Mijn leven 2014
Woensdag 31 december
Lieve allemaal, een heel goed uiteinde van 2014!
Hoe ging u om met wat moeilijk was en welke mooie herinneringen heeft u aan het afgelopen jaar?
Ik besef nauwelijks, dat het 31 december is, al heb ik kort geleden een paar oliebollen gebakken. Nou ja, van bollen is niet echt spraken, maar lekker waren ze wel.
Dadelijk ga ik kleine appelbeignetjes maken. Een verkleinwoord omdat ze van een kleine appel gemaakt worden. Ook die maak ik met desem. Ik weet, door de afgelopen dagen ook weer heel goed, dat ik spijt krijg, als ik iets onnatuurlijks eet. Ik omarm mijn manier van eten! Lieve Hielkje, wat zullen we vaak genieten van elkaars maaltijden en wat al niet meer.
Dadelijk ga ik kleine appelbeignetjes maken. Een verkleinwoord omdat ze van een kleine appel gemaakt worden. Ook die maak ik met desem. Ik weet, door de afgelopen dagen ook weer heel goed, dat ik spijt krijg, als ik iets onnatuurlijks eet. Ik omarm mijn manier van eten! Lieve Hielkje, wat zullen we vaak genieten van elkaars maaltijden en wat al niet meer.
Wat ben ik dankbaar, dat dit jaar zo eindigt. We hebben gisteren iets heel leuks gedaan. Het was deze gebeurtenis en de rit die eraan vooraf ging waar ik me zo ongeveer het meest op heb verheugd. In Nordhorn, waar we ook de keuken voor Oost-Groningen gekocht hebben, kochten we gisteren een keukentje voor onze nieuwe woonplek. Geen groot fornuis, zoals de vorige keer, want het keukentje is 5m2, maar het wordt een plaatje en is heel functioneel. Meer dan 10 1/2 jaar geleden was de eerste keer dat ik contact had met dit bedrijf en door de tevredenheid bleef ik het trouw. Er werkt een prettige man en de afstemming was bijzonder. Wat ik uitzocht had hij al opgeschreven. En er was zoveel keus. Zo waren er nog 2 gebeurtenissen, die klopte. Dit soort momenten geven glans aan het leven. Ik vind het ook een meer dan commercieel bedrijf. Alleen de toiletten al, hoe het ruikt en eruit ziet. Er stond zelfs een mandje met tamponnetjes. Heel attent. Capuccino en een koekje en aan het werk. Wat is er leuker? Ook in zo’n klein keukentje is heel veel mogelijk. Ik kan niet wachten om te koken en er lekkere en gezonde hapjes te maken.
Donderdag 25 december
Een eenvoudig, maar lekker kerstontbijt, met een speltgemberbrood, dat ik twee dagen geleden maakte, zodat de smaken goed in konden trekken. Kaas, eitje en boter (met een pakje doe ik nu maanden, dus ik verdeel het in blokjes en doe het in de diepvries) zijn uiteraard biologisch. Omdat we het weinig eten is het extra bijzonder.
Zaterdag 20 december
Ik zal u nu eerst op de hoogte brengen. We kregen het mooist denkbare kerstcadeau. Ons huis is verkocht! Duitse mensen, uit het Ruhrgebied, met wie ik bijna elke dag schrijf.
Hij is zendamateur en kan hier letterlijk ongestoord zijn gang gaan. En vlakbij woont een goede kennis van hun, de hulp nodig heeft en zij gaan die hulp geven. Het valt allemaal mooi in elkaar. Wat een opluchting. Dank aan iedereen die mee heeft geleefd, de afgelopen twee jaar, heel veel dank! Ik ga zo amandelbonbons voor u maken.
En dan… onze droom gaat niet door. We gaan niet in Gelderland wonen. Er is tijd nodig om dit te verwerken. Zo lang leefden we met het idee daarheen te verhuizen. Alles waar we naar verlangen is daar! Maar ik weet heel goed dat het financieel moeilijk zou zijn geworden. En dat was toch iets dat dwars bleef zitten. Stel dat Henk er opeens niet meer zou zijn, ik kon daar dan zeker op den duur niet wonen.
Het bos stond qua verlangen op nr 1 en waar we nu heengaan, staat in het bos! We gaan naar Drenthe! Er is op die plek veel aandacht voor de natuur en er is allerlei kunst en cultuur. Niet in de mate als in de omgeving van Oosterbeek, maar dat is nergens, alles viel daar samen. Mijn ziel ligt er. Toch is dit blijkbaar nu niet mijn bestemming. Drenthe is dat wel.
We zijn heel blij dat er een nieuw leven op ons wacht en we gaan ons daar volledig in storten. Dat we eindelijk ergens zonder druk kunnen gaan wonen is iets wat we ons nog nauwelijks voor kunnen stellen. Niet alleen dat dit ons financieel past, het gaat met Henks heup steeds slechter en iin ons nieuwe huisje is alles gelijkvloers. En er is overzicht, wat vooral hem, maar mij ook veel rust zal geven.We gaan het ons daar helemaal eigen maken en het gaat een plaatje worden. Mooi en THUIS! Nog iets heel fijns is, dat we vlakbij mijn (onze) lieve vriendin Hielkje wonen. Dat is werkelijk een enorm cadeau. Vorig jaar zijn we met elkaar op deze plek geweest, maar toen was Oosterbeek er nog en de tijd niet rijp.
De bonbonnetjes zijn klaar en ik zal het recept meteen plaatsen. Ik had laatst een leuk digitaal bonbonboekje besteld. Glutenvrij, suikervrij enz. Er word veel kokosolie in gebruikt en ik heb dat niet. Als we verhuisd zijn kan ik het eindelijk ook kopen. Een van de vele kleine dingen waar ik me op verheug. Ik heb de bonbonnetjes dus gewoon vanuit mezelf gemaakt. Vol goede ingrediënten en heel erg lekker! Het komt op mijn favorietenlijstje.
Woensdag 10 december
In de winkel werd ons voor Eerste Advent een mooie Advendstijd gewenst. Zomaar, door iemand die we niet kenden en waar we even contact mee maakten. Wat is dat toch heerlijk hier. Zo ook gisteren, we moesten papieren ophalen bij instanties en hoe correct en hartelijk werden we weer bejegend. Je doet zo’n klusje echt voor je plezier.
En daarna nog in een winkeltje, een mevrouw die we vaak tijdens onze wandeling zien. In de zomer zit ze boven op haar balkonnetje en zwaaien we uitbundig naar elkaar. Ze zei gisteren dat ze altijd genoot van die korte ontmoetingen. Ik merk ook dat mensen schrikken als we vertellen dat we gaan verhuizen. Ook al zijn wij heel erg op onszelf, de contacten zijn gewoon heel erg fijn. En hoe belangrijk is het, om zo’n sfeer om je heen te hebben.
Mijn zusje uit Gran Canaria, die daar muziektherapie heeft opgezet, stuurde een gedichtje en deze foto, met Elena, mijn schattige nichtje, koekjes bakkend uit mijn boek. Ook alles in het teken van Advendstijd.
Zanddeeg koekjes met kaneel
en met suiker niet te veel
bietenstroop is ook lekker zoet
met de handen kneden dat gaat goed.
Elena en Oma met schorten voor
bakken koekjes uit het boek van Toor
vormpjes uitsteken, koekjes klein,
sterretjes, hartjes en bloempjes fijn.
Morgen vieren we eerste advent
met krans en kaars zoals gewend
lied en verhaal horen er ook bij
en natuurlijk de adventskoekjes als lekkernij.
Donderdag 27 november
Ik ben heel erg voor het samenwerken met dieren. Genieten van wat je voor elkaar kan betekenen. Geen misbruik, maar een liefdevolle en verantwoorde samenwerking. Ik schreef er eerder over en zal er over blijven schrijven. Het volgende artikel gaat over op een biologisch dynamische manier bijen houden. Ik heb een lange lezing van Wim van Grasstek gehoord. Hij is al 34 jaar imker en hij voelt wanneer er een bijenzwerm aankomt. Zo is hij ermee vervlochten, prachtig! De wereld heeft mensen zoals hij nodig. Hij zorgt ervoor dat bijen blijven bestaan. Bijen zijn onmisbaar voor de bestuiving van bloemen, planten en bomen en dus voor ons.
Maandag 24 november
We zagen zaterdagavond een indrukwekkende film. Ik laat de titel achterwege want als u van tevoren weet hoe de film eindigt, kan de ontwikkeling van de verhaallijn misschien niet meer gevolgd worden. Het is een waargebeurd verhaal over iemand die door Japanners en vooral door een bepaalde man zwaar mishandeld is. Deze traumatische ervaring werkt sterk door in zijn leven. Zijn vrouw probeert dicht bij hem te blijven, maar dat is moeilijk omdat hij op slot zit. Door een vriend, die hetzelfde heeft meegemaakt komt ze er grotendeels achter wat voor vreselijks hij heeft meegemaakt. De man gaat terug naar de plek waar het allemaal gebeurd is en hij gaat daar de confrontatie aan met de man die hem gekweld heeft. Deze man is zich door de tijd heen langzaam bewust geworden van wat hij aangericht heeft. “We moesten blijven leven, om deze dag mee te maken”, zei hij. Hij betuigt spijt! Deze dag zorgt voor een ommekeer, voor allebei begint de genezing, De hoofdpersoon vergeeft alles (niet van het ene op het andere moment, het is een proces) en kan daardoor eindelijk gaan leven. Tussen de twee mannen is een intense vriendschap ontstaan. Het was lang geleden dat er een paar tranen vloeiden bij mij, maar nu gebeurde het. Een mooier einde was niet denkbaar. De mannen zijn allebei heel oud geworden, dus de vriendschap heeft nog jaren geduurd. Naar de nare scenes keek ik nauwelijks, al moet ik zeggen dat die zelfs op zo’n manier waren gemaakt dat het puur diende om te begrijpen waarom de hoofdpersoon zich gedroeg zoals hij zich gedroeg. Niet alleen inhoudelijk, ook de vormgeving was door de hele film heen subtiel en creatief. Vergeven kan moeilijk zijn, maar het is vaak de enige manier om bevrijd te worden uit de gevangenis.
Ik heb de eer gehad om dit verschillende keren mee te mogen maken in mijn praktijk. Als iemand gaat voelen/begrijpen waarom de ander (vaak een ouder) zich zo negatief gedroeg is de verandering al in gang gezet. En als het dan duidelijk wordt dat het niet met jou, maar met het – onverwerkte – leed van de ander te maken heeft komt het moment van vergeving dichtbij. Je vergeeft de ander voor de ander, maar ook voor jezelf!
Vandaag was mijn moeders verjaardag. In gedachten blijft het dat. Ik verwen haar en we hebben lange, heerlijke moeder-dochter gesprekken.
Zaterdag 22 november
Nu we nog veel meer groente en fruit eten is het wat moeilijker om weinig geld uit te geven. Toch moet dat want juist nu is het er niet. Maar… ik wil deze goede leefstijl en ons niet tekort doen. Ik houd dus goed de aanbiedingen in de gaten, maar koop wat nodig is. Nu waren er bij de Netto veel voordelige biologische producten. Ik probeer zoveel mogelijk biologisch te kopen, maar soms kan het gewoon echt niet. Ik gebruik heel veel appels en die zijn biologisch te duur voor ons. We kopen dus niet biologische appels bij de Aldi en die zijn zo ontzettend lekker! Gisteren hebben we boodschappen gedaan bij de Netto. Twee grote tassen vol, bijna alles biologisch.
Ik zal het lijstje weergeven:
Biologisch:
2x 1kg winterwortels € 0,79 per kilo €1,58
2 kg uien €1,29
2 kg aardappelen €1,29
verse gember €1,49
knoflook (3 bolletjes) €0,99
3 kiwi’s €1,49
1 kg bananen €1,69
Dadels (hoera, die zijn niet vaak biologisch bij de supermarkt en ik vind het zo’n lekkere, natuurlijk zoetmiddel) €1,79
2x yoghurt 2×0,79 €1,58
kwark €0,75
1 klein doosje eieren €1,39
1 pakje kaas €1,79
2 plantaardige burgers €1,79 (ik schreef het al eerder over de Aldi, maar ook bij de Netto kost elk plantaardig product 1,79)
tofu ( 2 stukken in een verpakking) €1,79
250 gram ongezwavelde rozijnen €0,59
Niet biologisch:
2 netjes mandarijnen 2x 0,88 €1,76
2 kg sinaasappels €1,59
een grote zak spinazie (kom ik op terug)
2x veldsla 0,59 € €1,18
1 Chinese kool €0,79
broccoli €0,88
rogge knäckebröd €0,55
doppinda’s €0,99
Obst/Genuesse €0,69 maar ik heb even geen idee meer…
Totaal €29,62
Ik schreef indertijd, ook na een vraag, af en toe over leven van €20 per week, wat we regelmatig deden. Dit is er boven want ipv meer eitjes en kaas koop ik nu niet alleen nog meer groente en fruit, maar ook noten, dadels en vijgen. Maar met sommige groente kunnen we even vooruit. Volgende week is er dus niet veel nodig, maar in ieder geval wel weer groene bladgroente voor de smoothies, andere groentes, appels en biologische soja-rijstmelk van de Aldi. Behalve nog wat kruiden en (veel) aardpeer staat er verder niets meer in de tuin. Volgende week dus zeker een aardpeergerecht.
Ik eet zeker geen tomaten of komkommer in de winter en natuurlijk geen aardbeien of zoiets. Veldsla kan gelukkig lang doorgaan. Ik twijfelde een beetje over de spinazie, die uit Italië komt. Het lijkt wel Nieuw-Zeelandse, hij is heel dik en erg lekker. Ik sta mezelf toe iets soepeler te zijn want het komt ten goede aan ons en ik heb er zin in. In zomerfruit of tomaten en komkommer heb ik helemaal geen zin. Behoeftes zijn, doordat alles altijd (hoe onnatuurlijk!) verkrijgbaar is, veranderd, maar bij mij gelukkig niet. Dit geeft per seizoen vreugde over de producten die daarbij horen!
We drinken en eten 3x van deze grote zak spinazie. Vanmorgen in een smoothie, tussen de middag bij speltpenne als een soort pesto en morgen tussen de middag door de kikkererwtensoep. Ze hebben hier geen spliterwten en ik heb juist zo’n zin in erwtensoep, maar kikkererwten zijn een goede vervanging. Ik ga zo ook nog iets bij voeding schrijven want ik heb toch een lekker appeltaartje gemaakt…
Ik wens u een heel fijn weekend!
Donderdag 20 november
Ik schreef laatst dat de nieuwe apparaten me rust geven, in deze al behoorlijk lang durende spanningsvolle tijd. Ze vergroten de mogelijkheden en stimuleren mijn creativiteit. In de laatste aflevering van Maartens Moestuin’ van de VPRO, waar we overigens met veel plezier naar gekeken hebben, gebruikte hij ook zo’n klapding. Ik noem de Nicer Dicer plus klapding en Henk zegt klaphek. Er is bijna geen dag dat ik hem niet gebruik en soms wel 3x op een dag. Gisteren hakte ik blokjes van ui, aardappelen en spruitjes en ik heb dat zachtjes gebakken. Spruitjes kook ik nooit. Maarten koopt niet zo vaak nieuwigheden denk ik en ik vond het leuk om te zien, dat hij dit wel heeft.
Dit (spelt, kokos, soja-rijstmelk, banaan en moerbeitjes) was mijn heerlijke ontbijt. Ik had geen groene baldgroente meer, dus ik kon geen smoothie maken. Voor het ontbijt wist ik nog niet wat ik ging maken. Dit soort momenten komen dagelijks voor. En dit is wat ik zo leuk vind, improviseren. Wat is goed, wat heb ik, waar heb ik zin in en wat doe ik met wat ik heb? Het eenvoudige recept komt bij ‘recepten’.
