Sjoukje Dijkstra
---
Een pak biologische koffie kost €7,21 en dat is omgerekend in guldens 15,86. Voor die prijs zou je het toch nooit kopen? De komst van de euro kwam naar mijn gevoel alleen vanwege veel meer geld kunnen innen. En dan nu de hoge inflatie. Ik mis de gulden nog steeds.
Ik vond het allemaal veel reëler en overzichtelijker.
---
Hoe kan je producten lang bewaren? Behalve citroensap op avocado heb ik er geen ervaring mee, maar het is het moeite van het proberen waard.
https://x.com/Rainmaker1973/status/1862876741708157358
---
Dit is een duidelijk voorbeeld van niet in verzet komen. "Wat je net hebt geleerd zou je in 1000 uur colleges niet hebben begrepen als je het niet had beleefd." Dit zegt degene die lesgeeft. https://x.com/WimdenOudsten/status/1862480693470564361
Mensen laten met zich sollen. Ik vind voor anderen opkomen meestal gemakkelijk, heel vaak gedaan. Ik zou moeilijk kunnen leven met het gevoel mensen op een cruciaal moment in de steek te laten. Het is een oerimpuls en soms ook voor langere termijn, naast mensen staan die 'verdrinken'. Voor mezelf opkomen kan ik juist niet/heel moeilijk. En u? Hoe ik in een oorlog zou reageren weet ik niet, ik hoop dat ik dan de kracht van mijn moeder zou hebben. Sommige mensen zijn zo dapper.
---
Ik schreef u laatst dat ik het boekje over de moeder van Rob Oudkerk las, Virrie. Terwijl ik het las kwam ik opeens de naam tegen van iemand die ik goed gekend heb, Bep. Ik wist dat ze van alles had meegemaakt in de oorlog want Joods. We werkten samen bij de NVSH. Ze was een stuk ouder dan ik. We gingen naar Antwerpen voor een driedaags 'congres' en reden in haar rode eend over die enge weg bij Antwerpen, en door de Kennedy tunnel waar Tom Waes dat ongeluk heeft gehad. We waren in het museum (en woonhuis) van Rodin. We zaten daar in de tuin en ze vertelde over het Joodszijn en ik voelde veel verbittering, maar ik had geen idee wat ze allemaal precies had meegemaakt. Hoe vaak ze heeft moeten verhuizen tijdens de onderduiktijd. En ik wist niet dat ze ook in die beroemde crèche tegenover de schouwburg had gewerkt, van waaruit zoveel kinderen gered zijn door voornamelijk dappere, sterkte vrouwen.
We deelden het opkomen voor mensen, maar zij uitte dat veel sterker dan ik. Dit begrijp ik nu veel beter. Soms begreep ik haar niet, ik herinner me dat we het over verschillende culturen hadden en ik het had over de souplesse en het vaak goed kunnen dansen van mensen uit Afrika. Ze vond dat racistisch. Echt nooit begrepen. Het is toch juist de charme van culturen, dat ieder zijn eigenheid heeft, met alle kwaliteiten die daarbij horen.
Ze reageerde vaak te heftig voor mij, maar stond altijd voor me klaar. Ik was een keer heel bang, er zat iemand aan de overkant van de straat alsmaar naar ons huis te kijken. Ze heeft me midden in de nacht opgehaald. Ik dronk jenever bij haar, wat ik nooit eerder had gedronken. Een van de zuiverste dranken zei ze. Ik bleef bij haar slapen, een beetje aangeschoten. Ik had vreselijke pijn na een beschadiging van een kaakchirurg. Een huisgenoot is midden in de nacht valium bij Bep gaan halen. Ze had dat misschien nog van haar lange ziekenhuiswerk-verleden? Wat het werk bij de NVSH stonden we op een lijn. Wat we daar allemaal mee hebben gemaakt...
