(Ik begon hier maandagochtend aan)
Ik hoop dat u een fijn weekend heeft gehad. We hebben een digitaal abonnement op de Groene Amsterdammer. Heel lange, vaak wat diepgravender artikelen. Je komt essentiële zaken te weten over iemand of over een bepaald onderwerp. Zo zijn er elke maand 5 favoriete boeken van medewerkers. Ik las over de biografie van de dichter Martinus Nijhoff. Ik wil hem graag lezen. Een mooie zin die ik daarin tegen kwam was:" ‘“Liefde” zegt zij, “wordt nooit vergeefs vertrouwd.”’
Om bij de moeder te blijven die dit zei, een van mijn lievelingsgedichten van Martinus Nijhoff:
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,
en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.
---
Wonderlijk, dat activisten die schilderijen besmeuren en beschadigen geen straf krijgen omdat dat te ingrijpend zou zijn volgens de rechter???? Er wordt constant met twee maten gemeten.
Een schilderij is een uiting van iets, maar het geeft ook een tijdsbeeld weer.
Nu staan hier vooral kapitale villa's, zo was het vroeger.
Breukelen aan de Vecht, Nicolaas Bastert,
ca. 1870 - ca. 1923.
---