We kregen van lieve Duitse mensen een doos met wel zes soorten chocolade, waaronder Mozartkugeln. Mijn gedachten gaan meteen ruim 40 jaar terug. Toen ik 17 was maakte ik een interrail-tour en was ik in Salzburg. De stad van Mozart. Ik zag zijn geboortehuis en zijn kleine viooltje. Het was in Salzburg vergeven van de Mozartkugeln, die ik toen voor het eerst zag. Ze zien er al zo mooi uit. Achter het papiertje met het hoofd van Mozart erop zit chocolade met marsepein en daarin iets praliné-achtigs. We zullen bijna alles weggeven. Niet alleen omdat het niet past, maar ook omdat we het veel te zoet vinden. Ik merk dat heel veel mensen bewust leven in Duitsland, of het nu om biologisch, kruiden, voedingsstoffen, kuuroorden en veel meer gaat. Al deze gekregen gevulde chocolade is trouwens wel ethisch verantwoord zag ik. Het voedings-bewustzijn is hier bij een grote groep altijd geweest volgens mij. Maar een deel van de mensen eet - nog - anders. Zo waren we vorige week bij een vrij jonge vrouw op bezoek. Ze kan veel niet omdat ze versleten knieën heeft en daarom loopt ze met een rollator. Ze is heel erg dik. We zagen en hoorden hoe heel erg ongezond ze at. Het had niet zover hoeven komen. Natuurlijk heb ik er niets over gezegd. We waren er ook niet tussen gekomen, want ze heeft aan een stuk gepraat. Ze is eenzaam. Haar man heeft ook nog eens zes herseninfarcten gehad en woont in een tehuis. Vanuit eenzaamheid troost ze zich met eten. Heel begrijpelijk. Ik hoop dat er een moment komt dat ze zich innerlijk meer gevuld voelt waardoor de behoefte aan vet en zoet minder is. Ik zou willen dat ze me om hulp zou vragen, maar al zou ze het doen, iemand echt begeleiden in het Duits kan ik niet. Mocht Gelderland niet doorgaan, dan wil zo goed Duits leren praten, dat ik het wel kan.
Wij ‘snoepen’ meestal (er zijn uitzonderingen, zoals chocolade met een hoog cacaogehalte) met natuurlijke suikers.We vinden dit ook het allerlekkerst! Kortgeleden maakte ik ‘chocolade hazelnootdeeg’. Dat rolde ik uit en ertussen deed ik een licht gezoete kokoscrème. Ook dit recept zal ik opschrijven en plaatsen Op zaterdagavond hebben we pinda’s en vette, dikke chips! Die vind ik zo lekker, ik kijk er elke zaterdag naar uit. Ik zeg dit om aan te geven dat ik verre van heilig ben en ik ervan overtuigd ben dat als je ergens bewust van geniet het nooit slecht is. Met zo’n zak chips doen we lang. Ik haal er voor allebei twee bakjes uit en de rest gaat in de diepvries. Het zijn naturel chips, want in andere zitten onnatuurlijke toevoegingen. Voor overdag heb ik altijd de heel gezonde, dunne, hartige crackertjes. Zeker na een smoothie hebben we daar voor het wandelen behoefte aan.
We gaan deze eerste dagelijkse wandeling nu maken. Ik wens u een fijne dag!
De recepten en meer over voeding komt later op de dag.
Maandag 10 november
Er zijn nog steeds bosaardbeitjes. De meeste zijn er nu af, maar er zitten nog behoorlijk wat bloemen aan, dus er komen er nog meer. Het is november!
“In overgave leef je pas echt.” Ik geef het in mijn eigen woorden weer, maar het was zoiets, dat gezegd werd, in de serie “verhuizen naar de stilte”. Trapistinnen die verhuizen van Berkel-Enschot naar Oosterbeek. Jaren geleden hadden we het eerste deel gezien en vorige week zagen we de rest. Wat een leuke, warme, humorvolle vrouwen, met voor mij herkenbare religieuze ervaringen. Geweldig, een nieuw klooster, met ook jonge zusters. Hun leven ziet er totaal anders uit dan mijn leven, maar er zijn zeker overeenkomsten. Als het om overgave gaat is het naast de overgave aan God, voor mij eigenlijk alle overgave aan wat mooi is. Tijd bestaat niet meer, er is alleen dat moment, met die ervaring. Zo ben ik in de natuur, zo eet ik, zo lees ik, zo begeleid ik mensen en zo ben ik bij vrienden. Het laatste is een zeldzaamheid geworden want de afgelopen jaren hebben we en vooral ik geïsoleerd geleefd. Ik kan heel goed alleen leven (Henk is nu thuis, maar dat was natuurlijk niet zo) en ik vind het heerlijk. Ik heb geen andere mensen om me heen nodig, maar van de bezoekjes aan mensen die ik liefheb geniet ik intens. Juist omdat het weinig voorkomt zijn ze kostbaar. Mocht Gelderland doorgaan zal het een hele omschakeling zijn. Maar, er is altijd het bos waar ik zo in loop. En als we het over overgave hebben, dan voel ik dat nergens zo sterk in de natuur als daar. Religieus, in de geur van oude, wijze bomen.
Omdat ik nu nog maar af en toe brood bak was mijn zuurdesem verpieterd en bedorven. Na al die jaren geen zuurdesem meer… Dat kon natuurlijk niet. Opeens bedacht ik me dat ik voor nood een beetje zurdesem gedroogd had. Ik had flinters gedroogde zuurdesem in een potje. Ik heb er iets uitgehaald, er water en meel bij gedaan en het begon weer te werken, eerst een beetje en nu na ongeveer drie weken is het weer helemaal goed, hoera! Het is bijzonder vind ik. En ik heb dus nog steeds iets van de desem van 17 jaar geleden.
Ik zei tegen mijn broer dat ik hier maar af en toe een ree zie, maar de afgelopen dagen hebben we er heel veel gezien. Een paar dagen achter elkaar waren er 6 in het weiland achter ons huis. En gisteren hopten ze in het bos voor ons langs. Bij mijn schoonzusje en broer eten de reeën behalve hortensia’s alles van de tuin op. Nu had mijn schoonzusje gehoord, dat je gedraagde sokken op moet hangen. Dit vanwege de menselijke geur. Iets om te proberen, voor mensen die er last van hebben.
De prettige manier van eten die we hebben, maakt dat Henk nu inmiddels 10 kg en ik ruim 6 kg af ben gevallen. We eten niet weinig en we hebben dus ook geen honger. Dat zou ik ook helemaal niet willen. Gewoon genieten van iets andere combinaties. Het voelde al vanzelfsprekend en nu helemaal. Maar… het blijft in beweging en zal altijd anders zijn, maar ook weer niet. Dit leidt tot dat we op zaterdagavond altijd een film zien. We kijken er elke week naar uit, zoals we naar zoveel uitkijken. Kleine momenten, die we heerlijk vinden! Zo zagen we afgelopen zaterdag “Julie & Julia”. Het ging over Julia Child, een zeer karakteristieke Amerikaanse vrouw die naar Parijs verhuisde. Het franse eten was een openbaring en een overweldigend genot (over herkenbare belevingen gesproken!). Dit legde de basis voor haar kookkunst. Als enige (heel grote!) vrouw tussen allemaal franse mannen deed ze een culinaire opleiding in Parijs. Ze schreef veel boeken, waaronder “My life in France”. Vanaf 1963 had ze een eigen tv kookprogramma. Ze was het idool van veel Amerikanen en vooral van Julie Powell. Julie ging in 2002 de uitdaging aan alle recepten van het beroemde kookboek van Julia Child “Mastering the Art of French Cooking” in een jaar tijd uit te proberen. Ze woonde met haar man in een klein appartementje, boven een pizzeria. Het tegendeel van Julia Child, die in een prachtig huis in Parijs woonde. Julie Powell over dit kookproces een populaire blog bij. De autobiografie van Julia Child en de Blog van Julie Powell zijn met elkaar verweven in de film. Via internet is hij niet ondertiteld. Behalve kreeft in de pan een geweldige film! Henk is helemaal gegrepen door Julia. We zijn meteen naar iets van die oude tv uitzendingen gaan kijken. Henk zou wel alles willen zien. Dat lijkt me wat veel want ze heeft jarenlang kookprogramma’s gemaakt. Meryl Streep was Julia in de film en deed dat, en hoe zou het anders kunnen, grandioos. Ze was haar! De film inspireerde me. Hoe bezig zijn met eten vervullend was voor deze twee vrouwen, zo vervullend is het dat ook voor mij. Het is een onderdeel, maar wel een belangrijk onderdeel van mijn leven. Het geeft me veel en in mijn nieuwe boek zal dat veel een plaats krijgen.
iemand schreef me dat er woekerprijzen op internet voor mijn boek worden gevraagd. Ik beschouw het maar als compliment, maar het is wel raar. Ik dacht dat de nieuwe druk zo klaar zou zijn, maar dat is niet zo. Het einde is gelukkig in zicht, dat wel. Er staan meer foto’s in het nieuwe boek, het papier is anders n het formaat. Daarom is het iets duurder. Ik verdien er geen cent aan, maar dat is dan maar zo. Ik heb veel geleerd van het schrijven van dit boek en bij het volgende boek verdien ik wel weer iets.
Ik wens u allemaal een heel fijne week toe!
Zaterdag 1 november
Ik kan niet geloven dat er alweer twee weken voorbij zijn. Eerst nu de beloofde bonbons.
Zaterdag 18 oktober
Die meneer/vriend waar ik het donderdag over had, die was niet ziek, integendeel. Hij stond elke morgen op zijn hoofd (yogaoefening), hij fietste, hij at erg gezond, hij was geestelijk zeer helder en in alles geínteresseerd. De relatie met zijn vrouw was zo sterk, dat hij niet zonder haar verder kon en hoefde. Het blijft een groot gemis, als mensen om wie je veel geeft er niet meer zijn. Tegelijkertijd is de band sterk voelbaar. Wie had het hier nu laatst over? Dat het soms na iemands overlijden gemakkelijker is, om contact te hebben, omdat er niets meer hoeft. Arthur Japin? Ik weet het niet meer, maar ik voel dit in ieder geval ook zo. In dit geval gaat het trouwens niet om iets hoeven want het was er gewoon allemaal vanzelf, maar de band blijft groeien.
Ooh, ik heb zulke lekkere bonbons gemaakt! En op elke manier verantwoord. Verantwoord verbouwde en verwerkte cacaobonen en verantwoord qua ingrediënten. Ik zal er straks een foto van maken en het recept ervan geven. Gaat u iets lekkers maken, voor het weekend? Ik had ook al een rauwe appeltaart gemaakt, voor na de preisoep vanavond. Eigenlijk is het op drie manieren fijn om bewust, van allerlei lekkers te maken. Hoe zal ik het noemen? Gezond culinairen? Zoiets. Ik maak iets heerlijks, ik gebruik over het algemeen heel goede producten en het draagt bij aan mijn/onze gezondheid. Dan heb ik het nog niet eens over creativiteit, dat op zich al een voedende werking heeft Ik merk ook dat mijn behoefte anders is. Ik kon vroeger van gewoon lekkere melkchocolade met noten genieten. We hadden die chocola altijd in huis. Maar zoals Henk zei: “Het is een gepasseerd station”. Zoals veel, al is het verschil dus helemaal niet zo groot, er kwam steeds een stapje bij. Ik hoor Henk nu die een bonbon proeft kreunen. “Tjonge jonge, jee, oh wat lekker, mmm, oh joj joj”. Zo moet het zijn, heerlijk om te horen.
Donderdag 16 oktober
Ik las een gesprek met een kleinzoon over zijn innig met elkaar verbonden grootouders, die 65 jaar samen waren. Deze Braziliaanse man en vrouw, Italvino en iva, ontmoetten elkaar in 1948 en waren vanaf dat moment onafscheidelijk. Italvino maakte elke ochtend een ontbijtje voor Diva en kweekte haar lievelingsgroenten in hun moestuintje. Dit jaar bleek dat ze allebei ernstig ziek waren. Diva lag in het ziekenhuis en voelde het einde naderen en ze vroeg om haar familie, waar ze afscheid van nam. Het personeel van het ziekenhuis zette een bed voor Italvino tegen dat van zijn vrouw aan.Ze hielden elkaars hand vast. Maar toen overleed Italvino plotseling. Diva werd heel rustig, alsof Italvino de deur voor haar geopend had. Kort daarna ging zij…
Dit verhaal deed me denken aan iets wat ik zelf mee heb gemaakt. Misschien heb ik er eerder over geschreven, maar dat hindert niet. Het gaat over een man en een vrouw, die ik beiden tijdelijk begeleid heb.Onvoorstelbaar lieve, intelligente mensen, op wie ik dol was. Haar heb ik tijdens haar ziekte tot aan het einde toe bezocht. Ik vond het een vreselijk vooruitzicht, dat ze er niet meer zou zijn. En hoe moest het dan met hem want hij had haar zo nodig. Zij overleed op een septemberochtend. Haar man, tegen de 90, was er kapot van. Hij zocht een passend gedicht uit voor de uitvaart. Met de dichtbundel in zijn hand overleed hij. Onverwacht, maar zo begrijpelijk. Ze hebben hem naar boven gebracht en naast zijn vrouw gelegd. Daar lagen ze, hand in hand, net zoals het Braziliaanse paar.
De volgorde was alleen anders.
Woensdag 8 oktober
Niet dat u denkt de recepten zijn weg! Ze staan bij archieven. Er komen nu wat andere recepten bij ‘recepten’ te staan. Ik zou een deel bij de andere recepten weg kunnen halen, maar dat doe ik niet. Op deze manier ontstaan recepten die passen bij deze tijd en behoeftes. Dadelijk plaats ik de meest verrukkelijke brownies. Raw, chocoladebehoefte bevredigend en niets ongezonds aan. Geen gluten, geen vet (alleen van de walnoten waarmee ze gemaakt worden) en geen suiker.
Ik liep langs de bakker en zag Erntedankbrot en Kürbisstuten (pompoenbrood en dat wordt geloof ik ook met aardappel gemaakt). Het Erntedankbrot kan je breken en dus letterlijk delen. Van elk brood gaat 50 cent naar “Brot für die Welt”. Delen dus ook op een andere manier. Echte herfstbroden. Toen ik bij al het lekkere speltbrood de tekst van Hildegard von Bingen zag staan was ik even gelukkig. “Im reinen mit sichzelbst”. Gewoon, bij de bakker.
Zaterdag 4 oktober
Vorige week wandelden we in de buurt van het Heselerbos en toen kwamen we deze boom tegen. In de buurt hingen wel 30 vogelhuisjes denk ik. Zoiets doet me wat. Een zelfde soort gevoel had ik net, toen een stier heel hard naar ons toe kwam rennen tijdens onze avondwandeling.
Wat een verrukkelijk weer in ‘mijn’ tijd van het jaar. Vanmorgen buiten koffie gedronken (beetje onhandig met het boekenprogramma, dat we absoluut niet willen missen) en ook buiten geluncht. Romanasla met bonenpuree met veel peterselie erdoor, beetje knoflook, peper. Heerlijk met een olijfje en/of tomaat erbij. Het lijkt of de puree er bij het eten uit zal lopen, maar dat is niet zo. Dit eet je zo uit de hand. Vaak rol ik het op, bijvoorbeeld met pesto of humus. Allerlei variaties te bedenken.
Ik wens u een fijne, rustige zondag!
Donderdag 2 oktober
Elke dag genieten we van alles wat ik maak. Heel veel mensen houden zich bezig met gezonde voeding. En niet alleen letterlijke voeding, maar ook hoe bepalend voeding in hun leven is. Ik schrijf er daarom op deze website natuurlijk ook over. De verrassendste ideeën ontstaan bijna altijd vanzelf, bijvoorbeeld sinaasappelhavermout. Ik had geen sojamelk meer, dus ik gebruikte sinaasappelsap. We hebben nooit frisdrank als cola, maar er staan meestal wel een paar pakken sap (tomaten- of groentesap, sinaasappelsap en iets anders, bv zwarte bessen). Meestal biologisch. Het is heerlijk om te ontbijten met sinaasappelpap met blokjes appel van een grote of twee kleine appels, kaneel en een handje rozijnen. De rozijnen er voor de appel in doen, zodat ze kunnen wellen en lekker dik worden. De blokjes appel alleen even mee warmen. In de zomer lijkt me dit koud erg lekker. Ik kan er ook een puddinkje als toetje van maken. Ik zou het dan met sinaasappel of ander fruit garneren (en natuurlijk kan er ook nog ander fruit door) en citroenmelisse. De eerste keer maakte ik het met hele havermout, daarna had ik het kort gemalen en vanmorgen had ik het zo fijn gemalen dat het meel was geworden. Door de week heen komen er altijd nieuwe ideeën bij me op. Vaak vergeet vergeet ik het op te schrijven. Nu niet!
