Is dit geen mooi begin van de dag, van Permalogica, met als titel 'Live in harmony"?
Ik wens u hiermee alvast een heel mooi weekend!
---
In het ziekenhuis waar we altijd voor controle heengaan hebben ze verrukkelijke koffie en allerlei lekkers. Troostend of om iets te vieren, belangrijk, maar ... dat lekkers zou ook wat gezonder gemaakt kunnen worden. Met kleine ingrepen wordt het al anders, niet minder lekker, maar met meer voedingsstoffen.
Zoals dit is het gelukkig niet meer. Komisch omdat het zo gek en niet te vatten is.
https://x.com/historyinmemes/status/1841697687047110790
Er is niets gezonds in ziekenhuizen en dat blijf ik merkwaardig vinden.
Over ziekenhuizen gesproken, ik haal vaak neuroloog Jan Bonte aan, een eigenzinnige man, met het hart op de goede plaats, die zich niets op laat leggen. Hij is woedend over het hele pandemiegebeuren en het is voor ons altijd een verademing (zijn schelden lucht ons op) om zijn woorden te lezen. Hij heeft er ook drie boeken over geschreven. Hij droeg tijdens gesprekken met patiënten nooit een witte jas. Waarom zou je, het schept alleen maar afstand en zo is dat.
Er gebeurt zoveel omdat men het gewend is, maar wie denkt na over waarom iets gebeurt.
Protocollen volgen, of ze nou zinvol zijn of niet. En hoe schadelijk kunnen ze zijn, voor lichaam en/of geest. Zonder Jan Bonte was het heel anders afgelopen met deze meneer.
Deze documentaire 'Protocol voor mijn vader' is gemaakt door Melliena Beckmann.
https://www.youtube.com/watch?v=ersGNtkitQY
---
Een wilde bosbessentaart is een goed voorbeeld van iets heerlijks, vol goede ingrediënten.
De bodem maakte ik van havermout.
Tja, ik dacht dat er een foto van was, maar dat is niet zo. De hele taart was mooi, maar de stukken waren flubbelig, ik had het meer moeten binden. Het deed niets af aan de smaak, maar het zou niet fotogeniek zijn, het geheel wel.
Gelukkig is er wel een foto van de chocolaatjes die ik maakte voor het koffiebezoek gistermorgen. Er zijn nog maar heel weinig mensen met wie we even tijd doorbrengen, door vooral mijn lastige klachten. Zij komen binnen en woeps... wat een enthousiasme, onze woorden buitelen over elkaar. Toen ze weer weg waren zei Henk. het lijkt wel of ik in Ponypark Slagharen ben geweest. :-)
De vierkante zijn met geroosterde amandelen en de ronde met kokos.
In het ziekenhuis waar we altijd voor controle heengaan hebben ze verrukkelijke koffie en allerlei lekkers. Troostend of om iets te vieren, belangrijk, maar ... dat lekkers zou ook wat gezonder gemaakt kunnen worden. Met kleine ingrepen wordt het al anders, niet minder lekker, maar met meer voedingsstoffen.
Zoals dit is het gelukkig niet meer. Komisch omdat het zo gek en niet te vatten is.
https://x.com/historyinmemes/status/1841697687047110790
Er is niets gezonds in ziekenhuizen en dat blijf ik merkwaardig vinden.
Over ziekenhuizen gesproken, ik haal vaak neuroloog Jan Bonte aan, een eigenzinnige man, met het hart op de goede plaats, die zich niets op laat leggen. Hij is woedend over het hele pandemiegebeuren en het is voor ons altijd een verademing (zijn schelden lucht ons op) om zijn woorden te lezen. Hij heeft er ook drie boeken over geschreven. Hij droeg tijdens gesprekken met patiënten nooit een witte jas. Waarom zou je, het schept alleen maar afstand en zo is dat.
Er gebeurt zoveel omdat men het gewend is, maar wie denkt na over waarom iets gebeurt.
Protocollen volgen, of ze nou zinvol zijn of niet. En hoe schadelijk kunnen ze zijn, voor lichaam en/of geest. Zonder Jan Bonte was het heel anders afgelopen met deze meneer.
Deze documentaire 'Protocol voor mijn vader' is gemaakt door Melliena Beckmann.
https://www.youtube.com/watch?v=ersGNtkitQY
---
Een wilde bosbessentaart is een goed voorbeeld van iets heerlijks, vol goede ingrediënten.
De bodem maakte ik van havermout.
Tja, ik dacht dat er een foto van was, maar dat is niet zo. De hele taart was mooi, maar de stukken waren flubbelig, ik had het meer moeten binden. Het deed niets af aan de smaak, maar het zou niet fotogeniek zijn, het geheel wel.
Gelukkig is er wel een foto van de chocolaatjes die ik maakte voor het koffiebezoek gistermorgen. Er zijn nog maar heel weinig mensen met wie we even tijd doorbrengen, door vooral mijn lastige klachten. Zij komen binnen en woeps... wat een enthousiasme, onze woorden buitelen over elkaar. Toen ze weer weg waren zei Henk. het lijkt wel of ik in Ponypark Slagharen ben geweest. :-)
De vierkante zijn met geroosterde amandelen en de ronde met kokos.
Henk