---
Een eenvoudig maal van boekweit fusili (ui bakken, knoflook erbij, tomatenpuree, Italiaanse Siena kruiden, gemengd met eigen gemaakt mengsel, de pasta, groentebouillon en gaar laten sudderen. Regelmatig roeren en tussendoor vocht toevoegen totdat het beetgaar is) en witlofsla met appel. De pasta op deze manier maken vind ik zo ontzettend lekker.
Dit is een duidelijk voorbeeld van niet in verzet komen. "Wat je net hebt geleerd zou je in 1000 uur colleges niet hebben begrepen als je het niet had beleefd." Dit zegt degene die lesgeeft. https://x.com/WimdenOudsten/status/1862480693470564361
Mensen laten met zich sollen. Ik vind voor anderen opkomen meestal gemakkelijk, heel vaak gedaan. Ik zou moeilijk kunnen leven met het gevoel mensen op een cruciaal moment in de steek te laten. Het is een oerimpuls en soms ook voor langere termijn, naast mensen staan die 'verdrinken'. Voor mezelf opkomen kan ik juist niet/heel moeilijk. En u? Hoe ik in een oorlog zou reageren weet ik niet, ik hoop dat ik dan de kracht van mijn moeder zou hebben. Sommige mensen zijn zo dapper.
---
Ik schreef u laatst dat ik het boekje over de moeder van Rob Oudkerk las, Virrie. Terwijl ik het las kwam ik opeens de naam tegen van iemand die ik goed gekend heb, Bep. Ik wist dat ze van alles had meegemaakt in de oorlog want Joods. We werkten samen bij de NVSH. Ze was een stuk ouder dan ik. We gingen naar Antwerpen voor een driedaags 'congres' en reden in haar rode eend over die enge weg bij Antwerpen, en door de Kennedy tunnel waar Tom Waes dat ongeluk heeft gehad. We waren in het museum (en woonhuis) van Rodin. We zaten daar in de tuin en ze vertelde over het Joodszijn en ik voelde veel verbittering, maar ik had geen idee wat ze allemaal precies had meegemaakt. Hoe vaak ze heeft moeten verhuizen tijdens de onderduiktijd. En ik wist niet dat ze ook in die beroemde crèche tegenover de schouwburg had gewerkt, van waaruit zoveel kinderen gered zijn door voornamelijk dappere, sterkte vrouwen.
We deelden het opkomen voor mensen, maar zij uitte dat veel sterker dan ik. Dit begrijp ik nu veel beter. Soms begreep ik haar niet, ik herinner me dat we het over verschillende culturen hadden en ik het had over de souplesse en het vaak goed kunnen dansen van mensen uit Afrika. Ze vond dat racistisch. Echt nooit begrepen. Het is toch juist de charme van culturen, dat ieder zijn eigenheid heeft, met alle kwaliteiten die daarbij horen.
Ze reageerde vaak te heftig voor mij, maar stond altijd voor me klaar. Ik was een keer heel bang, er zat iemand aan de overkant van de straat alsmaar naar ons huis te kijken. Ze heeft me midden in de nacht opgehaald. Ik dronk jenever bij haar, wat ik nooit eerder had gedronken. Een van de zuiverste dranken zei ze. Ik bleef bij haar slapen, een beetje aangeschoten. Ik had vreselijke pijn na een beschadiging van een kaakchirurg. Een huisgenoot is midden in de nacht valium bij Bep gaan halen. Ze had dat misschien nog van haar lange ziekenhuiswerk-verleden? Wat het werk bij de NVSH stonden we op een lijn. Wat we daar allemaal mee hebben gemaakt...
---
Een eenvoudig maal van boekweit fusili (ui bakken, knoflook erbij, tomatenpuree, Italiaanse Siena kruiden, gemengd met eigen gemaakt mengsel, de pasta, groentebouillon en gaar laten sudderen. Regelmatig roeren en tussendoor vocht toevoegen totdat het beetgaar is) en witlofsla met appel. De pasta op deze manier maken vind ik zo ontzettend lekker.
Henk