Dit is DE tijd om veel groente te kopen hier. Ik kocht 3 koolrabi’s voor €0,90 (ze zijn hier trouwens altijd goedkoop), een kg biologische wortels voor €0,77 (Ik heb altijd biologische wortels*. Ik kocht 5 kg) , 2 kg prei (nog nooit zulke grote gezien. Ik maakte bami van een stengel van bijna een pond, gisteren) en een pompoen voor €0,77. Er was ook 10 kg rode of witte kool voor 2,99. Ik heb het niet gekocht. Ik heb er wel even over gedacht, maar nee…
* Ik gebruik wortels voor de warme maaltijd en verder voor taart, al dan niet rauw, voor muffins, voor wortelsap, als vulling voor bijvoorbeeld pannenkoeken met pindakaas en sambal voor de lunch en voor rauwe’ cracker’s. Het is dan vers geraspt, of ik gebruik de pulp die over is gebleven van het sap. We hebben deze ‘crackers’ en eigenlijk is het meer broodachtig, soms met banaan als ontbijt. Met een glas sinaasappelsap en een paar koppen thee (zie foto bij ‘voeding en meer’). Behalve wortel zat er ook banaan door de ‘crackers’. Om het te binden zat er gemalen lijnzaad, zonnebloempittenmeel en water in.
Ik kreeg een berichtje van iemand met de vraag of ze de troostspaghetti ook zonder vet kon maken. Ik kom hier zo op terug. Op zich, dat iemand het als vanzelfsprekend over troostspaghetti heeft, raakt me. Ik kan u niet zeggen hoe blij ik ben, met de blijvende uitwisseling over mijn boek en website. Het is innerlijk heel verwarmend. Ik voel me daarom naast mijn eigen gedrevenheid extra gestimuleerd om door te gaan met schrijven, met overbrengen hoe rijk het leven is.
Wat de spaghetti betreft heb ik het meteen zonder olie geprobeerd en het gaat heel goed. De gare spaghetti goed met heet water spoelen zodat het zetmeel verdwijnt en het niet plakt. De tomaten crèmesaus maakt u nu alleen met (spelt) bloem/meel, flink tomatenpuree en ik gebruik er tegenwoordig soja-rijstmelk voor, dat geeft een zoetige smaak en past goed bij de tomatenpuree. Roerend aan de kook brengen en gaar laten worden. Zout erbij. Bij deze saus is dat heel belangrijk. Ik heb altijd lekkere Alpenzout. We gebruiken weinig zout, maar soms staat of valt een recept bij de hoeveelheid zout. Hetzelfde geldt soms voor iets zoets, het haalt de smaak omhoog. Ik vind het belangrijk dat een recept in evenwicht is. Je hebt weinig ingrediènten nodig, als het klopt, is elk gerecht heerlijk.
Een vraag die ik kreeg was of het nu moeilijker is om weinig uit te geven. We kopen echt veel meer groente en fruit en ja, dat is duurder. Maar als er een basisvoorraad in huis is en je eigenlijk alleen groente en fruit nodig hebt valt het mee. Bepaalde dingen mis ik vreselijk, zoals de appel of appel-perenstroop van de natuurwinkel die ik echt altijd had. Als we terug komen ga ik 1x per jaar een bedrag reserveren om van bepaalde basisproducten een enorme hoeveelheid te kopen. Tegen die tijd zal ik laten weten hoe dat eruit ziet. Ik heb een tijd geleden al ontdekt dat ik het bij een webwinkel kan bestellen en dat het dan in de buurt afgeleverd wordt. Hier zijn speciale privé adressen voor.
Als je een - grote -moestuin hebt, is het een jaarlijks terugkerende vreugde om je voor te bereiden op de winter. En omdat in de late zomer en het begin van het najaar veel groente en fruit (appels!) goedkoop te krijgen is, raad ik mensen zonder moestuin ook aan om veel in de winkel of bij een boer aan te schaffen. Tenminste, als u een koele kelder heeft, en/of een diepvries. Bewaarappels blijven naast elkaar in een koele ruimte maandenlang goed.
http://www.houtwal.be/vakartikels/pitfruit/malus_plukken_appel.htm#winterappels
De volgende groentes kunt u een winter lang bewaren. Aardappelen, bieten, knolselderij, koolraap, mierikswortel, pastinaken, rammenas en winterwortelen. Laat de wortels eraan zitten en leg de groenten op een laag zand in een kist, bedek ze met zand en leg de volgende laag er bovenop. Sommige groente zoals aardpeer kan gewoon in de grond blijven zitten en die heeft u tot aan de lente.
De volgende groentes kunt u een winter lang bewaren. Aardappelen, bieten, knolselderij, koolraap, mierikswortel, pastinaken, rammenas en winterwortelen. Laat de wortels eraan zitten en leg de groenten op een laag zand in een kist, bedek ze met zand en leg de volgende laag er bovenop. Sommige groente zoals aardpeer kan gewoon in de grond blijven zitten en die heeft u tot aan de lente.
Zaterdag 27 september
Na ik weet niet hoeveel weken van frambozen uit de tuin gesmuld te hebben, komt het einde in zicht. Deze foto’s zijn van vorige week, maar ik wil ze toch nog plaatsen. Wat is dit toch een rijkdom, zoveel fruit en het kost niets want elk jaar ontstaan er nieuwe struiken. Het moet wel in toom gehouden worden, anders staat uw hele tuin(tje) vol met frambozen en u wilt ook nog wel iets anders kweken.
Vrijdag 26 september
Hier ziet u hoe ik bezig ben met een ritme van de wat andere maaltijden te ontwikkelen. Weekmenu’s met alle maaltijen van de dag. Henk zei dat ik het met geeltjes op de deur moest doen, dan kon ik veranderen en aanvullen. Een heel goed idee, zoals Henk vaker goede ideeën heeft.
Het is nog niet klaar, maar het helpt om structuur te krijgen en dat geeft rust. Ik vond het zo leuk dat een websitelezeres schreef: “Het is een nieuwe weg, maar het voelt vertrouwd.” Zo voel ik het ook, het is een verlengde van hoe ik al tientallen jaren bezig ben. Het blijft in beweging. Steeds bewuster en helderder. Die lezeres schreef ook dat ze naar meer gedachten over dit onderwerp verlangt. Die komen zeker, dat kan niet anders. Niet omdat er niet al heel veel over geschreven wordt, maar omdat mijn uitgangspunt (deels!) anders is. Er zijn vooral geen wetten, behalve zo zorgvuldig
en liefdevol mogelijk met alles en iedereen omgaan. Dieren, producten, aarde! Geen verboden en veel creativiteit! Binnenkort meer hierover.
Behalve de papiertjes ook de verrukkelijke zelfgemaakte rozijnen! Wat een verschil met rozijnen uit een zakje. Die laat ik vaak weken in een vloeistof (nooit in water!) en dan worden ze lekker dik, maar deze slaan alles. Het enige nadeel is dat het erg lang duurt voordat ze gedroogd zijn. Ik droog nu op 40 graden zodat veel voedingsstoffen aanwezig blijven, maar ik moet af en toe maar een uitzondering maken. In witte druiven op zich zit niet zo heel veel vitamine, wel veel kalium en voedingsvezel. De volgende keer droog ik ze op een hogere temperauur want ik wil hier nog heel vaak van genieten.
Maandag 22 september
Ik hoop dat u een fijn weekend heeft gehad.
Kunstmatige toevoegingen in allerlei producten, maar net zo goed ‘medicijnen’ die ingrijpen in je hersenen hebben negatieve gevolgen voor lichaam, gedrag en beleving. Ik heb hier altijd een sterke weerstand tegen gehad. Wat kunstmatige toevoegingen betreft worden de effecten duidelijker en duidelijker. Waarom wordt het dan niet onmiddellijk verboden? Gewoon niets synthetisch meer. Misschien is er af en toe een uitzondering, als het echt niet anders kan, maar in principe alles zo natuurlijk mogelijk! Wat zal dat veel veranderen.
En zo min mogelijk medicijnen, die iets in de hersenen veranderen. Veel symptomen zullen verdwijnen. Ik was hier over aan het nadenken en toen las ik dat antidepressiva onmiddellijk (binnen drie uur) voor grote veranderingen in de hersenstructuur zorgt. Al die mensen die eraan verslaafd zijn…of aan slaappillen, of wat dan ook. Hoe komen we erbij om te denken dat we zomaar in mogen grijpen in zoiets groots als de hersenen? Daarbij lost het niets op, integendeel, er komt vaak een probleem bij. Verslaving.
Veel kinderen krijgen het stempel ADHD, of iets anders. In 10 jaar tijd is het 2x zoveel! En niet alleen kinderen krijgen zulke stempels. Soms lijkt het of de halve wereld hier ‘opeens’ last van heeft. Het is waarschijnlijk een combinatie van voeding en veel andere zaken waaronder prestatiegerichte verwachtingen, onverwerkte gevoelens en allerlei sociale factoren. Geen dempend ‘medicijn’, met alle enge gevolgen van dien, maar bezig zijn met de oorzaak. Daarnaast zijn mensen verschillend. Hoe mooi is het, als elk mens de ruimte krijgt om zich te ontwikkelen, met alle kwaliteiten en beperkingen die aanwezig zijn. Wat een misdaad om die te onderdrukken.
Ik las trouwens dat in Frankrijk ADHD nauwelijks voorkomt. Voeding speelt een grote rol, maar ook hoe kinderen begeleid worden.
Donderdag 11 september
We hebben gas!!!! Nou ja bijna, het is aangelegd, de ketel enz. wordt maandag geïnstalleerd. De ketel gaan we leasen. Voor ons is de aanleg een groot bedrag, maar de allerbeste oplossing. Ik vind het ook heel prettig dat we nu gewoon maandelijks energie gaan betalen. Voor de nieuwe bewoners is dat ook heel fijn, een nieuwe ketel en niet 2x per jaar een heel hoog bedrag moeten betalen. En Henk hoeft geen halsbrekende toeren meer uit te halen om het oliepeil te meten.
Als we zelf een nieuwe ketel hadden gekocht was het vele duizenden euro’s meer geweest. We hadden dan een lening of extra hypotheek af moeten sluiten.
We hebben grote uitgaven en het is lastig, maar vanmorgen hebben we veel groente en fruit gekocht waar we voorlopig mee toekunnen. Ik heb alles al opgeruimd, maar ik had er eigenlijk een foto van moeten nemen. Wat een rijk gevoel!
De eerste drie producten heb ik altijd in huis en altijd biologisch, van de Lidl. De regels van spuiterij zijn hier strenger, maar toch hoorde ik van een man in de buurt dat aardappelen 13x(!) bespoten worden.
Aardappelen (en uien) heb ik echt nooit, nooit niet biologisch. Er zit ook nog een aantal in de grond trouwens.
Hier alles wat we gekochten hebben, voor €32.
biologische aardappelen
biologische wortelen
biologische uien
rode paprika
biologische bananen
biologische courgettes
broccoli
boontjes
een enorme bloemkool
romana sla (2)
veldsla
doos prei
2 koolrabi’s
2 zakken biologische appels
2 zakken fair trade bananen
een bak kwetsen
een doosje biologische eitjes
chocolade met 81% cacao
We kochten dinsdag bij een schattig winkeltje, met biologische producten hier in de buurt:
(alles uit eigen tuin)
biologische pepertjes
2 biologische komkommers (nog nooit zulke lekkere komkommer geproefd!)
en een heel grote krop eikenbladsla
gember
Zaterdag 30 augustus
De tijd gaat soms te snel om bij te houden. Ik ben vol enthousiasme bezig met hakken, malen en drogen. Het geeft me vreugde en voldoening en zeker nu. De druk van het eh, hoe heet dat ook alweer…vat was veel te hoog geworden. Ik weet het, expansievat. Lekkage dus en hoe… Er moet een nieuwe ketel komen en dus moeten we een ‘kleine’ hypotheek erbij nemen want het gaat duizenden euro’s kosten. Dit is wel heel erg jammer want het bedrag dat we maandelijks aflossen is laag. Voor de nieuwe bewoners is een nieuwe verwarmingsketel natuurlijk heel fijn.
Ik wil even ingaan op de laatste twee berichten bij “waar wordt u blij van”. Het eerste is zo’n lief bericht, maar ik weet niet zeker wie je bent, je naam ken ik niet. Ik heb wel een vermoeden. Dank voor je woorden.
Het tweede bericht laat daadkracht zien. Ik weet niet hoelang het proces heeft geduurd voordat je deze stap voor een nieuw leven kon zetten Lisette. Maar je hebt het gedaan, fantastisch. Ik ken je niet, maar ik ben trots op je. De angst voor een nieuwe weg kan soms groter zijn dan de rust of vrijheid die ontstaat. Daarom is er vaak een crisis of iets anders
nodig waardoor iemand gedwongen wordt een andere richting in te slaan. Ik schreef eerst “een andere richting op te gaan’, maar ‘in te slaan’ vind ik in dit geval beter omdat het geforceerd is en je er ingeslagen wordt. De pijn was nodig om op een ander niveau en in een ander leven te komen. Voor jezelf te kiezen. Een verademing. Wat een rijkdom, dat ik zoveel veranderingen van mensen heb meegemaakt. Grote veranderingen omdat mensen meer vertrouwen in zichzelf kregen. Ik had (en heb, op veel kleinere schaal) het fijnste werk van de wereld!
Ik las net bij Boele (www.deplanteneter.nl) over 10 betaalbare superfoods. Behalve rode pepers, die er zeker vers weer gaan komen, eet ik zelden zeekraal. En het is nog wel zo lekker. Het is alleen lang niet overal beschikbaar. De overige 8 producten heb ik eigenlijk altijd in huis. Als er geen walnoten zijn, dan andere noten. Walnoten zijn vooral heel goed voor je hersenen. Er blijkt zelfs een effect op het voorkomen van dementie te zijn. Ik denk dat amandelen minimaal dezelfde kwaliteiten hebben. Deze noot wordt door andere mensen weer de gezondste genoemd. Amandelen heb ik altijd. Ze zitten vol goede stoffen en worden daarnaast in crèmes en shampoos gebruikt. Variatie is juist belangrijk en het gezondst. Alle noten (cashewnoten wat minder, maar toch zit daar ook nog veel in) zitten boordevol vitamines en mineralen. In paranoten zit bijvoorbeeld veel selenium (een belangrijke anti-oxidant) en fosfor, heel goed voor uw botten. Ik herinner me dat wij ze vroeger thuis in de dop hadden en het viel niet mee ze te kraken. Een heerlijke noot waar je stevig op moet kauwen.Pecannoten bevatten meer dan 19 vitamines en mineralen. Elke noot heeft zijn eigen kwaliteiten. Macademianoten hebben het hoogste aandeel goede vetten. Jammer dat ze zo duur zijn. Ik schrijf erover en het water loopt me in de mond. Ik ga veel meer over noten in mijn volgende boek schrijven.
Elke groente kan gedroogd worden. Ik doe het echt op de laagste temperatuur, nauwelijks 40 °, zodat veel goeds bewaard blijft. Ik ga binnenkort ook zelf rozijnen maken. Ik laat nu zien hoe paprika in paprikapoeder is veranderd, wat een geur en smaak! De rest is komkommer, uien, perzik, pruimen en appel.
Fijn weekend lieve mensen!
Zaterdag 23 augustus
Natuurlijk vergeet ik u niet! Ik ben me altijd bewust van de band met u als lezer. Veel slokt mijn aandacht op. Dit mag natuurlijk niet ten koste van u gaan en het is ook tijdelijk. Ik maak bijvoorbeeld op dit moment 3x per dag met nog meer aandacht een maaltijd. Dit is eigenlijk een beetje te gek want er gaat elke keer ontzettend veel tijd in zitten. Op een gegeven moment zal het meer vanzelf gaan en wat korter duren. Ik heb op dit moment een antibioticakuur en wil die kans van slagen hebben is het verstandig zo min mogelijk koolhydraten te gebruiken. We eten dus geen brood, behalve op zondagmorgen. Het komt weer, maar in mindere mate want we aten te veel, de afgelopen maanden. Niet alleen brood, maar in het algemeen. Ik kom hier later op terug.
