Waarschijnlijk heeft u het ook gelezen en/of gezien, een orang-oetan in Indonesië heeft een wond in zijn gezicht zelf zorgvuldig behandeld met een geneeskrachtige plant. Vanuit intuïtie of oerkennis die mensen vroeger ook hadden. De plant staat bekend om haar ontsmettende en ontstekingsremmende werking. Lokaal wordt de plant ook gebruikt tegen onder meer malaria. De oerang-oetan kauwde op de bladeren zodat het sap vrij kwam en bedekter er vervolgens zijn wang mee. Hij behandelde zichzelf verschillende keren op deze manier.
Een leuk artikel bij nu.nl, maar de laatste regel van onderzoeker Isabbelle Laumer vind ik komisch. "Ik denk dat we de komende jaren nog meer menselijk gedrag en menselijke vaardigheden zullen ontdekken bij orang-oetans". Daarmee plaats je de mens boven het dier.
Net zoals bepaalde wetenschappers en artsen zich boven anderen plaatsen.
De afgelopen dagen heb ik weer allerlei verhalen over artsen gehoord, waaronder een 86 jarige vrouw die zich heel erg in de steek gelaten voelt. Vinden ze het gek dat mensen agressief worden zei ze. Daarna kwamen er verhalen over vroeger, toen ze in de haute couture werkte en hoe ze altijd zorgde dat een boze of teleurgestelde klant blij wegging. De baas van het atelier dronk een borreltje met zijn klanten en vond het juist goed als deze vrouw de tijd nam om mensen gerust te stellen. Alles gebeurde zorgvuldig en het was gemoedelijk.
---
De Groene Amsterdammer: "Ruim een miljoen Nederlanders gebruiken verslavende slaap- en kalmeringsmiddelen. Zowel de overheid als de zorg weet niet hoeveel langgebruikers er zijn".
---
En dan vacuumtherapie, waar veel mensen baat bij hebben. Er is een voor mij dierbaar iemand die deze therapie krijgt. De bedrijfsarts moet er niets van hebben, hij noemde het bijna kwakzalverij zei de dierbare. Het doet er niet toe hoe goed iets is, en er is heel veel goed!!! Het past niet in het rationele wetenschappelijke straatje waar het zelfs niet uitmaakt of je doodgaat aan iets. Sorry hoor, maar ik kan hier zo boos om worden.
Houd van mensen die je nodig hebben en ga vanuit dat gevoel met ze om, altijd, overal. Dat klinkt als een ideale wereld, maar ik vind het niet meer dan normaal.
Als iemand last van een ader heeft snijd ik hem open zei hij ... De man is toevallig ook vaatchirurg.
Gelukkig wordt er in verhouding juist minder geopereerd dan vroeger omdat het vaak uiteindelijk niet nodig is en er consequenties aan operaties verbonden zijn. Soms kan het natuurlijk niet anders, maar wat een opmerking. Dit soort mensen, vaak zonder enige empathie, moeten alleen maar zorgen dat iemand weer gauw aan het werk gaat. Laten deze mensen iets anders gaan doen, iets waar ze geen kwaad mee kunnen doen. Mensen zijn al beschadigd, lichamelijk of geestelijk, of allebei en ze dan niet serieus nemen is nog een schep er bovenop doen!
Geef mij de oerang-oetan Rakus (die naam hebben ze hem gegeven) maar, al zal deze arts hem ook wel een kwakzalver vinden.
---
Een paar dagen geleden kwamen er vrienden op de koffie. Ik maakte dit romige sinaasappel kwarktaartje, zonder room (lecithine), met weinig zoet en ook goed zoet. Ik maak altijd dit soort baksels, u weet het, maar als iemand bepaalde kwalen heeft dan pas ik het nog meer aan natuurlijk. Het was heerlijk. Ik maakte ook glanzende bonbons, maar ik betwijfel of ik daar een foto van heb genomen, of Henk. Nee, Henk niet zegt hij.
Ik wens u een zonnige dag!
