Goedemorgen lieve allemaal, heeft u een fijn weekend?
Hier kan ik eindeloos naar kijken.:-)
https://x.com/paulsla1539372/status/1735749212623516020?s=20
De link van de lezing van Stefan Homburg werkte niet goed (door mij) maar nu wel.
https://x.com/Rodriramosdb/status/1734857992384766416?s=20
Die man zegt veel zinnigs en hij praat ook prachtig Duits en wat kan ik daar toch van genieten.
Een Oostenrijkse arts die tot inkeer is gekomen.
Als we haar veroordelen, wat gebeurt, verandert er niets in de tweedeling. Er zijn veel grijze gebieden tussen spierwit en pikzwart.
Hoe erg het ook is dat iemand spoot, een verandering van inzicht en grote ongerustheid is het begin van anders in het leven staan. Dat is toch iets om blij over te zijn. Wie maakt er geen fouten in zijn leven? Het is onmogelijk. Ook daardoor ontwikkelen we ons, groeien we.
https://x.com/deSunShineBand/status/1735793056568205491?s=20
Caroline, heel goed. De laatste regel is "Kijk in de spiegel in plaats van door de verrekijker".
https://x.com/mariannezw/status/1734994811407540276?s=20
Marianne Zwagerman zegt:"Dit moet elke dag hardop door alle speakers klinken.
Opdat we nooit vergeten".
Net las ik over een plaats bij Nîimes in de buurt. Alle vertrouwen was gericht op de (huiswerk)moeders, die konden de terreurprobleme oplossen en ze kregen veel waardering. Maar ze zijn ermee gestopt, het is niet meer te doen. Mensen durven niets meer, bussen stoppen er niet meer, de politie houdt de vitrage naar beneden en er lopen mannen met automatiesche geweren door de straten ... Dit had allemaal overal nooit zover moeten komen en 'iedereen' heeft het laten gebeuren. En nu? Er kan alleen maar iets in de tijd gebeuren, iets heel groots, wat alles op zijn kop zet. Niemand weet wanneer en hoe.
Ik ga natuurlijk niet met deze narigheid eindigen. We moeten (met open ogen) door met ons leven en laten we vooral alles wat mooi is blijven zien.
Ik herinner me Nîmes, toen ik 18 was van een Interrailreis.
De omgeving, de arena. Het was zinderend warm.
caropat