Het liefst doe ik alles zelf, maar heel, echt heel soms gaat dat niet.
Maar het blijft, zoals Hippocrates zei, ” laat uw voeding uw medicijn zijn en uw medicijn uw voeding”. Geestelijke voeding hoort hier even sterk, zo niet sterker bij. Maar nu heb ik het over voeding via de mond. Ik zal regelmatig andere gerechten plaatsen bij de rubriek ‘voeding’ in de linker kolom. Het ligt allemaal in het verlengde van hoe ik altijd gekookt heb. Een stapje verder, of beter gezegd een stapje erbij. De weekmenu’s van de afgelopen jaren staan bij ‘Archief’.
Sinds korte tijd heb ik mezelf verrijkt met drie apparaten, die ons leven lichter en leuker maken. Het is een behoorlijke uitgave, maar ik gebruik ze zo intensief, dat ze het geld dubbel en dwars waard zijn. Vaak gebruik ik ze na elkaar want ze vullen elkaar aan. Een hak en rasp apparaat, een kleine molen/blender (eindelijk weer, na het gemis van de moulinette, die ik 30 jaar heb gehad) en een droogoventje. Ik ben er zo blij mee!
Een voorbeeld: Ik hak eenvoudig paprika, ik droog het en ik maal het. Oooo, zo moet paprikapoeder ruiken. Wat een verschil. Alles (nou ja) kan gedroogd worden. Ik doe het op de laagste temperatuur, zodat veel voedingswaarde bewaard blijft. In Amerika heb je naast de ‘preppers’, mensen die zorgen voor een overlevingsvoorraad, voor als het oorlog wordt, of door een crisis, niets meer verkrijgbaar is, een enorme groep mensen die ‘raw’ eet. Deze droogoven (wij hebben een kleine) speelt daarbij vaak een rol. Op deze manier kan ik groentecrackers maken, snoep van vers fruit enz. enz. Ik ben naar hartelust aan het experimenteren en zal veel recepten en leuke vondsten doorgeven.
Groente en fruit is nu nog veel meer de basis dan dat het al was. Eigenlijk willen we ons alleen voeden met wat iets toevoegt. Op af en toe een uitzondering na denk ik. Waarom zou je iets eten waar geen enkele voedingswaarde in zit, of erger nog, met negatieve toevoegingen? Het laatste gebeurde bij ons gelukkig nauwelijks, maar producten met toevoegingen worden nog steeds verkocht, hoe zeer er ook een kentering is in voedingsgewoontes. Eigenlijk zouden synthetische toevoegingen verboden moeten worden. Ze geven niets goeds en hebben nare gevolgen. Op den duur zal het wel gebeuren, als deze ontwikkeling zo doorgaat. Het is mooi om te zien, hoe steeds meer mensen steeds bewuster eten. Deze ommekeer was/is ook noodzakelijk en wat zal het veel ziektes voorkomen!
Nog even iets meer over het drogen. Gedroogde tomaten zijn een goed voorbeeld van hoe geconcentreerd de smaak wordt. Een natuurlijke smaakstof! Je hebt er vaak maar een beetje van nodig. Het vervangt geen verse groente of fruit, het is extra. Ik ga knoflookpoeder maken en als ik cayennepepers kweek cayennepeper. Ik ga gezonde chips maken en veel meer. De weg ligt open. Ook verheug ik me om eindelijk weer eenvoudig marsepein te kunnen maken, in december. Wel op een andere manier omdat ik nu vooral gedroogd fruit als zoetstof gebruik.
Ik geniet er weer heel erg van, om intensief bezig te zijn, met op een creatieve manier heel goed voor ons te zorgen! Er op deze manier mee bezig zijn is leuk en stimulerend.
Na een kopje broccolisoep hadden we dit, zelfgemaakte crackers (recept volgt), komkommer, tomaat met bieslook en een soort tzatziki, maar alleen met gedroogde komkommer. Ik heb het eergisteren gemaakt. De biogarde is heel dik geworden, bijna zoals Griekse yoghurt. Dit komt, omdat net zoals bij rozijnen, de gedroogde komkommer het vocht opzuigt. Verrukkelijk.
Fijn weekend allemaal!
Woensdag 12 augustus
Gisteravond was er tijdens onze wandeling een koe bezig met de nageboorte, van een schattig zwart kalfje. De boer die altijd uitbundig zwaait en roept, had ons nu niet eens gezien. Ik was er blij om, dat hij met al zijn aandacht bij koe en kalfje was. Het emotioneerde me om te zien hoe die koe tussen het schoonlikken door, met zijn hoofd op het kalfje lag. Dieren zijn zo puur en raken direct mijn hart. Mensen kunnen verbitterd zijn, dieren niet. Wel getraumatiseerd natuurlijk, zoals lieve Wietse, maar niet verbitterd. Het is goed dat Wietse ergens anders woont, het kon niet anders, maar we zullen hem altijd missen en met veel liefde en ontroering aan hem denken. Voor nieuwe lezers; Wietse was onze rode kater, die we om verschillende redenen af moesten staan.
Ik ben verliefd op de vegetarische slager. Niet alleen omdat hij na 8 generaties traditionele veehouderij het dier uit de voedselketen wil bevrijden. Dat is wel het belangrijkst, maar wat maakt die man een verrukkelijke producten! Hij gebruikt verantwoorde eitjes en verantwoorde soja. Omdat we in Duitsland wonen kende ik de vegetarische slager niet. Ik maak het meeste zelf, maar we kopen ook plantaardige producten hier bij de Aldi of de Netto. Niet alleen plantaardig, gelukkig ook biologisch. We waren in Winschoten bij de Jumbo en toen kocht ik gehacktballen met ck, van de vegetarische slager. Naast ei en soja (of lupine want dat gebruikt hij ook veel) zit er o.a. meel, gistextract en kruiden in. We hadden het zondag en de hele maaltijd zal ik bij de weekmenu’s zetten, waar ik nu een andere naam voor moet bedenken. Ik experimenteer altijd, maar op dit moment ben ik door onze deels andere stijl van eten met veel tegelijk bezig. Ik wil ook gehacktballen met ck maken! En dan ook nog eens een veganistische versie. Ik maak van alles verschillende versies, zodat iedereen ervan kan genieten. Dit gaat een belangrijk onderdeel van mijn volgende boek worden.
Voor de lunch net had ik een tomatensoepje met basilicum gemaakt. Het recept staat in mijn boek. Ik weet eigenlijk niet meer of daar ook de meegebakken rode paprika bij staat, die het zo lekker zoet maakt.
Zondag 10 augustus
Er zijn veel mensen die een bepaalde allergie of aandoening hebben. Ze worden daardoor ‘beperkt ‘ in hun leven. Ik schrijf het bewust tussen aanhalingstekens want een beperking is uiteindelijk vaak een verrijking. Het maakt bewust! Of het om voeding of iets heel anders gaat, dat wat gegeten of gedaan wordt krijgt extra veel waarde. Daarbij wordt een andere deur geopend, als er net een voor je neus is dicht gedaan. Het leidt tot een nieuwe weg, met nieuwe ervaringen en gevoelens
Een fysieke aandoening staat niet los van de rest van u. Voedingsmiddelen op zich zijn niet de oorzaak van een klacht, maar ze laten een zwakke, soms beschadigde plek zien. Ik heb het wel over onbewerkte producten. Ze zijn als het niet om rauwe groente en fruit gaat eetbaar gemaakt, maar er zijn geen synthetische toevoegingen.
Deze woorden zijn een inleiding op dat ik ga stoppen met de weekmenu ‘s. Ik heb ze 4 1/2 jaar gemaakt. Het was veel werk, maar ik heb het met veel liefde gedaan. Nu is het tijd voor verandering. Natuurlijk blijf ik gerechten en recepten doorgeven, ik zou niet anders kunnen. Maar ze komen niet meer op een vaste tijd. Ik weet dat veel mensen uitkeken naar de weekmenu’s, maar u bent zelf net zo goed in beweging en misschien toe aan deze zelfde stap.
Nog steeds eten we elke dag fruit uit de tuin! De bessen zijn bijna op, deze foto is van vorige week. De vogels hebben zich er nu op gestort. Ik vind ool dat zij nu aan de beurt zijn. Ik haal er straks nog vier toetjes vanaf en de rest is voor hun. Van de enorme bramen haal ik steeds een deel en verwerk het voor een toetje of voor een schaaltje jam. Met de dikke frambozen doen we hetzelfde. En voor het eerst hebben we bosbessen!
Dinsdag 29 juli
Laatst schreef iemand me dat ze het vervelend vindt als er over ‘onkruid’ gepraat wordt. Zij heeft het het liefst over wilde planten. Ik ben het er roerend mee eens en ik noem het, ook in een van de filmpjes ‘welkruid’. Dat zegt meteen iets over de heilzame werking die een kruid/plant kan hebben. Ik kan me geen leven zonder (veel!) kruiden om me heen voorstellen. Ik gebruik ze elke dag voor de maaltijd en/of voor thee.
Ik heb veel respect voor alles wat groeit. Soms ben ik eigenwijs en probeer ik iets te forceren, maar dat kan natuurlijk helemaal niet. De natuur is veel sterker dan ik ooit zal kunnen zijn. Het leek me vanaf het begin leuk om een rij viooltjes te krijgen. Eerst lukte dat ook een beetje, maar op een gegeven moment niet meer. Ze hebben helemaal geen zin om daar te staan. Ik laat ze nu komen waar ze komen. In dezelfde lijn ligt dat iets zomaar ergens opkomt. Er komt citroenmelisse op het terras op, tegen de schuren aan. Ik had er ooit een bloembak staan, met oa citroenmelisse, dus dat vind ik niet gek en het is een zonnige plek. Dat er op een andere plek verschillende plantjes peterselie groeien vind ik wel gek want ik heb het er niet gezet. De vorige bewoonster ook niet.
Maandag 21 juli
Hergebruik in welke vorm dan ook is belangrijk voor de wereld. En het versterkt het besef van de – emotionele – waarde van iets. Links zijn beeld en sokkel gemaakt van een boom. Ik weet niet of dat ook een zieke boom was. Waar ik op zit was dat wel. De bank is een ontwerp van kunstenaar Jurgen Bey. De door hem ontworpen bronzen stoelleuningen zijn gemonteerd op een 4 meter lange boomstam van een 100 jaar oude zieke kastanjeboom die daarom gekapt werd.En zo is het een prachtig bankje. De boom mocht dan ziek zijn, hij is verre van dood. U ziet het groen van nieuw leven. Het komt aan elke kant tevoorschijn.
Zondag 20 juli
Omdat ik een keer het weekmenu heb overgeslagen een lekker, eenvoudig en gezond ijsrecept, om het goed te maken.
Een heel rijpe banaan in een zakje in de diepvries leggen, al dan niet in plakjes gesneden. Als hij goed bevroren is in plakjes in de keukenmachine of blender doen. Het beste is een kleine beker, zodat er zo min mogelijk ruimte overblijft. Een scheutje water, room of sojamelk erbij en een lepel cacao. Alles goed mixen, totdat het een luchtig geheel is.
Als de banaan niet echt rijp is moeten er misschien nog stukjes dadel worden meegemixt, anders is het niet zoet genoeg.
Variatie: Met ander fruit erbij, bijvoorbeeld bosbessen. Dit is chocolade-ijs, maar natuurlijk kan het zonder cacao en dan bijvoorbeeld met aardbeien of mango erbij. Geen toevoegingen, puur fruit, helemaal goed en lekker bij dit bloedhete weer. Het moet wel meteen worden opgegeten, het kan niet worden bewaard in de diepvries.
Ik heb het weekmenu overgeslagen omdat we vanwege Henks verjaardag drie nachtjes in Assen zijjn geweest. Een geweldige aanbieding. Op Henks verjaardag hebben we in het restaurant gegeten en de andere twee avonden op de kamer (noodles waar alleen warm water bij hoeft. Henk vindt dat erg lekker. Komkommer erbij. De andere avond roggebrood met brie en tomaat. Als toetje yoghurt met muesli en bosbessen). ‘s Avonds een glaasje bier met kaaszoutjes. Die kaaszoutjes horen altijd bij een uitstapje. Het blikje bier had ik in koud water gelegd.
We zijn heerlijk naar het Drents Museum geweest en naar het Asser bos, een van de oudste bossen van Nederland. We moesten wel onze museumkaart verlengen en dat is een pittig bedrag, maar het geeft een vrij gevoel want we kunnen zo vaak naar een museum als we zouden willen. We willen niet zonder kaart, kunst is voor ons een levensvoorwaarde. Weinig voedt meer dan de schoonheid en diepte ervan.
Ik zag net de reactie van Tamara bij ‘waar wordt u blij van’. Zij hield onze kamer schoon. Zo iemand die je meteen in de armen sluit, wat een schat! En hoe ze schoonmaakt…op zoiets kan ik een beetje jaloers zijn. Zo goed en snel! Ik kan je niet terugschrijven Tamara want er komt geen e-mailadres bij, maar mocht je dit lezen, dank je. Ik hoop voor jou dat het snel een beetje koeler wordt. Ik heb altijd veel respect voor mensen die dit soort lichamelijk werk doen. Boven, waar onze kamer was viel de warmte over je heen. Gelukkig stond er in de kamer een kleine ventilator, attent.
Op Henk(!) en in het Asserbos.
Woensdag, de dag dat we weggingen bestond uit afspraken. Een fijne ervan was bij Hen en Hielkje, waar we verrukkelijke verjaarsgebakjes kregen, notenschuim met aalbessengelei. Bij hun voelt het altijd warm en feestelijk en we vieren er meestal onze verjaardag. Vaak niet op de dag zelf, maar in de buurt ervan. De laatste afspraak van die dag was verdrietig. Een zusje van Henk, zit na een zwaar herseninfarct in een revalidatiecentrum. Nonverbaal begrijp ik haar heel goed, maar letterlijk is ze niet te verstaan. Ze praat constant, in een niet bestaande taal.
Zaterdag 12 juli
Henk liet me net op Facebook zo’n liefdevol filmpje zien. Een verpleegkundige die een baby een badje geeft. Ik dacht meteen, het is vast Frans …
Na de nare berichten die ik afgelopen week weer hoorde van gebrek aan personeel en dus gebrek aan aandacht in de gezondheidszorg, word ik hier gelukkig van. Rust en liefde. Er werkelijk zijn voor de ander. http://blog.petflow.com/baby-bath/#WuhwkLf7kKr3ZJCy.01
Alles wat met werkelijke aandacht te maken heeft, het zouden de best betaalde en meest gewaardeerde beroepen moeten zijn vind ik.Of het nu om kinderen, ouderen, zieke mensen of dieren gaat, het is van essentieel belang. Zeker als het gaat om afhankelijkheid. Het is voedend en het verlicht.
Vrijdag 4 juli
Hoe gaat het met u?
Het is stralend weer vandaag. We konden daarom weer heerlijk buiten ontbijten vanmorgen, met dit uitzicht.
Als het een paar dagen warm is geweest, dan heb ik geen behoefte meer om echt in de zon te zitten. Het is ook niet goed. Maar nu verlang ik naar vitamine D. Ik moet u beslist nog even de overvloed aan rode bessen laten zien.Zoveel en zo dik! We hebben nog heel wat dagen een bessentoetje. Ik schreef bij het weekmenu dat we al weken uit de tuin eten. Heel veel fruit, kruiden en aardappeltjes. Fruit en kruiden hoeven we niet te missen, als ik op het balkon tuinier, al is de hoeveelheid natuurlijk minder. Aardappelen gaan we wel missen en hoe! Wat een onvergelijkbare smaak toch, uit eigen tuin. Ik denk er trouwens wel over, om als enige uitzondering (verder wordt het tafeltuinieren, met een soort vierkante meter tuin) misschien aardperen. Een ideale en zo gezonde groente. En voor het oogsten wekenlang mooie zonnebloemachtige bloemen.
