Jan Vingerhoeds verdient alle ruimte, met weer een fantastisch, maar intriest artikel. Hoe triest ook, het geeft kracht, dit soort mensen te horen, voor wie ik diep respect heb. Nog niet zozeer door wat ze zeggen want dat zou elke arts moeten doen, opkomen voor patiënten, zonder enig extra financieel belang, maar omdat ze nooit opgeven tegen de stroom in te zwemmen. Ze kunnen niet anders want ze zouden zichzelf verliezen, omdat ze niet trouw aan zichzelf en hun patiënten zouden zijn. Aan dit soort mensen trekken wij ons op. Het is ook fijn de reacties te lezen. Wat ik ook steeds zo mooi vind is dat Jan zich niet gek laat maken, hoe belastend dit hele gebeuren ook is. Hij staat voor wat hij doet en dat maakt dat hij rustig slaapt.
https://www.blogdoc.nl/de-wet-van-de-medemenselijkheid-6-de-halfslachtige-raad-van-state/?utm_campaign=Nieuw+blog+van+Jan+Vingerhoets%3A+Wet+van+de+Medemenselijkheid+deel+6&utm_medium=email&utm_source=newsletter
Wie op de wereld zou hier ook maar iets tegenin kunnen brengen? Toch was er geen enkele ruimte voor dit soort capabele, liefdevolle mensen. Zonder zulke mensen kunnen we niet.
En een andere bos bloemen geef ik aan alle andere krachtige, moedige, zichzelf trouw blijvende mensen, wat de gevolgen van die trouw ook kunnen zijn. Deze mensen vertrouw ik vervolgens zoals ze zichzelf vertrouwen. Het zijn mensen bij wie ik me veilig voel, op wie ik kan bouwen.
