zo dom, ik ben het brood vergeten, terwijl het op mijn lijstje stond." Of het doodnormaal was dat ik daar stond. :-)
Toen vertrouwde ik erop dat het goed kwam en ben ik naar huis gegaan en heb ik steeds uit het raam gekeken tot ik zag dat ze thuis was.
Verder gaat het meeste niet meer. We hebben haar ijskast schoongemaakt en er zaten spullen in van vorig jaar. Ik gooi bijna nooit iets weg, maar nu bijna alles en ook uit de diepvries. Van sommige producten kwam zelfs bevroren een walgelijke geur af. Alles weg.
Ze heeft een Indische achtergrond en houdt vooral van pittig eten dus ik maakte met de wokgroente die hoognodig op moest en die ze altij d kocht, daar leefde ze op, een lekker pittig rijstgerecht, omeletje met veel selderijblad, schijfjes augurk. Ze heeft gesmuld. Straks die verrukkelijke, schone aardbeien kopen en een lekker beschuitje maken voor haar. Zo zorg ik dat ze elke dag wat fruit krijgt. Ze is veel kilo's afgevallen de afgelopen tijd.
Gisteren wilde ze me even knuffelen, wat heel uitzonderlijk is, zoiets deed ze nooit.
Ik voelde alleen botjes.
Toen de zorgen om haar groot werden was er binnen een paar dagen een doortastende verpleegkundige en de dag erna kreeg ze de eerste hulp. Er moet meer hulp komen, maar dat alles zo snel in gang was gezet was wat ik wilde zeggen, over de goede zorg hier. In de stad zou zoiets misschien veel langer duren.
Ik schreef dit stukje een paar dagen geleden. Ze doet geen boodschappen meer, wij doen het.
Elke dag een beetje meer in de war. Ze knuffelt me regelmatig.