Woensdag 25 juni
Moeder van het brievenbusvogeltje
Zaterdag 21 juni
Ons brievenbusvogeltje (zie 28 mei) is uitgevlogen! Ik hoop dat ik nog een foto van hem of haar kan maken. Ik zat zo vol warmte naar dat pluizige bolletje te kijken, dat ik er niet aan gedacht heb.
Fijn weekend allemaal!
Vrijdag 20 juni
Er is weinig wat me meer voldoening geeft dan oogsten uit eigen tuin (later balkon). Gisteren hadden we de eerste frambozen! Zo heerlijk! We eten elke dag net geplukt fruit. Dit zal weken, misschien wel weer maanden duren. De tweede grote rode bessen struik begint nu te kleuren, maar ik hoop dat het langzaam gaat want de andere is nog lang niet leeg. We hebben ze meestal gewoon als toetje met biogarde en fructose. Ik had ze laatst ook een keer in dat snelle cakeje gedaan. Op een veganistische manier, dus zonder ei. Het staat bij ‘recepten’. Ook erg lekker met aardbeien of kruisbessen.
Henk vroeg me laatst wanneer ik voor het laatst gevallen was. Dat was heel lang geleden, ik kon het me nauwelijks herinneren. Een paar dagen geleden, na een korte nacht was ik bij Henk op zijn werkkamer. Toen ging de telefoon. Ik rende naar mijn werkplek en viel hard over een drempel. Terwijl ik op de grond lag nam ik de telefoon op (headsetje) en deed of er niets gebeurd was. Hoe professioneel. Onzin natuurlijk, ik had het gewoon kunnen zeggen.
Ik heb vaak gehoord over de pijn van gekneusde ribben. Ik weet er nu alles van. Ik probeer in mijn leven zoveel mogelijk naar mezelf te luisteren, ook nu, maar het is lastig als er van alles in de tuin moet gebeuren en het gaat niet. Voorover buigen en door mijn hurken gaan vergroot de last juist. Ook hierin zal ik geduld moeten hebben.
Waarom schrijf ik dit? Omdat het gaat over overgave aan de situatie. Je wilt iets graag, maar het kan niet. Verzetten of aanvaarden? Verzet zorgt voor een grote druk en aanvaarding voor ontspanning.
Met veel plezier wil ik het boek noemen, waar mijn boek in beschreven staat. Ik merk duidelijk het effect ervan, leuk! Er zijn zoveel boeken die wachten om door mij gelezen te worden. Dit is er een van want het gaat, wat ik erover gelezen heb, over meer rust in je leven. Niet meedoen aan meer, maar kiezen voor minder en daardoor voor meer!
Het sluit dus helemaal aan. http://trendslator.nl/2014/04/het-nieuwe-nietsdoen/
Gerhard Hormann heeft ook geschreven: “Hypotheekvrij” (je huis aflossen in 10 simpele stappen) en “Helemaal vrij” (Doorwerken tot je 67ste is helemaal niet nodig).
Dinsdag 10 juni
Zondagmiddag waren we bij een Duitse vriendin op bezoek. We hebben elkaar in de bank ontmoet en vielen voor elkaar. Een straatje met vrij kleine huizen naast elkaar, maar allemaal met een enorme tuin. Het was heerlijk weer en we zaten op het terras. Koffie en cake met vlierbloesemsiroop. We hoorden de vogels en verder niets. Geen geschreeuw, geen muziek, rust… Nu is zondag hier echt een dag waar de meeste mensen stil zijn. Op zaterdag wordt alles voorbereid. Maar sowieso, het is bijna altijd rustig en vredig. En zelfs opgeschoten jongeren zeggen goedendag. Wij zijn erg op onszelf, maar contacten zijn eenvoudig te leggen. We hebben vaak korte ontmoetingen tijdens onze wandelingen en we zwaaien wat af. Een weldadige sfeer. Ik ga dit land missen!!!
Donderdag 6 juni
Zo, er staan weer een paar nieuwe foto’s bij ‘actueel’. Ik blijf dat zo nu en dan doen, per seizoen.
Onkruid haalde ik vaak met azijn, een beetje afwasspul en kokend water weg. Nu las ik net dat dat hier niet mag. Zout ook niet. Blijft het kokende water over. Ik ga me verdiepen in afbreekbare biologische middelen.Ik vind het juist mooi als de spleetjes tussen de tegels bemost zijn en dat houdt ook onkruid tegen. Maar op niet bemoste stukken komt het vrolijk op.
Wat een lieve reacties op mijn boek bij de vraag waar u blij van wordt. Er wordt uitgekeken naar mijn nieuwe boek, maar dat is er pas over een paar jaar. Als we verhuisd zijn ga ik echt beginnen met de voorbereiding. Ik verheug me daar enorm op. De inhoud moet groeien. Ideeën genoeg! Met het vorige boek ben ik alles bij elkaar zeven jaar bezig geweest. Er komt binnen afzienbare tijd eerst nog een nieuwe druk van ‘Eenvoudig Gelukkig’. Sommige tekst is aangepast en er staan meer foto’s in. Blijft u vooral schrijven waar u blij van wordt, het kan alles zijn. Andere mensen voelen dan ook iets van uw blijdschap.
Wij hadden een gezond ontbijtje buiten vanmorgen en werden heel blij van dat moment. In de zon, in vrede.
Dinsdag 3 juni
Goedemorgen allemaal, op deze stralende dag! Om 7 uur was ik al in de fruittuin bezig. De bessen en bramenstruiken zitten werkelijk propvol. Zullen we ze nog in onze mond stoppen? De fruituin is een mijn meest favoriete delen van de tuin. Ik heb het ‘geschapen’ en het begint steeds meer vorm te krijgen. Dit geldt trouwens voor de hele tuin. Behalve een deel van de voortuin waar aan de opritkant nog andere (het is nu vooral een gele lentetuin) seizoensbloemen in moeten en aan de andere kant hei, ben ik aardig tevreden. Een echte tuinman zei laatst over het fruittdeel: “Geht nicht besser”. Ik vond het fijn om te horen, al is het een ontwikkeling, die tijd nodig heeft. De grond daar was van zichzelf zo arm, dat er extra extra veel aandacht voor nodig is. De vier fruitboompjes hebben het tot nu toe niet eenvoudig gehad. Toch komen volgend jaar de eerste vruchten denk ik. Het is inmiddels wel een behoorlijke tijd geleden dat die meneer dat compliment maakte Ik vind de frambozen die we hebben zo lekker, dat ik ook nog wat in de fruittuin heb gezet. Maar ik was te hebberig, de struiken zijn te groot. Ik haal ze niet meer weg, maar na de oogst moet dat wel.
Het pluktuintje begint kleurig te worden. Het bewijs volgt later. Gisteren heb ik het eerste bosje bloemen geplukt. De aardappelen doen het goed en ik heb spijt dat ik niet gezaaid heb. Misschien doe ik het nog.
We hebben het constant druk. Met Pinksteren gaan we tussen de werkzaamheden door buiten genieten. Het schijnt tropisch warm te worden. Na een wandeling in het sprookjesbos (zo noem ik het Heselerbos omdat elke plek een andere sfeer heeft en er altijd iets onverwachts gebeurt) gaan we heerlijk lezen. Ik lees op het moment alleen in bed en als de zon schijnt. In bed altijd een spiritueel boek. Soms maar een paar woorden, waar ik dan rustig mee in slaap val. Een fijn einde van de dag. In de zon lees ik andere boeken. Het liefst biografieën, af en toe een roman, soms een combinatie van die twee. Op dit moment lees ik het eerste boek van Arthur Japin; “De zwarte met het witte hart.”
Het is 11 uur, we gaan onze eerste wandeling van de dag langs al onze koeienvriendinnen maken en daarna hebben we koffie onder de luifel.Dit is elke dag is ons ritme, al verschilt de koffieplek.
Woensdag 28 mei
Verzengende dierenliefde. Het gaat vanzelf, ik voel me verbonden en nabij. Wat zal ik de koeien missen! Sinds een tijdje hebben vogeltjes een nest gebouwd in onze krantenkoker.Die hangt aan de zijkant van het huis, op de oprit. Als de zon schijnt drinken we er vlakbij, onder de luifel ons kopje cappuccino. Dat is dan de prettigste plek. Maar ik voelde me schuldig, bang om te storen. Ik wilde er dus niet meer zitten. Henk zegt dat het beter is dat ze aan onze aanwezigheid wennen, maar het is lastig. Ik drink nu heel stilletjes mijn koffie. Naast die koker hangt de brievenbus en daar moet ik natuurlijk af en toe zijn. Gisteren vloog het vogeltje bijna tegen me op. Henk heeft een mooi papier gemaakt en er zo in ieder geval gezorgd dat er geen kranten enz. meer in de koker worden gedaan. Door wind en regen hebben we hem inmiddels zeker 5x opnieuw op moeten hangen. Af en toe leg ik iets lekkers in de garage voor de bezorger, die een extra loopje moet maken.
Over fooien gesproken, hoe weinig geld we vaak ook hebben, we geven altijd, overal een fooi. Het gaat meer om het gebaar dan om het bedrag. Het is in verhouding. Soms geef ik iets tastbaars, zoals een mooie plant, bonbons of zelfgebakken koekjes.
Vorige week waren we twee dagen weg om ons 32 jarig samenzijn te vieren. We logeerden in Beekbergen. Eerst gingen we naar vriend Jan in Harderwijk en konden we zijn nieuwe ‘thuis’ bewonderen. Het was erg gezellig. Hij verwent ons altijd enorm. Dank je lieve Jan! De volgende ochtend zijn we weer eens in het Loo geweest. Met een paar heel oude, klassiek ingerichte kamers was iets frivools gedaan. Een tijdelijke tentoonstelling. Deze roosjes bijvoorbeeld waren aan het plafond gehangen, het rook er heel lekker en je hoorde vogelgeluidjes. De vrouwelijke suppoost zei dat ik even moest gaan liggen, zodat ik er helemaal in op kon gaan. Natuurlijk deed ik dat onmiddellijk en toen zag ik dit…
Ik had er wel uren willen blijven liggen. Naast dit rustgevende moment genoot ik van de schoonheid en de stijl van vroeger van Het Loo en de omgeving. Je kan er tegenwoordig ook een ‘Oranjewandeling’ maken. We kwamen er nu niet aan toe.
Zondag 11 mei moederdag
Een fijne moederdag! Ik ben geen moeder, maar toch ook weer wel soms. Zo zijn er vrouwen die op hun eigen manier zorgen. Voor mensen die het nodig hebben, of voor dieren. Voor elke vrouw met moederlijke gevoelens!
Vrijdag 9 mei
Ik doe u tekort, maar ik ben mijn boek aan het aanpassen want ik ga binnenkort naar een andere uitgever. Het is veel werk. Sommige dingen die niet meer kloppen laat ik staan omdat het bijvoorbeeld een beeld is van ons leven in Oost-Groningen. Dat is een herinnering en die mag blijven. Maar ik heb me natuurlijk ontwikkeld de afgelopen jaren, dus als er gevoelsmatig iets niet meer klopt moet ik het wel veranderen. Daarbij is de tekst op een of andere manier vaak aan elkaar geplakt, dus die moet worden losgemaakt. Het einde is in zicht. Alleen de vormgeving moet nog. Ik had mijn manuscript trouwens niet meer want die stond op mijn oude, kapotte laptop, die echt helemaal niets meer deed. Er ging zelfs geen lampje van de elektrische aansluiting branden. Mijn manuscript stond op het bureaublad. Opeens had ik het gevoel: “Als ik hem nu aandoe lukt het” en ja, hij deed het! Ik was zo blij en heb het onmiddellijk op een usb stick gezet. Dit mag veel werk zijn, maar werken met een oud manuscript was… Gelukkig is het opgelost.
Ik heb één keer van iemand iets gehoord over een herfstcake die te nat was. Verder heb ik nooit iets gehoord over een recept dat niet klopte. Het zijn bijna allemaal eigen recepten en het kan heel goed dat iets in een andere oven of met net iets andere ingrediënten niet zo wordt als bij mij. Mocht dit bij u gebeurd zijn, dan hoor ik het graag. De banaancake waar die mevrouw over schreef heb ik vandaag veranderd en ik vind hem nu nog veel lekkerder. Luchtig en een beetje drassig. Zo lekker dat ik tussen de middag de helft (!) op heb gegeten. Het was niet een heel grote cake, maar toch erg…Ik heb wel gesmuld. En o ja, Henk heeft de andere helft opgegeten. Ik zal het recept binnenkort op de website zetten want een eenvoudiger recept bestaat volgens mij niet.
Vrijdag 2 mei
Ik heb heel eenvoudige, gezonde reepjes gemaakt. Ik houd normaal gesproken vooral van knapperig. Deze reepjes zijn dat niet want er zit geen olie in. Ze zijn erg lekker en er zitten alleen natuurlijke suikers in. Ik zal het ook nog wel bij ‘recepten ‘zetten, maar ook hier.
In een kom 1 banaan mixen met 100 gram havermout, 1 dl sojamelk (of thee), een volle hand noten, een volle hand rozijnen (of gemengd met andere zuidvruchten. Ik gebruikte ook gedroogde stukjes pruimen). 2 theelepels kaneel en eventueel wat kokos. Dit is de basis. Er kunnen nog zaden bij. Ik gebruikte zonnebloempitten. Dit mengsel uitdrukken op een stuk bakpapier. Ik maakte het ‘deeg’ 20 bij 20 cm. Een half uur bakken op 175 graden. Af laten koelen en in repen snijden. Als wij ergens naartoe gaan neem ik altijd iets mee voor het geval we een flauw gevoel krijgen. Dit kan dan uitstekend!
Zaterdag 26 april
Het ruikt in huis overal naar bloesem. Er hangt op zich in de hele omgeving een zware bloesemgeur. Dat ik dat de hele dag door ruik heb ik niet eerder meegemaakt. Wat een heerlijke ervaring.
Vandaag is het de eerste Koningsdag. En natuurlijk hoort daar mijn oranjetaart bij. Hij staat in het boek. Ik doe nu altijd rozijnen door het beslag en dat maakt hem nog lekkerder!
Vrijdag 25 april
Ik had me al voorgenomen dat ik voortaan voor Pasen de eerste komkommer van het jaar koop. Ik vind dat al stout van mezelf en toen ik in de winkel was hield ik het niet meer. Ik had zo’n zin in al die groentes die ik maanden niet gehad had. Zeker de komkommer is dan extra, extra lekker. Het hele huis rook ernaar. Ik heb ook courgettes, paprika’s en tomaten gekocht. De tomaten vind ik smakeloos. Die zijn echt in de zomer het lekkerst en nog lekkerder als ik ze zelf gekweekt heb. Omdat ik niet weet wanneer we gaan verhuizen kweek ik ze zelf nu niet. Als we verhuisd zijn ga ik voor heel veel tomaten zorgen! Ik heb wel aardappelen gepoot en courgettes en pompoenen gezaaid.
Ik ben benieuwd of wij fruit oogsten, of de nieuwe bewoners. Het kan ook zijn dat de nieuwe bewoners alles willen bestraten. Laatst was er iemand die dat zeker gedaan zou hebben. Ze wilde een soort thee en taart gelegenheid maken. En dan met een flinke parkeerplaats. Ze was alleen, dik in de zestig en slecht ter been. Het huis was te groot voor haar. In haar geval zou het fruit verdwijnen. Het huis verkopen is het belangrijkst, maar ik zou het wel jammer gevonden hebben. Ik stop veel aandacht en liefde in vooral dat deel. Er zullen het komende jaar heel veel verschillende soorten bessen geoogst kunnen worden. Waarschijnlijk ook de eerste appels, pruimen en kersen. En net zoals vorig jaar bramen en frambozen. We hebben vorig jaar maandenlang kunnen genieten van de frambozen. Al dat lekkers kan vers gegeten worden en de rest wordt ingemaakt en komt in de mooie kelder. Ik zal eens proberen of ik een foto van de kelder kan nemen. Nu eerst de bloeiende bessen en bosaardbeitjes.
Als u op een eenvoudige manier veel groente en vezels binnen wilt krijgen, raad ik u aan even bij het recept van maandag te kijken. Per seizoen aanpasbaar. Heerlijk! Ik heb het ook bij ‘recepten’ gezet.
Fijne Paasdagen!
Zaterdag 12 april
Hoe goedkoop ik ook kook, het gaat altijd om kwaliteit van voedsel en de liefde die ik in het klaarmaken van de gerechten stop. Eenvoudige ingrediënten, maar door improvisatie en aandacht wordt het gewoon altijd lekker en vaak heel lekker!
Daarnaast gaat het om innerlijk voedsel. Ik voel en weet me op elk moment van mijn leven gevuld en gesteund. Door de grote hoeveelheid praktische taken en de druk van de verkoop van het huis ligt mijn aandacht op dit moment meer buiten me, dan bij mijn natuur en ontwikkeling hoort. Op een gegeven moment komt die innerlijke ruimte vanzelf weer.
Die twee soorten voeding gaan samen. Een wisselwerking tussen lichaam en geest.
Emoties en spiritualiteit/religie. De behoeftes spelen zich op verschillende niveaus af. Maar, hoe gevulder van binnen, hoe minder er van buitenaf nodig is. Niet door het overdenken van levensvraagstukken is er vervulling want dan blijft het ”boven,’ maar door het beleven ervan.
Vrijdag 11 april
Het weekmenu komt er zo aan, maar ik wil eerst even een tip doorgeven en kennis laten maken met een groene asperge.
Toen ik vanmorgen in de tuin bezig was, bedacht ik me dat veel dingen die ik doe vanzelfsprekend voor mij zijn, maar voor u waarschijnlijk niet. In ieder geval niet alles. Als ik aan het werk ga en dat betekent met mijn handen in de grond wroeten, ga ik daarvoor met mijn nagels over een stuk zeep. Dat scheelt later met het handen wassen cq handen schoonmaken. Wat is in de tuin bezig zijn toch heerlijk. Gisteren hebben we voor het eerst een grote groene asperge uit de tuin gehad. Niet alleen voor het eerst dit seizoen, maar voor het eerst in mijn leven! Het is een blijvende, mooie en gemakkelijk te kweken groente. Er is alleen geduld nodig want nu bij het derde jaar zijn ze goed. Volgend jaar zijn het er nog meer en zo elk jaar. Ik heb hem in stukjes gesneden en geroerbakt, heerlijk! Deze moest ik echt gebruiken, hij was zo groot. Er zullen nog verschillende maaltijden volgen.
Lentehuis
Donderdag 3 april
Wat ben ik toch dol op Forsythia. Het zorgt voor een lentesfeer, net zoals de roze bloesem.
Wat ben ik toch dol op Forsythia. Het zorgt voor een lentesfeer, net zoals de roze bloesem.
Vanwege ons huidige minieme inkomen, hebben we al twee weken geen boodschappen gedaan. Bij ‘Utopia’ waar ik het laatst over had, hebben twee mensen een week gegeten van wat weggegooid werd. Dat inspireerde me weer enorm. Afval hebben wij niet, maar bijna gratis kan wel! Ik heb ook weer eens op internet gezocht naar wat er aan goedkope recepten te vinden is, maar ik vind het zelden echt goedkoop. Ik raad aan: haal 1x per maand grote boodschappen en probeer verder, als het nodig is, zo min mogelijk uit te geven.
Nu het lente is, kan er van alles gezaaid worden. Als u geen tuin en ook geen balkon heeft, zaai in de vensterbank en pluk brandnetels, paardenbloemgroen enz. En als u wel een tuintje of balkon heeft, zet het helemaal vol! Bij een loshangend balkon moet u het alleen niet te zwaar maken. Van een en zeker van twee vierkante metertuinen kunt u maanden oogsten. Als u een overdekt terrasje of balkon heeft nog langer en zo ook op de vensterbank, eigenlijk een soort kas. Ik heb hier veel vaker over geschreven, maar ik merk dat de behoefte aan moestuinieren enorm groeit. Daarbij is het een favoriet onderwerp van mij, dus ik zal het er nog oneindig vaak over hebben. Begin bijvoorbeeld met verschillende soorten – pluk – sla, tomaatjes en courgette. Zaai als u een tuintje heeft vooral blijvende groentes, die elk jaar vanzelf opkomen. Hetzelfde geldt voor de meeste kruiden en die moet u gewoon hebben! Hoe kan een mens zonder verse kruiden?
Ook van gewone sla kunt u eerst de buitenste blaadjes plukken. Van pluksla kunt u lang plukken, het groeit vanzelf weer aan. Zaai sla een paar keer, zodat u van de lente tot in de herfst sla heeft en dan het liefst verschillende soorten, heerlijk.
Vergeet ook de aardpeer niet. Maandenlang mooie bloemen en van de herfst tot de beginnende lente de inulinerijke groente. Ik zag dat de asperges boven de grond komen. Ze kunnen dit jaar gegeten worden, ze zijn nu mooi dik. Het is ook een blijvende groente.Elk jaar zijn het er meer. De tedere takjes worden in boeketten gebruikt. Tussen alle groentes kunt u bloemen zaaien. Om veel te plukken, cosmetisch te gebruiken, of op te eten. En elk jaar komen er meer bloemen, wat fantastisch is dat toch.
Maandag 24 maart
Een van de weinige Nederlandse televisie programma’s die wij – kunnen – zien is DWDD (De wereld draait door). Daar is regelmatig professor Erik Scherder, neuropsycholoog, te gast. Hij richt zich vooral op de positieve effecten van beweging op het functioneren van ons brein. Kauwen is ook beweging en het is goed voor je hersenen. Kauwen zorgt voor meer doorbloeding en helpt zodoende mee om herseninfarcten tegengaan.Een aantal jaren geleden hoorde ik er al over i.v.m Alzheimer. Zo eenvoudig om te doen. Die professor is een zeer enthousiast, aanstekelijk mens. Ik was ook blij dat ik voldeed aan het half uur beweging per dag. Ik ga er ver overheen!
De laatste keer dat hij in het programma was, ging het over het kauwen van voedsel. Dat is kortstondig en het lijkt me dus, dat kauwgum meer effect heeft. Er zijn allerlei onderzoeken gedaan en dit bleek ook. Er is bijvoorbeeld onderzoek naar concentratie gedaan. De mensen die na vijf minuten kauwgum kauwen stopten waren minder geconcentreerd dan de mensen die doorgingen. Een voorbeeld van wat langer op voedsel kauwen is mijn rauwe worteltaart met grove wortel ipv de heel fijn geraspte. Dan moet je echt kauwen! Het kauwen is natuurlijk maar een deel, ik denk niet dat iets ooit de hele oplossing is. Afkomst, manier van leven, omgaan met emoties enz. spelen allemaal een rol. Maar alles wat goed is en aansluit, moeten we onszelf niet ontzeggen. Het is hoe dan ook een toevoeging. Goed kauwen is trouwens ook heel belangrijk voor een goede spijsvertering en een betere opname van voedingsstoffen. Dit is door de verandering van het soort voedsel veel minder geworden. Dus geniet van granen, rauwe groentes, kauwgum, allemaal belangrijk. En lekker buiten bewegen.
Vrijdag 14 maart
Ik hou hartstochtelijk veel van dieren. Er is zo’n sterk contact dat ik er soms niet goed raad mee weet. Zo vertelde ik over het hondje dat meer dan een jaar geleden naar me toe rende en daardoor onder een auto kwam. Eergisteren maakten Henk en ik onze avondwandeling in het donker. Er staat hier bijna nergens een lantaarn (heerlijk), dus het is echt donker. Plotseling een poesje, dat we de avond ervoor ook al hadden ontmoet. Toen kwam er een auto aan. Het poesje kwam op me afgerend. De auto was vlakbij en nog net kon hij ervoor langs. Hoeveel scheelde het? Vreselijk. Voortaan lopen we aan de andere kant van de weg!
Ik weet niet of iemand van u naar Utopia kijkt. Wij wel, vanaf het begin. We zijn nu 2 1/2 maand verder. De opzet van het programma vind ik geweldig. Het was wel beter geweest, als de groep samengesteld was uit mensen met een overeenstemmende visie. Zo gaat dat ook bij andere leefgroepen. Nu past niet iedereen in die nieuwe wereld.
Waar we verbaasd over zijn is dat de Utopianen bijna elke dag vlees eten. Gelukkig wel vaak biologisch, maar toch. Wie doet dat nog? Het staat haaks op een betere wereld. We leven hier niet alleen. Er wordt heel veel gerookt. En alles wat goed voor het milieu en dus de mensheid is, zou een grotere rol kunnen spelen. Maar voor een groot deel gaat het daar wel over. Er wordt een enorme moestuin aangelegd, er zijn zonnepanelen, er worden meubels van afvalhout, kunst en sierraden gemaakt, er is elke maand een biologische markt en er zijn allerlei creatieve ideeën om te leven en om een inkomen te verwerven. We vinden het erg leuk om het groepsproces en het dagelijkse leven te volgen. Alleen hoe mensen op de bijbehorende site (en facebook) reageren vind ik verschrikkelijk. Hoe komen mensen er toch bij dat alles gezegd mag worden, hoe kwetsend ook? En dan ook nog vanaf de zijlijn.
Nu de bewoners een hechte groep zijn geworden, is er een groot gevoel van loyaliteit. Alleen als een visie echt botst is het op dat moment even weg.Toch zouden botsers elkaar in nood ook ondersteunen. Die loyaliteit is er niet bij de mensen die vanaf een afstand schrijven. Het tegendeel van een Utopia. Gelukkig lezen de bewoners al die nare woorden niet. Anders zou de moed ze misschien in de schoenen zakken. Als iemand het moeilijk met zichzelf heeft, wat uiteraard bij iedereen gebeurt, en ook als dat lastige vormen aanneemt is de onderlinge saamhorigheid weldadig. Er wordt veel, op alle mogelijke manieren, goed voor elkaar gezorgd. Daar word ik dan weer warm van. Laat mensen heerlijk vrijen, laat ze op hun eigen manier hun weg vinden, na die grote stap die ze gezet hebben om een jaar ergens anders te leven. Oordelen en zeker veroordelen voegen niets toe. Niet alleen in Utopia, overal waar het gebeurt breekt het iets af. Laten we ons laven aan mensen die bewust die bewust leven en bewust met hun ontwikkeling bezig zijn. Als mensen negatief zijn vind ik het erg moeilijk om dat los te laten, al weet ik dat het gebeurt vanuit een bepaalde oorzaak. Als ze een stap zetten om te veranderen, is er een opening …
In het verlengde van dit verhaal een liedje van Claudia de Breij dat ik mooi vind http://www.youtube.com/watch?v=o5uvsEs79hM
Op het stukje over borstonderzoek heb ik verschillende reacties gekregen. Ik las nare ervaringen. Laten we hopen dat het niet lang duurt voordat we kunnen blazen!
Ik wens u een heerlijk weekend.
Donderdag 6 maart
Ik las zoiets fijns!!! Er gaat een nieuw borstonderzoek komen. Ik heb nooit een mammogram laten doen, mijn weerstand ertegen was te groot. Tijdens mijn NVSH tijd, vanaf 1980, benadrukte ik al hoe heerlijk, maar ook belangrijk zachte borststrelingen zijn. Met de nadruk op zachte. In borsten zitten zulke tere weefsels, het zijn geen klompen deeg, die stevig aangepakt moeten worden. Zo’n onderzoek op zich stootte me dus al tegen de borst (wel een heel toepasselijke uitdrukking) want er is niets zachts aan. Over andere nadelen heb ik het dan nog niet eens.
Hier komt het goede bericht:
“Met een ademtest van slechts zes minuten kan effectief worden vastgesteld of een vrouw borstkanker heeft. Dit blijkt uit een studie door onderzoekers van Maastricht Universitair Medisch Centrum en Maastro Clinic. De test is veilig en pijnloos, in tegenstelling tot het maken van een mammogram, de huidige methode. De veelbelovende resultaten van het onderzoek zijn woensdag gepubliceerd in het internationale wetenschappelijke tijdschrift PLOS ONE. Borstkanker is de meest voorkomende vorm van kanker onder vrouwen, liefst één op de acht krijgt met de ziekte te maken. Alle vrouwen in Nederland tussen 50 en 75 jaar worden elke twee jaar opgeroepen voor het maken van een mammogram, ”een pijnlijke en onplezierige methode, nog afgezien van mogelijke schadelijke gevolgen van de röntgenstraling”, aldus Roy Lalisang, medisch oncoloog bij het Maastricht UMC.
Uitgeademde lucht. De test is gebaseerd op het feit dat er bij vrouwen met borstkanker andere stoffen in de uitgeademde lucht zitten dan bij vrouwen zonder de ziekte. Met bijna 100 procent zekerheid bleek de test op die manier in staat borstkanker uit te sluiten.
Gezonde vrouwen hadden namelijk in bijna alle gevallen een normale ademtest.
Zondag 2 maart
Ik las:
Ga jouw weg
en accepteer zonder aarzelen
zijn bochten en kruispunten.
Dit valt vaak niet mee. Het ‘einde’ (de broodnodige ontwikkeling) is onbereikbaar zonder die obstakels te nemen, te moeten nemen.
Ik heb een nichtje. Een paar weken geleden kreeg ze een hersenbloeding. Ze hielden haar in coma. Een herseninfarct komt vaak voor, een hersenbloeding niet en meestal is er iets beschadigd.Hoe kan het ook anders, als er zoiets gebeurt? En nu… wat een wonder, is ze hersteld en gisteren thuis gekomen! Zo bijzonder. En vandaag is ze jarig. Wat een speciale verjaardag.
Wat ruikt het lenteachtig en wat zijn de sneeuwklokjes en eerste krokussen toch mooi. Elk jaar weer. Elk jaar meer. Het is wel wonderlijk dat de anemonen al in bloei staan. De narcissen beginnen. Het voorjaar is echt begonnen.
In het weekmenu staan de raw brownies met een foto erbij. Experimenteren is ontspannend. En als het resultaat zo lekker en gezond is (en een beetje verslavend) weet ik dat ik het nog heel lang zal doen. Het gaat trouwens vanzelf. Ik heb nu vier recepten (twee appeltaarten, een worteltaart en de brownies) ontwikkeld. De ingrediënten zijn misschien wat duurder, al valt het in Duistland mee. Er staat tegenover dat de taarten kinderlijk eenvoudig zijn om te maken, vol goede stoffen zitten en er is geen energie nodig om te bakken. In ons nieuwe leven hoop ik nog eens een ijzersterke keukenmachine te kunnen kopen. En een droogoven. Mijn keukenmachientje heb ik al 30 jaar en hij doet het nog steeds prima, maar hij kan niet heel fijn malen. Soms is dat nodig.
Vrijdag 21 februari
Wat doet u, wat uw moeder ook deed? En wat heeft uw moeder op u overgedragen? (Of uw vader)
De eerste vraag is praktisch. Het kan zijn dat u een bepaald gerecht maakt, dat zij altijd maakte. Misschien had ze een bepaald trucje voor iets, dat u nu ook toepast.
Ik denk meteen aan dat ik ‘s morgens onder de douche ging, maar op vrijdagavond ging ik in bad. Dan werden mijn haren gewassen en werd mijn lichaam gewassen met het ontstane schuim van de shampoo. Dat doe ik nu ook op woensdag en zaterdag, als ik mijn haren was. Ik neem ook elke ochtend, na warm douchen een koude douche. Zo ging dat vroeger, zo gaat het nu. Ik weet niet of dat de reden is dat ik nooit griep heb.
Wat mijn moeder geestelijk op me heeft over gedragen is een groot improvisatievermogen. Eigenlijk ontstaat er bijna elke dag op die manier een nieuw gerecht. En hoe minder mogelijkheden, des te groter de creativiteit en de voldoening. Je handelt gewoon op dat moment. In ‘panieksituaties’ was dat handelen ook het geval. Ik heb dat ook, hoe ernstiger iets is, hoe rustiger ik ben.
Over het algemeen oordeelde mijn moeder niet. Ze voelde ook, dat iets nooit zomaar gebeurt. En genieten van heel kleine dingen, zij deed het elke dag, we deden het samen en ik doe het nu. En natuurlijk de liefde voor taal en schrijven! (En voor alle andere kunst)
Heel veel van de natuur houden en er zorgvuldig mee omgaan (dit gold ook voor cultuur! Als er een mooi gebouw verdween vond ze dat verschrikkelijk, net zo verschrikkelijk als ik dat vind. Ze kweekte fuchsia’s en ze zei altijd dat met bloemen bezig zijn de beste therapie was voor haar (ze had veel pijn). Ik begrijp dat volkomen en beleef het op dezelfde manier.
Als ze nu had geleefd zou ze zeker een moestuin hebben gehad. Ik ben benieuwd naar uw ervaringen en eigenlijk zou ik het van iedereen willen horen. Jammer, dat dat niet kan.
Fijn weekend allemaal!
Vrijdag 14 februari
Donderdag 6 februari
Iedereen zegt elkaar hier goedendag met ‘moin’. Toen ik vanmiddag mijn dagelijkse wandeling langs een paar boerderijen maakte, kwam ik een boertje (hij is heel klein) tegen in zijn tractor. Ik kom hem vaak tegen en dan stopt hij met alles, staat hij stil en zegt minimaal twee en soms wel zes keer nadrukkelijk ‘moin’. We hadden al naar elkaar gezwaaid, maar toen ik inmiddels een stuk van zijn boerderij af was, hoorde ik hem roepen ‘moin moin’. Hij was dus gauw door de boerderij naar de voorkant gelopen om nog even contact te maken. Lief. Mensen zijn hier zo hartelijk en sommige extra. Als ik eraan denk wat ik zal missen is het onder andere dit. En wat verder?
- Als ik, of we, een paar keer per dag langs de weg lopen, rijden de auto’s door de berm om ons alle ruimte van de wereld te geven. Het is eigenlijk een beetje overdreven, maar het is zo ontzettend aardig en attent!
- Het veilige gevoel. Niet alleen hier, maar ook in al die andere plaatsen in de omgeving, het is er vredig, ook ‘s avonds! En we hoeven nooit bang te zijn dat er iets gestolen wordt.
- De ruimte. Er is veel natuur en in dorpen is niet alles volgebouwd.
- Beleefdheid en respect. Bepaalde zaken die in Nederland gebeuren, gebeuren hier niet. Natuurlijk is er hier ook narigheid, maar die speelt zich vooral binnenshuis af.
- Veel mensen zullen ook het sociale aspect fijn vinden, het zich om elkaar bekommeren en gezamenlijk belangrijke momenten vieren. Wij zijn hierin wat minder sociaal. We hebben wel een paar persoonlijke contacten. Verder zijn we op onszelf en gelukkig wordt dat geaccepteerd.
- De vanzelfsprekendheid van de natuur als geneesmiddel. Een apotheek ziet er hier totaal anders uit dan in Nederland.
- De overheerlijke, niet zoete taarten overal en als je op bezoek gaat bij iemand zijn ze meestal zelfgemaakt
- Er waren hier laatst mensen uit Luxemburg en die zeiden: “Oost-Friesland is zo rustig en gemoedelijk”. Dat vinden wij ook. Dat idee wordt nog versterkt als ik de wat oudere vrouwen zie met de hoofddoekjes om, zoals in Nederland in de jaren zestig.
- Het voor bijna niets een kopje koffie met iets lekkers erbij krijgen.
- De mentaliteit in zijn algemeenheid, maar ook als het bijvoorbeeld om werk gaat. Wat in Nederland vrijwilligerswerk is wordt hier gewoon betaald.
- De Aldi (ook de Lidl, Combi en Netto). Ze hebben altijd biologische producten, maar in het krantje van vorige week stonden 12 bladzijden vol. Een paar voorbeelden: De echte balsamico uit Modena bijvoorbeeld en heerlijke boterhamsmeersels, oa gemaakt van zonnebloempitten, tomaten en chilipepers. Verder salie en gembersnoepjes, wijn, jam, havermout chocoladekoekjes, verschillende soorten graan, sappen (oa bieten, duindoorn en zuurkool), vijgen, dadels, abrikozen, havermelk, vruchtenrepen, verschillende soorten bouillon, wijn, dieprvriesgroentes, gepofte spelt, en waar ik heel blij mee was volkoren meel, enz. enz. Als we bij Arnhem terecht komen blijven we naar de Aldi in Duitsland gaan, dus dit gemis is betrekkelijk.
Sowieso alle goede producten. We drinken nu tussendoor biologische speltkoffie. Dankzij Hildegard von Bingen zijn er heel veel speltproducten in Duitsland. Ze is al duizend jaar dood, maar haar geest leeft voort. In al die verkrijgbare speltproducten http://www.abtei-st-hildegard.de/wp2012/wp-content/uploads/2013/11/Dinkelprospekt.pdf het speciale brood bij de bakker, in de muziek (ze was de eerste vrouwelijke componist), in heilige, wetenschappelijke en kosmologsiche geschriften, in recepten en in een speciale kerk zijn er Hildegard bijeenkomsten. Dit is maar een greep uit alles wat er nog is van haar. Ze was trouwens de eerste die schreef over het vrouwelijk orgasme.
De twee abdijen waar ze woonde blijven alles wat aan haar verbonden is doorgeven.
Sinn stiften – über das eigene Leben hinaus
„Mitten im Weltenbau steht der Mensch.
An Statur ist er zwar klein,
an Kraft seiner Seele jedoch gewaltig.
Was er mit seinen Werken bewirkt,
das durchdringt das All.“
Henk heeft een dienblaadje (van een cadeau van jou, Anita!) aan het hek vastgemaakt en er gaatjes in geboord zodat het water weg kan. Qua kleur vind ik het eigenlijk niet passen bij het groen erachter, maar de vogeltjes vinden het geen probleem. Om de beurt, of tegelijkertijd hupsen steeds een koolmeesje en roodborstje (Robin) erop en nemen een zonnebloempitje. Terwijl ik dit schrijf is er nog een koolmeesje en een roodborstje bij gekomen. En hetis alweer op. Even aanvullen want nu zie ik een beteuterd vogeltje. Ik heb eens geschreven wat ik allemaal met een pindakaaspot doe, maar dat ik de deksel als drinkbakje gebruik stond er nog niet bij.. Ik wissel het menu af. Als ik een merel zie leg ik er stukjes appel op en verder komen er broodkruimels en pompoenpitten bij.
Maandag 27 januari
Er komen hier lezers voor de binnenkant, voor consumindertips (ik bedenk vaak iets en zal proberen eraan te denken het dan ook bij ‘tips’ te zetten) en voor recepten. De meeste voor alles en dat is fijn want het hangt allemaal samen voor mij! Ik plaats daarom hier nu even een heel eenvoudig basisrecept. Ook voor mensen die weinig bakken is dit ideaal. Ik zal het later ook nog bij ‘recepten’ zetten. U kunt het voor zowel hartige, als zoete taarten gebruiken.
150 gram volkoren meel (ik gebruik meestal spelt)
3 eetlepels olijfolie (voor een zoete taart gebruikt u misschien liever een andere olie. Als ik bijvoorbeeld kaneel gebruik, dat een sterke smaak heeft, kan olijfolie heel goed)
Een paar druppels citroensap als u heeft
snuf zout
en zoveel water dat nodig is om een soepel deeg te krijgen.
Het deeg in een bakvorm met bakpapier uitduwen (ik rol nog maar zelden deeg uit, ik vind dit veel gemakkelijker)
Even koel wegzetten en de vulling maken
Bijvoorbeeld;.
Ringen van een grote prei zacht bakken, samen met champignons en geraspte winterwortel. De deegvorm hiermee vullen. Aluminiumfolie of bakpapier eroverheen leggen en drie kwartier bakken op 190 graden. Heerlijk met sla erbij. Eenvoudiger en goedkoper kan niet. Een gezond maaltje.
U kunt dit deeg ook voor appeltaart gebruiken (of voor pruimen, peer enz.) of met andere groentes vullen, horend bij het seizoen.
Vanwege JAVA moeilijkheden kon ik geen foto’s plaatsen, maar nu gelukkig weer wel, dankzij mijn fijne provider.
Ik wens u een week, vol mooie momenten!
Donderdag 23 januari
Mmmm, het ruikt hier zo lekker! Er staat een grote pan met stoofpeertjes, kaneel en gember op. Afgelopen zondag waren we bij mijn (onze) lieve vriendin en we kregen een kratje vol heerlijkheid uit eigen tuin. Notaris appels en Gieser Wildemannetjes. Nu ik ze zelf niet meer heb ben ik er extra bij mee. Vanavond bij de spruitjes, volgende week bij de rode kool en minimaal twee keer als toetje.
Ik kreeg vragen over de huisverkoop en over Wietse. Met Wietse gaat het geweldig. We missen hem regelmatig hartverscheurend, maar er is ook opluchting. Niet alleen opluchting dat hij goed terecht is gekomen en zelfs al voorzichtig naar buiten gaat, maar ik hou gewoon te veel van dieren. Ze komen altijd op me af (poezen, honden, koeien, paarden). Als een dier gelukkig is vind ik het vanwege de intensiteit al moeilijk en als een dier ongelukkig is natuurlijk helemaal. (Er zit niets tussen). Al weet ik ook dat elk moment, elke warme ontmoeting, ertoe doet! Nu hoef ik me geen zorgen meer te maken, hoewel…dat doe ik natuurlijk toch nog. Bij ons was hij noodgedwongen binnen en had ik constant oog op hem. Buiten zijn allerlei gevaren. Het is geen Ganzedijk!
En er is een school tegenover Wietses nieuwe, aardige familie en Wietse vond niets erger dan een schreeuwend kindje. Misschien raakt hij er nu overheen, door het vaak te horen. Ik hoop het. We zijn elke dag blij dat hij een fijn, nieuw leven heeft. Hij is al helemaal deel van het gezin.
Wat het verhuizen betreft, het ontbreekt niet aan belangstelling, maar aan de juiste kopers. Iemand zei mij laatst: ” Bij elk huis hoort een passende koper/nieuwe bewoner”. Ondanks dat we het proes zouden willen versnellen weten we ook dat de tijd dat het langer duurt nodig is, om steeds meer duidelijkheid te krijgen.
Een lezeres stuurde me informatie over de hooimadam. Ik kende madam, van ‘Genoeg’. Wij hebben een hooikist en die is gevuld met stro en dit met wol. Je kan meerdere madammen tegelijk gebruiken. Het ziet er leuk uit en het kan reuze handig zijn. Wij hebben weinig ruimte in ons appartement en een hooikist voldoet prima. Ik wil juist heel eenvoudiggaan koken, dus een extra gaar cq warmhoudplek is genoeg. Daarbij is de hooikist ook een zitplaats en past hij precies in een hoek, ideaal. Het is jammer dat we maar zo weing foto’s in het boek mochten zetten want ook hier waren foto’s van.
Dit is de link van de hooimadam: http://www.hooimadam.com/
Vrijdag 17 januari
Ik hoop niet dat veel mensen meteen de taart gemaakt hebben. Ik vond hem iets te zoet (Henk niet) en ik heb het recept aangepast. 1 kop dadels en/of rozijnen is meer dan genoeg vind ik. Misschien houdt u juist van flink zoet. Deze wortels waren denk ik zoeter want de vorige keer vond ik hem niet te zoet. Hoewel, nu ik er echt over nadenk, toen had ik ook een beetje plaklippen.
Vier keer per jaar krijg ik mijn lievelingsblad ‘Genoeg’ in de bus. Het komt nu per kwartaal in plaats van per maand. Ik leef ook seizoensgebonden, dus ik vind dat fijn! Natuurlijk is hij nu ook een stuk dikker. Elke zondag mag ik een stukje lezen, niet alles achter elkaar, dat vind ik zonde. Van tevoren verheug ik me. De meeste artikelen spreken me weer aan, waaronder een gesprek met een vrouw in Den Haag, Susan Welbie, die de 1 eurobank heeft opgezet, een hartverwarmend initiatief. Het begon met een vriendin die in grote geldnood zat. Ze riep 50 vrienden/kennissen op om 1 euro te storten. Zo is het begonnen…
Donderdag 16 januari
Ik heb net weer de overheerlijke rauwe worteltaart gemaakt. Toen ik hem voor de eerste keer maakte beloofde ik u dat het recept later zou komen. Nu is later. Ik stuur het recept dadelijk ook als klein cadeautje naar Stijn de Kock, een enthousiaste Vlaming die zijn ervaringen met veganisme in een e-book heeft beschreven. Ik kan het boek van harte aanraden. Het staat vol informatie over veganisme en dit is op een erg leuke en ontspannen manier gedaan. Ook voor mensen die misschien nog niet zo bezig zijn (wie?) met dierenwelzijn en veganisme is het heel toegankelijk geschreven. Op zijn site staan lekkere gerechten en handige tips en u kunt er ook zijn e-book ‘Carnivoor met geweten’ gratis downloaden. Daarna krijgt u nuttige nieuwsbrieven die u in beweging brengen en stimuleren om steeds een stapje verder te gaan in het bezig zijn met voeding. www.veganistischkoken.be
Zondag 12 januari
De 68-jarige Surjit Kainth uit Coventry, in Engeland, plantte begin april vorig jaar een klein zaadje en was verbijsterd toen zijn tomatenplant een schijnbaar oneindige voorraad tomaten begon te leveren. Uiteindelijk plukte hij een totaal van 1.355 tomaten van de plant. Veel goede zorg en bidden is het geheim zegt hij. Ik ben benieuwd waaruit de goede zorg bestond, maar het is geweldig. Ik was al trots op mijn oogst in de vensterbank. Ik wil ook weer tomaten kweken! Een uitdaging om op de nieuwe plek te zorgen om op weinig ruimte zoveel mogelijk te doen, waaronder veel groente, fruit en kruiden kweken. Ik kan u niet zeggen hoe ik me hierop verheug. Ik heb dit eerder gezegd en zal het nog vaak zeggen. Het voelt als verliefdheid.
In het verlengde hiervan (niet van de verliefdheid!)…ik las dat de helft van het Noordpoolijs inmiddels gesmolten is. Ik wist dat het ernstig was, maar zo ernstig…Toen vroeg ik me af, wat doe ik om zo min mogelijk belastend voor de aarde te zijn.
- Ik las over een actie om volgende maand te wegen wat je weggooit, maar ik gooi nooit iets weg!!! (Nooit is misschien iets te, maar echt alleen als iets bedorven is en dat is een zeldzaamheid)
- De was droogt buiten
- Nauwelijks, zo goed als geen vlees (dit is niet alleen belangrijk voor dieren, maar ook heel belangrijk voor het milieu. Geen of weinig CO2 uitstoot en veel extra land om groente en fruit te verbouwen.
- We doen weinig boodschappen, dus geen korte ritjes met de auto en weinig verpakkingen
- We eten zoveel mogelijk seizoensgebonden, dus er wordt weinig overgevlogen uit verre landen
- Veel van wat we kopen is biologisch, dus er komt weinig spuiterij via ons in de grond
- We kopen nauwelijks iets met synthetische toevoegingen.
- Composteren
- Als we iets nodig hebben (komt nu op zich weinig voor), kopen we zoveel mogelijk tweedehands. Dit heeft met respect voor spullen te maken en er wordt op deze manier weinig verspild, veel krijgt een volgend leven
- Ik gebruik geen agressieve schoonmaakmiddelen zoals bleekwater, maar een mengsel van azijn, scheutje afwasmiddel en water
- De afwasmachine zetten we aan als hij helemaal vol is en ik knip een wastablet doormidden
- Ik merk dat mensen door mijn boek en website gestimuleerd worden meer zelf te doen. Veel mensen beginnen een kruidentuin. Sommige beginnen ook een groente en/of fruittuin, als ze weten dat er ook in een kleine tuin, op een terrasje of balkon, of in de vensterbank van alles te kweken is. Er wordt meer gelopen en er worden minder of geen kant-en-klaar producten gekocht. Fantastisch!
Zorgvuldig met het milieu omgaan komt voort uit bewust en goedkoop leven, uit liefde voor mens, dier en milieu. En andersom spaart het dus ook veel geld.
Wat ik niet goed doe;
– Ik douche af en toe vaker dan 1x per dag. Het doet mijn lichaam en mijn geest goed. Dit is dus niet iets wat ik snel zal veranderen. Als ik op moet schieten douche ik overigens binnen een minuut. Ik neem altijd een koude douche na. Dit heb ik als kind geleerd. Misschien een van de redenen waarom ik nooit griep heb
– We hebben elke ochtend vers geperst sinaasappelsap en die sinaasappels komen niet uit Nederland! Zo is er meer wat van ver komt
– Ik koop nog niet alles biologisch
Wat wordt minder goed dan dat het nu is?
– Op ons nieuwe woonadres kunnen we niet buiten drogen.
– Er is minder ruimte om echt veel voorraad te hebben
Wat wordt beter?
– Hoe gek ik altijd op grote fornuizen was, in ons appartement komen maar twee pitten om op te koken. Ik zal het dus zo economisch mogelijk gaan doen. Veel eenpansgerechten (ik houd u op de hoogte!) en voor granen zal ik nog meer gebruik maken van de hooikist
Het composteren gaat veel intensiever worden. Ik schaf op den duur een compostversneller aan. Alles wat ik kweek zal dus een maximum aan goede stoffen krijge.
We hebben weinig energie nodig want we wonen in een flat, dus het is nooit echt koud en snel warm
Dit is wat me op dit moment te binnen schoot. De lijst zal aangevuld worden.
Fijne zondag verder!
Donderdag 9 januari
In 2011 had ik de rubriek ‘wat maakt u blij ‘en ik heb dat na 2011 bij ‘archieven’ gezet. Toen ik laatst alles van mijn website grondig aan het bekijken was, zag ik tot mijn verrassing dat er, ondanks dat deze pagina nu verborgen was, er toch reacties op waren geplaatst. De rubriek is dus weer terug en zichtbaar! Het is ook een goed compromis voor de uitgebreide rubriek die ik laatst bedacht had. Hier kan net zo goed een inspirerend boek, mooie plek, of wat dan ook aan bod komen want alles kan blij maken!
Een lezeres was op zoek gegaan naar Poviet, waar ik laatst over schreef ivm de recepten van voor 1940.Ze vond povietjes in het speelgoedmuseum van Deventer (een nostalgische aanrader trouwens, dat museum!).
Zaterdag 4 januari
Een mooi, bewust nieuw jaar gewenst allemaal!
Ik hoop dat u, in welke zin ook, fijne dagen heeft gehad.
Voor opvallend veel mensen was 2013 een zwaar jaar. Vol levenslessen, maar die lessen fladderen niet, ze komen diep binnen, met alle daarbij behorende pijn. Geestelijke en fysieke. Er was ook veel verlies, verschillende dierbare mensen zijn overleden.
Ik hoop dat het komende jaar u lucht geeft en ruimte voor innerlijke stilte. Voor ons hoop ik vooral dat we binnen afzienbare tijd ons mooie huis verkopen. Hij staat op een Belgische site en er konden ook grote foto’s op, dus er staan wat andere bij.
Aan het eind van vorig jaar kreeg ik een bericht van www.gratisoptehalen.nl. Hun website is vernieuwd. Ik heb gewacht met het publiceren hiervan omdat ik het echt iets vind voor het begin van het nieuwe jaar. Met een schone lei en nieuwe initiatieven en enthousiasme het nieuwe jaar in. Niet alleen voor mensen met weinig geld is het prettig om gebruik te maken van tweede (of derde of vierde) hands spullen. Ik vind spullen met een verleden op zich al mooi, het is doorleefd en dat voel je. Daarbij gaat het verspilling tegen. Tweedehands spullen kosten vaak weinig en deze helemaal niets. Misschien heeft u zelf voorwerpen of apparaten in huis waar u niets mee doet en die alleen maar ruimte innemen. U maakt er andere mensen blij mee!
————————————————————————
Ik zet hier onderaan nog wat ik bij het archief van voeding 2014 had staan.
27 december
Zo gauw ik er tijd voor heb ga ik veel meer over de maaltijden schrijven en over mijn gevoel erbij. Nu we veel minder brood eten is er in deze tijd van het jaar vaak iets warms tussen de middag (in de zomer ter verkoeling een salade). Ik maak vaak een lekker verwarmend soepje, of spelt- of havermoutvlokken met soja-rijstmelk, flink kaneel, blokjes appel en/of banaan en rozijnen. U kunt hier van alles door doen, maar ik maak het meestal met appel, kaneel en rozijnen. Dan in de oven en oh, wat doet dat goed op een gure dag!#
Op dinsdag hebben we tussen de middag altijd speltpannenkoeken. Hiertussen zit net gemaakte champignonragout en erop veldsla.
22 november
Het is niet alleen vanwege het weer en de natuur dat ik zo van de herfst houd. Ik vind het ook fijn om allerlei herfstachtige gerechten te maken. Noten spelen hierbij een grote rol. Ik heb gisteren een heerlijk taartje gemaakt en wat zijn er veel mogelijkheden. Dit moet beslist in mijn volgende boek komen.
Omdat ik allerlei variaties wil geven zet ik het recept hier uitgebreid neer en in het kort bij ‘recepten’.
Appeltaart (rauw, half rauw, of niet rauw) met dadelcaramel
Dit smelt in de mond. De bodem lijkt op zanddeeg. Ik heb het met walnotenmeel gemaakt. Walnoten zijn gemakkelijk heel fijn te malen. Dan het fruitige van de appels en de zoete, zachte dadelsaus, die als caramel is. Hier komt het:
8 dadels een kwartiertje in een kop water laten weken.
1 kop walnoten of pecannoten, 1/3 kop havermout (kan ook zonder), een snuf zout en 10 dadels malen tot een compact geheel. Het ziet eruit als deeg.
Een springvorm of schaaltje met bakpapier bekleden met dit “deeg’.
Koud wegzetten.
De dadels en het water pureren met ongeveer 1/2 theelepel kaneel en ook een snufje zout.
3 appels in blokjes snijden of hakken en mengen met rozijnen en de dadelcaramel.
(Ik verwarm de appelblokjes in een droge koekenpan met deksel totdat de appel zacht is. Als het nog warm is doe ik er een handjevol rozijnen bij en laat het afkoelen.)
Die caramel lijkt dun nu, maar dat blijft niet zo.
De koude deegvorm hiermee vullen en een dag koel wegzetten.
Dit is nodig om de dadelcaramel stevig te laten worden.
De taart in stukken snijden en genieten. De rest van de taart doet u in de diepvries.
Als u er de volgende keer zin in heeft laat u hem een kwartiertje ontdooien. Deze koude appeltaart is vooral in de zomer en verder ook altijd verrukkelijk.
U kunt deze taart ook bakken en hem daarna warm, lauw of koud eten. Dit heb ik nog niet geprobeerd, maar het zal zeker gaan. Alleen, lekkerder dan dit kan het volgens mij niet worden.
In de zomer kunt u ipv appel aardbeien, bessen of bramen gebruiken, in de herfst pruimen en in de winter sinaasappel of banaan.
Met het deeg kunt u eindeloos variëren. U doet er bijvoorbeeld een volle eetlepel cacao door. U neemt een kleine ronde vorm, zodat er een dikke laag in komt
Hierop doet u de ‘caramel’ en u garneert de taart met walnoten of pecannoten.
Ook weer een dag laten staan.
Dit is een mooi kersttaartje.
Of u doet ook nog kokos door het deeg en bestrooit de taart aan het eind ook met kokos, voor een sneeuwachtig effect.
U kunt voor het deeg ook amandelen of hazelnoten gebruiken. Ze zijn veel harder, dus ze moeten wat langer worden gemalen.
20 november
Wat voor maaltijden hebben we nu?
Ontbijt:
Ik probeer 3 (of 4x) in de week een smoothie met groene – blad – groente te maken.
Op dinsdag maak ik vaak biogarde met gemalen lijnzaad, appel en kaneel, op donderdag een graanvlokken pap met fruit, op zaterdag biogarde met muesli, zaden zoals zonnebloempitten of pompoenpitten, blokjes appel van 2 appels en flink kaneel. Zondag roggebrood of een geroosterde speltboterham, een warm broodje, een biologisch eitje, biologische kaas en meestal jam zonder suiker. Bij alle ontbijten is vers geperst sinaasappelsap. Soms aangevuld met een rode grapefruit of mandarijntje. In de winter af en toe een bloedsinaasappel. Er is elke dag veel thee. Op woensdag en zondag groene thee en de andere dagen rooibos. Op zondag hebben we een kopje koffie toe en dan lezen we iets. We nemen altijd echt de tijd voor het zondags ontbijt. Daarna gaan we in het bos wandelen.
Gisteren hadden we een lichte smoothie van 2 uitgeperse sinaasappels, twee appels, een kiwi, een banaan, Romanasla en een glas water. Ik maak voor ons samen 1 liter.
Wordt vervolgd.
5 oktober 2014
Vanavond maakte ik een glutenvrije preitaart# met sla erbij. Een bodem van volkoren rijstmeel. Omdat ik indertijd het plan had om zuurdesem van glutenvrije melen te maken (ik had niet alleen het plan, ik deed het ook) heb ik nog veel rijst- en maismeel. Ik ga er van alles van maken en ik zal hier het resultaat laten weten. Deze preitaart was natuurlijk ander dan het quiche/piedeeg, dat ik vroeger maakte en dat smolt in de mond. Je moet het niet vergelijken, het is anders maar lekker. Morgen bij de lunch de andere helft.
Snelle zoute crackertjes staan bij ‘recepten’, maar voor een kleinere hoeveelheid geef ik hier het recept. Ik vind het prettig om een paar uur na het ontbijt, voordat we gaan wandelen iets hartigs te nemen. Ik heb dit nu meestal in voorraad. Dit is de basis waar u mee kunt experimenteren.
4 eetlepels gemalen lijnzaad
4 eetlepels gemalen zonnebloempitten of noten
2 eetlepels sesamzaad
1 theelepel sojasaus
klein scheutje water
Alles goed mengen en een half uurtje laten staan.
Daarna nog even kneden en uitdrukken op vetvrij papier.
Lijnen van formaat smalle reepjes trekken met een bot mes.
20 minuten bakken op 160 graden.
In de oven af laten koelen en breken op de lijnen.
En dan heeft u gezonde crackertjes, die snel gemaakt zijn.
Ik geef het geen naam, onze manier van eten, die in de lijn der verwachtingen lag. Veel groente en fruit, af en toe graan en af en toe iets niet plantaardigs. De behoefte verandert, met de andere manier van eten. Gewone zuivelproducten gaan op een gegeven moment wel helemaal weg denk ik, of het zou van een biologische boerderij moeten komen waar alleen af en toe kaas, melk en boter is. Waar zoveel mogelijk geleefd wordt met het ritme van een koe, schaap of geit. We eten sowieso alleen biologische kaas en boter en nog maar heel weinig. Wat biogarde betreft ben ik er nog niet uit. Ik ga me verdiepen in de bacteriën en of als ik zelf yoghurt maak van een plantaardige melk dat een zelfde soort probiotica oplevert. Als dat zo is ga ik naast de andere drie fijne apparaten een yoghurtmaker kopen. Voorlopig niet!
Een koe geeft nou eenmaal alleen melk als hij steeds opnieuw zwanger wordt gemaakt. Als ik naar die zielige alleen gelaten kalfjes kijk breekt mijn hart. Ik wil daar op de ‘gewone’ manier niet aan meedoen. Biologische kaas is al anders, al verschilt het in waar het vandaan komt. Raar dat ik me hier niet veel eerder ongelukkig over heb gevoeld. Nu word ik er elke dag mee geconfronteerd. Gelukkig lopen koeien hier (behalve bij een Nederlandse boer) wel allemaal buiten. Er is ook een soort huiskoe ergens en die leeft zonder omheining. Koeien hebben hier heel veel ruimte en vaak staan er bomen op het weiland zodat ze als het warm is in de schaduw kunnen liggen/staan. Dat hun leven maar zo mooi mogelijk mag zijn. We leren veel over ze want we hebben elke dag intensief contact.
Mochten we op den duur helemaal geen biologische kaas meer eten, dan is er sojakaas als ik grote behoefte heb. Sojakaas, die echt naar kaas smaakt. Vroeger werd tofu sojakaas genoemd.
Ik ga op een gegeven moment onderzoeken of er boeren zijn die meegaan met het ritme van een koe. Ik heb op zich niets tegen samenwerking met dieren, integendeel, ik vind het prachtigl! Dieren en mensen kunnen elkaar niet alleen liefde geven, maar ook hun kwaliteiten uitwisselen. Het versterkt de band vind ik. Als je geen gebruik maakt van de mogelijkheden en kwaliteiten van dieren doe je ze tekort. Er blijft iets liggen wat juist gestimuleerd moet worden. Gelukkig worden steeds meer kwaliteiten ontdekt en werd en wordt er vaak gebruik van gemaakt. Hier zijn veel ontroerend mooie voorbeelden van. Ik noem nu alleen de honden die mensen redden, hoe vaak is dat niet gebeurd? Of zoals sinds kort bekend is dat honden kankercellen op kunnen sporen. Het reukvermogen van honden is een miljoen keer sterker dan van een mens. Hoe groter de snuit, hoe sterker het reukvermogen. Ze ruiken ook stereo. Met de twee neusgaten kunnen ze iets anders ruiken. Dat zie je vaak ook als een hond voor je loopt, hij gaat van links naar rechts.
We eten nu op deze manier en het voelt heerlijk, zowel in mijn lichaam als in mijn hoofd. Ik heb geen idee hoe ik er over een jaar mee omga.Het doet er ook niet toe. Niets hoeft. Ik probeer te luisteren naar mijn (onze) lichamelijke en geestelijke behoeftes. Naast een voor iedereen gezonde en mooie wereld willen, is dat het uitgangspunt, altijd, bij alles!
Op zich is het voor mij allemaal niet echt nieuw. In de zeventiger jaren gebruikte mijn moeder al lijnzaad en lecithine bijvoorbeeld. En ze bakte vaak zelf volkoren brood. Ze leefde dicht bij de natuur en zo ben ik opgegroeid. We plukten veilig paddestoelen want ze wist welke paddestoelen giftig waren en welke niet. Plukken juist niet, afsnijden bedoel ik, met een scherp mesje, zodat niets beschadigd wordt. Ik ben opgegroeid met Dr. Budwig, Dr. Kneipp en Dr. van der Upwich.
Bij mij horen Dr Bircher-Benner, Mellie Uyldert en Hildegard von Bingen er bij. Henk zei laatst dat hij het meest vertrouwen in mij heeft. Fijn om te horen en ook om te zien hoe goed mijn manier van bezig zijn met voeding hem doet en hoe hij smult! Het smullen van alles is de essentie, anders werkt het niet. Smullen waarvan is een blijvende ontwikkeling, zoals alles in het leven. Taalkundig was dit een rare zin, maar u begrijpt wat ik bedoel.
We zijn nu een paar weken bezig met deze fijne manier van eten (met oude gezonde en iets minder gezonde fragmenten!) en Henk is 6 kg afgevallen en ik 4 1/2. Het is goed zo. Toch zullen we misschien nog wat meer afvallen omdat de verbranding anders lijkt te zijn geworden. Ik ben bezig met vaste terugkerende maaltijden te krijgen (zie de papiertjes op de deur), zodat ik daar niet elke dag over na hoef te denken en ik kan me kan richten op experimenteren. Ik heb al allerlei soorten ‘brood’ van groente en/of fruit gemaakt. Dit ‘brood’, dat de dikte van crackers of dun roggebrood heeft, is knapperig of flexibel. Als het net uit de oven komt is het knapperig en kan je het als toast of een cracker eten. Als het lang gedroogd heeft blijft het knapperig en anders wordt het vanzelf flexibel. Ook als het dikker is wordt het dat. Ik maak er dan een sandwich van, of ik rol het op, zoals een tortilla of pannenkoek. Ik varieer met alle mogelijke smaken, zacht, pittig, hartig, zoet.
Hier een foto van wortel-banaan crackers met banaan en citroenmelisse erop, als ontbijt. De hartige voor de lunch zijn van courgette gemaakt. Erop tzatziki van zelf gedroogde blokjes komkommer.
